انواع مختلفی از آجیل ها را می توان نسبتاً به راحتی در مقیاس شخصی و غیر تجاری پرورش داد. آجیل هایی را که می توان در مقیاس کوچک نسبتاً راحت کشت کرد شامل گردو، فندق، آجیل ماکادمیا، بادام و گردو آمریکایی است. آجیل هایی که روی درختان رشد می کنند (به عنوان مثال گردو، بادام هندی و گردوآمریکایی) برای تولید محصول به زمان بیشتری نیاز دارند تا آجیل هایی که روی بوته ها رشد می کنند (به عنوان مثال فندق)، زیرا درختان قبل از اینکه آجیل داشته باشند باید بالغ شوند. در اینجا دستورالعمل هایی برای پرورش بادام زمینی نیز وجود دارد در حالی که از نظر فنی آجیل نیست.
روش اول: پرورش بادام زمینی
در اولین روش به پرورش بادام زمینی می پردازیم.
1- بادام زمینی تازه و تفت داده نشده را در خاکی سست و با زهکشی خوب بکارید:
قبل از کاشت از بیل یا چنگک استفاده کنید و خاک را برگردانید تا مجبور نشوید بادام زمینی را به زور وارد خاک کنید. هر بادام زمینی را با عمق حدود 5.1 سانتی متر بکارید. بادام زمینی ها را به ترتیب پشت سر هم با فاصله 20 سانتی متر قرار دهید.
اگر خاک فشرده است، ترکیبی از کمپوست و شن و ماسه قدیمی اضافه کنید تا خاک شل شود. شن و ماسه و کمپوست را می توان از یک ابزار فروشی تهیه کرد. اگر ترجیح می دهید با گیاه بالغ تری شروع کنید، یک بوته بادام زمینی را از یک گلخانه محلی خریداری کنید. حتما بوته بادام زمینی را در خاک مرطوب بکارید.
2- گیاهان بادام زمینی را در معرض آفتاب کامل قرار دهید:
در حالی که بادام زمینی به طور معمول با جنوب آمریکا در ارتباط است، اما در واقع می تواند در هرجایی که در تابستان آفتابی و گرم باشد کشت شود. بادام زمینی در محیط های گرم و آفتابی رشد می کند، بنابراین آنها را در محلی بکارید که هر روز آفتاب زیادی دریافت کند. اگر در یک منطقه معتدل و خنک زندگی می کنید، بادام زمینی های خود را در دامنه جنوبی بکارید تا حداکثر میزان آفتاب را دریافت کنند.
3- بادام زمینی ها را 4 هفته بعد از آخرین سرما بکارید:
گیاهان بادام زمینی می توانند ظریف باشند و ممکن است توسط یخبندان دیررس از بین بروند. قبل از کاشت بادام زمینی خود در فضای باز، احتیاط را رعایت کنید و یک ماه کامل بعد از آخرین سرما صبر کنید. اگر در آب و هوای خنک زندگی می کنید، ممکن است نگران باشید که بادام زمینی بین 4 هفته پس از آخرین سرما و اولین سرمای زمستان بعدی فاقد یک فصل رشد باشد. در این حالت ، بادام زمینی خود را 5-8 هفته زودتر در داخل خانه بکارید و سپس آن را به بیرون منتقل کنید.
4- خاک اطراف گیاهان را با بیلچه باغبانی یا چنگال شل کنید:
هنگامی که گیاهان به 15 سانتی متر می رسند، خاک اطراف هر یک از گیاهان بادام زمینی را شل کنید. این باعث می شود که میخ ها ها راحت تر وارد خاک شوند. میخ های یک گیاه بادام زمینی ساقه های بلندی هستند که به خاک فشار می آورند و در نهایت به خود بادام زمینی تبدیل می شوند.
5- با تشکیل توده ایی از خاک، اطراف هر گیاه بادام زمینی تپه ای ایجاد کنید:
هنگامی که خاک اطراف گیاهان را شل کردید، یک ماله یا بیل برداشته و یک تپه گنبدی شکل در اطراف ساقه هر گیاه بادام زمینی ایجاد کنید. ارتفاع هر تپه باید حدود 7.6 سانتی متر باشد. این “تپه ها” باعث می شوند تا هوا و مواد مغذی در دسترس گیاهان قرار گیرد. همچنین می توانید برای افزایش تخلخل، تکه های چمن یا کاه سست را به تپه ها اضافه کنید.
6- گیاهان را برای برداشت بادام زمینی از زمین بیرون بیاورید:
بادام زمینی ها وقتی گیاه شروع به زرد شدن می کنند بالغ می شوند. این اتفاق معمولاً در اوایل پاییز اتفاق می افتد. اگرچه بوته ها از سطح زمین رشد می کنند، خود بادام زمینی ها در زیر زمین رشد می کنند. برای برداشت بادام زمینی، کل گیاه را با چنگال باغبانی ریشه کن کنید، که می توانید آن را از فروشگاه ابزار فروشی محلی خود خریداری کنید. ریشه ها را تکان دهید تا خاک ها بریزد.
عاقلانه نیست که برای برداشت بادام زمینی خود صبر کنید تا خیلی از اوایل پاییز بگذرد، به خصوص اگر در منطقه ای با زمستان های سرد و یخبندان های اولیه زندگی می کنید. بادام زمینی می تواند در زیر زمین یخ بزند و بمیرد. از آنجا که بوته های بادام زمینی نسبتاً کوچک هستند (در مقایسه با درختان آجیل دار) ، شما باید در اولین سال رشد خود محصول بادام زمینی داشته باشید.
7- گیاهان بادام زمینی را به مدت 1 ماه در خانه آویزان کنید:
بادام زمینی باید قبل از خوردن به صورت خام، نمک زدن یا بو دادن کاملاً خشک شود. آنها را در یک اتاق خشک و خنک مانند یک انبار یا زیرزمین آویزان کنید، جایی که برای بادام زمینی هایی که در حال خشک شدن هستند، مزاحمتی ایجاد نخواهد شد.
پس از خشک شدن گیاهان، بادام زمینی ها را از پوست گیاه جدا کنید. گیاهان را دور بریزید. شما می توانید بادام زمینی را به صورت خام بخورید. بادام زمینی های باقی مانده را در یک ظرف ضد هوا نگهداری کنید. ظرف را در انبار آشپزخانه خود نگه دارید.
روش دوم: کاشت و برداشت فندق
در ادامه روش دوم به کاشت و برداشت فندق می پردازیم.
1- فندق را در خاک کاملاً زهکشی شده و غنی از مواد مغذی در آفتاب کامل بکارید:
ساده ترین راه برای پرورش فندق خرید گیاهان جوان – یا گلدان های ریشه نابالغ – از یک نهالستان است. این بوته ها در صورت داشتن مواد مغذی فراوان و کاشت در معرض تابش مستقیم آفتاب، رشد می کنند. بنابراین، اگر در خارج از خانه فندق می کارید ، ممکن است لازم باشد مقداری خاک گلدان و ماسه را در خاک بیرون مخلوط کنید تا تخلخل و کیفیت مواد مغذی افزایش یابد. یک بوته فندق بالغ تقریباً 3.0 متر طول و به همان اندازه پهن خواهد شد.
2- حفره ای را بکنید که اندازه آن دو برابر ریشه است:
بوته های فندق جوان برای پخش ریشه های خود به مقدار زیادی خاک سست نیاز دارند. بنابراین ، اگر توده ریشه شما قطر 20 سانتی متر دارد، سوراخی را به عرض و عمق 41 سانتی متر حفر کنید. همچنین از بیل یا ماله خود برای شل کردن خاک پایین سوراخ استفاده کنید، بنابراین ریشه ها می توانند به سمت پایین رشد کنند.
3- فاصله بوته های فندق منفرد حداقل 6 متر است:
حداقل 2 بوته بکارید، زیرا گیاهان یکدیگر را بارور می کنند و بوته ای که به طور جداگانه کاشته شده باشد، آجیل نخواهد داشت. بوته های جداگانه فضای زیادی برای رشد دارند – اما آن ها را در فاصله ای بیش از 12 متر قرار ندهید، در غیر اینصورت نمی توانند گرده افشانی کنند.
4- 5-7 سال صبر کنید تا بوته ها آجیل بدهند:
به طور معمول، بوته های فندق 3-4 سال طول می کشد تا به اندازه بالغ رشد کنند و 2-3 سال اضافی برای شروع به آجیل دادن نیاز است. در این مدت نیازی به آبیاری بوته ها ندارید، زیرا فندق در برابر شرایط خشک بسیار مقاوم است.
به عنوان بخشی از مراقبت از بوته های فندق در این سال ها، تمام شاخه های اضافی جوان را که از قاعده تنه و ریشه بیرون می آیند جدا کنید. پس از گذشت 5-7 سال، می توانید انتظار داشته باشید که در اواخر بهار شاهد تشکیل فندق باشید.
5- در ماه های پاییز با جداکردن پوست زبر فندق را برداشت کنید:
هرکدام از فندق ها به صورت خوشه ای به نام پوست زبر رشد می کنند که حاوی 1-12 آجیل است. در پاییز، پوست ها قهوه ای می شوند ، این نشان می دهد که آماده برداشت هستند. پوست ها را از روی بوته ها جدا کنید و آنها را در یک سطل یا سبد جمع کنید. سپس، با ایجاد سوراخ هایی آن ها را از هم جدا کرده و اجازه دهید آجیل های داخل آن خارج شود. در بیشتر موارد، نیروی جاذبه باید به اندازه ای باشد که بتواند آجیل ها را از سوراخ خارج کند.
6- آجیل را به مدت 3-4 روز در روزنامه خشک کنید:
هنگامی که آجیل ها را از سوراخ خارج کردید، آنها به زمان نیاز دارند تا خشک شوند. آنها را روی یک روزنامه روی یک سطح صاف، مثل رومیزی یا کف تمیز قرار دهید. اطمینان حاصل کنید که آجیل ها را در محلی قرار دهید که هنگام خشک شدن توسط بچه ها و حیوانات خانگی برای آن ها مزاحمت ایجاد نشود. پس از خشک شدن آجیل، می توانید آنها را بو داده یا ذخیره کنید. فندق ها را در یک ظرف ضد هوا داخل انبار آشپزخانه خود ذخیره کنید. (فندق های تفت داده نشده برای خوردن ناخوشایند هستند.)
روش سوم: کاشت و نگهداری درختان بادام
در سومین بخش به کاشت و نگهداری درختان بادام می پردازیم.
1- مکانی با آفتاب کامل و خاک حاصلخیز و خوب زهکشی شده انتخاب کنید:
درختان بادام اگر در محلی با کمتر از 6-8 ساعت تابش نور خورشید هر روز کاشته نشوند، شکوفا نخواهند شد. آنها همچنین به خاک با زهکشی مناسب نیاز دارند. اگر متوجه شدید که در خاکی که می خواهید درختان بادام را بکارید غالباً چاله آب تشکیل می شود، سعی کنید قبل از کاشت درختان، ذغال سنگ نارس یا ماسه به خاک اضافه کنید.
2- یک حفره به اندازه کافی عمیق حفر کنید تا ریشه درخت را در آن قرار دهید:
هنگامی که درخت کاشته شد، خاک باید کیفتی به اندازه خاک های موجود در گلخانه ها داشته باشد تا درختان بادام رشد کنند. اگر می خواهید بیش از 1 درخت بادام بکارید، درختان را با فاصله 4.6-6.1 متر از یکدیگر بکارید. اگر درختان بادام را خیلی نزدیک به هم بکارید، ممکن است شاخه ها و ریشه های آنها با یکدیگر برخورد کند.
3- هنگام قرار دادن درخت بادام در زمین، ریشه ها را از هم باز کنید:
اگر ریشه درختان به هم گره خورده است ، قبل از کاشت درخت، آنها را کمی باز کنید. همچنین مراقب باشید که هنگام کاشتن ریشه اصلی درخت، آن را خم نکنید تا آسیب نبیند. برای اطمینان از رشد خوب درخت بادام ، قبل از کاشت 2-3 فنجان آب (470-710 میلی لیتر) روی ریشه ها بریزید. برای اطمینان از مرطوب ماندن ریشه بعد از کاشت ، 2-3 سطل آب روی درخت بادام بریزید.
4- اجازه دهید درخت بادام جوان را یک شلنگ قطره ای آب دهد:
اگر درخت بادام شما به مدت 14 روز (2 هفته) باران نخورده است، آن را بر عهده خود بگیرید تا درخت را آبیاری کنید. به جای خیساندن آن با آب، شلنگ باغچه را باز کنید تا آب به صورت قطره ای خارج شود و انتهای شیلنگ را در پایه درخت قرار دهید. بگذارید شلنگ باشد تا زمین خیس شود. بعد از 2 سال، درخت بادام شما دیگر نیازی به آبیاری نخواهد داشت، مگر اینکه تحت شرایط خشکسالی شدید باشد.
5- درختان بادام را در زمستان هرس کنید:
در حالی که درختان خواب هستند، بدون آسیب رساندن به درختان بادام می توانید شاخه های غیرضروری را از بین ببرید. از یک قیچی باغبانی برای از بین بردن شاخه های مرده یا شکسته، یا خمیده برای رشد بخش اصلی درخت استفاده کنید. شاخه ها را در نزدیکی تنه درخت بادام هرس میکنیم تا هوا و نور عبور کنند. درختان بادام شما قبل از شروع تولید بادام، باید 2-4 سال بالغ شوند.
6- بادام را در پاییز با ضربه زدن به درختان برداشت کنید:
خود بادام در داخل پوسته های بزرگ و چوبی رشد می کند. آنها به محض باز شدن پوسته ها آماده برداشت خواهند بود. درخت را تکان دهید تا بادام ها را به زمین بیاندازید. وقتی آجیل افتاد، آنها را به مدت 2 یا 3 روز روی زمین بگذارید تا خشک شوند.
7- پوسته ها را جدا کنید و اجیل ها را از پوسته خارج کنید:
برای این قسمت از مراحل برداشت به یک آجیل خردکن خوب نیاز دارید. پوسته را باز کنید تا زمانی که بتوانید بادام را استخراج کنید. سپس پوسته ها را شکاف دهید تا جایی که خود مغز بادام ظاهر شود. بادام ها را در یک ظرف هوا یا کیسه پلاستیکی نگه دارید. آجیل ها را در انبار یا کابینت آشپزخانه خود نگه دارید.
امیدواریم از خواندن این مطلب لذت برده باشید، فروشگاه اینترنتی پوپونیک شما را به خواندن مقاله های زیر دعوت می نماید.
- چگونه فندق را بوداده کنیم
- روش ضدعفونی آجیل
- بهترین آجیل ها برای لاغری
- انواع روش های بو دادن آجیل ها
- آجیل ها و خوراکی های خون ساز