بذر کلم کیل

کلم کیل (Kale) با کاهو، کلم بروکلی، کلم برگ و کلم فندقی خویشاوندی دارد.

این گیاه نوعی بروکلی است که برگ‌های پهن و البته ضخیم و پیچ در پیچی دارد.برگ‌های آن سبز تیره هستند که در بخش های انتهایی چین خورده اند و حاوی خواص آنتی‌اکسیدانی و ضدالتهابی بسیار بالایی می باشند.
واریته‌های کلم کیل در سراسر جهان، در آب و هواهای متفاوت کشت می‌شوند، و این گیاه می‌تواند حتی تا ماه‌های سردتر زمستان رشد کند. به علاوه، برگ‌هاي کلم کیل یخ‌‌زدگی را به خوبی تحمل می‌کنند،

و برخی از منابع مدعی هستند که اگر پس از یخ‌زدگی آنها را برداشت کنند، مزه شیرین‌تری خواهد داشت. کلم کئل در سال‌های اخیر به خاطر منافع تغذیه‌ای فراوانش (به همراه بلوبری، اسفناج، لوبیاها و برخی گیاهان دیگر) توجه زیادی را به خود جلب کرده است، و یکی از به اصطلاح «ابرغذاها» شمرده می‌شود.
کلم کئل همچنین منبع خوبی برای اسیدهای چرب اومگا-۳ است، و همچنین حاوی فیبرهای پایین‌آورنده کلسترول و کاروتنوئیدها و فلاوونوئیدهای ضدسرطان است.کلم کیل در طول جنگ جهانی دوم اغلب برای کشت در به اصطلاح “باغچه‌های پیروزی” توصیه می‌شدزیرا به راحتی کشت داده می‌شد و مملو از مواد مغذی غنی بود که مکمل غذاهای محدود سهمیه‌ای زمان جنگ می‌شدند.

اما هنگامی که جنگ تمام شد، بسیاری از خانواده‌ها خوردن کلم کیل را کنار گذاشتند

چرا که از مزه و بافت آن خوششان نمی‌آمد و سهمیه‌بندی زمان جنگ را به یادشان می‌آورد. البته گونه‌های جدید کلم کیل مزه بسیار بهتری نسبت به کلم‌هایی دارند که در دهه ۱۹۴۰ کشت می‌شدند.

مصرف‌کنندگان باید به دنبال کلم کیلی باشند که برگ‌های سفت و به رنگ سبز تیره یا ارغوانی داشته باشد. آن را می‌توان در کیسه‌های پلاستیکی زیپ‌دار تا پنج روز در یخچال نگهداری کرد.