بذر جعفری و گشنیز

جعفری و گشنیز نوعی سبزی خوراکی هستند که در انواع غذا و سوپ مورد استفاده قرار می‌گیرند. بذر جعفری: جعفری معمولاً به صورت تر و خشک عرضه و مصرف می‌شود. طعم و مزه لذیذ و پُر از طراوت جعفری باعث شده است که این سبزی به عنوان یکی از سبزی های محبوب مردم شمرده شود. جعفری گیاهی دو ساله و معطر است که ارتفاع آن تا ۷۰ سانتیمتر می رسد. برگ های آن به رنگ سبز تیره و دارای بریدگی های لوزی یا مثلث شکل با تقسیمات رفعی است. گل های این گیاه کوچک و به رنگ مایل به سبز و به صورت چتری می باشد. میوه آن کوچک به درازای ۲ میلی متر و به قطر یک میلی متر و دارای بویی معطر است و به حالت وحشی، در اكثر نواحی جنوب شرقی اروپا، شمال افریقا، آسیا و ایران می روید. بعلاوه در نواحی مختلف پرورش می یابد. بذر گشنيز: گشنیز گیاه بومی جنوب اروپا و مناطق مدیترانه است و در بیشتر نقاط ایران نیز می روید. از زمان های قدیم وجود داشته و حتی مورد مصرف مصری ها بوده است. گشنیز گیاهی است علفی و یک ساله، به رنگ سبز که ارتفاع آن تا 80 سانتی متر نیز می رسد. برگ های گشنیز به دو شکل ظاهر می شوند: آنهایی که در قاعده ساقه وجود دارند به شکل دندانه دار و دیگری در طول ساقه که باریک و نخی می شود. قسمت مورد استفاده گیاه، ساقه، برگ و میوه آن است. میوه گشنیز گرد و به رنگ زرد است. بوی تازه آن مطبوع نبوده و تقریباً بد بو است، ولی بر اثر خشک شدن این بو از بین رفته و خوشبو می شود. در هند از تخم گشنیز به عنوان یکی از ادویه‌ جات مهم استفاده می‌گردد. تخم گشنیز، ادویه ای است که عطر قوی دارد و از آن در آشپزی ایرانی استفاده می شود. در طب سنتی هم از آن استفاده می کنند. در ایران از تخم گشنیز برای تصفیه خون و استفاده در شیرینی‌جات خانگی بهره می‌برند. ریشه گشنیز در آشپزی، به‌ ویژه آشپزی تایلندی مورد استفاده قرار می‌گیرد. جعفری و گشنیز در کاهش اضطراب و بی‌خوابی مورد استفاده قرار می‌گیرند. اثر ادرارآوری این گیاه در انسان، باعث کاهش فشار خون، دفع سنگ‌های کلیه و مثانه، رفع تجمع آب در بافتها می‌گردد. جعفری و گشنيزیک منبع بسیار خوب ویتامین A، ویتامین C و ویتامین K و منبع غذایی خوبی از آهن و اسیدفولیک است. جعفری از نظر طبع گرم و خشک و گشنیز سرد و خشک است.