از زمان های قدیم، از گیاهان دارویی، به عنوان درمانی برای بیماری‌ها و در پزشکی مورد استفاده قرار می‌گرفته اند. ارتباط عمیقی بین انسان و گیاهان دارویی وجود دارد که به گذشته های بسیار دور باز می‌گردد. نسل به نسل، اعتماد مردم نسبت به گیاهان دارویی مختلف، به عنوان منبعی برای حفظ سلامتی و تندرستی بیشتر شده است.
انسان شناسان معتقدند که مردم، از ۷۰۰۰ سال قبل از میلاد شروع به تهیه پماد و روغن های درمانی از گیاهان متعدد می‌کردند. طبق سایر سوابق تاریخی، گیاهان تنها داروهایی بودند که ۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح استفاده می شدند و اعتقاد داشتند که این گیاهان، دارای خاصیت دارویی استثنایی و حتی قدرت های جادویی اند.
قرن ها بعد، در طی دهه ۱۶۰۰ تا ۱۷۰۰ میلادی ، زمانی که استعمارگران اروپایی در آمریکای شمالی ساکن شدند، برخی از مفیدترین و مهمترین دانه های گیاهان دارویی را با خود به دنیای جدید آوردند. برخی از آن گیاهان عبارت بودند از: گل بابونه، آویشن، اسطوخودوس، گل همیشه بهار، جعفری و نعناع.
گیاهان مواد غذایی فوق العاده خوشمزه و طبیعی:
علاوه براینکه گیاهان، به دلیل خاصیت درمانی و ترمیم کنندگی‌شان با سلامتی و تندرستی همراه هستند ، افزودنی های بسیار خوبی نیز برای غذاها محسوب می‌شوند و طعم و عطرهای جدید و فوق العاده ای به غذای شما می‌بخشند. شما می توانید از انواع گیاهان تازه و خشک برای غذای مورد نظر خود استفاده نمایید؛ که در هر صورتی، طعم و بوی خاص و منحصر به فردی به غذای شما می‌بخشد. درحقیقت گیاهان، به شما این امکان را می دهند که درست بر روی میز ناهارخوری خود، طعمی تازه از زمین را بچشید و لذت ببرید.
نمودار محبوبیت گیاهان دارویی:
شکل زیر، نمودار نشان دهنده میزان محبوبیت گیاهان مختلف است و همانطور که مشاهده می‌کنید ، نعناع محبوب ترینِ آنهاست.
نمودار محبوبیت گیاهان دارویی
انواع گیاهان دارویی:
انواع مختلفی از گیاهان وجود دارد که می توانید به راحتی آنها را در باغچه ی خود پرورش دهید. داشتن این گیاهان به طور حیرت انگیزی مفید است. چند نمونه از آنها را باهم بررسی میکنیم. با چند تا از رایج ترین و محبوب ترین انواع گیاهان آشنا شوید و طعم هایی جدید و استثایی به سوپ ها، خورش ها و ماکارونی های خود ببخشید!
جعفری:
نام علمی: Petroselinum crispum
این گیاه در مناطقی چون مدیترانه مرکزی، به ویژه یونان، قبرس، اسپانیا، پرتغال، جنوب ایتالیا و مراکش، جعفری به خوبی رشد می‌کند و ابتدا در این مناطق بود که کشف شد. با گذشت سالها، کشت جعفری در اروپا نیز رایج شد و از این گیاه به عنوان ادویه، سبزیجات و گیاه دارویی استفاده می شود.
جعفری گیاهی مقاوم است که به دو شکل برگ صاف و خزه ی پیچ خورده رشد می کند. نوع دوم که به شکل برگهای پیچ خورده است، بیشتر به عنوان چاشنی مورد استفاده عامه مردم قرار می گیرد. نوع اول که دارای برگهایی صاف است، به دلیل عطر و طعم بی‌نظیرش عموماً برای پخت و پز استفاده میشود.
این گیاه عطر و طعم ملایم و رو به تلخی دارد که طعم سوپ ها، خورش ها، شیرینی ها و سالادها را بسیار بهتر می‌کند. جعفری همچنین به دلیل خاصیت ضد باکتریایی و ضد التهابیِ طبیعی اش، باعث تقویت سیستم ایمنی بدن می شود و به هضم غذا کمک می کند.
برای مطالعه مقاله معرفی گیاه پنیرک می توانید از این لینک استفاده نمایید.
گیاه تازه جعفری
نعناع:
نام علمی: Mentha
نعنا گیاهی چند ساله و بسیار مقاوم است و کشت آن به طور گسترده در آمریکای شمالی، اروپا ، آسیا ، استرالیا و آفریقا می‌باشد. نعنا یکی از معطرترین و خوشبوترین گیاهان است. به همین دلیل است که روغن نعنا، در میان عطرها و رایحه های معطر، محبوبیت زیادی دارد.
این گیاه، دارای طعمی تازه و تند است و وجودش در نوشیدنی هایی مانند موهیتو و آبغوره، آنها را ایده آل می کند. برگ نعناع تازه نسبت به نعناع خشک، به دلیل داشتن عطر و طعم گرم و معطرش، بیشتر استفاده میشود. همچنین می‌توان با برگ نعناع تازه، انواع مختلف چای و نوشیدنی را دم کرد و نوشید و لذت برد.
مدت هاست که از برگ نعنا، به عنوان یک داروی گیاهی برای درمان بیماریی مانند درد قفسه سینه، معده درد، حالت تهوع و غیره استفاده می شود. پزشکان طب سنتی، شواهدی پیدا کرده اند که نشان می دهد برگ نعناع، قادر به درمان سندرم روده تحریک پذیر است.
گیاه تازه و معطر نعناع
شوید:
نام علمی: Anethum graveolens
شوید گیاهی بلند با شاخ و برگی نازک و ظریف است که رنگش اغلب از سبز تیره تا سبز مایل به آبی متغیر است. این گیاه در اوراسیا به طور گسترده ای پرورش می یابد، جایی که به دلیل عطر و طعم باورنکردنی آن، معمولاً به عنوان گیاه دارویی در غذاها استفاده می شود.
شوید، به عنوان یک افزودنی در آشپزی، در غذاهای اروپایی، به ویژه در مناطقی از جمله روسیه، فنلاند، اسکاندیناوی، اروپای شرقی و اوکراین بسیار محبوب است. برگ های ریز، نرم و لطیف شوید، در ترکیب با غذاهایی چون ماهی، گوشت بره، سیب زمینی، خامه ترش و مرغ، عطر و طعمی فوق العاده به آن می‌بخشد. این گیاه، طعمی تلخ و تند و تیز دارد. شوید خواص درمانی زیادی دارد از جمله پایین بردن سطح کلسترول، رفع بی خوابی و اسهال، هضم آسان و تسکین نفخ معده.
گیاه شوید در ظرف
ریحان:
نام علمی: Ocimum basilicum
ریحان با نام های “ریحان عالی” و “گیاه سنت جوزف” نیز شناخته می شود که یکی از محبوب ترین و پرمصرف ترین گیاهان خوراکی است. زادگاه این گیاه مناطق گرمسیری است که از جنوب شرقی آسیا تا آفریقای مرکزی گسترش می یابد.
ریحان، گیاهی یک ساله است که عطر و طعمی شبیه به انیسون (anise-like) و عطری بسیار تند و تیز مانند میخک دارد. برگ های این گیاه خوشمزه، عطر و طعم گرم و تندی دارد که برای طبخ سس پستو، انواع سالادها، سس ها، سوپ ها و غذاهای مختلف بر پایه ی گوشت ایده‌آل است. ریحان تازه، گیاهی بسیار معطر است و اغلب به عنوان چاشنی روی غذاها استفاده می شود.
این گیاه اغلب با اعتقادات و آیین های مختلفی همراه بوده که به میزان قابل توجهی بر محبوبیت آن افزوده است. به عنوان مثال، فرانسوی ها آن را “گیاه سلطنتی” می نامند. یونانیان باستان و مصری ها این گیاه را در دهان فرد متوفی قرار می دادند، زیرا معتقد بودند که دروازه های بهشت را برای مردگان باز می کند.
گیاه تازه و خوشمزه ی ریحان
مریم گلی (Sage):
نام علمی: Salvia officinalis
این گیاه به صورت درختچه ای چند ساله و همیشه سبز است که با نام “باغ مریم گلی” نیز شناخته می شود. این گیاه از خانواده نعناع ها است و بیشتر در منطقه مدیترانه رشد می‌کند. گیاه مریم گلی، دارای تاریخچه ای غنی و طولانی است و به دلیل خاصیت درمانی بفوق العاده و نقشش به عنوان افزودنی در آشپزی، قرن هاست در میان مردم مورد توجه بوده است. جالب است بدانید که این گیاه در دوران باستان، برای دفع شر و به عنوان درمانی برای گزش مار استفاده می‌شده است.
در آشپزی، برگهای تازه گیاه مریم گلی، افزودنی فوق العاده ای برای سس ها، ماکارونی ها، سس های مرغ، ادویه ها و سالادها است. از آنجایی که این گیاه از خانواده نعناع هاست، عطر و طعم بسیار قوی و تند و تیزی دارد و دم کرده‌ی آن در انواع چای ها و نوشیدنی های گیاهی، ایده آل می‌باشد. چای مریم گلی، معجونی فوق العاده برای درمان بیماری های مختلف معده، عفونت های گلو و دهان و همچنین اختلالات مغزی است.
دمنوش و گیاه مریم گلی
رُزماری:
نام علمی: Rosmarinus officinalis
این درختچه چند ساله و همیشه سبز، یکی از خوش طعم ترین و معطرترین گیاهان است. این گیاه بومیِ منطقه‌ی مدیترانه است و از خانواده نعناع هاست. “رزماری” کلمه ای لاتین است که “ros” به معنای “شبنم” و “marinus” در زبان انگلیسی به معنی “دریا” است. رزماری به معنی “شبنم دریا” است.
رزماری، رایحه ای فوق العاده دلپذیر و با عطر و طعمی قوی و تند و تیز دارد و گزینه ای عالی برای طعم دار کردن مرغ، بوقلمون و بره است. این گیاه در منطقه مدیترانه ای بسیار محبوب است و به طور معمول با سبزیجات و گوشت ها بو داده می شود. رزماری علاوه بر مصارف آشپزی، دارویی طبیعی و فوق العاده قدرتمند برای تسکین درد ها و درمان سوء هاضمه است. رایحه رزماری به رفع استرس روزمره ، آرامش ذهن و از بین بردن اضطراب کمک می کند.
رزماری خوش طعم و معطر
آویشن:
نام علمی: Thymus vulgaris
آویشن گیاهی چند ساله و ظریف و مدیترانه ای است که از زمان مصریان باستان و یونانیان، برای مصالحه سازی و همچنین منبعی برای به دست آوردن شجاعت استفاده می کردند. با گذشت زمان، مصرف آویشن در سراسر اروپا گسترش یافت. رومییان از این گیاه برای تصفیه هوای اتاق های خود استفاده می کردند.
آویشن در غذاهای ایتالیایی ، مدیترانه ای و فرانسوی بسیار محبوب است و اغلب با گیاهان دیگری مانند جعفری و سیر همراه می شود، تا طعم و عطر بی‌نظیر غذا ها را دوچندان کند. از این گیاه هم بصورت تازه و هم بصورت خشک استفاده می‌کنند، اما تازه ی این گیاه، طعمی دلنشین و رایحه ای باورنکردنی دارد.
این گیاه، منبع عالی آنتی اکسیدان هایی مانند ویتامین A است که برای سلامت ناخن، چشم و پوست ضروری است. همچنین شامل خواص آنتی بیوتیکی و ضد عفونی کننده است که به مبارزه با سرفه، سرماخوردگی و آلرژی کمک می کند.
گیاه مقوی آویشن
سیلانترو/ گشنیز:
نام علمی: Coriandrum sativum
گشنیز از گونه ای از گیاه Coriandrum sativum می باشد. نام دیگر آن Cilantro است. درحقیقت Cilantro را به دانه های گشنیز می گویند. این گیاه، به دلیل ویژگی های منحصر به فرد و عطر و طعم شگفت انگیزِ همه کاره‌اش، مطمئناً رایج ترین و محبوب ترین گیاه در سراسر جهان است. این گیاه به دلیل تفاوتش در برداشت و کاربرد آن، با دو نام گشنیز (coriander) و cilantro شناخته میشود.
در صورت برداشت برگ ها، از آن به عنوان گل گشنیز (cilantro) یاد می شود و در صورت برداشت بذر، گشنیز (coriander) نامیده می شود. طعم گشنیز مانند طعم لیمو (lemon-like) توصیف میشود و عطر و طعم تند و تیزی دارد. کاربرد این گیاه برای سالادها، سس سالسا، سبزیجات و غذاهای با پایه گوشت، عالی است و از شمال آفریقا و جنوب اروپا تا جنوب غربی آسیا کشت میشود. گشنیز همچنین به عنوان “گیاه احیا کننده” شناخته می شود و به تسکین التهاب، هضم غذا و کاهش استرس کمک می کند.
برای مطالعه مقاله معرفی گیاهان دارویی خراسان شمالی می توانید از این لینک استفاده نمایید.
گیاه احیا کننده گشنیز
رازیانه:
نام علمی: Foeniculum vulgare
این گیاه، بومیِ منطقه مدیترانه است و بسیار معطر و خوشبوست. این گیاه چند ساله ی مقاوم، از خانواده هویج است و در خاک های خشک حاشیه ی رودخانه ها و نزدیک سواحل دریا رشد می‌کند. رازیانه گیاهی بسیار گران قیمت است که از زمان های بسیار قدیم، توسط یونانی ها و رومی ها که معمولاً از آن به عنوان غذا و دارو استفاده می کردند، کشف و به سر تا سر دنیا منتقل شده است.
برگ های رازیانه رایحه ای ملایم و دلنشین و طعمی شیرین دارد. به طور معمول در سالادها، سوپ ها و غذاهای برپایه‌ی گوشت استفاده می شود. از نظر بهداشتی و تغذیه ای، رازیانه سرشار از پروتئین، کلسیم، منیزیم، ویتامین ها و آهن است. این گیاه به طور قابل توجهی سلامت استخوان را بهبود می بخشد، فشار خون را حفظ می کند، با التهاب مبارزه می کند و متابولیسم کلی بدن را افزایش می دهد.
گیاه دارویی رازیانه
بابونه:
نام علمی: Matricaria chamomilla
این گیاه از گلهای “گل مروارید” (daisy-like) شکل گرفته و محبوب ترین گیاه برای دمنوش های گیاهی به ویژه در اروپا و ایالات متحده است. چای بابونه، نه تنها یکی از پر مصرف ترین چای های گیاهی در جهان است، بلکه از زمان های بسیار قدیم، این گیاه به عنوان درمانی برای ناراحتی معده، التهاب و تب بالا استفاده می شده است.
اصطلاح “بابونه” از کلمه یونانی “chamomaela” گرفته شده است که در انگلیسی به معنی “سیب زمینی” (ground apple) است و رایحه ای تازه همانند سیب (apple-like) دارد. بابونه از دیرباز با فواید دارویی بسیاری از جمله: بهبود کیفیت خواب، کمک به هضم بهتر، محافظت در برابر انواع خاصی از سرطان‌ها، بهبود سلامت قلب و کنترل قند خون، همراه بوده است.
یایونه خشک مناسب دمنوش گیاهی
ترخون:
نام علمی: Artemisia dracunculus
ترخون با نام “Estragon” نیز شناخته می شود ، گیاهی است چند ساله از خانواده آفتابگردان. این گیاه برای اهداف پزشکی و آشپزی به ویژه در آمریکای شمالی و اوراسیا کشت می شود. عطر و طعمی قوی مانند انیسون دارد و چاشنی ای بی‌نظیر و کلاسیک برای مرغ، تخم مرغ، سوپ، انواع خورش، غذاهای دریایی و همچنین غذاهای گیاهی می‌باشد. ترخون، به عنوان یکی از چهار افزودنی بسیار پرکاربرد گیاهی غذاهای فرانسوی محسوب میشود و عنصر اصلی طعم دهنده‌ی سس Béarnaise است.
این گیاه شگفت انگیز، منبع بزرگی از مواد معدنی و ویتامین های ضروری مانند منیزیم، روی، ویتامین C، ویتامین A، کلسیم و آهن است. ترخون غالباً برای تهیه چای های گیاهی یا هر نوع نوشیدنی گرم استفاده می شود که استرس و اضطراب را برطرف می کند. جویدن برگهای تازه ترخون، به بی حس شدن دهان و از بین بردن میکروب هایی که منجر به بوی بد دهان می شوند، کمک می کند.
ترخون خوشمزه و طعم دهنده غذا
اسطوخودوس (Lavender):
نام علمی: Lavandula
این گیاه بنفش زیبا و دلنشین، به عنوان چاشنی مورد استفاده قرار می گیرد و از جزایر قناری، کیپ ورد، چین، آفریقای شرقی، آسیای جنوب غربی و اروپا به سرتاسر جهان راه یافته است. اسطوخودوس گیاهی چند ساله با شاخ و برگ سوزنی مانند و رایحه گل حنا است.
کلمه ” Lavender” از کلمه فرانسویِ قدیمی “lavandre” آمده است که به استفاده از گیاهان به عنوان گیاهی برای دم کردن اشاره دارد. این گیاه بخاطر روغنهای اساسی و عصاره هایش که از خواص ضد عفونی کننده و ضد التهاب تشکیل شده اند، از ارزش تجاری بسیار بالایی برخوردار است. این روغن ها در ساخت مواد آرایشی، مرهم، عطر و نمک نیز استفاده می شوند.
این گیاه یکی از متنوع ترین و موثرترین داروهای گیاهی است که به درمان اختلالات خواب و اضطراب کمک می کند. در تاریخ آشپزی، مربای اسطوخودوس، مورد علاقه ملکه الیزابت بود و از آن زمان، از اسطوخودوس، به عنوان یک افزودنی عالی و خوش طعم و معطر برای انواع غذاها استفاده می شود. بسیاری از افراد، از این گلهای بنفش، به عنوان تزیین دسر و نوشیدنی استفاده می کنند.
اسطوخودوس مناسب برای پخت و پز
پیازچه:
نام علمی: Allium schoenoprasum
این گیاه چند ساله، از خانواده تره، سیر و پیاز است و در سراسر آمریکای شمالی، آسیا و بیشتر اروپا کاشت میشود. پیازچه به صورت توده ای در زیر زمین رشد می کند و برگهایی گرد و توخالی دارد که از نظر شکل و بافت فوق العاده ظریف هستند. پیاز کوهی، با خامه ترش ترکیبی بی‌نظیر است و یکی از بهترین گیاهان در غذاهای فرانسوی محسوب می شود. این گیاه در انواع سالاد، تخم مرغ ، سوپ و… کاربرد دارد.
اگرچه کاشت پیاز کوهی از قرون وسطی آغاز شد ، اما استفاده و مصرف آن به حدود ۵۰۰۰ سال پیش برمی گردد. رومیان باستان معتقد بودند که پیاز کوهی به درمان آفتاب سوختگی و گلو درد کمک می کند و خوردن پیازچه فشار خون را کنترل می‌کند.
پیازچه مناسب یرای سوپ و سالاد
برگ بو (Bay Leaves):
نام علمی: Laurus nobilis
برگ بو جزو معطرترین گیاهان هستند و بیشتر به دلیل عطر باورنکردنی آن مخلوطی از عطر نعناع، میخک و گل حنا است، شناخته می شود. این عطر همراه با طعم تند و فلفلی، باعث محبوبیت این گیاه در استفاده در غذایی مانند انواع خورشت و سوپ شده است.
انواع مختلفی از یرگ بو، از جمله برگ بو کالیفرنیا، برگ بو اندونزی، برگ سرخ پوست هند و برگ بو هند وجود دارد. عطر و طعم همگی بسیار برجسته و قابل توجه است. در یونان باستان از این گیاه به دلیل عطر و طعم شگفت انگیز آن استفاده می شده و هم‌اکنون در انواع غذاهای کلاسیک فرانسوی و غذاهای اروپایی ارائه می شود.
گیاه بسیار معطر برگ بو
کولانترو (Culantro):
نام علمی: Eryngium foetidum
این گیاه اغلب با گیاه همشکل و پسر عموی خود “cilantro” اشتباه گرفته می شود. کولانترو گیاهی متفاوت و غیرمعمول با برگهای بلند و دندانه دار است و شبیه کاهو است. این گیاهی چند ساله و گرمسیری است که با نام هایی مانند گشنیز بلند (long coriander)، گشنیز مکزیکی (Mexican coriander) و سایه بنی (shadow beni) نیز شناخته می شود.
گشنیز در سراسر جهان، در مناطق آب و هوایی معتدل کشت می شود؛ اما این گیاه، مخصوص آمریکای جنوبی ، آمریکای مرکزی و مکزیک بومی است. از نظر عطر و طعم نسبت به گشنیز، بسیار قوی تر و شدید تر است و به همین دلیل، در پخت و پز به مقدار کمتری استفاده می شود. از این گیاه به طور گسترده ای برای مارینینگ ، چاشنی و تزیینات، خصوصاً در غذای کشورهای کارائیب ، ویتنام و هند استفاده می شود. از آنجایی که توانایی بالایی در حفظ طعم و رنگ دارد، در صنعت گیاهان خشک بسیار با ارزش است.
گیاه کولانترو در خاک
جعفری فرنگی (Chervil):
نام علمی: Anthriscus cerefolium
این گیاهِ علفیِ یک ساله و ظریف، برگهای سبز ریزی دارد که بسیار به برگ جعفری شبیه است. شاید به همین دلیل است که به آن “جعفری فرانسوی” نیز می گویند. این گیاه، بومیِ قفقاز است، اما بعدها در بیشتر اروپا محبوب شد. این گیاه، برگهای سبز و روشن توری شکل، و طعم و بویی شبیه به انیسون دارد و گزینه مناسبی طعم بخشیدن به مرغ، سالادها، تخم مرغ، سبزیجات و ماهی می باشد.
جعفری فرنگی یکی از چهار طعم دهنده ی اصلی در غذاهای فرانسوی است. جدا از محبوبیت این گیاه در دنیای آشپزی، از آن به عنوان یک هضم کننده ی مفید، کاهش دهنده ی فشار خون، بهبود دهنده ی سکسکه و نیز به عنوان یک محرک ملایم استفاده می شود.
جعفری فرنگی مناسب برای طعم دهی
مرزه زمستانی (Winter Savory):
نام علمی: Satureja Montana
این گیاه چند ساله و همیشه سبز، با برگهای سبز تیره و گلهای زیبای تابستانی، بومیِ مناطق معتدل گرم آفریقا، مدیترانه و اروپای جنوبی است. مرزه زمستانی معمولاً در دیواره های قدیمی، خاک های قلیایی، دامنه های صخره ای کوه ها، سواحل خشک و تپه رشد می کند. این گیاه، یکی از خوشمزه ترین و پرکاربرد ترین گیاهانِ آشپزی است که طعم و رایحه شدید و تند و تیزی را به هر غذا می بخشد.
از آنجایی که این گیاه از خانواده ی نعناع ها است، عطر و طعمی مشابه نعناع تازه دارد و برای طعم دادن به سس سالاد و لیکورها (نوعی نوشیدنی الکلی) استفاده میشود. و بهترین افزودنی به گوشت و لوبیا و همچنین سس و سوپ است. مرزه زمستانی، به دلیل خاصیت ضد عفونی کنندگی، هضم کننده و دفع کننده، و دارای مزایای زیادی برای سلامتی است. این گیاه اغلب به عنوان درمانی برای نفخ شکم، قولنج روده، حالت تهوع، گلودرد، اسهال و گرفتگی برونش، استفاده می شود.
گیاه هضم کننده ی مرزه زمستانی
نعناع فلفلی (Peppermint):
نام علمی: Mentha × piperita
این نوع نعناع، گیاهی بین نعنای دشتی (spearmint) و نعناع پشمالو (watermint) است. امروزه این گیاه در مناطق مختلف جهان کاشت می شود، اما بومی خاورمیانه و اروپا است. نعناع فلفلی به طور طبیعی در زیستگاه های مرطوب گودال های زهکشی شده و کنار رودخانه ها رشد می‌کند.
نعناع فلفلی، به عنوان ماده ی تازه کننده نفس و کمک کننده ی مشکلات مربوط به هضم غذا، بسیار محبوب است. در دنیای آشپزی، از آن به عنوان گیاهی برای تزیین سالاد، و در انواع نوشیدنی های سرد، به دلیل عطر و طعم نعناع ای و با طراوتش استفاده می شود.
روغن این نعناع نیز برای درمان سندرم روده تحریک پذیر استفاده می شود، و تا حد زیادی، تأثیرات آن را کاهش می دهد. چای گیاهی این نعناع نیز برای درمان مشکلات هضم و سایر بیماری های بهداشتی مشهور است.
روغن و گیاه نعناع فلفلی
استویا:
نام علمی: Stevia rebaudiana
استویا، به عنوان یک شیرین کننده طبیعی شناخته می شود که از گونه های گیاهی Stevia rebaudiana استخراج می شود. این گیاه، بومیِ پاراگوئه و برزیل است و از خانواده گلهای آفتابگردان محسوب میشود. در مناطق بومی، از برگ گیاه استویا برای شیرین کردن چای ها و داروهای محلی استفاده می شود.
از استویا می‌توان به عنوان یک جایگزین طبیعی برای قند و شکر در چای و انواع خوراکی ها استفاده کرد. و جالب این است که بدانید شیرینی های طبیعی، هیچ کالری ای ندارد. در طب سنتی ، استویا یک درمان عالی برای مشکلات معده، سوختگی و قولنج است. بر اساس مقاله منتشر شده در Journal of Medicinal Food در سال ۲۰۱۷ ، گیاه استویا توانایی درمان بیماری های غدد درون ریز مانند فشار خون بالا، دیابت و چاقی را نیز دارد.
گیاه استویا، شیرین کننده ی طبیعی
علف لیمو:
نام علمی: Cymbopogon
به این گیاه چمن سیم خاردار (wire grass) و سرهای ابریشمی (silky heads) نیز گفته می شود. این گیاه چند ساله به دلیل شاخ و برگ های بلند و باریک ، شبیه چمن است. علف لیمو یکی از محبوب ترین گیاهان در آشپزی است که در اکثر غذاهای آسیایی از آن استفاده می شود.
برگ لیمو از عطر و طعم قوی لیمو و مرکبات تشکیل شده است که استفاده از آن در انواع خورشت ها، سوپ ها و ادویه ها طعمی ایده آل می‌بخشد. چای گیاهی برگ لیمو نیز مشهور است و اغلب به عنوان دارویی برای سرفه، گلودرد و مشکلات هضم مصرف می شود.
ساقه های این گیاه، منبع عالی آنتی اکسیدان های کلیدی مانند بتاکاروتن است، که از التهاب چشم و سرطان محافظت می کند. این دارو اغلب به عنوان چای، برای رفع اضطراب در داروهای قومی برزیل مصرف می شود.
ساقه و نوشیدنی علف لیمو
پونه کوهی:
نام علمی: Origanum vulgare
این گیاهی چند ساله و از خانواده نعناع ها است و به نام “مرزنجوش وحشی” (wild marjoram) نیز شناخته می شود. پونه کوهی، بومیِ منطقه مدیترانه، اوراسیا غربی و جنوب غربی است. اگرچه این گیاه، چند ساله است، اما می توان آن را به عنوان گیاهی یک ساله، در آب و هوای سرد تر نیز پرورش داد. پونه کوهی، یکی از رایج ترین و اصلی ترین گیاهانی است که تقریباً در همه غذاهای ایتالیایی-آمریکایی وجود دارد و در پاستا و پیتزا، به عنوان اصلی ترین چاشنی استفاده می شود.
جالب است بدانید که این گیاه، پس از جنگ جهانی دوم محبوبیت قابل توجهی پیدا کرد و پس از آن، سربازان با اشتیاقی عجیب و غریب و باورنکردنی، برای ” پیتزای گیاه” (pizza herb) بازگشتند. از برگ های پونه کوهی، نوعی روغن دارویی به دست می‌آید که به عنوان درمانی موثر برای سوء هاضمه، بیماری های تنفسی، بیماری های پوستی و عفونت های قارچی استفاده می شود.
گیاه و ادویه پونه کوهی
مرزنجوش (Marjoram):
نام علمی: Origanum majorana
مرزنجوش، یک گیاهِ سالانه ی بسیار لطیفی است که دارای برگهای مخملی و نرم، به رنگ های سبز و خاکستری است. به آن مرزنجوش گلدان (pot marjoram) نیز گفته می شود و از خانواده پونه کوهی است. به دلیل شباهت آن با پونه کوهی، اغلب در برخی از کشورهای خاورمیانه، این دو به جای هم استفاده می شوند.
مرزنجوش، بومیِ جنوب ترکیه و قبرس است و مدت هاست که توسط تمدن های یونان و روم باستان، به عنوان نمادِ شادی استفاده می شود. از این گیاه اغلب در ساخت جادوهای عشقی مورد استفاده قرار می گرفت زنان، به امید یافتن همسر آینده خود، برگهای مرزنجوش را زیر بالش خود می‌گذاشتند. امروزه، این گیاه، نقش اصلی را در غذاهای خاورمیانه و ایتالیا بازی می کند. عطر و طعم آن کاملاً شبیه به پونه کوهی است و فقط کمی “شیرین تر و لطیف تر” توصیف می شود. این گیاه مناسب غذاهای سبک و ملایم است.
عصاره و گیاه مرزنجوش
فرنجمشک (Lemon Balm):
نام علمی: Melissa officinalis
این گیاه چند ساله علفی و بوته ای بالارونده با برگهای سبز روشن و بافتی درشت است. از خانواده نعناع ها است و بومیِ آسیای میانه، جنوب مرکزی اروپا، ایران و حوزه مدیترانه است. با این حال، پرورش فرنجمشک در سراسر آمریکا نیز رایج شده است. استفاده دارویی از این گیاه، به حدود ۲۰۰۰ سال پیش، توسط یونانی ها و رومی ها برمی گردد.
از فرنجمشک به دلیل توانایی آن در کاهش اضطراب، تسکین بی خوابی، درمان مشکلات دستگاه گوارش و حتی احتمالاً درمان بیماری آلزایمر به عنوان “اکسیر زندگی” یاد میشود. از این گیاه در آشپزی، برای طعم دادن به بستنی ها، و دم کردن چای های گرم استفاده میشود. همچنین طعم آن غالباً با غذاهای شیرین میوه ای هماهنگ شده ماده اصلی “پستو فرنجمشک” می‌باشد. اسانس این گیاه، به دلیل رایحه فوق العاده غنی اش مانند لیمو در صنعت عطر سازی استفاده میشود.
گیاه فرنجمشک مناسب برای طعم دهی بستنی
مورد، مورت یا میرتوس (Myrtle):
نام علمی: Myrtus
این گیاه از اهمیت تاریخی زیادی برخوردار است و چندین بار در کتاب مقدس و همچنین در اساطیر باستان یونان و روم نامش آورده شده است. مورت یک درختچه همیشه سبز مقاوم با رایحه ای قوی و شاخ و برگ سبز تیره است. بومی خاورمیانه، منطقه مدیترانه و شمال آفریقا است. این گیاه در طب سنتی، دارویی بسیار ارزشمند بوده و توسط پزشکان باستانی زیادی، برای درمان تب و درد تجویز می شده است.
همچنین از اسانس گل مورت برای مقابله با چندین بیماری پوستی استفاده می شود. از برگهای خشک آن، معمولاً در ترکیه، برای تهیه یک چای گیاهیِ تسکین دهنده استفاده می شود، که به بیماران دیابتی در کاهش فشار خون کمک می کند. در آشپزی، از برگهای مورت، به دلیل داشتن طعم شدید و تند و تیز، به عنوان ادویه ای شبیه پودر فلفل دلمه ای استفاده می شود.
گیاه دارویی بسیار ارزشمند مورد
به لیمو:
نام علمی: Aloysia citrodora
این گیاه که با نام “برس زنبور عسل لیمو” (lemon bee-brush) نیز شناخته می شود ، بومیِ مناطق غربی آمریکای جنوبی است. در ابتدا توسط پرتغالی ها و مردم اسپانیا کشف و به اروپا آورده شد. به لیمو، درختچه ای چند ساله با برگهای نوک تیز و رایحه ای بسیار قدرتمند شبیه لیمو است و اغلب به عنوان جایگزینی عالی برای لیمو، در غذاهایی به طعم لیمو نیاز است، مانند انواع سس‌های سالاد، نوشیدنی ها، مارینادهای گیاهی و مرغ، استفاده می شود.
همچنین می‌توان از شاپسند لیمو (lemon verbena) در تهیه انواع دمنوش های گیاهی استفاده کرد. این گیاه، دارای فواید بیشمار و چشمگیری نظیر مبارزه با التهاب، کمک به هضم، کاهش وزن، رفع گرفتگی بینی و جلوگیری از آسیب عضلانی است. همچنین رایحه قوی لیموترش مانندِ این گیاه، برای شل شدن اعصاب متشنج نیز مفید است.
گیاه به لیمو، جایگزینی مناسب برای لیمو
کاسنی (Cicely):
نام علمی: Myrrhis odorata
کاسنی گیاهی است علفی و چند ساله که به نام های “شرویل شیرین” (sweet chervil)، “کاسنی شیرین” (sweet cicely) و “باغ مروارید” (garden myrrh) نیز معروف است. اصطلاح ‘Myrrhis’ از یک کلمه یونانی گرفته شده که به روغن های معطر آسیا اشاره دارد، در حالی که ‘Odorata’ کلمه ای لاتین به معنی “معطر” است.
این گیاه، برگهای سرخس مانند و پُری دارد و گلهای آن ریز و سفید است. با خرد شدن برگ های آن، بوی شدیدی کاملاً شبیه بوی انیسون از آن خارج میشود. این گیاه بومیِ کوه‌های اروپای مرکزی و جنوبی است، اما در مناطق مختلف جهان به ویژه در چمنزارها، حاشیه جنگل ها، حاشیه رودخانه ها و مناطق زیر کشت، یافت میشود. از برگ های کاسنی به دو صورت خام و پخته استفاده می شود، طعم و مزه آنها بسیار تند و تیز است و رایحه آن، یادآور عطر انیسون است و مصارف دارویی بسیاری نیز دارد.
گیاه کاسنی در طبیعت
نعنا دشتی (Spearmint):
عطر و طعم نعنای دشتی بسیار شبیه آدامس های نعنایی است. همچنین این نعنا، افزودنی ای عالی برای چای ها، سوپ های گیاهی و سس های سالاد است. حال که برخی از رایج ترین و محبوب ترین انواع گیاهان دارویی را شناختید، می توانید گیاهان مورد علاقه خود را در داخل خانه پرورش دهید و از انواع تازه ی آنها در طول سال لذت ببرید. گیاهان تازه طعم و عطر غذا را واقعا فوق العاده می کنند.
برای مطالعه مقاله پنج گیاه دارویی برای تقویت قوای جسمانی می توانید از این لینک استفاده نمایید.
نعنا دشتی، افزودنی مناسب برای چای
بذر گوجه فرنگی
بذر میوه
نوشیدنی ها
تره و شاهتره رو ننوشتی !
سلام
بذر گیاهان فوق الذکر را اگر موجود دارید میخواستم
خیلی از این بذر ها موجود است
تشکر فراوان بابت اطلاعات خوبتون….