آیا می توانید دنیایی بدون ادویه را تصور کنید؟ مانند غذایی که نمکی ندارد. ادویه جات همان چیزی است که یک ظرف معمولی غذا را فوق العاده خوشمزه می کند.
تاریخچه ادویه:
تاریخچه ادویه ها به همان زمان شروع تمدن بشری بر می گردد که توسط تمدن های زیادی، کشف شده است. استفاده و مصرف ادویه جات از اوایل سال 3500 قبل از میلاد توسط مصریان باستان انجام گرفت آن ها به غذای خود، طعم و چاشنی اضافه می کردند. به زودی، مصرف و تولید ادویه جات در سرتاسر خاورمیانه گسترش یافت، و تمام اروپا، شرق مدیترانه، اندونزی، سریلانکا و چین را در بر گرفت. ادویه جات یک کشف بزرگ در دنیای جدید بودند.
انواع ادویه های گرم و تند
تفاوت بین گیاهان و ادویه ها:
در واقع ادویه جات از ریشه، پوست یا دانه های یک گیاه حاصل می شود. در زیر، لیست بزرگی از انواع ادویه جات که هر آشپزخانه به وجود آن نیاز دارد، آورده شده است. شما زمانی که بدانید چه تعداد ادویه های مختلف در جهان وجود دارند، که همه آن ها دارای طعم، عطر، ویژگی ها و رایحه های بی نظیری هستند شگفت زده خواهید شد. همه چیز را در مورد انواع مختلف ادویه ها بخوانید و موارد دلخواه خود را انتخاب کنید!
میخک:
یکی دیگر از ادویه های نسبتاً رایج هندی، میخک است که نخستین بار در سالهای 900 تا 1100 میلادی در بندری در سریلانکا کشف شد. با این حال، بومی جزایر مولوکا است که هم اکنون جزئی از اندونزی است. میخک ها حاوی یک نوع بوی شیرین با عطر فراوان و طعم شیرین هستند.
یک واقعیت جالب تاریخی درباره میخک ها این است که چینی ها قبل از نزدیک شدن به امپراطور خود، باید چند میخک را برای خوشبو شدن نفس شان در دهان خود می گذاشتند. این نشان می دهد که در گذشته، از میخک ها به عنوان خوشبو کننده دهان نیز استفاده می شد، البته امروزه نیز این کار صورت می گیرد.
میخک ها معمولاً در ادویه کاری و غذاهای آبکی مورد استفاده قرار می گیرند، همچنین به دلیل طبع ظریف و جذاب شان در انواع مختلفی از شیرینی ها نیز کاربرد دارند. میخک ها در سلامتی و درمان بیماری ها از جمله دندان درد، استفراغ، حالت تهوع و سوء هاضمه مورد استفاده قرار می گیرند.
کاسیا:
نام لاتین: Cassia senna
این ادویه همچنین به عنوان “دارچین چینی” شناخته می شود و اغلب با دارچین “واقعی” اشتباه گرفته می شود. در واقع عضو یک خانواده هستند. این گیاه دارای طعمی بسیار تیز است؛ اما در مقایسه با دارچین واقعی خفیف تر است. اگرچه پوست کاسیا تقریباً هم اندازه دارچین به نظر می رسد، اما در واقع بسیار متفاوت است و بیشتر در چین در غذاهای معطر مورد استفاده قرار می گیرد.
پوست کاسیا معمولاً در اندونزی، چین و برمه تولید می شود و برای استفاده با چای خانگی یا مخلوط با ادویه های دیگر، مناسب است. بسیاری از افراد از این ادویه برای درمان اسپاسم ماهیچه ها و معده، مشکلات قاعدگی، دردهای مفاصل، سرماخوردگی، فشار خون بالا و بسیاری از بیماری های دیگر استفاده می کنند.
ادویه فلفل سیاه تند
فلفل سیاه:
نام لاتین: Piper nigrum
یکی از رایج ترین ادویه جات موجود در سراسر جهان است. تقریباً به همه ی دستورهای غذایی که تصورش را بکنید اضافه شده است. خاستگاه فلفل سیاه، کشور هند، منطقه مالابار و غات غربی است. این فلفل از نوع توپی شکل است. و به طور معمول به رنگ های سفید و سبز یافت می شوند. تفاوت رنگ آن ها ناشی از مراحل مختلف رشد است.
از زمان یونان باستان، فلفل یک ادویه پر طرفدار و محبوب بوده است که به عنوان ارز با آن داد وستد می کردند و مقدس بود. فلفل سیاه یک طعم تند بسیار منحصر به فرد دارد و به طور معمول برای تهیه ی یک غذای گرم و لطیف در دستور العمل های غذایی بی شماری از آن استفاده می شود. برخی از خواص شگفت انگیز دارویی آن شامل استفاده از آن به عنوان ملین است.
بذر کرفس:
بذر کرفس را معمولاً درون نمک نگهداری می کنند، و آن را برای ایجاد یک طعم غلیظ و تند می توان به بسیاری ازغذاها اضافه کرد.
تخم گشنیز:
گشنیز طعم مرکبات طبیعی ایجاد می کند. به خصوص در غذاهای حاوی مرغ بسیار متداول است.
فلفل قرمز پودر شده:
فلفل قرمز پودر شده دارای طعمی کاملاً تند است و معمولاً به عنوان چاشنی پیتزا و سالاد مورد استفاده قرار می گیرد.
هل ادویه معطر با خواص دارویی بسیار
هل:
نام لاتین: Elettaria cardamomum
این ادویه به عنوان “ملکه ادویه ها” شناخته می شود، که خاستگاه آن کشور هند است، هل یک عطر و طعم قوی و بسیار عالی دارد که طعم آن شبیه به لیمو و نعنا است. از این ادویه می توان برای طعم دادن به غذاهای شیرین یا شور استفاده کرد. دو نوع هل وجود دارد که به طور معمول در آشپزی هندی و همچنین در سراسر جهان استفاده می شود: هل سبز و هل سیاه.
هل سبز معمولا بیشتر ازهل سیاه مورد استفاده قرار می گیرد و دارای طعم بسیار سبک و شیرینی است. اغلب در دسرها و نوشیدنی های شیرین استفاده می شود. از طرف دیگر هل سیاه از یک عطر و طعم دودی بسیار قوی بر خوردار است، بنابراین اغلب در غذاهای برنجی و غذاهای تند استفاده می شود. هل از لحاظ خواص دارویی دارای سابقه ای بسیار غنی است و از زمان های بسیار قدیم به عنوان یک دارو برای دستگاه گوارش و همچنین برای درمان التهاب و بیماری های تنفسی از آن استفاده می شده است.
زیره:
نام لاتین: Cyminum Canium
زیره یکی از اصلی ترین ادویه ها است که بومی اروپا، آسیا و آفریقا است. و به یک ماده بسیار اساسی در سراسر جهان تبدیل شده است. این ادویه به دلیل داشتن طعم دلپذیر و تندش بسیار محبوب است. برخی از ویژگی های بارز آن که شامل عطر غلیظ همراه با دانه های قهوه ای ست که آن را منحصر به فرد کرده است.
زیره را می توان به عنوان یک ادویه کامل یا به صورت پایه استفاده کرد. در هر صورت، به هر غذایی طعم تندی می بخشد و کاملاً خوشمزه است. بیشتر افراد ترجیح می دهند از زیره تازه در دستورغذایی خود استفاده کنند تا بیشتر از طعم تند و خوشمزه آن بهره ببرند. زیره یکی از محبوب ترین ادویه ها است که دارای بسیاری ازخواص درمانی مربوط به کاهش وزن، کلسترول، دیابت، سندرم روده تحریک پذیر و….. است.
پودر کاری:
نیازی به گفتن نیست، پودر کاری یک ماده اصلی در بسیاری از غذاها است، و می توان از آن برای طعم دادن بسیاری از خورشت ها و گوشت ها استفاده کرد.
پوست جوز هندی:
نام لاتین: Myristica fragrans
این پوشش بیرونی بذر جوز هندی است که تند تر از جوز هندی، با ترکیبی از طعم فلفل و دارچین است. جالب اینجاست که رنگ آن می تواند به شما در تشخیص خاستگاهش کمک کند. به عنوان مثال، اگر ادویه دارای تیغه های زرد – نارنجی باشد، این بدان معنی است که از گرنادا آمده است، در حالی که پره های قرمز نارنجی نشان می دهد که از اندونزی است.
از این ادویه در شیرینی ها و دسرهایی مانند کاستارد، پودینگ و کیک و همچنین در غذاهای بی نظیر مانند سوپ ها، سوفله ها، سس ها و غیره استفاده می شود. مردم ترجیح می دهند از آن به جای جوز هندی، به ویژه درغذاهایی با رنگ روشن استفاده کنند. اغلب برای بهبود عملکرد دستگاه گوارش و به عنوان درمانی برای تهوع، استفراغ و نفخ استفاده می شود.
جوز هندی ادویه چاشنی گرمسیری
جوز هندی:
نام لاتین: Myristica fragrans
جوز هندی از یک درخت همیشه سبز و گرمسیری به دست می آید و بومی جزیره مولوکا در اندونزی است، که به وفور نیز کاشت می شود. البته در غرب هند نیز وجود دارد. این گیاه اغلب به دلیل داشتن رایحه ای معطر و یک طعم شیرین و لطیف، همراه با دارچین استفاده می شود. اگر چه جوز هندی در پخت و پز و نوشیدنی های سرد بسیار مورد استفاده قرار می گیرد، اما علاوه بر این برای غذاهای دلچسب مانند غذاهایی با گوشت گوسفند و بره، خورش سبزیجات و غیره نیز یک ادویه عالی محسوب می شود. در زمان های قدیم، حدوداً در دهه 1600، جوز هندی تبدیل به یک ادویه گران قیمت تجاری در جهان غرب شد. برخی از فواید و خواص باور نکردنی جوز هندی شامل تسکین سوء هاضمه، کنترل اسهال و کاهش اشتها است.
دانه های خردل:
نام لاتین: Brassica alba
این دانه های ادویه در رنگ های مختلفی مانند سیاه، قهوه ای و زرد وجود دارند. اغلب در بیشتر غذاها به طور معمول مورد استفاده قرار می گیرد. دانه های خردل از یک طعم دلپذیر و معطر برخورداراند که به هنگام سرخ شدن در روغن یا هنگام خرد شدن به بهترین شکل خود را نشان می دهند.
استفاده از دانه خردل به عنوان چاشنی به دوران روم باستان برمی گردد. این ادویه حتی قبل از تجارت ادویه، در آسیا واروپا بسیار محبوب بود. از خردل خرد شده معمولا درخورشت ها و از دانه های کامل بیشتر در ترشی جات استفاده می شود. روغن دانه خردل در سراسر جهان به عنوان داروی ضد درد مورد استفاده قرار می گیرد.
سیر:
نام لاتین: Allium sativum
سیر احتمالاً محبوب ترین و رایج ترین ادویه در جهان است که تقریباً در همه غذاهای موجود در کل دنیا استفاده می شود. محبوبیت آن تا حد زیادی به خاطر عطر و طعم فوق العاده ای است که به عنوان چاشنی به هر غذایی می دهد. به عنوان ادویه، از سیر به صورت پودر سیر استفاده می شود. که خاستگاه آن بومی آسیای جنوبی، آسیای مرکزی و سیبری جنوب غربی است.
اما مصرف سیر به چندین هزار سال پیش، به مصر باستان برمی گردد، که معمولاً به عنوان طعم دهنده غذایی و همچنین در پزشکی استفاده می شد. از جمله آن ها پیشگیری از سرطان، درمان بیماری های تنفسی، فشار خون بالا و سطح کلسترول پایین است. پودر سیر معمولاً در پاستا، مرغ کبابی، سس سالاد و دستورپخت برنج و … کاربرد دارد.
زعفران ادویه طلای سرخ
زعفران:
نام لاتین: Crocus sativus
زعفران به عنوان گران ترین ادویه در جهان شناخته می شود، و طعم عالی و رنگ نارنجی – مایل به قرمز آن را بسیار خاص کرده است. واقعیت این است که تولید زعفران کار پر زحمتی است و این یکی از اصلی ترین دلایلی است که بسیار گران قیمت است و آن را با طلا مقایسه می‌کنند. زعفران در اصل کلاله گل کروکس است که به طور معمول با دست برداشت می شود. و بهترین نوع آن زعفرانی است که دارای رنگ قرمز زیبا باشد، که این نوع آن در کشور های اسپانیا، ایران و کشمیر کشت می شود.
زعفران همچنین به داشتن رایحه و عطری بی نظیر شهرت دارد، که بوی معطر و رنگ عالی را برای هر دستورغذایی ایجاد می کند. عطر و طعم این ادویه بسیار منحصر به فرد و زیاد است و به همین دلیل است که در چنین مقادیر کمی از آن استفاده می شود. زعفران اغلب به عنوان آرام بخش و همچنین درمانی برای خشکی پوست، درد های قاعدگی و آسم استفاده می شود.
زنجبیل:
نام لاتین: Zingiber officinale
مانند سیر، زنجبیل نیز به دلیل طعم دلپذیر، عطر تند و شیرین – بسیار محبوب است. که عطر و طعم آن توسط بسیاری از افراد بمانند فلفل قرمز توصیف می شود. زنجبیل در انواع دسرهای مختلف مانند پای کدو تنبل و نان زنجبیلی بسیار مورد استفاده قرار می گیرد. زنجبیل گیاهی چند ساله است که بومی جزایر جنوب شرقی آسیا است و بعداً به هند و اقیانوسیه منتقل شده است. زنجبیل در دسرها و شیرینی ها نیز مورد استفاده قرار می گیرد که به آنها یک طعم تند و لطیف می دهد.
زنجبیل از دیرباز با فواید بی شماری از نظر سلامتی و دارویی شناخته شده است و بیشتر برای دستگاه گوارش، درمان سرماخوردگی، آنفولانزا و سرفه استفاده می شود. زنجبیل در طب سنتی نقش اساسی دارد. استفاده از زنجبیل تازه برای تهیه غذاهایی، مانند برنج، سوپ و انواع خورشت ها کاربرد دارد.
زردچوبه:
نام لاتین: Curcuma longa
زردچوبه یکی دیگر از ادویه های فوق العاده معروف هند با ترکیبی از طعم تند و دلپذیر است. همچنین با نام های دیگری مانند زعفران هندی و زنجبیل زرد نیز شناخته می شود. زردچوبه به دلیل ترکیب رنگ آن، زرد و نارنجی، به راحتی قابل تشخیص است. اخیراً، زردچوبه به عنوان “ادویه طلایی” محبوبیت گسترده ای پیدا کرده است و اکنون در نوشیدنی هایی مانند “لاته طلایی” استفاده می شود.
این امر به دلیل فواید بی شماری است که این ادویه در سلامتی ایفا می کند، به عنوان مثال با خاصیت آنتی اکسیدان و ضد التهاب می تواند از بروز سرطان جلوگیری کند. علاوه بر این، در درمان افسردگی و آرتروز نیز موثر است. مصرف زردچوبه به 4000 سال قبل در هند برمی گردد، از زردچوبه در آشپزی نیز استفاده می شود، رنگ جذاب این ادویه به شکلات و سایر غذا ها یک سایه طلایی زیبا و طعم لذیذ می بخشد.
شنبلیله:
نام لاتین: Trigonella foenum-graecum
تخم شنبلیله دانه هایی کوچک تر از گندم دارد، که به رنگ کاراملی است و به دلیل داشتن طعم و بوی عالی در غذاهای خاورمیانه و هند بسیار مورد استفاده قرار می گیرد. شنبلیله یک طعم تلخ و شیرین دارد و در عین حال کمی تند است. شنبلیله عمدتا در خاور نزدیک کشت می شود و اعتقاد بر این است که رومیان در قرن اول میلادی شراب خود را با این ادویه معطر می کردند.
تخم شنبلیله غالباً به طور کامل یا به صورت پودری در غذاهای گیاهی، ترشی جات و یا مخلوط با ادویه های دیگر مورد استفاده قرار می گیرد. جالب است بدانید، این ادویه برای تهیه شربت افرا «جعلی» استفاده می شود که بسیاری از افراد معتقدند طعم همان شربت افرای واقعی را می دهد.
پاپریکا ادویه ای با طعم ملایم
پاپریکا:
نام لاتین: Capiscum annuum
مانند فلفل قرمز و فلفل تند، پاپریکا نیز نوعی فلفل است که به همان خانواده تعلق دارد و بسیاری از ویژگی های آن ها را دارا است. ادویه پاپریکا در غذاهای اسپانیایی، آمریکای جنوبی و مجارستان بسیار مورد استفاده است. این ادویه دارای طعمی ملایم و مرکب از چند طعم است. فلفل های پاپریکا بومی مرکز مکزیک هستند، ولی در قرن شانزدهم به اسپانیا آورده شدند و پس از آن ادویه پاپریکا در انواع غذاها، به دلیل عطر و طعم آن و رنگ مایل به قرمز و نارنجی زیبا، بسیار مورد استفاده قرار گرفت.
پاپریکا به عنوان یک چاشنی در سوپ ها، خورشت ها، پخت برنج و بسیاری غذاهای دیگر استفاده می شود. در ایالات متحده، این ادویه معمولاً به عنوان خوراکی روی غذاها پاشیده می شود. با این حال، بهترین راه برای به دست آوردن بیشترین طعم پاپریکا، گرم کردن آن است.
فلفل فرنگی «آل سپایس»:
نام لاتین: Pimenta dioica
همانطور که از نام این محصول پیداست ترکیبی از عطر و بوی سایر ادویه ها است و ترکیبی شگفت انگیز از دارچین، جوز هندی، فلفل و میخک است. این ادویه ترکیبی از طعم تند و شیرین است، به همین دلیل محبوبیت زیادی در بسیاری ازغذاها دارد. آلس پایس از درخت پیمنتو دیوئیکا تهیه می شود که یک درخت همیشه سبز است. اعتقاد بر این است که بومی جامائیکا، هندوراس و گواتمالا است. طبق شواهد تاریخی، کریستوفر کلمب این ادویه را در کارائیب کشف کرد و او را به اسپانیا آورد.
آلس پایس در غذاهای جامائیکا بسیار پرطرفدار است که بیشتر برای طبخ مرغ تند جامائیکا استفاده می شود. همچنین به دلیل داشتن طعم و عطر خاص آن در بسیاری از دسرها نیزمورد استفاده قرار می گیرد. برای هضم غذا بسیار عالی است و برای درمان دردهای عضلانی و درد دندان کاربرد دارد.
بادیان رومی یا انیسون:
نام لاتین: Pimpinella anisum
بادیان رومی به عنوان دانه انیسون و زیره شیرین نیز شناخته می شود، گیاهی گلدار است که بومی جنوب غربی آسیا و منطقه مدیترانه شرقی است. غالباً به دلیل نام مشابه، با “بادیان ستاره ای” اشتباه گرفته می شود. با این حال، هر دو ادویه کاملاً متفاوت از یکدیگر هستند.
بادیان رومی برای اولین بار در خاورمیانه و مناطق مصر کشت شد، پس از آن ارزش دارویی قابل توجهی در اروپا بدست آورد. گفته می شود که طعم بادیان رومی بسیار شبیه به شیرین بیان است به همین دلیل معمولاً از آن در انواع غذا و همچنین به همراه عسل استفاده می شود.
این ادویه از رایحه ای گرم و عطری شیرین بر خوردار است، به همین دلیل در انواع مخلوط چای و جوشانده های دارویی از آن استفاده می شود. از بادیان رومی به عنوان درمانی برای سرفه، گلودرد، سوء هاضمه، نفخ و بی خوابی شناخته می شود.
تخم زیره:
نام لاتین: Carum Carvi
به عنوان زیره وحشی نیز شناخته می شود، گیاه سالانه ای است که به گونه های تیره چتریان تعلق دارد. بومی شمال آفریقا، آسیای غربی و اروپا است. تخم زیره به دلیل داشتن طعم گرم و گزنده و عطر تند که بسیار شبیه به عطر شوید است بیشتر در تهیه نان چاودار مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین این ادویه در تهیه دسرها، کباب ها و کیک نیز مورد استفاده قرار است. تخم زیره گزنده از دیرباز در طب سنتی استفاده می‌شده و کاربرد طبی آن درمان یبوست، سهولت در هضم، کاهش کلسترول می باشد.
بادیان ستاره ای ادویه ای با خواص دارویی
بادیان ستاره ای:
نام لاتین: Illicium Verum
این ادویه از یک درخت همیشه سبز با اندازه متوسط تهیه می شود که بومی جنوب غربی چین و شمال شرقی ویتنام است. بادیان ستاره ای با نام هایی همچون آنیس چینی، بادیان ستاره نیز شناخته می شود. غالباً به دلیل شباهت نام، مشخصات طعم و شکل، با ادویه بادیان رومی اشتباه گرفته می شود. البته آنها کاملاً متفاوت هستند. از بادیان ستاره در اصل به عنوان جایگزین ارزان قیمت بادیان رومی در دنیای آشپزی و همچنین در تولید مشروبات الکلی استفاده می شود.
بادیان ستاره ای به طور گسترده در غذاهای هندی، چینی، اندونزی و مالزی استفاده می شود و بیشتر در چین، هند و آسیا پرورش می یابد. برخی از رایج ترین غذاهایی که این ادویه را به عنوان ماده اصلی آن به کار می برند، عبارتند از، چای ماسالا، سوپ فو، نودل می قوانگ ویتنامیاین ادویه در هضم غذا و همچنین به روماتیسم و نفخ شکم کمک می کند.
زنیان رومی (آجوان یا نانخواه):
نام لاتین: Trachyspermum ammi
این ادویه گیاهی یک ساله است که به تیره چتریان تعلق دارد و معمولاً با نام های دیگر آن مانند علف های هرز اسقف و دانه های کارام نیز شناخته می شود. دانه های آن کوچک و بیضی شکل و دارای گل‌های سفید هستند و بسیار شبیه به دیگر بذور ادویه ها از جمله زیره، بادیان و رازیانه است. این دانه ها طعمی تلخ، تند و بسیار معطر دارند، که شبیه گیاه دارویی آویشن است. این گیاه عمدتاً در هند و ایران کشت و تولید می شود.
این ادویه بیشترین کاربرد را در غذاهای ایرانی، آسیایی، پاکستانی، هندوستان شمالی و اتیوپی دارد. بافت آن کاملاً شبیه به دانه های خاردار است و اغلب در غذاهای پخته شده مورد استفاده قرار می گیرد تا از طعم و بو آن بیشترین استفاده را بکنند. برخی از استفاده های داروهایی متداول آن، شامل تسکین سوء هاضمه، تهوع، اسهال و استفراغ است. بسیاری از افراد نیز از آن به عنوان درمانی برای کاهش اشتها و آسم استفاده می کنند.
فلفل قرمز (فرنگی):
نام لاتین: Capsicum annuum یا frutescens
معروف به فلفل قرمز است. که به طور معمول رنگ قرمز دارند و در گروه فلفل هایی با گرمی زیاد و عطر و طعم تند قرار می گیرند. این فلفل ها خشک شده، به صورت پودر در آورده می شوند و به عنوان ادویه در انواع غذاهای مختلف در سراسر جهان استفاده می شود. فلفل های قرمز به عنوان پادشاه گیاهان دارویی شناخته شده اند. واقعیت این است که از زمان های بسیار قدیم برای درمان انواع مشکلات و بیماری ها از آن ها استفاده می شده است.
برخی از فواید باور نکردنی این ادویه شامل افزایش سوخت و ساز بدن، کاهش فشار خون، سهولت در هضم، تسکین درد، کاهش خطر ابتلا به سرطان و کاهش گرسنگی است. این ادویه همچنین در دنیای آشپزی بسیار رایج است که ممکن است از آن به صورت تازه یا پودر شده استفاده شود، درانواع سوپ ها، غذاهای سبک، غذاهای پنیری، خورشت ها و غذاهای گوشتی هم استفاده می شود.
سماق ادویه ترش مزه
سماق:
نام لاتین: Rhus coriara
این ادویه فوق العاده به دلیل داشتن رنگ زیبای بنفش و متمایل به قرمز و عطر دلپذیر و طعم فوق العاده شبیه به سرکه یا لیمو بسیار محبوب است. اعتقاد بر این است که کلمه “سماق” از فرانسوی قدیمی از قرن سیزدهم آمده است. ادویه سماق به دلیل داشتن طعم ترش، به همراه یک طعم جزئی از لیمو، در انواع غذاها استفاده شده و باعث لذت بیشتر غذا می شود.
سماق از گیاهان گلدار است و بیشتر در مناطق معتدل و نیمه گرمسیری آمریکای شمالی، آسیای شرقی و آفریقا رشد می کند. سوابق دارویی از دوران قرون وسطی شواهد بسیار خوبی در مورد این ادویه به عنوان درمانی برای تعدادی از بیماری ها مانند بیماری روده، سردرد، آسم، سرماخوردگی، تب نشان می دهد.
رازیانه:
نام لاتین: Anethum foeniculum
در ایتالیا و فرانسه “گیاه ماهی” نیز نامیده می شود، دانه رازیانه در دو گونه اصلی یافت می شود. اولین نوع آن رازیانه تلخ است و نوع دیگر آن رازیانه شیرین است؛ همانطور که از نام این محصول پیداست، عطر و طعم و مزه ای بسیار شیرین، مغذی دارد. رازیانه در اصل گیاهی چند ساله و بومی سواحل مدیترانه است. رومی ها و یونانیان باستان، از رازیانه در غذاهای خود و به دلیل خواص دارویی آن استفاده می کردند، و این ادویه برای شان بسیار ارزشمند بود. برخی از فواید پزشکی آن شامل رفع اسپاسم عضلات و نفخ شکم است.
تخم رازیانه به دلیل داشتن عطر و طعمی شیرین به عنوان ادویه در غذاهای مختلف در سراسر جهان مورد استفاده قرار می گیرد. رازیانه به طور گسترده ای در غذاهایی که بومی اسکاندیناوی، خاور میانه و مدیترانه ای هستند، دیده می شود. جالب است بدانید، رازیانه هزاران سال پیش توسط مردم چین و هندو به عنوان درمانی برای نیش مار مورد استفاده قرار گرفت. همچنین، طبق شواهد تاریخی، رازیانه برای رهایی از ارواح شیطانی، به ویژه در قرون وسطا، روی درها به عنوان آویز استفاده می شد.
دارچین:
نام لاتین: Cinnamomum zeylanicum
این باید قدیمی ترین ادویه شناخته شده باشد، و از آن سوابق مکتوبی در قرن پنجم موجود است. دارچین درب عضی از غذاها و شیرینی های خوشمزه به عنوان یک طعم دهنده و یک چاشنی بسیار معطر استفاده می شود. همانطور که از نام این محصول پیداست، این ادویه یک رنگ قهوه ای متوسط دارد. کشور های چین و اندونزی بیشترین کشت و تولید دارچین را دارند، با این حال مصرف آن به 2000 سال قبل از میلاد مسیح باز می گردد.
ادویه دارچین در تولید شکلات در مکزیک بسیار مورد استفاده قرار می گیرد، در حالی که در ایالات متحده آمریکا، آن را در غذاهایی که با نان مصرف می کنند و مورد استفاده است و از آن برای طعم دادن به محصولاتی که از غلات به دست می آید نیز استفاده می شود. عطر و طعم دارچین کاملاً شبیه به پوست ادویه کاسیا است و نرم و شیرین است.
زیره سیاه و کاربردهای دارویی بسیار
زیره سیاه:
نام لاتین: Nigella sativa
این ادویه محبوب از یک گیاه گلداریک ساله تهیه می شود که بومی جنوب و جنوب غربی آسیا است. دانه های زیره سیاه از محبوبیت زیادی در غذاهای لهستانی و همچنین غذاهای خاورمیانه و هندی برخوردار اند.
این ادویه طعمی مانند مخلوط خوشمزه ای از پونه کوهی، فلفل سیاه و پیاز دارد، که طعم و عطر بسیار تند و تلخی به آن می بخشد. و معمولاً در غذاهایی مانند: خورشت ها، غذاهای پنیری و یا در سالادها استفاده می شود.
زیره سیاه کاربردهای دارویی زیادی نیز دارد. از جمله: رفع آلرژی، آسم، سردرد، درد دندان و مشکلات سوء هاضمه.
پودر پیاز:
نام لاتین: Allium cepa
پودر پیاز از پیازهای خشک شده به دست می آید و معمولاً به عنوان چاشنی سوپ ها، خورشت ها، برنج و بسیاری دیگر از غذاها، برای ایجاد عطر و طعم اضافی پیاز استفاده می شود. همچنین یک ماده بسیار رایج است که اغلب در مخلوط ادویه جات موجود است. می توانید به عنوان یک چاشنی طعم دار برای مرغ کبابی، پاستا، پیتزا و غیره استفاده کنید. از این ادویه همچنین برای درمان بعضی از بیماری ها، مانند مشکلات پوستی، بینی و درد قفسه سینه و بسیاری از بیماری های تنفسی استفاده کرد.
پودر ریشه گالانگال (گیاه خسرو دار):
نام لاتین: Languas galangal یا Alpinia galanga
ریشه گالانگال از درختچه ی گالانگال که یک گیاه گرمسیری درشرق آسیا است، به دست می آید. در جنوب غربی هند و هیمالیا شرقی رشد می کند. اولین بار در قرن نهم میلادی در اروپا معرفی شد که پس ازاین ادویه محبوبیت چشمگیری در جهان آشپزی پیدا کرد. این گیاه نقش مهمی در داروهای گیاهی عربستان سعودی ایفا می کند، از گالانگال بعنوان “ادویه زندگی” یاد شده است.
از خانواده زنجبیل است، و طعمی مشابه زنجبیل دارد. با این حال، ادویه گالانگال دارای مشخصات عطر و طعم کاکتوس نیز هست. غذاهای تایلندی تقریباً در تمام غذاهای خود از گالانگال استفاده می کنند، از سوپ ها گرفته تا انواع غذاها. علاوه بر این عطر آن در نوشیدنی های مرکبات، لیمونادها و مارگاریت ها نیز فوق العاده است.
ادویه فلفل قرمز تند
فلفل تند:
نام لاتین: Capsicum annuum
فلفل تند شبیه به فلفل های قرمز واز یک تیره هستند. فلفل تند از خانواده کپسیم و گلداراست و معمولاً از آن در غذاهای تند و غذاهای گرمی استفاده می شود. شکل خشک و پودری آن را “پودر فلفل قرمز” نامیده اند. فلفل های تند به طور عمده بومی مکزیک هستند. با این حال، بسیاری از انواع آن در اکثر نقاط جهان رواج دارند. هم اکنون آن ها به وفور در اروپا و آمریکای شمالی پرورش می یابند.
عطر و طعم ادویه پودر فلفل قرمز تند، کاملاً تیز و سوزاننده است که طبع گرمی خوبی به غذا می دهد. درست مانند سایر فلفل های متعلق به این خانواده. فلفل قرمز تند فواید درمانی زیادی مانند تسکین درد، درمان عفونت های دستگاه تنفسی و سرماخوردگی دارد.
دانه شقایق شرقی:
اگرچه دانه های شقایق معمولاً درون غذا ها پخته می شوند، اما می توانند به عنوان چاشنی برای افزودن طعمی شیرین و میوه ای نیز استفاده شوند.
ادویه کدو تنبل:
در حالی که ادویه کدو تنبل یکی از عناصر اصلی کیک کدو تنبل است، اما به عنوان تقویت کننده طعم قهوه و سایر نوشیدنی های شیرین در بین مردم محبوب شده است. این طیف گسترده از ادویه های خوشمزه که در سراسر جهان یافت می شوند واقعا شگفت انگیز هستند. اکنون که برخی از رایج ترین و محبوب ترین ادویه ها را می شناسید، قادر خواهید بود که از آن ها بیشتر در غذاهای خود استفاده کنید و بیشتر از غذا های خود لذت ببرید!
امیدواریم از خواندن این مطلب لذت برده باشید، فروشگاه اینترنتی پوپونیک شما را به خواندن مقاله های زیر دعوت می نماید.
بذر گوجه فرنگی
بذر میوه
نوشیدنی ها