معرفی انواع بن سای شامل بن سای انجیر ، بن سای انگور و...

بن سای ها دارای انواع متنوع و گوناگونی هستند. در گذشته این درختچه های دوست داشتنی را فقط در فیلم ها یا عکس های هنری می دیدیم اما امروزه به لطف پیشرفت صنعت باغبانی، انواع بن سای در کشورهای مختلف موجود هستند.

معرفی انواع بن سای:

انواع بن سای ها دارای زیبایی خاص خود هستند، در این مطلب شما را با انواع بن سای آشنا می کنیم.

بن سای انگور:

انگور از گیاهانی است که به سرعت رشد می کند، بونسای انگور به جای یک درخت به درختچه تبدیل می شود. بونسای انگور روزانه نیاز به 8 تا 10 ساعت نور خورشید غیر مستقیم دارد.

این گیاه باید از سرمای شدید حفظ شود. آبیاری آن را جدی بگیرید، بن سای انگور را باید هر روز آبیاری کنید و از خشک شدن خاک باید جلوگیری کنید. از آغاز بهار بهتر است هر دو هفته یکبار به بن سای انگور، کود دهید. خواب عمیق انگور از اوایل زمستان آغاز می شود و در این زمان نباید دیگر به گیاه کود دهید. هرس باید به طور منظم برای گیاه انجام شود و دقت کنید که این کار را با استفاده از قیچی های تمیز و شفاف انجام دهید.

نکته: مراقبت های مناسب هنگام آبیاری باید انجام شود زیرا رشد قارچ و بیماری های باکتریایی ممکن است به گیاه آسیب برساند.

بن سای انگور

بن سای شفلرا:

شفلرا گیاهی است که با نام علمی Schefflera شناخته ی شود. این گیاه به نام های گیاه چتر و کوتوله ها نیز مشهور است. در نوع بن سای آن، برگ های مینیاتوری سبز ضخیم با فرم چتر و تاج پر پشتی هستند.

آبیاری: بن سای شفلرا نیازمند برنامه ی خاص آبیاری نیست، همین که آب رطوبت کافی داشته باشد برای این گیاه بس است. مانند خیلی از گیاهان دیگر، آبیاری زیاد برای گیاه خوب نیست.

نور: مانند بن سای انگور، این گیاه نیز پشت پنجره می تواند نور کافی را دریافت کند. اگر میزان نوری که به گیاه می رسد کافی نباشد باید آن را هرس کنید.

این کار به این صورت است که برگ ها را از انتهای چسبیده با ساقه دست جدا کنید.

دما: دمای بالای 27 و زیر 13 درجه سانتیگراد برای بن سای شفلرا خوب نیست و موجب توقف در رشد آن می شود.

بن سای شفلرا

بن سای انجیر:

انجیر میوه ای لذیذ و دوست داشتنی است که خواص زیادی نیز دارد. این میوه حتی به صورت خشک هم طرفداران خاص خود را دارد. درخت انجیر افزون بر این که میوه ای خوشمزه دارد دارای شکل و شمایل زیبایی است.

انجیر بومی مناسب جنوب غربی آسیب و مدیترانه است. بن سای انجیر نیز به نوبه ی خود جذاب است. برگ های این درخت دارای رنگ سبز روشن با چند لوب است. محیط مناسب برای رشد بن سای انجیر خارج از فضای بسته ی خانه است، اما باید دقت کنید که از سرمای زمستان محافظت شود. حداقل دمایی که بن سای انجیر میتواند تحمل کند تا 15 درجه سانتیگراد است.

آبیاری: دقت کنید تا خاک کامل خشک نشود زیرا به گیاه آسیب می زند. آبیاری باید منظم انجام نشود.

نور: از نیازهای مهم بن سای انجیر، نور آفتاب کامل است.

خاک: بهترین خاک برای بن سای انجیر، خاکی زهکش شده است.

بن سای انجیر

بن سای برگ انجیری:

گیاه برگ انجیری با نام علمی Monstra Deliciosa که خواستگاه اصلی آن جنگل های بارانی جنوب مکزیک و کلمبیا است، گلی مناسب برای منازل، سالن‌ های هنری و اتاق های بزرگ مانند هتل‌ ها و راهروی رستوران ‌ها است.

برگ انجیری با دارا بودن برگ های پهن و بزرگ، در بین گیاهان زینتی کاملا مشخص است. بن سای برگ انجیری را می توان به عنوان یک گیاه آپارتمانی همیشه سبز استفاده نمود.

این گیاه فقط در شرایط زیستگاه طبیعی خود و یا در جایی که به عنوان بن سای، بتوانید شرایط زیستگاه طبیعی را به وجود آورده باشید، به خوبی گل می‌دهد.

این گیاه به وسیله ریشه های هوایی خود که از گره ها خارج می شوند، به اجسام مجاور تکیه می کنند و نیاز به تغذیه دارند.

بن سای برگ انجیری

بن سای بادام:

بادام بومی مناطق گرم و آسیای شرقی است. گل های بادام زود شکوفه می دهند. گل ها و میوه های بادام در سه دوره ریزش می کنند اما بی درنگ پس از 30 تا 45 روز، گل دهی آن ها دوباره آغاز می شود.

بادام در خاک های سبک و عمیق یا در واقع خاک شنی مخلوط با کود فراوان، به خوبی رشد می کند. برای کشت بذر بادام و تهیه پایه، باید از بذور تازه سال جاری استفاده شود.

بذرها قبل از جوانه زنی، نیاز به یک دوره سرمادهی مرطوب دارند. اگر بتوانید این بذور را در فصل پاییز بکارید، میتوانید از سرمادهی مرطوب بطور طبیعی استفاده کنید.

این گیاه گرما دوست است که به هوای گرم و آفتاب فراوان و یک فصل رشد بدون یخبندان و در حدود ۲۰۰ روز محتاج است و البته در حرارت بین 2 تا 4 درجه سانتیگراد، جوانه می زند. بعد از کاشت دانه ‌ها، باید آبیاری کاملی انجام دهید. در طول مدت رشد، سطح خاک همیشه باید مرطوب باشد.

بن سای بادام

بن سای جنسینگ:

بن سای جنسینگ که از خانواده ”موراسه” است، یکی از زیباترین و موفق ترین گیاهان آپارتمانی، در سازش با مکان های سرپوشیده است که از پیوند زدن فیکوس بر روی جنسینگ حاصل می شود. این گیاه به دلیل رشد ریشه و ساقه آن طرفداران بی شماری دارد.

نور: جنسینگ به نور زیاد، غیر مستقیم که دور از تابش مستقیم آفتاب باشد نیازمند است.

خاک: خاک محل نگهداری بن سای جنسینگ باید سبک و با زهکشی مناسب باشد و بتواند رطوبت را در خود حفظ کند.

آبیاری: نیاز آبی جنسینگ زیاد نیست و در حدی که خاک همیشه مرطوب باشد، کفایت می کند. در بهار و تابستان هفته‌ای دو بار، در پاییز هفته‌ای یکبار و در زمستان هر دو هفته یکبار آبیاری برای این گیاه کافی است.

دما: این گیاه به سرما حساس است و دمای ایده آل برای نگهداری آن بین 16 تا 24 درجه سانتی گراد است.

بن سای جنسینگ

بن سای افرا:

درخت افرا از درختان خزان ‌دار، از خانواده Aceraceae و بومی شمال شرقی آمریکا و ایالت فلوریدا است.

بن سای افرا یکی از زیباترین درختان بن سای است و نور شدید خورشید را به راحتی تحمل می کند.

از طرفی به محیطی مرطوب برای رشد نیاز دارد. محافظت از باد، خشکی و تاریکی از قوانین مهم محل نگهداری بن سای افرا است.

شرایط محیطی و نگهداری:

شرایط محیطی مناسب برای بن سای افرا را توضیح می دهیم.

خاک:

خاک های مناسب برای افرا، خاک اسیدی، خاک سبک و مخلوطی از خاک هوموسی، پیت و مقداری کمپوست آلی، آکاداما و یا مخلوط ‌های استاندارد خاک بن سای است.

محل نگهداری:

به طور کلی، بن سای یک گیاه خانگی است. بن سای افرا را می توان در خانه و در یک محیط خنک نگهداری کرد.

دما: دمای مناسب برای نگهداری از بن سای افرا بین 18 تا 22 درجه سانتی گراد است.

آبیاری:

استفاده از آب معمولی که دارای املاح است، خاک محیط نگهداری بن سای افرا را به طرف قلیایی می کشاند و برای آبیاری این گیاه مناسب نیست. این درخت تحمل خشکی را ندارد و به آبیاری منظم نیازمند است.

در فصل تابستان به یک یا دو بار آبیاری در روز و در زمستان یک روز در میان، گیاه را آبیاری کنید. البته آب فشانی مرتب اندام هوایی را فراموش نکنید.

بن سای افرا

بن سای شمشاد:

درخت شمشاد با نام علمی Euonymus japonicas از خانواده celastraceae بوده و بومی نواحی غربی و جنوبی اروپا است. بن سای شمشاد که یک بن سای گرمسیری است، با نام های بن سای فیکوس، جینسینگ و رتوزا نیز شناخته می شود.

شرایط نگهداری:

در این قسمت از مقاله به شرایط محیطی مناسب برای بونسای شمشاد می پردازیم.

نور:

این گیاه باید در مکانی آفتابی یا نیمه سایه و به دور از تابش مستقیم آفتاب قرار داده شود.

این گیاه در مقابل نور کم، مقاوم است ولی نباید در مکانی بسیار کم نور قرار داده شود.

آبیاری:

آبیاری این گیاه باید به صورت منظم انجام شود. زمان مناسب برای آبیاری بدین شکل است که بین دو آبیاری خاک سطحی باید خشک شود اما هیچوقت‌ نباید اجازه دهید تا خاک کاملا خشک شود.

در بهار و تابستان هفته ‌ای دو بار، در پاییز هفته ‌ای یکبار و در زمستان هر دو هفته یکبار، گیاه را آبیاری کنید. همچنین رطوبت مناسب برای محیط نگهداری از بن سای شمشاد بین ۵۰ تا ۷۰ درصد است.

دما:

این گیاه به دمای ثابتی برای رشد نیاز دارد. دمای ایده آل برای نگهداری از آن بین ۱۶ الی ۲۷ درجه سانتی‌گراد است.

بن سای شمشاد

بن سای نارون:

گیاه نارون با نام علمی Ulmus parvifolia و از خانواده آلماسه (ULMACEAE) است. خواستگاه اصلی نارون، چین، ژاپن، کره شمالی و ویتنام است. نارون با نام های دیگری همچون نارون چینی (Chinese Elm) و Chinese Lacebark Elm نیز شناخته می شود.

بن سای نارون نیمه خزان کننده، دارای برگ های متناوب و معمولا با پایه های نامساوی به رنگ سبز تیره براق است.

شرایط نگهداری:

بن سای نارون از دسته گیاهانی است که سازگاری بالایی با محیط داخل و خارج از خانه دارد. این خصوصیت باعث جذابیت و بازار پسندی این بن سای شده است.

آبیاری:

این گیاه به آبیاری های منظم و رطوبت بالا بسیار علاقه دارد. این گیاه باید از خشکی و غرقابی شدن خاک، در امان باشد.

خاک:

خاک مناسب این گیاه باید از خاک های خیلی سنگین و یا مخلوط خاک هوموسی، پیت ماس و تورب باشد. خاک هایی با تخلخل خوب، به رشد این گیاه کمک می کنند.

نور:

بن سای نارون برای پرورش به محیطی پر نور و سایه و به دور از نور مستقیم خورشید نیازمند است.

بن سای نارون

بن سای کاج:

بن سای کاج گیاهی است با برگ های سوزنی، همیشه سبز و از خانواده مخروطیان که خواستگاه اصلی آن استرالیا است. معروف‌ترین گونه ‌های کاج برای پرورش به صورت بن سای شامل کاج سفید ژاپنی، کاج قرمز ژاپنی، کاج موگو، کاج سیاه ژاپنی، کاج نقره‌ای و کاج سویسی است. از طرفی کاج ‌های موجود در ایران عبارتند از کاج سیاه، کاج بادامی، کاج تهران، کاج حلب، کاج مشهد، کاج چینی، کاج کاشفی و..

نیازها و شرایط نگهداری از بن سای کاج:

رشد کاج در محیط طبیعی زیاد است ولی در آپارتمان و به صورت بن سای، به کندی رشد می نماید.

نور مناسب بن سای کاج:

بن سای کاج را از تابش مستقیم نور خورشید دور نگهدارید. این گیاه را می توانید درسایه هم نگهداری نمایید ولی پیشنهاد میشود برای پرورش مناسب و رسیدن به حداکثر بازدهی، آن را نزدیک به پنجره با نور ملایم قرار دهید.

این گیاه تمایلی زیادی دارد تا به سمت نور خم شود، بنابراین هر چند وقت یکبار آن را تا 180 درجه بچرخانید تا به دلیل خم شدن به سمت نور، شکل طبیعی خود را از دست ندهد.

خاک مناسب بن سای کاج:

خاک مناسب برای بن سای کاج، کمپوست سبک است که می تواند مخلوطی از دو قسمت خاک و سه قسمت برگ پوسیده باشد. از طرفی خاک می تواند شامل ۵۰% آکادما یا پوکه صنعتی، ۱۰% پیت و ۴۰% ماسه یا سنگ ریزه باشد. خاک بن سای کاج را باید هر دو تا 5 سال، البته بسته به جوان یا مسن بودن گیاه و میزان رشد درخت تعویض کرد. زمان مناسب برای تعویض خاک بن سای کاج، در ابتدای بهار یا انتهای پاییز است.

آبیاری مناسب بن سای کاج:

کاج ‌ها نیازی به آبیاری زیاد ندارند و با حداقل رطوبت خاک به خوبی رشد می‌کنند. در تابستان هفته ‌ای دو بار و در زمستان هر هفت تا ده روز یکبار آبیاری کافی است. البته سعی کنید خاک همیشه مرطوب باشد و آبی که برای آبیاری استفاده می نمایید، بدون املاح باشد.

بن سای کاج

بن سای کراسولا:

گیاه خرفه یا کراسولا با نام علمی crassula portulaca و از خانواده کاکتوس ها crassulaceae و بومی آفریقای جنوبی است.

نحوه نگهداری بن سای کراسولا:

این گیاه یکی از زیباترین درختچه های مینیاتوری است و گونه ای از خرفه که با ظاهر بن سای به منازل مردم راه یافته، بن سای کراسولا خرفه تزئینی است.

نور مناسب بن سای کراسولا:

بن سای کراسولا نیازمند به نور است و البته قابلیت نگهداری در محیطهای کم ‌نور را داراست. این گیاه محل های پر نور را ترجیح می دهد. نور مستقیم خورشید ممکن است به گیاه آسیب برساند. تغییر ناگهانی مکان قرارگیری گیاه، موجب ریزش برگهای زیبای خرفه می شود.

خاک مناسب بن سای کراسولا:

بن سای کراسولا انواع خاک ها را می تواند تحمل کند. مناسب ترین خاک ترکیبی از خاک باغچه، ماسه، کود و مقداری خاک برگ می باشد. خاک محل نگهداری کراسولا باید سبک و با زهکشی خوب باشد.

آبیاری مناسب بن سای کراسولا:

میزان نیاز بن سای کراسولا به آب در حد متوسط است و به هفته ای دو بار آبیاری نیاز دارد. زمانی این گیاه نیاز به آبیاری دارد که ‏خاک ‏سطحی فاقد رطوبت باشد.

بن سای کراسولا

بن سای انار:

انار افزون بر اینکه یکی از خوشمزه ترین میوه ها است؛ یکی از زیباترین درخت ها به شمار می آید. گل های آن شبیه شیپورهایی قرمز به شاخه ها چسبیده اند و وقتی هم تبدیل به میوه می شوند، باز هم زیبا و خیره کننده هستند.

داشتن یک بن سای انار در خانه به خصوص در شب های یلدا، حال و هوای خانه شما را عوض می کند. خواستگاه اصلی انار را آسیای شرقی، مدیترانه و ایران می گویند.

از تفاوت های اصلی بن سای انار و درخت انار باید به این موضوع اشاره کرد که بن سای انار مانند درختچه و درخت دارای شکوفه و میوه ی زیاد نخواهد بود. همچنین به دلیل اینکه بن سای انار داخل خانه پرورش پیدا می کند، خزان چندانی ندارد.

نحوه نگهداری بن سای انار:

نور مناسب بن سای انار:

این نوع از بن سای نور کامل را می پسندد، به همین خاطر بهترین جا برای بن سای انار پشت پنجره ی آفتابگیر خانه است.

آبیاری مناسب بن سای انار:

با توجه به اینکه گلدان بن سای دارای زهکشی نیست، شما نباید گیاه را بیش از اندازه آبیاری کنید. یک برنامه منظم برای آبیاری در نظر بگیرید، به طوری که نه گیاه شما خیلی خشک شود و نه غرق در آب باشد.

دقت کنید که بعد از اینکه اولین میوه ی انار را در شاخه های بن سای دیدید، باید آبیاری را با دقت بیشتری و البته میزان بیشتری انجام دهید.

بن سای انار

بن سای ادنیوم:

از زیباترین انواع بن سای بدون شک، بن سای ادنیوم است. ادنیوم adenium از خانواده Apocynaceae است. ادنیوم به راحتی بونسای می شود و گیاه زود رشدی است که با هرس آن می توان یک بن سای عالی درست کرد.

این گیاه دارای ساقه های گوشتی و آبدار است؛ گل های زیبا و رنگی آن سبب محبوبیت و مشهور بودن ادنیوم است. تنه این گیاه پهن و قطور است و حالت خاصی دارد.

آبیاری مناسب ادنیوم:

مانند بیشتر گیاهان دیگر، در زمان آبیاری ابتدا باید خاک را چک کنید، اگر خیس بود نباید آن را آبیاری کنید. 2 بار در هفته برای آبیاری ادنیوم کافی است.

نور مناسب ادنویوم:

بهترین نور برای این گیاه، نور غیر مستقیم است؛ بنابراین بهتر است که آن را پشت پنجره قرار دهید. نکته مهم درباره ادنیوم این است که از خاک سبک با زهکش مناسب برای آن استفاده کنید.

بن سای ادنیوم

بن سای گل کاغذی:

گل کاغذی با نام علمی BOUGAINVILLEA GLABRA شناخته می شود. این گیاه دارای گل های بسیار زیبایی است و در رنگ های قرمز، بنفش، نارنجی، زرد و سفید موجود است.

این گل اغلب در فصل زمستان و اوایل بهاره گلدهی دارد البته برخی از انواع گل کاغذی در کل سال گل دارند. بن سای گل کاغذی به نوبه ی خود از زیباترین بن سای ها به شمار می رود.

دما: کم آبی و سرد شدن هوا سبب می شود که برگ ها ریزش پیدا کنند به همین دلیل، در زمستان درجه حرارت را بین 8 تا 15 درجه سانتیگراد نگه دارید.

نور: بن سای گل کاغذی نیازمند نور کامل خورشید است.

آبیاری: سطح خاک این گیاه را خشک نگه دارید اما با نزدیک شدن به فصل بهار آبیاری را بیشتر کنید.

بن سای گل کاغذی

بن سای افرا قرمز:

افرای قرمز (سرخ) گیاهی از خانواده Aceraceae است و به نام های Red Maple و Swamp Maple و Florida Maple شناخته می شود. این گیاه همانطور که از نامش مشخص است دارای برگ هایی به رنگ قرمز است و زیبایی بسیار خیره کننده ای دارد.

خاک: خاک مناسب برای افرا قرمز، خاک اسیدی است.

دما: بهترین دما برای آن حدود 15 درجه سانتیگراد است.

کود: برای تقویت بهتر است با کود مخصوص بن سای، هر 3 هفته یکبار گیاه را تقویت کنید تا برگ های آن دچار شکنندگی و خشکی نشوند.

آبیاری: بهترین آب، برای این گیاه آب باران است اما با توجه به نبود همیشگی این آب، می توانید با آب معمولی نیز آن را آبیاری کنید.

نور: نور شدید خورشید می تواند به برگ های بن سای افرا آسیب بزند به همین دلیل بهتر است در معرض نور مستقیم تابستان نباشد.

بن سای افرا قرمز

بن سای بنجامین:

بنجامین Benjamin از دسته گیاهانی است که علاقه مندان زیادی دارد اما نگهداری آن کمی سخت است و روش خاص خود را دارد. خیلی از افراد وقتی این گیاه را تهیه می کنند، با برگ های دو رنگ آن را به خانه می آورند. کم کم با عدم توجه و اشتباه در نگهداری رنگ و روی این گیاه از بین می رود.

خاک: بهترین خاک برای بنجامین، گیاه خاک کمپوست است.

دما: بنجامین تحمل سرما را ندارد و در زمستان باید در داخل اتاق نگهداری شود. درجه حرارت باید بین 15 تا 24 درجه سانتیگراد باشد.

نور: نسبت به سایر گیاهان آپارتمانی باید گفت که بن سای بنجامین نیاز به نور بیشتری دارد اما این گیاه نیز تحمل نور مستقیم را ندارد و بهترین حالت این است که پشت پنجره یا زیر سایه بان باشد.

آبیاری: بنجامین را با آب سرد آبیاری نکنید، برای آبیاری بهتر است که آب را در دمای محیط قرار دهید تا دمای عادی داشته باشد. سپس گیاه را با آن آبیاری کنید. وقتی سطح روی خاک خشک است آن را آبیاری کنید.

بن سای بنجامین

بن سای بلوط:

بلوط با نام علمی Quercus شناخته می شود، صدها گونه بلوط وجود دارد که بیشتر آنها برای بن سای مناسب نیستند. تنها انواعی از آنها که دارای دو خصوصیت تنه های با هیبت و پوست های ضخیم باشند.

نور: بن سای بلوط نیاز به نور مستقیم و کامل خورشید دارد. اگرچه در مناطق گرم و خشک، نباید در معرض نور آفتاب بعد ازظهر باشند.

آبیاری: اجازه ندهید خاک خشک شود و همیشه آن را مرطوب نگه دارید. اوایل بهار زمان مناسبی برای هرس بن سای بلوط است، ساقه های اضافی باید بی درنگ قطع شوند.

بن سای بلوط

بن سای بامبو:

بامبو با نام علمی Nandina domestica شناخته می شود. بامبو دارای برگ های جوان زیبایی به رنگ سبز است. بن سای بامبو تفاوت خاصی از نظر شکل ظاهری با سایر بن سای ها دارد.

نور: این گیاه بومی آسیایی شرقی است و نیاز به آفتاب و گرمای زیادی دارد.

نور: بامبو را باید در نور کامل خارج از منزل قرار دهید یا اگر دوست دارید آن را داخل خانه نگه دارید، باید در معرض نور باشد.

آبیاری: بن سای بامبو نیاز به آبیاری روزانه دارد اما باید دقت کنید که گلدان زهکشی خوبی داشته باشد. خاکی که زیاد مرطوب باشد سبب پوسیدگی ریشه می شود.

برای تغذیه و رشد بهتر گیاه می توانید از کودهای مخصوص بن سای استفاده کنید.

بن سای بامبو

بن سای به ژاپنی:

نام انگلیسی این گیاه Japanese quince, Japonica و نام علمی آن Chaenomeles است که از خانواده رز (Rosaceae) بوده و خواستگاه اصلی آن شرق آسیا است. ارتفاع درختچه به ژاپنی بین 60 تا 90 سانتی متر و عرض آن 90 تا 180 سانتی متر می شود و به دلیل اندازه کوچک و ظاهر زیبایی که دارد، درختی مناسب برای درست کردن بن سای می‌باشد.

بن سای به ژاپنی به “بهِ گل دهنده” هم معروف است که گیاهی پرساقه، خاردار و خزان دار می باشد. این گیاه در اواخر اسفند گل های نارنجی متمایل به قرمز و زیبایی تولید می کند.

نور: بن سای به ژاپنی سازگاری خوبی با محیط دارد و آن را میتوان در آفتاب شدید، نیمه آفتاب و نیم سایه نگهداری کرد.

آبیاری: این گیاه وقتی جوان است و بوته های نورسته دارد، به آبیاری منظم نیازمند است. با آبیاری منظم به خصوص در طول یک تابستان گرم و خشک به بهترین نحو رشد می‌کند.

درختچه جا افتاده، با محیط سازگار می شود و می تواند خشکی را تحمل کند. آبیاری را در زمستان کاهش دهید اما هرگز اجازه ندهید خاک به طور کامل خشک شود. در مواقعی که هوا داغ و خشک است، بن سای به ژاپنی را آبیاری عمیق کنید.

خاک: خاک مورد نیاز برای نگهداری این بن سای، باید زهکشی خوبی داشته باشد.

بن سای به ژاپنی

بن سای بید:

بید با نام علمی Salix repens شناخته می شود، این گیاه بومی آسیا و بخش هایی از اروپا است. شاخه های آویزان بید با قوس های رو به پایین بسیار زیبا است. بن سای بید ترجیح می دهد تا در فضای باز باشد. آنها کاملا مقاوم هستند.

آبیاری: آب دادن بیش از اندازه به بن سای بید، می تواند گیاه را از بین ببرد. روی خاک نباید خشک شود.

کود: بن سای بید نیازمند یک کود متعادل است که باید در فواصل منظم رشد گیاه، استفاده شود.

هرس: هرس منظم برگ و شاخه های بید سبب می شود که رشد گیاه سریع تر شود.

بن سای بید

بن سای آزالیا:

آزالیا با نام علمی Rhododendron indicum شناخته می شود و از در رنگ های مختلف موجود است.

نور: برای بن سای آزالیا محیط بیرون از منزل در نیمه سایه مناسب است و رشد آن را بهتر می کند.

آبیاری: آبیاری آن ها باید به دقت و به طور منظم انجام شود. اگر خاک خشک باشد، گل ها پژمرده می شوند. آب باران نیز برای آزالیا بسیار مفید است زیرا دارای Ph متعادل است. آبیاری زیاد برگ ها را زرد می کند.

کود: در بهار، هر دو هفته یکبار آزالیا را با کود معدنی تغذیه کنید.