معرفی درخت کاتالپا

نام جنس Catalpa در واقع مشتق شده از کلمه Muscogee “kutuhlpa” است که به “سر بالدار” ترجمه می شود. این احتمالاً مربوط به دانه های بالدار است که از غلاف های بلند و لوبیا مانند بیرون می آیند. در هر صورت، این درختان داستان جالبی برای گفتن دارند که بسیار فراتر از کاربرد باغبانی آنهاست.

این درختی است که توجه شما را می طلبد. گل های سفید و خودنمایی. برگ های غول پیکر به شکل قلب. غلاف دانه لوبیا مانند آویزان. پیچش تنه و شاخه ها. اگرچه برای هر مکانی ایده آل نیست، این درخت منحصر به فرد و مقاوم رشد سریعی دارد که در پارک ها و حیاط های سراسر کشور خانه پیدا می کند.

گیاه شناسی درخت کاتالپا

کاتالپا، از سرده هشت گونه درختی و خانواده Bignoaceae بومی آسیای شرقی، شرق آمریکای شمالی و هند غربی است. کاتالپا معمولی یا جنوبی (C. bignonioides) که الواری بادوام تولید می کند، یکی از پرکاربردترین گونه های زینتی است.

کاتالپاها دارای برگ های بزرگ و جذاب هستند و عموماً برگریز هستند. گل های خودنمایی سفید، زرد یا ارغوانی هستند و در بین زنبورها محبوب هستند. میوه یک غلاف استوانه‌ای بلند است که دارای دانه‌های متعددی است که در انتهای آن دسته‌های موی سفید وجود دارد.

انواع درخت کاتالپا

آمریکای شمالی دارای دو گونه بومی کاتالپا به نام های Catalpa bignonioides و C. speciosa است. هنگامی که گیاه شناسان اروپایی توصیف کردند، اولی در یک ناحیه باریک از جنوب شرقی و دومی در محدوده باریک تر نزدیک به تلاقی رودخانه های اوهایو و می سی سی پی رشد می کرد.

همانطور که بسیاری از شما متوجه هستید، این درختان زمانی که در خارج از این مناطق کاشته می شوند، بسیار خوب عمل می کنند. این حقیقت نزد گیاه شناسان و بوم شناسان از بین نرفته است و در واقع بسیاری بر این باورند که این جنس مدت ها قبل از رسیدن اروپایی ها به این قاره، تحت یک انقباض دامنه قرار گرفته است. زمانی که شواهدی از C. speciosa دور از جایی که تصور می‌شد این درخت در ابتدا رشد می‌کند، حفاری باستان‌شناسی در ویرجینیای غربی به این نظریه اعتبار بخشید.

گل درخت کاتالپا

بیماری های کاتالپا

کاتالپاها تنها میزبان لارو پروانه اسفینکس کاتالپا (Ceratomia catalpae) هستند. هجوم بزرگ این کرم ها حتی می تواند درختان را از بین ببرد. به همین دلیل، کاتالپاها یک مکانیسم دفاعی جالب ایجاد کرده اند. برگهای کاتالپا دارای شهدهای خارج از گل هستند. اینها غده هایی هستند که شهد قندی را دفع می کنند. شهد مورچه ها را جذب می کند.

هنگامی که برگها آسیب ناشی از کرم پروانه کاتالپا اسفینکس را احساس می کنند، تولید شهد به طور چشمگیری افزایش می یابد. این امر توجه مورچه ها را به سمت برگ هایی که نیاز به دفاع دارند متمرکز می کند. از آنجایی که مورچه ها برای دفاع از یک منبع غذایی قابل اعتماد بسیار مستعد هستند، آنها به سرعت برای دور کردن کاترپیلارها کار می کنند.

ویژگی های کاتالپا:

می تواند پیچش منحصر به فردی را در شاخه ها و تنه ایجاد کند.

می توان انتظار داشت که گلدهی حدود 7 سال پس از کاشت آغاز شود.

خوشه‌هایی از گل‌های سفید شیپوری شکل در اردیبهشت و خرداد تولید می‌کند که خودنمایی می‌کنند و تا حدودی معطر هستند.

به شکل بیضی رشد می کند.

دارای برگهای بزرگ متمایز به طول 27 سانتیمتر و عرض 10 تا 20 سانتیمتر، با شکل قلب یا نیزه ای است.

غلاف های دانه لوبیا مانندی به طول 20 تا 50 سانتیمتر و عرض 0.7 تا 1.2 سانتیمتر می دهد که سبز شروع می شود و با رسیدن به قهوه ای تبدیل می شود. آنها با تعداد زیادی دانه های بلند 2.5 سانتیمتر پر شده اند که در انتها حاشیه هستند.

پس از ریزش گلبرگ ها، برگ ها و غلاف های بذر نیاز به پاکسازی دارد.

نباید در جایی کاشته شود که میوه ها و گل ها در پیاده روها بریزند، زیرا بلافاصله پس از افتادن لغزنده هستند.

ارزش حیات وحش کاتالپا

گل های کاتالپا مورد بازدید مرغ مگس خوار قرار می گیرند. این تنها میزبان پروانه اسفینکس کاتالپا است. و در اوایل تابستان تغذیه زنبورها را فراهم می کند.

بذر درخت کاتالپا

تاریخ / سرگذشت درخت کاتالپا

درخت کاتالپا در جنگل های ایلینوی جنوبی و ایندیانا تا غرب تنسی و آرکانزاس یافت می شود. این چوب برای اولین بار در سال 1754 کشت شد، به دلیل مقاومت آن در برابر پوسیدگی و سرعت رشد سریع درخت، برای پست های حصار و اتصالات راه آهن استفاده شد. نام‌های رایج این درخت بسیار زیاد و رنگارنگ است – از جمله درخت سیگار برگ، درخت لوبیا هندی، کاتاوبا، درخت کاترپیلار، کاتالپا مقاوم و کاتالپا غربی.