معرفی گیاه کرچک

منشاء اصلی گیاه کرچک در حبشه بوده است و به طوری که شواهد تاریخی نشان می‌دهد از آنجا به سایر نقاط دنیا مثل آسیا و آفریقا، انتقال یافته است. مصارف زیاد روغن دانه آن سبب گردیده که پرورش این گیاه در اغلب نواحی کره زمین عمومیت پیدا کند. زراعت کرچک در اغلب نواحی ایران بخصوص خراسان جنوب ایران و بلوچستان معمول است.

محل مناسب رویش گیاه کرچک:

این گیاه بیشتر در آب و هوای گرم، در زمین‌های حاصلخیز، عمیق و آهکی و آفتابگیر می‌روید.

برای خرید بذر گل کرچک زینتی کلیک کنید.

گیاه کرچک

قسمت مورد استفاده گیاه کرچک:

قسمت مورد استفاده‌ی گیاه، دانه های آن است که از آنها روغن تهیه می‌نمایند. این گیاه دارای برگ‌های بزرگ، منفرد، پنجه‌ای شکل و مرکب از ۵ تا ۱۱ لب عمیق دندانه دار با دمبرگ دراز، همراه با استیپول‌های زود افت می‌باشد.

مرداد و شهریور ظاهر می‌شوند، به صورت خوشه‌ی مجتمع بوده و به دو نوع گل نر و ماده دیده می‌شود.

زمان برداشت محصول گیاه کرچک:

برداشت محصول در نیمه دوم شهریور تا آخر مهر صورت می‌گیرد. این کار در زمانی انجام می‌گیرد که میوه‌ها کاملاً شکفته نشده باشند. یعنی کمی قبل از شکفتن، آنها را می‌چینند.

بازار گیاه کرچک:

کشورهای اصلی عرضه کننده شامل: هندوستان، برزیل، کنگو، شوروی مصر، سوریه، ترکیه، ایتالیا، چکسلواکی، فرانسه و اسپانیا می‌باشد.

برای مطالعه مقاله معرفی گیاه افسنتین کلیک کنید .

روش کاشت گیاه کرچک:

تکثیر کرچک از طریق بذر است. اصولاً دانه کرچک را در زمین زراعت آماده، حاصلخیز و آب و هوای مناسب به نحوی می‌کارند که در امتداد خطوطی معین، ۲ تا ۳ بذر آن در هر حفره با در نظر گرفتن فواصلی بین حفره‌ها در عمق کم خاک جای داده شوند. سپس روی بذر ها را از یک قشر نازک خاک توأم با کود می‌پوشانند و بعد از آن که دانه‌ها رشد کردند و به گیاهان جوانی به ارتفاع حدود ۱۰ سانتیمتر تبدیل گردیدند، از بین آنها، آن دسته‌ای را که ظاهری سالمتر و قویتر دارند بر جای می‌گذارند و گیاهان مجاور آنها را بیرون می‌آورند.

پس از برداشت محصول آنها را به طور طبیعی خشک نموده و به وسیله ماشین‌های مخصوص دانه‌ها را از درون میوه‌ها خارج می‌نمایند. بازده دانه کرچک ۱ تا 5/1 تن در هر هکتار می‌باشد. پس از خشک شدن آنها را در عدل‌های ۵۰ کیلوگرمی ‌بسته بندی نموده و تا هنگام صادر کردن دور از رطوبت نگهداری می‌نمایند. این نکته را باید متذکر شد که چون این گیاه در باغ‌ها و پارک‌ها به عنوان گیاه زینتی کاشته می‌شود و از طرفی دانه‌های آنها سمی ‌بوده به طوری که موضوع آگاه کرد. عوارض مسمومیت خطرناک و حتی منجر به مرگ به وجود می آورند، بایستی مردم را از این موضوع آگاه کرد.

سوالات متداول در مورد کرچک:

1. آیا گیاه کرچک سمی است؟

   گیاه کرچک به عنوان سمی ترین گیاه روی زمین برای انسان طبقه بندی می شود .سمیت لوبیای کرچک خام به دلیل وجود ریسین، یک لکتین طبیعی است (یک پروتئین اتصال دهنده کربوهیدرات).

2. آیا روغن کرچک برای انسان سمی است؟

   روغن کرچک خیلی سمی در نظر گرفته نمی شود، اما واکنش های آلرژیک ممکن است باشد.

3. آیا روغن کرچک لکه های تیره را از بین می برد؟

   آنتی اکسیدان های موجود در روغن کرچک از تأثیر پوست توسط رادیکال های آزاد جلوگیری می کند. آنها همچنین به کوچک شدن رگ های خونی و کاهش احتباس مایعات کمک می کنند، که به نوبه خود به خلاص شدن از حلقه های سیاه کمک می کند.

4. آیا لوبیا کرچک سگی را می کشد؟

   گیاهان لوبیای کرچک برای سگ ها، گربه ها و اسب ها بسیار سمی است. لوبیای گیاه به ویژه خطرناک است، اگرچه پروتئین ریسین در تمام قسمت های آن وجود دارد. بذرها دهان و گلو را سوزانده و حتی اگر یک اونس هم مصرف شود کشنده است.

5. آیا لوبیای کرچک پخته خوراکی است؟

   اگر دانه کرچک را کامل بلعیدید، از طریق سیستم شما سالم می ماند. هیچ ریسینی وارد بدن شما نمی شود. برای آزاد کردن ریسین در سیستم خود، باید حبوبات را قبل از بلعیدن بجوید. بنابراین لوبیا تا زمانی که آن را نجوید واقعاً سمی نیست.

6. آیا لوبیا کرچک سنجاب ها را می کشد؟

   گیاه لوبیای کرچک دانه های کشنده تولید می کند، اما روغن تولید شده از دانه ها سمی نیست و با خیال راحت می تواند به عنوان یک عامل بازدارنده برای دور نگه داشتن گل، خال ها و شاید سنجاب های زمینی حداقل به طور موقت استفاده شود.

7. آیا پرورش گیاهان لوبیای کرچک بی خطر است؟

   استفاده از گیاهان لوبیای کرچک در کشت دلسرد می شود زیرا بذرها بسیار سمی هستند. دانه های جذاب برای کودکان خردسال وسوسه انگیز است. بنابراین، اگر بچه یا حیوانات خانگی دارید، پرورش لوبیای کرچک در فضای منزل ایده خوبی نیست.

8. گیاهان لوبیای کرچک چقدر بزرگ می شوند؟

   لوبیای کرچک بوته ای بزرگ علفی یا نیمه چوبی بزرگ یا درخت کوچک است. این گیاه چند ساله نرم و لطیف می تواند تا 1 متر و نیم رشد کند و در طی چند سال در آب و هوای بدون یخبندان ساقه های چوبی ایجاد کند.