انواع میگو برای سرو غذا

سالهاست میگو یکی از غذاهای دریایی محبوب مردم سراسر جهان است. نه تنها میگو را میتوان از طرق مختلف تهیه کرد بلکه با توجه به گوشت نرم و آبداری که دارد طعم فوق العاده خوشمزه ای دارد. آیا می دانید کشورهای حاشیه خلیج تگزاس، آلاباما، می سی سی پی، لوئیزیانا و فلوریدا غربی روی هم رفته بیش از 240 میلیون تن میگو سالانه تولید می کنند؟ یک آمریکایی به طور متوسط سالانه حدود 4 پوند میگو مصرف می کند که بالاترین میزان در بین سایر غذاهای دریایی دیگر است.

در حالی که در غذای دریایی مورد علاقه خود یا مشتاقانه یک سالاد میگو یا هر نوع غذای میگودار دیگری سفارش می دهید یا حتی میگوی خام برای تهیه خوراک در خانه خریداری می کنید، می توانید انواع میگو را از یکدیگر جدا کنید و تشخیص دهید؟ تعجب می کنید اگر بگویم بیش از 2000 نوع میگو تا به امروز کشف شده است. با این حال، نه روی همه آنها به طور عمیق تحقیق شده و نه همه آنها برای استفاده در آشپزی مورد استفاده قرار می گیرد.

مقاله زیر متداول ترین نوع میگوهایی که در فروشگاه غذاهای دریایی معمولی مشاهده می کنید معرفی می کند (به علاوه برخی دیگر از انواع میگوها برای پرورش اهداف تزئینی)

چیپس میگو پولکی

انواع میگو برای مصارف آشپزی:

میگو صورتی:

این میگوها که در درجه اول از ساحل غربی فلوریدا صید می شوند بعنوان یک غذای دریایی فوق العاده محبوب هستند. همانطور که از نامش پیداست این میگوها صورتی رنگ هستند و البته به رنگ سفید و خاکستری نیز پیدا می شوند. اندازه این میگوها نسبتاً کوچکتر است و به آنها میگوی سالاد هم گفته می شود چون بخاطر طعم ملایم و شیرینی که دارد در سالاد میگو استفاده می شود.

برای مطالعه مقاله نحوه ی درست کردن سوشی می توانید از این لینک استفاده نمایید.

میگو صورتی

میگو قهوه ای:

بافتی محکم و پوسته ای به رنگ قرمز مایل به قهوه ای و طعم های مختلف از شیرین تا شور دارند. بعد از پخته شدن صورتی می شوند و در مقایسه با سایر میگوهای خوراکی عطر و طعم بی نظیری دارند. سرآشپزها بیشتر میگوهای قهوه ای را بخارپز می کنند تا مشتریان از طعم طبیعی این میگوها لذت ببرند.

میگو قهوه ای

میگوی سفید:

طول میگوهای سفید تقریباً به 20 سانتی متر می رسد، بافتی سفت و محکم دارند و سرآشپزها خوارک های بسیار متنوعی از آنها می پزند. به عنوان مثال، میگوی سفید را پس از جوش آمدن، بخارپز کردن، پر کردن، کباب کردن، پختن یا حتی سرخ کردن میتوان مصرف کرد. سه نوع اصلی دارند: میگوی سفید چینی، خلیجی سفید و سفید میگو. به دلیل عطر و طعم کلاسیک، بافت سفت، طعم شیرین و آسان تمیز شدن بسیاری از آشپزها آنها را ترجیح می دهند.

برای مطالعه مقاله چاشنی همه کاره برای استیک می توانید از این لینک استفاده نمایید.

میگوی سفید

میگو سنگی:

به دلیل پوسته سختی که دارند به این نام خوانده می شوند. در اواخر دهه 1960 ماشین مخصوصی برای پوست کنی پوسته های سخت میگو قبل از فروش آنها طراحی شد. بافت سفت و عطر و طعم شیرین شبیه خرچنگ خاردار دارند. این عطر و طعم در مقایسه با انواع گران قیمت خرچنگ دریایی، آنها را به پروتئینی مقرون به صرفه تبدیل می کند.

میگوی سنگی

میگو ببری:

میگو ببری بومی آب های قاره آسیا و آفریقاست که البته در تایلند، ویتنام، فیلیپین و هند هم پرورش داده می شوند. این نوع میگو را از طریق راه راه ببری مانند که روی بدن دارند تشخیض می دهند و بخاطر عطر و طعم دلنشین و بافت سفت و محکمی که دارند مورد توجه هستند. میتواند تا 30 سانتی متر رشد کنند و برای بخارپز کردن، کباب کردن و خوردن به روش های دیگر ایده آل هستند.

برای مطالعه مقاله معرفی ادویه ماهی می توانید از این لینک استفاده نمایید.

میگو ببری

میگوی خالدار:

چون از نظر شکل و رنگ به خرچنگ دریایی (لابستر) شبیه هستند “خرچنگ دریایی آلاسکا” هم نامیده می شوند و طعمی شیرین و بافت بسیار لطیف دارند و خوش رنگ هستند. برای پخت و پز بسیار عالی هستند و طعم شگفت انگیزی نرم و آبدار دارند اما تمیز کردنشان سخت است زیرا اگر دقت کافی نداشته باشید پوسته ها به قطعات کوچک تبدیل می شوند و خرد می شوند. این میگو می تواند تا 30 سانتی متر رشد کند.

میگوی خالدار

انواع میگوی آب شیرین برای آکواریوم:

همه دوست دارند میگو بخورند چه در غذای دریایی، سالاد، سوپ، کوکتل میگو یا حتی سرخ کرده. اما همه نمی دانند که گونه های خاصی از میگوها هستند که به آکواریوم زیبایی نفیسی می دهند. اگر آکواریوم دارید و به دنبال آبزیان جدیدی برای نگهداری هستید به لیست زیر و انواع میگوهای آب شیرین نگاهی بیندازید. و اگر هنوز صاحب آکواریوم نیستید نگاه انداختن به این لیست میتواند الهام بخش شما برای داشتن یک آکواریوم باشد.

چیپس میگو

میگوی زنبوری یا راه راه:

این گونه انحصاری که از جنوب چین نشات گرفته است و به دلیل بدن زرد یا سفید با راه راه های سیاه تا حدی مانند زنبور عسل است. میگوی زنبوری از خانواده Caridinabreviate هستند و نباید با میگو Bee Shrim که از خانواده Caridinacantonensis است، اشتباه گرفته شود.

این گونه از خرده گوشت دریایی مانند تکه های کوچک ماهی تغذیه می شود. برای کمک به تکثیرشان، آنها را به صورت جفت و با بررسی دقیق غلظت نیتریت، ید و مس در آب نگه دارید. قبل از اینکه آنها را به آکواریوم منتقل کنید حواستان باشد که هیچ ماهی بزرگ تهاجمی وجود نداشته باشد زیرا میگوی Bumblebee به دلیل اندازه کوچکشان به راحتی توسط شکارچیان قابل خوردن هستند.

میگوی زنبوری یا راه راه

میگوی قرمز آلبالویی:

این نوع از گونه Neocaridinadavidi ممکن است در ابتدا چندان متفاوت به نظر نرسد اما به دلیل رنگ روشن و نمایشی که دارد بسیاری از متخصصان پرورش آبزیان و آکواریوم داران آن را انتخاب می کنند. این میگو در آب شیرین، در دمای اتاق یا کمی خنک (18 تا 28 درجه سانتیگراد) رشد می کند. دمای بالاتر باعث می شود تا تولید مثل کند امامی تواند خطرناک هم باشد زیرا غلظت اکسیژن در آب گرم کاهش می یابد.

میگو آلبالویی موجوداتی صلح طلب هستند و در جامعه به خوبی رفتار می کنند. آنها طبیعتاً همه چیزخوار هستند و دوست دارند از جلبک ها و سایر مواد غذایی که توسط ماهی های دیگر آکواریوم باقی مانده تغذیه کنند. می توانید به عنوان رژیم غذایی مکمل به آنها غذای ماهی بدهید.

برای مطالعه مقاله دستور پخت سیب زمینی تنوری می توانید از این لینک استفاده نمایید.

میگوی قرمز آلبالویی

میگوی ببر آبی:

میگوی ببر یا به عبارت دقیق تر میگوی ببر آبی نوع آبی از خانواده میگوهای Caridinacantonensis است که طول آن در زمان بالغ شدن حدود 2 تا 4 سانتیمتر است. این میگوها با نوارهای آبی مشخص که روی بدنشان و چشم های نارنجی روشن برجسته که دارند مشخص می شوند.

میگوهای ببر آبی در آب شیرین رشد می کنند که سطح pH خنثی داشته باشند اما در شرایط کمی اسیدی نیز می توانند به همان اندازه خوب رشد کنند (pH حدود شش). این گونه در کنار انواع گیاهان و رنگ سبز آکواریوم بسیار جلب توجه می کند اما در نظر بگیرید که اگرچه نگهداری از آنها دشوار نیست اما نگهداری از میگوهای ببر آبی به آسانی نگهداری از میگوهای قرمز آلبالویی هم نیست.

باید آکواریم میگوی ببر آبی را هر هفته (یا حداکثر یک هفته در میان) تمیز کرد. چون نگهداری سطح pH مناسب به همان اندازه رژیم مناسب اهمیت دارد. از آنجا که همه چیزخوار است می توانید با غذای ماهی چه گیاهی و چه گوشتی آنها را تغذیه کنید اما اگر بیش از حد اینکار را بکنید سطح نیتریت و آمونیاک در آب بالا می رود و می تواند برای این میگوها خطرناک باشد.

میگوی ببر آبی

میگوی آبی پیچدار:

این گونه از خانواده Caridinacantonensis است و نام دیگرش زنبور عسل تایوان است. میگوهای آبی پیچدار که از جنوب چین سرچشمه می گیرند در همه ماهی فروش های محلی موجود نیستند، اما اگر واقعاً علاقه مند هستید می توانید آن ها را از فروشگاه های آنلاین سفارش دهید.

ادویه میگو آبادان

همانطور که از نامش پیداست این نوع میگو دارای یک سر آبی روشن است که به تدریج به رنگ های سفید مایل به آبی یا آبی کم رنگ در نزدیکی دم تغییر می کند. بخاطر رنگ چشمگیری که دارد این میگوها را به آبزی برجسته در آکواریوم تبدیل می کند زیرا در مقایسه با گیاهان سبز و سایر سنگریزه های رنگارنگ موجود در آکواریوم این میگو کاملا برجسته و زیبا مشاهده می شود. میگوی آبی پیچدار با میگوهای ببری آبی هم خانواده هستند و همان مراقبت ها را لازم دارند که شامل تمیز کردن مکرر آب و تغذیه دقیق است.

میگوی آبی پیچدار

میگوی دانه برفی:

تخم های سفید این میگو مانند گلوله برف به نظر می آیند. اگر در راه اندازی آکواریوم تازه وارد هستید میگوهای گلوله برفی انتخاب فوق العاده ای هستند چون می توان از آنها به تعداد زیاد و در شرایط مختلف آب مانند آب سخت و نگهداری کرد. اما بدانید تغذیه بیش از حد آنها کیفیت آب را تغییر می دهد و می تواند منجر به مسائل بهداشتی برای میگو شود.

آب تمیز با pH برابر با شش و نیم تا هشت برای بقای سالم آنها لازم است. اگرچه همه چیزخوار هستند اما بیشتر آنها دوست دارند جلبک بخورند و از این رو برای کنترل جلبک های موجود در آکواریوم ها گزینه مناسبی هستند. میگوهای گلوله برفی به سرعت تولید مثل می کنند و اگر از دست شکارچیان در امان بمانند در حال شنا کردن در آکواریوم دیده می شوند.

برای مطالعه مقاله دستور تهیه سالاد سزار می توانید از این لینک استفاده نمایید.

میگوی دانه برفی

میگوی کریستالی:

با میگو زنبور عسلی نیای مشترک دارند (Caridinacantonensis) این نوع میگو برای استفاده های زینتی پرورش داده می شود. میگوهای کریستالی دو نوع هستند: میگوهای کریستالی قرمز و میگوهای کریستالی سیاه. هر دو گونه نیازهای نگهداری مشابه دارند و ماهیت آنها نیز مشابه است با این تفاوت که فقط رنگشان مختلف است.

اما ویژگی اصلی میگوی کریستالی قرمز این است که راه راه های قرمز و سفید دارد در حالیکه سایر گونه ها راه راه های یکرنگ دارند. مراقبت از این نوع میگوها در آکواریوم خانگی نسبتا سخت است زیرا برای رشد آنها آب باید خیلی خالص باشد و باید آکواریوم را به گونه ای تزئین کنید که مخفیگاه های کافی برای پنهان شدن میگوی کریستالی موجود باشد.

چون آنها اصلا دوست ندارند آزادانه در آب شنا کنند و قابل رویت باشند. اگر می خواهید این میگو را کنار دیگر آبزیان در یک آکواریوم نگهدارید باید دیگر ساکنان آکواریوم طبیعت مسالمت آمیزی داشته باشند در غیر این صورت میگوی کریستالی را باید جداگانه نگهدارید زیرا به راحتی طعمه دیگر آبزیان می شوند.

میگوی کریستالی

میگوی شیشه ای یا میگوی شبح:

میگو شبح که به آن میگوی شیشه ای نیز می گویند متعلق به خانواده Palaemonetes است. هیچ چیز آنها را بهتر از نامشان توصیف نمی کند، بدن شفافی که دارند آنها را شیشه ای شکل کرده است. این میگوهای شفاف در برابر شکارچیان با ویژگی ای که دارند محافظت می شوند چون نگاه از میان آنها رد می شود.

این گونه به تنهایی یا به صورت گروهی نگهداری می شوند. نگهداری تعداد قابل توجهی میگوی شیشه ای در یک آکواریوم یک انتخاب هوشمندانه است زیرا این موجودات ریز در تمیز نگه داشتن آن بسیار پر کاربرد هستند. میگو شبح نه تنها تکه های مانده غذای ماهی ها را می خورد بلکه لکه های جلبکی را نیز می خورد.

پودر نمک و سیر

نگهداری از این نوع میگو کار بسیار راحتی است و حتی در آکواریوم های کوچکی که ظرفیتشان فقط پنج گالن است زندگی خوبی دارند. عمر میگوی شیشه ای تقریباً یک سال است و در هنگام بالغ شدن تقریباً یک و نیم سانتی متر طول دارند. مانند اکثر انواع دیگر میگو، رژیم غذایی آنها همه چیزخوار است و هم از غذاهای گوشتی و هم از غذاهای گیاهی به طور یکسان استفاده می کنند. میگوی شیشه ای عاشق پنهان شدن در گوشه و کنار است. بنابراین باید در آکواریوم خود تزئینات مناسبی برای زندگی آنها داشته باشید.

میگوی شیشه ای یا میگوی شبح

میگوی کاریدینا باباوتی:

اگر دوست دارید در آکواریوم خود میگوی چند رنگ و رنگارنگ داشته باشید میگوی کاریدینا باباوتی بهترین انتخاب شماست. دلیلش آن است که این نوع میگو انواع رنگارنگ قرمز، قهوه ای، سبز و زرد دارد و همچنین یک گونه تک رنگ و شبیه گورخر دارد. مراقبت از میگوهای بابامولتی هم خیلی آسان است اما بیشتر از اینکه غذای گوشتی بخورند تمایل به تغذیه با مواد گیاهی پوسیده آکواریوم ها دارند. علیرغم نیازهای کم و مراقبت آسانی که دارد ولی باید فضا را برای رشد آنها فراهم کرد: فیلتراسیون خوب، سطح متعادل pH ، دمای پایدار و سطح کنترل شده آمونیاک و نیتریت ها.

میگوی کاریدینا باباوتی

میگوی پاندای مشکی کینگ کونگ:

راه راه های سیاه و سفید فوق العاده زیبایی که دارند به آکواریوم زیبا و درخشندگی زیادی می بخشند اما زندگی پایداری ندارند و به همین دلیل انتخاب خوبی برای تازه کارها نیستند. میگوی پاندا از خانواده Caridinacantonensis است. این گونه به تغییرات آب حساس هستند بنابراین بهتر است آنها را در آکواریوم های بزرگ نگهداری کنید چرا که کنترل نوسانات دمای آب در آن شرایط آسان است. میگوهای پاندا گیاهخوار هستند اما باید به تغذیه آنها بسیار دقیق باشید زیرا غذای بیش از حد ممکن است برای سلامتی آنها مضر و یا در بعضی مواقع حتی کشنده باشد.

برای مطالعه مقاله طرز تهیه پیتزای پستو با گوجه فرنگی خشک می توانید از این لینک استفاده نمایید.

میگوی پاندای مشکی کینگ کونگ

میگوی آمانو:

اگر برای اولین بار است که صاحب آکواریوم می شوید میگوی آمانو برای شما یک انتخاب صحیح و عالیست. چون تا زمانی که آکواریوم ها را از ماهی های شکارچی پر نکرده باشید می توانید این نوع میگو را نگهداری کنید. مراقبت از میگوی آمانو بسیار آسان است، جلبک خور است و کار شما را در تمیز کردن آکواریوم راحت می کند. و از آنجا که طول آنها از بقیه میگوهای آب شیرین 5 تا 8 سانتیمتر بیشتر است آبزی برجسته ای در آکواریوم محسوب می شوند.

میگوی آمانو

میگوی سولاوسی یا کاردینال:

خاستگاه این میگو دریاچه سولاوسی اندونزی است. با اینکه نگهداری از این میگوهای قرمز روشن چالش برانگیز است اما مطمئناً پاداش خود را دارد. تمام آنچه لازم دارید دانش کافی در مورد مراقبت از میگو و آکواریوم های خانگی است. این میگو همه چیزخوار است ولی عاشق تغذیه از جلبک ها هستند. برای آنها آب گرم با PH بالا (اما نه اسیدی) تهیه کنید و بعد که میگوهای بالغ به شرایط آب عادت کردند و مراقبت بهینه از آنها انجام شد، شما را با رشد و تکثیر خود غافلگیر می کنند.

میگوی سولاوسی یا کاردینال