انواع مختلف پیاز سبز

پیاز سبز می تواند از هر نوع پیازی باشد که قبل از رشد کامل چیده می شود. این پیازهای کم سن یا نارس از نظر شکل ظاهری و طعم متفاوت از پیازچه هستند. پیازهای سبز دارای شکل خطی با پیازهای سفید یا سبز کم رنگ و سرهای سبز بلند هستند. هر دو قسمت، پیاز و ساقه خوراکی هستند.آنها نسبت به پیازهای بالغ معتدل تر و شیرین تر هستند و در بسیاری از غذاها از جمله چینی و ژاپنی یافت می شوند. آنها همچنین به عنوان تره فرنگی، پیازچه یا پیاز سالاد شناخته می شوند.

پیاز پایه سبز:

سبزی معروف به پیاز سبز از گونه ای از خانواده Allium fistulosum است. آنها را می توان به یکی از دو روش برداشت کرد. یا در اوایل فصل قبل از شروع بزرگ شدن پیاز یا بعد از آن، پس از اتصال پیاز. بعضی از افراد پیاز سبز را با پیازچه اشتباه می گیرند، اما یک راه آسان برای تشخیص تفاوت وجود دارد. ریشه های پیاز سبز بسیار کوچکتر از ریشه های پیازچه هستند، بنابراین اگر پیازها بزرگ باشند، پیازچه محسوب می شود.

اگر با پیاز سبز آشپزی کنید، متوجه خواهید شد که در حین بریدن آن اشک نمیریزید، این نوع پیاز بسیار ملایم است. قسمت سفید نزدیک به ساقه بیشترین طعم را داراست، اما شما می توانید کل پیاز را به صورت پخته یا خام بخورید. اگر در مورد تفاوت پیاز سبز و پیازچه در تعجب هستید، دیگر در این مورد فکر نکنید. این دو در واقع سبزیجات یکسانی هستند.

بذر پیازچه فرانسوی

شهروندان ایالت های نیوانگلند و میانه آتلانتیک به طور معمول آنها را پیازچه می نامند، در حالی که بقیه ایالات متحده آنها را پیاز سبز می نامند. غیر از نام، آنها یک نوع ماده غذایی هستند. از پیاز سبز برای چاشنی صدها غذا استفاده می شود و در غذاهای آسیایی به ویژه غذاهای سرخ کرده بسیار محبوب است. همچنین از آنها برای چاشنی انواع خورشت ها، سوپ ها و حتی غذاهای کاجون استفاده می شود که به چند مورد اشاره می شود.

اگر تازه ترین پیاز سبز را می خواهید، اواخر بهار تا اواخر تابستان خریداری کنید و به دنبال بخشهای سفید سفت، روشن و خشک باشید. همچنین، آنها را در کیسه های پلاستیکی نگهداری نکنید، زیرا این امر باعث پوسیدگی سریع آنها می شود.

برای مطالعه مقاله چگونگی رشد پیازچه می توانید از این لینک استفاده نمایید.

پیاز پایه سبز

پیاز کوهی:

از پیاز کوهی معمولاً به عنوان چاشنی استفاده می شود و معمولاً به جای دسته سبزیجات در دسته گیاهان دسته بندی می شود. آنها بخشی از گونه هایی به نام Allium schoenoprasum هستند که شامل گیاهانی مانند سیر و تره فرنگی نیز می شود. طعم آنها تا حدی شبیه سیر است و بسیار سبک و لطیف هستند.

با این حال، طعم آنها می تواند بسیار قوی و تند باشد، بنابراین اگر فقط کمی از آنها استفاده کنید، آنها مدت بسیار طولانی باقی خواهند ماند. بسیاری از افراد پیازچه را روی غذاهایی مانند تخم مرغ تند، سس و حتی سیب زمینی می ریزند. هنگام پخت و پز با پیاز کوهی توصیه می شود که آنها را نازک برش دهید تا طعم واقعی آنها حفظ شود و می توانید این کار را با چاقوی تیز یا قیچی های آشپزخانه انجام دهید.

بذر پیازچه قرمز

پیازچه دارای برگهایی است که به صورت تیغه ای است و می تواند تا 60 سانتی متر ارتفاع داشته باشد. آنها در تمام طول سال در دسترس هستند و معمولاً دارای گلهای خوشه ای هستند که به رنگ صورتی مایل به ارغوانی هستند و مانند سایر گیاهان خوراکی است. آنها ویتامین های زیادی از جمله ویتامین های A و C و همچنین پتاسیم و کلسیم دارند. به لطف طعم ملایم اما بسیار متنوع، از آنها در بسیاری از رستوران های خوب در سراسر جهان نیز به طور گسترده استفاده می شود.

برای مطالعه مقاله معرفی انواع پیاز و ریزوم گل می توانید از این لینک استفاده نمایید.

پیاز کوهی

تره فرنگی:

تره فرنگی نسبت به انواع دیگر پیاز سبز کمی متفاوت است، زیرا قسمت بزرگ پیاز را تولید نمی کند. اندازه آنها بسیار بزرگتر است – قطر تا 5 سانتی متر و ارتفاع تا 25 سانتی متر. ریشه آنها به رنگ سفید و استوانه ای شکل و سبزیجات خاکی و طعم ملایمی دارد. وقتی تره فرنگی را می پزید، ابریشمی می شود اما وقتی خام خورده شود خیلی ترد است. تره فرنگی در مقایسه با انواع دیگر پیازها ،جزو شیرین ترین ها، در نظر گرفته می شوند.

بذر پیازچه سفید

تره فرنگی دارای برگ های تیره به شکل پنکه است و در اوایل بهار یا اواخر زمستان به اوج رشد خود می رسد.کالری کمی دارند اما ویتامین C و آهن زیادی دارند. آنها طعم خاصی دارند و می توانند به عنوان پایه غذاهایی مثل لوبیا و حتی ماکارونی استفاده شوند. همچنین می توانید آنها را برای یک سوپ تره سیب زمینی عالی پوره کنید، که در ماه های زمستان بسیار محبوب است.

تره فرنگی در زمستان مقاوم است و باید قبل از پخت و پز با آن کاملاً شسته شود زیرا ذاتاً شن دار است. اگر می خواهید تره فرنگی را ذخیره کنید ابتدا بخشی از قسمتهای سبز تیره را خرد کنید، سپس آنها را در یک کیسه پلاستیکی قرار داده و در قسمتی از یخچال خود که آن را ترد نگه میدارد ذخیره کنید. اگر پلاستیک ندارید، یک حوله یا دستمال آشپزخانه را به آرامی مرطوب کرده و تره را در این قسمت بپیچید، سپس آنها را با چند نوار لاستیکی گره بزنید.

برای مطالعه مقاله چگونگی کاشت پیاز می توانید از این لینک استفاده نمایید.

تره فرنگی

پیازچه (پیاز بهاره):

مانند پیازهای پایه سبز پیازچه بخشی از گونه هایی به نام Allium fistulosum هستند و تفاوت اصلی این دو سبزی در اندازه پیاز است. آنها از پیازهای سبز معمولی نازک ترند و نامگذاری آنها به این دلیل است که در بهار برداشت می شوند.می توانید پیازهای یک پیاز بهاره را بردارید و آنها را خرد کنید یا کباب کنید، دقیقاً مانند پیاز سفید مینیاتوری یا پیاز مروارید، و همچنین در دستور العمل های غذایی مختلف از آنها استفاده کنید.

از آنجا که فصل رشد آنها از پیاز سبز بیشتر است، پیازهای بهاره معمولاً طعم تندتری دارند. شما می توانید پیاز بهاره را به صورت خام بخورید یا آن را با انواع سبزیجات بپزید و یافتن دستورالعمل های حاوی این پیازها کار سختی نیست. این واقعیت که بیشتر پیازهای بهاره فقط برای ریشه پیاز برداشت می شوند، چیزهای زیادی در مورد این سبزیجات خوشمزه را به ما می گوید.

پوست آنها نازک کاغذی است و در تمام طول تابستان در دسترس هستند. پیاز بهاری با غذاهایی که حاوی گوشت، ماهی، فتوسین، سیب زمینی له شده و حتی انواع گندم هستند بسیار مناسب است. آنها دارای عطر و طعم منحصر به فردی هستند که در عین حال شیرین، ترد و خوش طعم هستند، و آنها را به عنوان همراهی مناسب برای بسیاری از غذاهای سراسر جهان تبدیل می کند.

برای مطالعه مقاله کاشت پیاز گل نرگس می توانید از این لینک استفاده نمایید.

پیازچه(پیاز بهاره)

اگر می خواهید پیاز بهار خود را ذخیره کنید، سعی کنید از یک کیسه مش ساخته شده مخصوص این محصولات استفاده کنید. اگر این نوع کیسه ها را پیدا نکردید، سعی کنید آنها را در یک دستمال یا حوله کمی مرطوب بپیچید و با چند نوار لاستیکی به هم گره بزنید. اگر آنها را به درستی ذخیره کنید، می توانند تا یک هفته یا بیشتر دوام بیاورند.