لیمو مرکباتی ترکیبی و گیاهی همیشه سبز است که از جنوب شرقی آسیا نشات گرفته اند اما اکنون می توان آنها را در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری در سراسر جهان یافت. بازرگانان عرب در حدود قرن دهم درختان لیمو را به مصر و شمال آفریقا آوردند، در حالی که صلیبی ها لیمو را در قرن 12 و 13 به کشورهای مدیترانه وارد کردند. لیمو یک گیاه چند ساله است که می تواند بیش از 10 سال دوام داشته باشد. هند بهترین تولید کننده لیمو در جهان است و پس از آن مکزیک و چین قرار دارند.
انواع اصلی لیمو:
لیموی صحرایی استرالیایی:
که به آن Citrus glauca نیز گفته می شود، این یکی از کوچکترین لیمو هایی است که می توانید خریداری کنید. در واقع یک میوه مینیاتوری است، اندازه آن خیلی بزرگتر از تیله نیست. این ماده غذایی “بوش” نامیده می شود و به عنوان عنصری در ده ها محصول تجاری شامل میوه لعاب دار و انواع مارمالاد استفاده می شود.
برای مطالعه مقاله لایم کوات می توانید از این لینک استفاده نمایید.
لیموی صحرایی استرالیایی
لیموی انگشتی استرالیایی:
لیموهای انگشتی استرالیا را “خاویار مرکبات” نیز می نامند، دلیل اصلی آن بافت خاویار مانند و محبوبیت آن است. این گیاه بیشتر در جنگل های بارانی نیو ساوت ولز و جنوب شرقی کوئینزلند یافت می شود، دارای طعم لیموی قوی و رنگ علفی است، به همین دلیل هم با غذاهای خوش طعم و هم شیرین بسیار خوب عمل می کند.
لیمو انگشتی همچنین می تواند به عنوان تزیین غذاهایی مانند سوشی، گوش ماهی های دریایی یا صدف خوراکی استفاده شود. آنها اغلب در غذاهایی مانند مرغ و غذاهای دریایی، دسرها مانند کیک پنیری، و حتی در برخی از نوشیدنی های مخلوط استفاده می شوند.
لیموی انگشتی استرالیایی
لیموی خونی:
لیمو خونی ترکیبی است که در استرالیا تولید شده است. این میوه به رنگ قرمز است و بسیار کوچک تر از انواع دیگر لیموها است. این یک پیوند بین لیمو انگشتی قرمز و نارنگی Ellendale است، دومی ترکیب نارنگی و پرتغال است. همچنین تا حدودی طعم شیرین دارد.
برای مطالعه مقاله دستور تهیه کیک قهوه بلوبری لیمویی می توانید از این لینک استفاده نمایید.
لیموی خونی
لیموی زنجبیلی:
لیمو های زنجبیلی با پوستی صاف و گوشتی سفت و زرد، حاوی تعداد زیادی دانه و پوستی ضخیم است. از نظر ظاهری بیشتر شبیه لیمو شیرین است تا لیمو ترش و بسیاری از افراد بوی آن را مانند زنجبیل می دانند از این رو آن را به این نام می خوانند. به آن آدا جمیر نیز گفته می شود.
لیموی کفیر:
این لیموها ناهموار و گرد هستند و آب بسیار کمی در آنها وجود دارد. در حقیقت، آب کمی که آنها دارند کاملا تلخ است و بنابراین بیشتر از آن برای جوش خوردن در بعضی غذاهای جنوب شرقی آسیا و روغن های معطر موجود در برگ های آنها استفاده می شود.
برای مطالعه مقاله خواص به لیمو در طب سنتی می توانید از این لینک استفاده نمایید.
لیموی کفیر
لیموی کالامانسی:
لیموی کالامانسی که به لیموهای کالاموندین یا مشک نیز معروف است بسیار ترش است و در بسیاری از غذاهای فیلیپینی استفاده می شود. نارنجی رنگ و بسیار کوچک است و قطر آن تقریباً 3 سانتی متر است. پوست این لیمو بسیار نازک است، بنابراین به خوبی حمل و نقل و ذخیره نمی شود و رسیدن آن به طور کامل تقریباً یک سال طول می کشد. به همین دلیل به جای استفاده از این لیمو ها به عنوان غذا، به عنوان یک گیاه زینتی، از جمله بونسای و درختان با اندازه کامل استفاده می کنند.
لیموی کالامانسی
لیموی کلیدی:
این لیمو ها که لیمو های مکزیکی نیز نامیده می شوند، گردتر، کوچکتر و زردتر از اکثر انواع دیگر لیمو ها هستند و از نظر اسید بسیار غنی هستند. بیشتر آنها بعنوان مواد در کیک کلیدی لیمویی استفاده می شود، اکثر آنها اکنون در خارج از ایالات متحده آمریکا، بیشتر برای آب میوه یا کنسانتره آب میوه، تولید می شوند.
برای مطالعه مقاله دستور تهیه پای لیموناد یخی می توانید از این لینک استفاده نمایید.
لیموی کلیدی
لیموی کوسای:
تصور می شود که لیمو های کوسای شکلی از لیموی ماندارین است و احتمالاً از هند منشأ گرفته است. این لیمو بیضی شکل است که پایه گردن آن کمرنگ است و نوک آن کمی نوک تیز است. پوست ضخیم و زرد عمیق آن به راحتی جدا می شود، دارای مقداری دانه است و حتی اگر طعم آن اسیدی نباشد، این لیمو ها طعم بسیار غنی ای ندارند. حاوی آب شفاف و بدون رنگ است و یکی از لیمو های مقاوم در برابر سرما است.
لیموی کوسای
لیموی کوات:
اینها پیوندی بین لیمو و کامکوات است. آنها کوچک و گرد، زردرنگ و عطر و طعم بسیار اسیدی هستند.
لیمتا (لیموی شیرین فلسطینی):
تصور می شود که لیمتا ترکیبی بین یک لیمو شیرین و یک لیمو مکزیکی است و اعتقاد بر این است که بومی هند است. این محصول در سال 1904 وارد ایالات متحده شد و بیشتر در مناطقی مانند ویتنام شمالی، سواحل مدیترانه و مصر کشت می شود. همچنین در کالیفرنیا برخی از محصولات زراعی آن وجود دارد.
لیموی ماندارین:
این لیمو ها در واقع گروهی از سه لیموی بسیار مشابه هستند. آنها شامل لیموی Rangpur، لیموی Kusaie و لیموی Otaheite هستند. اگرچه منشا این لیمو ها ناشناخته است، اما از اوایل دهه 1800 در جهان غربی موجود است.
برای مطالعه مقاله دستور پخت پای لیمو عمانی می توانید از این لینک استفاده نمایید.
ماندارین
لیمو شیرین مری الن:
لیمو های شیرین مری الن که از مکزیک منشا گرفته اند، اندازه متوسطی دارند و به شکل گرد یا بیضی هستند. رنگ آنها از سبز کم رنگ شروع می شود اما هنگام رسیدن به زرد کم رنگ تبدیل می شوند. چیزی که این نوع لیمو را بسیار محبوب کرده این واقعیت است که اسیدیته آنها کم است و بنابراین طعم عالی دارند.
لیموی مرداک:
لیمو های مرداک ترکیبی هستند که از سال 2010 وجود داشته است. آنها تلاقی لیمو کفیر و لیمو کالامانسی هستند و همچنین بسیار معطر هستند. تفاله نسبتاً سفت و کمی طعم تلخ دارد و معمولاً بدون دانه است یا دانه های کمی در آن وجود دارد.
لیمو ترش مرداک با رایحه مرکبات قوی ، براق است و اگر ابتدا آن را له کرده و در ظرف ضد هوا نگهداری کنید، می توانید آن را به راحتی به چای تبدیل کنید. آنها همچنین دارای خواص آنتی اکسیدانی فوق العاده زیادی هستند، بسیار بیشتر از انواع دیگر لیموترش، که ممکن است به دلیل دو نژاد از لیمو باشد که هنگام کشت استفاده می شود.
لیمتای شیرین:
لیمتا شیرین در دهه 1940 به ایالات متحده آمد و دارای محتوای اسیدی کم و بسیار شیرین است. این گیاه در تمام طول سال یک گیاه پربار است، اما فصل اصلی گلدهی در بهار است.
لیموی عمانی:
لیمو های عمانی بسیار کوچک هستند اما عطر و طعم قوی دارند. منشا آن کشور عمان در خاورمیانه است و معمولاً مانند سایر لیمو ها استفاده نمی شود زیرا شیرین نیست. با این حال، لیمو های عمانی برای دو هدف اصلی استفاده می شوند: این ماده را در آب شور می جوشانند، خشک می کنند، سپس به عنوان ادویه استفاده می کنند. و از پوست خشک آن می توانید به صورت چای طعم دار استفاده کنید.
برای مطالعه مقاله دتاکس واتر لیموترش و نعنا می توانید از این لینک استفاده نمایید.
لیموی عمانی
لیموی رنگپور:
این نوع لیمو ها بسیار ترش و اسیدی هستند، اما بسیار آبدار نیز هستند. آنها شبیه لیموترش نیستند، بلکه شبیه نارنگی یا پرتقال هستند. اکثر متخصصان فکر می کنند که اینها تلاقی بین پرتقال ماندارین و لیمو هستند، اما در دسته لیمو طبقه بندی می شوند زیرا بوی آنها لیمو است.
لیموی رنگپور
لیموی اسپانیایی:
لیمو های اسپانیایی بسته به اینکه از کجا می آیند نام های زیادی دارند. آنها در واقع مرکبات نیستند، اما بخشی از خانواده میوه دارها هستند. لیچی پسر عموی لیمو اسپانیایی است و تخم آن ژل مانند و براق است. لیمو های اسپانیایی می توانند به رنگ های مختلفی از زرد کم رنگ تا نارنجی سالمون موجود باشند و گاهی اوقات یک یا دو دانه سفید بزرگ در مرکز آن قرار دارد. گرچه می توانند از نظر طعم ترش باشند اما هنگام رسیدن معمولاً شیرین و اسیدی هستند و حتی می توان دانه ها را بو داده و خورد، و آنها را به یک میوه کاملاً متنوع تبدیل کرد.
لیموی تاهیتی:
اگر لیمو های خود را از یک سوپرمارکت خریداری کنید، به احتمال زیاد آنها لیموی تاهیتی هستند، زیرا متعلق به سویه ای هستند که گمان می رود منشا آن جزیره تاهیتی باشد. دو نوع اصلی لیمو تاهیتی وجود دارد: لیمو ایرانی، که در فلوریدا کشت می شود و به اندازه تخم مرغ و بیضی شکل است. و لیمو Bearss که در کالیفرنیا رشد کرده و کوچک و بدون دانه است. هر دوی این لیمو ها به رنگ زرد – سبز بالغ می شوند اما معمولاً زودتر به رنگ سبز تیره فروخته می شوند زیرا طعم آن بهتر است.
لیموی تاهیتی
لیموی وحشی:
اگر هرگز نام لیموی وحشی را نشنیدید، آن را به عنوان چیزی که می توانید با آن آشپزی کنید، تصور نکنید، زیرا حتی میوه مرکبات هم نیست. در عوض، این یک بوته گلدار است که هم در محیط داخلی و هم در فضای باز کشت می شود و بیشتر به عنوان گیاه خانگی مورد استفاده قرار می گیرد.
برای مطالعه مقاله درخت لیمو ترش می توانید از این لینک استفاده نمایید.
لیموی وحشی
لیموی بالدار:
این لیموترش ها که لیموی شاخه سیاه نیز نامیده می شوند دارای شاخه های بنفش – سیاه هستند، نام آنها از این رو گرفته شده و دارای طعم لیموی مطبوعی هستند که باعث می شود به راحتی تازه بخورید. لیمو های بالدار تقریباً 8 سانتی متر قطر دارند و حاوی مقدار زیادی قند هستند، و آنها را به گزینه ای لذیذ نسبت به انواع دیگر لیمو ها تبدیل می کند.
نکات جالب درباره لیموها:
یک میوه ی ترکیبی:
لیمو در واقع یک میوه ترکیبی است و اگرچه منشأ دقیق آن مشخص نیست، اما تصور می شود که از جنوب شرقی آسیا یا اندونزی آمده است.
یک میوه ی خیلی شیرین:
برخلاف تصور بسیاری از افراد، لیموترش، اسید و شکر بسیار بیشتری نسبت به لیمو شیرین دارد.
منشا آن ها کجاست؟
سه کشور برتر تولید کننده لیمو به ترتیب هند، مکزیک و چین هستند.
لیمو ها میوه های رنگارنگی هستند:
علی رغم آنچه بسیاری از مردم معتقدند، لیمو همیشه سبز نیست. در واقع، رنگ آنها از زرد روشن تا نارنجی و سایه های مختلف سبز است. حتی لیمو هایی با رنگ های تیره تر مانند قرمز خونی و مارون وجود دارد.
بیشتر از یک غذا:
لیمو برای چیزهایی بیشتر از صرف غذا مفید است، زیرا آب این میوه اغلب در محصولاتی مانند محصولات تمیز کننده، مواد معطر درمانی و حتی عطرها استفاده می شود.
بذر گوجه فرنگی
بذر میوه
نوشیدنی ها