گیاه کرفس، در اصل بومیِ منطقه مدیترانه است و در ابتدا، بخاطر خواص دارویی اش، شناخته میشد؛ به همین دلیل، گذشتگان، به کاشت این گیاه پرسود، بسیار علاقمند بودند. در گذشته، کرفس، به دلیل داشتن داشتن روغن قوی و پُرسود، و بذر های قابل درمانش، توسط پزشکان و متخصصان بهداشت، برای درمان انواع بیماری ها نظیر آنفولانزا ، سرماخوردگی و سو هاضمه تجویز میشد. این گیاه علاوه بر مصارف دارویی، به عنوان طعم دهنده، و غذای اسب ها نیز، مورد استفاده قرار میگرفت.
معرفی گیاه کرفس:
هر چه افراد بیشتری، به فواید کرفس برای حفظ سلامتی خود پی می بردند، محبوبیت این گیاه سبزِ ساده، به سرعت برق بیشتر و بیشتر میشد. باستان شناسان، آثاری از وجود کرفس در مقبره های مصر باستان پیدا کرده و دریافتند که مصریان باستان، کرفس را گیاهی مقدس میپنداشتند. زنان همچنین همانند بازی های Nemean، از کرفس، به عنوان زیورآلات استفاده کرده و برای خود گردنبن درست میکردند.
پس از آن، در دهه ۱۶۰۰ بود که برای نخستین بار، در فرانسه، از کرفس به عنوانی گیاهی خوراکی استفاده کردند. پس از آن، ایتالیایی ها، به استفاده از کرفس، به همین روشی که همه ما در دوران معاصر از آن استفاده می کنیم، روی آوردند. ایتالیایی ها، طعم کرفس را بسیار قوی و تلخ و ناپسند دیده و به همین دلیل، با بکار بردن روش هایی خاص، شروع به ایجاد اعتدال در عطر و طعم آن کردند. این روش ها، منجر به تولید انواع مختلفی از کرفس شد (که به تفصیل به انواع آن خواهیم پرداخت).
فردی بنام جورج تیلور ، یک استادکار آهن، در سال ۱۸۵۰ بذر کرفس را به کالازامو ، میشیگان آورد و آن ها را در مزرعهای مجاور خود کاشت. وی سپس در خانه بوردیک، جایی که مجالس بزرگ و مجلل رقص برگزار می شد، بذرها را به صورت رایگان در اختیار حضار قرار داد. چنین شد که علاقه مردم به این گیاه بیشتر شده و تولید کرفس به اوج خود رسید.
بعد از مدتی، کالامازو ، در آن زمان، به “پایتخت تولید کرفس” در دنیا تبدیل شد. اما متأسفانه، با اوج گیری یک بیماری وحشتناک در سال ۱۹۳۰، تولید کرفس به شدت کاهش یافت. امروزه، کالیفرنیا بزرگترین مرکز تولید کننده ی کرفس در جهان است و سالانه حدود ۲۳۵۰۰ هکتار زمین، به کاشت و پرورش کرفس، اختصاص مییابد.
انواع مختلف کرفس:
کرفس یک سبزی بسیار مفید است و انواع مختلفی دارد. در ادامه مطلب شما را ، با انواع کرفس های موجود و ویژگی ها و مزایای آن، آشنا خواهیم کرد.
کرفس پاسکال (Pascal):
این گیاه که با نام “کرفس استالکز” (stalk celery) نیز شناخته میشود، رایج ترین و محبوب ترین نوع کرفس در ایالات متحده است. این نوع کرفس، در هر مناطقه ای ، قابل پرورش نیست، به ویژه در آب و هوای گرم و داغ، رشد خوبی نخواهد داشت.
شرایط آب و هواییِ خنک، مانند USDA و مناطق ۲ تا ۱۰، برای این نوع کرفس ایده آل است. تقریباً ۲ تا ۳ ماه طول می کشد تا ساقه های کرفس پاسکال، به خوبی رشد کرده و بالغ شوند.
اگر میخواهید در باغچه ی خانگیِ خود، کرفس پاسکال خود را پرورش دهید، به یاد داشته باشید که زمان ایده آل برای رشد کرفس پاسکال، فصل پاییز است. با خنک شدن هوا در اوایل پاییز، بذرهای این گیاه را به مدت یک شب در آب قرارداده تا خیس بخورد. این کار، به افزایش سرعت روند جوانه زنی گیاه، کمک می کند. سپس بذرها را در خاک، در یک ردیف صاف با فاصله حداقل ۱ اینچ از همدیگر بکارید.
مطمئن شوید که خاک مرطوب است و به دور از تابش مستقیم آفتاب قرار دارد. جوانه زنی معمولاً حدود دو تا سه هفته طول می کشد؛ بنابراین باید صبور باشید. وقتی ارتفاع گیاه به ۲ اینچ رسید، آن را به گلدان منتقل کنید و سپس، با رسیدن ارتفاع آن به ۶ اینچ، زمان آن رسیده که کرفس خود را در باغچه بکارید. سطح خاک باغچه، باید دقیقا همانند سطح خاک گلدان باشد. کرفس پاسکال باید در دمای ۷۵ درجه فارنهایت یا ۲۳ درجه سانتیگراد نگهداری شود.
برای داشتن یک محصول عالی، باید به خوبی از گیاه نگهداری کرد، زیرا این نوع کرفس، به مراقبت دائمی نیاز دارد. توجه به نکات زیر، شما را در داشتن یک محصول عالی، کمک خواهد کرد:
- گیاه را هر هفته آبیاری کنید.
- هر دو هفته یکبار، به گیاه کود دهید.
- در از بین بردن علف های هرز، بسیار دقت کنید.
- اگر به طور اتفاقی، دما به زیر ۵۵ درجه فارنهایت رسید، بلافاصله روی گیاه را بپوشانید.
با رسیدن قطر کرفس پاسکال به حدود ۳ اینچ، زمان برداشت آن فرا رسیده است. درهنگام برداشت، گیاه را به آرامی از سطح خاک جدا کنید. سپس ، ساقه های آن را که حدود ۱۲ اینچ هستند، ببرید و استفاده کنید. همچنین می توانید برگ های کرفس را نیز جدا کرده و به عنوان چاشنی، یا در سالاد، مصرف نمایید.
انواع کرفس پاسکال، عبارتند از:
الف. کرفس پسر طلایی (Golden Boy):
این نوع کرفس ، به رنگ طلایی با سایه های سفید رنگ است. این کرفس زیبا، با دفن کامل ساقه ها در خاک و محکم پیچیده شدن، به منظور جلوگیری از تابش نور خورشید به آن، حاصل میشود. با رسیدن کرفس پسر طلایی به ارتفاع ۱۸ تا ۲۳ اینچ، میتوان آن را برداشت کرد. کل مراحل کاشت تا برداشت این نوع کرفس، معمولاً سه تا چهار ماه به طول می انجامد.
ب. کرفس زینتی/ مونتری (Monterey):
مونتری، نوع دیگری از کرفس پاسکال، به رنگ سبز تیره است. این گیاه تازه و زیبا، در جنوب اروپا به خوبی رشد و پرورش مییابد.
پ. کرفس یوتای بلند (Tall Utah):
قابل اطمینان ترین نوع کرفس، کرفس یوتای بلند است. این گیاهِ تازه ، معطر و لذت بخش، ساقه هایی به رنگ سبز تیره دارد.
باید بذر های این کرفس را در فصل گرم بکارید، تا آن را در فصل پاییز برداشت کنید.
ت. کرفس Conquistador:
با خوردن این نوع کرفس، از تردی و طعم خالص و بینظیر آن، متعجب خواهید شد. برای اطمینان از رشد مناسب این گیاه ، روزانه به آن کمپوست یا کود اضافه کرده و خاک را مرتباً مرطوب نگه دارید.
برای مطالعه مقاله دتاکس واتر لبو و کرفس می توانید از این لینک استفاده نمایید.
ث. کرفس ریشه ای/سلریاک (Celeriac):
این نوع کرفس که با نام های “کرفس قمری” (turnip-rooted celery)، “کرفس برآمده” (knob celery) و “کرفس ریشه ای” (celery root) نیز شناخته میشود، بسیار شبیه به سبزیجات ریشهای است، با این تفاوت که با یک هیپوکوتیل بزرگ همراه است. بسیاری ار افراد، این نوع کرفس را با شلغم اشتباه می گیرند. اما این گیاه، از خانواده کرفس ها است که تنها از ریشه و هیپوکوتیل آن استفاده میشود. این گیاه در ایالات متحده ، با نام “کرفس ریشه ای” (celery root) شناخته شده و طعم مشخصی دارد.
این نوع کرفس، ریشه هایی کوتاه و گوشتی سفت و گرد دارد. قطر این کرفس سبز رنگ، از ۱۰ تا ۱۵ سانتی متر متغیر است. زمانی که گوشت کرفس ریشه ای به رنگ سبز کرمی و یا سفید در آمده و از نظر بافت کمی سفت شده باشد، گیاه آماده برداشت است.
نیازی نیست تا رسیدن کامل و بالغ شدن گیاه صبر کنید، روند فعلی ، که در پرو و آمریکای جنوبی دنبال می شود ، مصرف سبزیجات بصورت نارس و جوان است. حتی خام و نارس این کرفس نیز، پُر از عطر و طعم لطیف است. این گیاه همه کاره را می توان به روش های مختلفی تهیه و سرو کرد. بسیاری از افراد، ترجیح میدهند این کرفس را بصورت سرخ یا کباب شده، و یا در خورشت، و یا حتی له شده استفاده کرده و از عطر و طعم بینظیر آن، لذت ببرند.
شما همچنین میتوانید کرفس را بصورت ورقه ورقه برش داده و به هر نوع غذایی، ازجمله انواع سوپ ، سالاد ، کاسرول ، ماکارونی ، رولها و پایها، طعمی بی نظیر ببخشید. علاوه بر ساقه های کرفس، از برگ های زنده و جذاب آن هم میتوان برای تزئین غذا و سالاد، بهره برد.
برای استفاده از کرفس، لایه بیرونی آن را پوست گرفته بصورت ورقههای نازک برش بزنید. از خوردن برگ کرفس به تنهایی خودداری کنید، زیرا طعم آن کمی تلخ است. بخاطر داشته باشید که کرفس، به راحتی رنگ خود را از دست می دهد. بنابراین تکه های بریده شدهی آنرا، درون یک کاسه آب قرار داده و مقداری آبلیمو و یا یک یا دو قطره سرکه یا شراب سفید، به آن اضافه کنید.
کرفس را می توان به راحتی در یخچال نگهداری کرد. آن را در کشوی مخصوص سبزیجات، و یا ظرف در دار قرار دهید تا هوایی به به داخل وارد نشود. در غیر این صورت ، هوا موجب خراب و فاسد شدن سبزیجات میشود. مواد مغذی موجود در کرفس، بسیار زیاد و درنتیجه ارزش غذایی آن بسیار بالاست؛ زیرا تحقیقات نشان می دهد که کرفس، منبع بینظیری از ویتامین K ، ویتامین C ، پتاسیم و فیبر است.
انواع کرفس ریشه ای:
در ادامه مطلب شما را با انواع کرفس ریشه ای اشنا خواهیم کرد.
الف. کرفس Marble Ball:
این نوع کرفس، از محبوب ترین انواع کرفسهای ریشه ای است. این گیاه، دارای شکلی گرد ، اندازه متوسط و طعمی قوی است و در زمستان، مقاومت بالایی دارد.
ب. کرفس Tellus:
این نوع کرفس به رنگ سفید است و حتی پس از پخته شدن، رنگ اصلی خود را حفظ می کند. رشد و پرورش این نوع کرفس نسبت به انواع دیگر آن، آسانتر و سریعتر است.
پ. کرفس Globus:
رسیدن و بالغ شدن کامل این گیاه، کمی زمان بر است، اما در نهایت، اندازه محصول نهایی، دو برابر اندازه ی انواع دیگر کرفس هاست.
کرفس برگی (Leaf Celery):
این نوع کرفس، عموماً برای استفاده از برگهای آن کشت می شود، زیرا از این برگها، در غذاهای چینی و اروپایی استفاده میشود. این کرفس تازه و گوارا را تنها میتوان از فروشگاه های آسیایی و بازارهای کشاورزان در ایالات متحده تهیه کرد.
مردم اغلب این گیاه را، به دلیل شباهت بسیار زیاد، با کرفس وحشی اشتباه می گیرند. این نوع کرفس که به آن “کرفس بریده شده” (cutting celery) و یا “کرفس چینی” (Chinese celery) نیز گفته می شود ، عطر و طعمی غنی و منحصر به فرد دارد و برخلاف دو نوع دیگر کرفسها، کرفس برگی را نمی توان به صورت خام مصرف کرد.
انواع کرفس برگی عبارتند از:
الف. کرفس سفیر (Safir):
با خرید و تهیه کرفس برگی سفیر با ساقه های بزرگ و ضخیماش، از طعم بینظیر آن نهایت استفاده را ببرید.
ب. کرفس فلورا ۵۵ (Flora 55):
کرفس فلورا ۵۵، نوع دیگری از کرفس برگی است که عموماً در مناطق معتدل و استوایی کشت شده و برگهایی به رنگ سبز تیره ی خیره کننده است.
پ. کرفس پارسل (Par-Cel):
به دنبال پرورش کرفس بسیار آسان هستید، این نوع کرفس، که بومیِ کشور هلند در قرن هجدهم میلادی است، بهترین گزینه برای شماست و دارای شکلی زیبا و عطر و طعمی دلپذیر است.
کرفس فرنگی:
کرفس و کرفس فرنگی در خاک های حاصلخیز و دارای زهکشی رشد می کنند و روزانه حداق به شش ساعت نور مستقیم آفتاب نیاز دارند. بذر های کرفس و کرفس فرنگی بایستی 10 هفته قبل از آخرین یخبندان بهاره کشت شوند. کرفس در پاییز آماده برداشت است.
کرفس یوتا 52-70 R بهبود یافته:
بلوغ آن 100 تا 120 روز طول می کشد. این رقم تا ارتفاع 30 سانتیمتری رشد میکند و دارای ساقه های سبز روشن است. این نوع کرفس را می توان در بهار کشت و در پاییز برداشت کرد. در مناطقی که یخ زدگی وجود ندارد، یوتا 52-70 R بهبود یافته را میتوان در زمستان نیز فراهم کرد.
برای خرید بذر کرفس بلند یوتا کلیک کنید.
کرفس خود شاخه ده طلایی:
برای تولید ساقه های سفید و شیرین کرفس معمولا مخلوط می شود. این بدان معنی است ساقه ها در خاک دفن می شوند و یا برای جلوگیری از رسیدن نور به همدیگر میپیچند، اما این رقم ساقه های زرد طلایی را بدون هیچ گونه شاخه زایی تولید میکند. این کرفس تا ارتفاع 45 تا 60 سانتیمتری رشد میکند و 85 تا 103 روز پس از کاشت آماده برداشت می شود.
کرفس ارگانیک ردونچر:
“کرفس ارگانیک ردونچر” دارای ساقه های صورتی روشن، قرمز و طلایی بوده و در طول 100 تا 110 روز بالغ می شود.
برای خرید انواع بذر کرفس می توانید از این لینک استفاده کنید.
در صورت داشتن هر گونه پرسش و مشاوره در زمینه خرید بذر میتوانید با شماره 09358504040 تماس بگیرید.
ممنون. عالی بود.