گل نسترن را می توان در یک گوشه از باغ کشت کرد. گل های نسترن زیبایی را در بهار برای شما به ارمغان خواهند آورد و شما می توانید میوه های گل نسترن را در زمستان برداشت و استفاده کنید.
نسترن گل وحشی با میوه های خوراکی است و نام عمومی (Rosa Canina) واین گیاه نیاز به آب دارد و همچنین مقاومت زیادی به سرما دارد.یکی از زیباترین نشانه های نزدیک شدن به تابستان، دیدن گل نسترن می باشد. در پاییز،میوه های قرمز روشن نسترن ها را می توانید از میان ساقه های بدون برگ گیاه مشاهده کنید.
گل نسترن دارای بوته های در ارتفاع 1 تا 3 متر و عرض 1 تا 3 متر می باشد. گل نسترن نیاز به خاک غنی و آفتاب دارد. گلدهی گل نسترن در بهار و تابستان است. همچنین مزایای بهداشتی و خواص درمانی گل نسترن بسیار زیاد است.
نسترن گونه ای از رُز وحشی بالا رونده می باشد که گیاه بومی اروپا، شمال غربی آفریقا و آسیای غربی است. ارتفاع بوته گل نسترن در محدود 5-1 متر بوده و دارای ساقه های کوچک و تیز است. برگ های گل نسترن دارای پنج تا هفت دندانه هستند که به شکل بیضی نوک تیز بوده و دارای 7-5 برگ در هر شاخه گل می باشد و گلها نیز به رنگصورتی کم رنگ هستند، اما می توانند بین صورتی تیره تا سفید باشند.
شناسایی نسترن:
نسترن ها گیاهان چوبی هستند و دارای شاخه های خزنده، پرپشت و بالارونده هستند. ساقه ها اغلب باریک، خزنده، بالارونده و یا عمودی بوده و برگها به صورت متناوب و طول آنها 20-3 سانتیمتر است. زمان گلدهی گل نسترن از تابستان تا پاییز بوده و گلها اغلب دارای اشکال، رنگها و اندازه های متفاوت هستند. میوه گل رز به رنگ قرمز یا نارنجی و به شکل تخم مرغی یا گرد است. اگر گل رُز شما تنها در ماه تیر گل داده باشد تحت عنوان “یکبار گل” نامیده می شود. اگر پس از ماه خرداد دوباره گل تولید کند تحت عنوان “چند بار گل” نامیده می شود.
کاشت درخت نسترن:
گل های نسترن دارای یک بوته ساده و مقاوم هستند. اندازه کوچک بوته های گل نسترن باعث می شود که بوته ای ایده آل برای استفاده در پرچین دیوار باشد.
شما می توانید درخت نسترن خود را در آفتاب یا در بخش های سایه در طول داغ ترین ساعات روز کشت کنید. می توانید گل نسترن را در خاک باغ یا ترکیب خاک با کود کشت کنید. آبدهی فراوان پس از کاشت. استفاده از مالچ به حفظ آب و از بین رفتن رشد علف های هرز کمک می کند.
کشت گل نسترن به صورت ایده آل از ماه شهریور تا اسفند است که در شرایطی فاقد یخزدگی به ویژه در ریشه های گیاه رشد می کند. این گیاه معمولا در خاک بارور، سبک، سرد و خاک برگ غنی کشت می شود و به نور مستقیم خورشید نیازی ندارد. ریشه های آسیب دیده بایستی حذف شده و شاخه ها کوتاه تر از 25 سانتیمتر باشد. هنگام کاشت نباید خاک ساقه زیاد باشد و اطراف ریشه را به آرامی به سمت پایین حل دهید و به طور کامل آب بدهید.
کوددهی نسترن:
توصیه های مفید برای رشد گل نسترن: به عنوان یک اقدام پیشگیرانه در ماه آبان کود دهی انجام شود. نسترن ها به کود آلی کمتری نیاز دارند (کود، کمپوست و غیره) و 100 گرم در مترمکعب کافی است. هیچکدام از دستورالعمل ها را نادیده نگیرید (خرد کردن پوست موز برای تامین مواد معدنی و قهوه برای مبارزه با شته ها)، زیرا تضمینی برای رشد وجود ندارد. در طول دوره گلدهی از استفاده از کود تازه اجتناب کنید.
استفاده از مالچ در نسترن:
گل نسترن از رقابت متنفر است زیرا در صورت وجود گیاهان دیگر در نزدیکی گل نسترن مواد لازم به گل نمی رسد. بنابراین، شما بایستی هر دو هفته با استفاده از بیل خاک را برگردانید و یا می توانید در سال حدود 4-3 سانتیمتر مالچ را روی زمین بریزید. مالچ بایستی در مقادیر معقولی استفاده شود. مقداری علف (بسیار بسیار کم)، برگهای خشک یا حتی کمپوست که قبل از زمستان کاملا تجزیه نشده باشد.
گل نسترن یک گیاه ساده برای تهیه قلمه:
برای تکثیر گل نسترن، قلمه های 20 سانتیمتری از انتهای شاخه هایی که جدید رشد کرده اند تهیه می شود. بخش پایینی خاک گل نسترن را از 2.3 خاک باغ سبک و 1.3 ماسه قرار داده و آن را در کنار خانه قرار دهید. رطوبت خاک را در طول زمستان حفظ کنید. در بهار، قلمه های ریشه دار را در خاک سالم با زهکشی خوب و در معرض آفتاب قرار دهید. مالچ نیز باعث سهولت رشد می شود.
مراقبت از گل نسترن:
همانطور که قبلا ذکر شدن کشت بوته نسترن بسیار ساده است. استفاده از کود در درخت نسترن در فصل بهار باعث می شود که گلدهی بیشتر و متراکم تر شود. افزودن مالچ به پای درختان باعث مهار رشد علف های هرز و خنک بودن زمین می شود. حذف گل های پژمرده باعث ظهور گل های جدید می شود.
هرس کردن گل نسترن:
مهم تر از همه، یک مکان آرام برای نشستن پیدا کنید، زیر این مقاله ممکن است کمی طولانی باشد. اگر شما نسترن های نادری دارید، ممکن است که نیاز به متخصص داشته باشید که حرکات و ظرافت های هرس کردن گلهای نسترن حساس را به شما توضیح دهد. توجه داشته باشید که گلهای نسترن نیازی به هرس کردن ندارند، شما این کار را انجام می دهید تا گلدهی آن را به حداکثر برسانید. در اینجا صفر تا صد چگونگی هرس کردن را توضیح داده شده است:
- توجه داشته باشید که بین گل هایی که پس از خرداد ماه دوباره گل می دهند با گل هایی که در طول سال فقط یک بار گل می دهند تفاوت وجود دارد. در گل هایی که گلدهی را تکرار می کنند شما بایستی عمل هرس کردن را در ماه های بهمن و اسفند انجام دهید و در گل هایی که فقط یک بار گلدهی دارند، عمل هرس کردن پس از گلدهی از تیر ماه تا شهریور ماه انجام می شود.
- برای جلوگیری از پوسیدگی و سیاه شدن محل برش ها، عمل هرس کردن بایستی همیشه از بالای جوانه انجام شود و بخش چند سانتیمتری برای پوسیدگی وجود نداشته باشد. زمانی که از قیچی هرس یا کاتر شاخه استفاده می کند، همیشه تیغه را در بالا نگه دارید، طوری که فقط شاخه برش داده شود. تیغه خود را به طور منظم ضد عفونی کنید تا از انتقال بیماری ها ممانعت شود.
- هرس کردن بوته های نسترن های بالارونده و نسترن های پرپشت شامل حذف ساقه های بیش از حد قوی (جوانه زنی از زیر جوانه)، ساقه های مرده و آسیب دیده و ضعیف است. سپس، سعی کنید مرکز گل را طوری پاکسازی نمایید که نور به همه جا برسد. گل نسترن بایستی بین 3 تا 7 ساقه داشته باشد و این ساقه ها از پایه رشد کرده باشند؛ بنابراین، قویترین شاخه ها را انتخاب کنید و شاخه های قدیمی را قطع نکنید. این انتخاب را کامل کرده و شاخه های جانبی را تا 3 یا 5 شاخه کوتاه کنید (تعداد جوانه ها را از پایه شمارش کنید).
- همچنین، نسترن های بالارونده گلدهی مجدد خود را در بهمن ماه و اسفند ماه انجام می دهند؛ بنابراین، 5 تا 7 شاخه که حاوی 5 تا 6 شاخه های جوان را نگه داشته و بقیه را هرس کنید.
- پس از پایان گلدهی در نسترن های بالارونده، 5 تا 7 شاخه اصلی را نگه دارید، اما شاخه های جانبی آنها را کوتاه تر کنید تا یک تا شاخه جوان باقی بماند.
- نسترن های کوتاه با عادت رشد پرپشت، نیازی به هرس ندارند. تنها می توانید شاخه های جانبی را کوتاه کنید و شاخه های مرده و ساقه های قوی را می توانید در هر زمانی هرس کنید.
آبیاری نسترن:
آب فراوان اما نه چندان زیاد باعث می شود که آب در دسترس ریشه های عمیق تر نیز قرار گیرد. برای آبیاری گودال کوچکی را در اطراف آن ایجاد کرده و تا زمان مرطوب شدن خاک آبیاری را انجام دهید.
همه چیزهایی که در مورد گل نسترن باید بدانید:
گل نسترن را در گوشه ای از باغ خود کشت کنید؛ گلهای بسیار زیبایی را در بهار تولید میکند و می توانید از میوه های آن در زمستان استفاده کنید. در طول زمان گلدهی، گلهای ظریف با گلبرگهای سفید یا صورتی تولید می شود و رنگ میوه های آن در پاییز اندکی قرمز می شود که دارای سطوح بالایی از ویتامین C هستند؛ برای تولید مقادیر مشابه ویتامین C در هر 100 گرم میوه گل نسترن، شما نیاز به 1 کیلوگرم لیمو دارید.
برای لذت بردن از زمستان، آنها را قبل از اولین یخبندان برداشت کنید (در این حالت میوه ها نرم هستند) و آنها را بدون تاخیر در نزدیک یک منبع گرما خشک کنید. صبح به چای خود اضافه کنید تا در تمام روز انرژی بگیرید. گل نسترن را می توان در هر باغی کشت کرد. برای بهترین میوه ی گل نسترن از Rosa villosa انتخاب کنید که گل نسترن مویی نیز نامیده می شود. میوه های آن حاوی مقادیر بالایی از ویتامین C است. جنبه مویی آن نشان دهنده شناسایی متمایز آن است.
مزایای گل نسترن:
گل نسترن یک معدن طلا برای داروهای گیاهی است. جوانه های آن سیستم ایمنی بدن را تحریک می کنند و گلهای نر و مادهای که روی گیاه رشد میکنند می توانند به عنوان چای گیاهی یا جوشانده استفاده شوند. در آشپزی بسیار شگفت انگیز است و میوه گل نسترن به عنوان بخشی از بسیاری از دستورالعمل ها، نظیر ژله ها، مرباها و حتی کچاپ استفاده می شود. قبل از استفاده از آنها در آشپزی، میوه ها را در یک غربال بریزید تا دانه ها و ریشه ها حذف شوند، زیرا هر دو آن دیورتیک و تحریک کننده هستند.
بایستی به آسیب پوست ساقه یا شاخه ها توجه ویژه ای شود. زیرا، هنگام تولید برگها تحت حمله های متعددی (نقاط سیاه، حشرات، شته ها) قرار میگیرد که روی سلامتی آن خطرناک است.
ماسک ثعلب برای مو:
یکی از خواص ثعلب جلوگیری از ریزش مو و تقویت موی سر است، به این منظور ثعلب را با روغن زیتون و گل سرخ مخلوط نموده به پوست سر بمالید.
از پودر ثعلب و گل پنیرک میتوان مانند ژل جهت موی سر استفاده کرد. بدین صورت که ۵۰ گرم ثعلب را با کمی روغن نارگیل و ۲۰ گرم گل پنیرک در یک لیتر آب جوشانده سپس صاف نموده میگذاریم سرد شود این ژل برای مو مفید است
مقداری پودر ثعلب را با روغن زیتون و گل سرخ ترکیب کرده و بر روی مو ها و پوست سر بمالید، بگذارید 15 دقیقه بماند و سپس با آب و شامپو بشویید.
سوالات متداول در مورد گل نسترن:
-
از گل نسترن برای چه استفاده می شود؟
آنها برای درمان اختلالات کلیه و مجاری ادراری پایین و همچنین آرتروز، نقرس و سرماخوردگی و تب های مرتبط با آنها استفاده می شود. یک منبع عالی از ویتامین C، گل رز می تواند مربا، شربت و چای درست کند. از گلبرگ می توان برای درمان بیماری های مختلف گوارشی استفاده کرد.
-
گل نسترن نماد چیست؟
از نظر نمادین، معنای این درختچه کاملاً گسترده است زیرا دو موضوع غالب اطراف گل درد و لذت است. امروز، گل نسترن معنای فصلی انتظار در بهار را منعکس می کند زیرا یکی از اولین بوته هایی است که پس از تعطیلی زمستان شکوفا می شود.
-
آیا گل نسترن برای سگ ها سمی است؟
از گل نسترن هیچ اثر سمی گزارش نشده است.
-
آیا گل نسترن مهاجم هستند؟
تحقیقات ثابت کرده است که چندین ترکیب در عصاره گل نسترن دارای خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی است. این گیاه در برخی مناطق یا زیستگاه ها علف هرز و مهاجم است و ممکن است پوشش گیاهی مطلوبی را جابجا کند.
-
کجا باید یک گل نسترن بکارید؟
برای دستیابی به بهترین نتیجه، گل نسترن را روی خاک مرطوب اما کاملاً زهکشی شده در زیر آفتاب یا سایه جزئی رشد دهید. برای حفظ شکل خود، ساقه های قدیمی را از اواخر پاییز تا اوایل بهار به ارتفاع 30 سانتی متر از سطح زمین هرس کنید.
-
آیا گل نسترن باعث افزایش استروژن می شود؟
گل نسترن حاوی مقدار زیادی ویتامین C است. ویتامین C می تواند میزان استروژن بدن را جذب کند. مصرف گل رز به همراه استروژن می تواند اثرات و عوارض جانبی استروژن ها را افزایش دهد. برخی از قرص های استروژن شامل استروژن های اسب متصل (Premarin)، اتینیل استرادیول، استرادیول و سایر موارد هستند.
-
آیا گل نسترن بالارونده است؟
گل نسترن به شدت بالارونده با خاردارهای خمیده است تا در حین بافتن بین بوته های دیگر و استفاده از آنها برای حمایت از رشد، خرید کند. وقتی خوب پشتیبانی شود می تواند تا 3 متر رشد کند.