معرفی خوشمزه ترین غذاهای ایتالیایی

غذا در ایتالیا پا را از مرز یک خوراکی ساده فراتر گذاشته است و حالا قسمت اعظمی از فرهنگ و هنر این دیار را تشکیل می دهد. پنیر و ماکارونی به وفور در غذاهای ایتالیایی به چشم می خورند و کمتر کسی یک روز خود را بدون مصرف پنیر به پایان می رساند.

قابل انکار نیست که پختن غذاهای گوناگون عضوی جدا نشدنی از فعالیت های روزانه ی هر فرد ایتالیایی است و در دورهمی های خانوادگی و سرو غذاهای رنگارنگ بخش مهمی از میهمانی را به خود اختصاص می دهد.

فراموش نکنید که در هر ناحیه و شهری از ایتالیا غذاهای خاصی محبوب هستند؛ برای مثال در شمال کشور، ماهی، سیب زمینی، برنج، سوسیس، گوشت خوک و انواع مختلف پنیر زیاد استفاده می شود و در نواحی جنوبی گوجه فرنگی، فلفل، سیر، زیتون و روغن آن نقشی اساسی در غذاها دارند.

انواع غذاهای خوشمزه ایتالیایی:

ایتالیایی ها عادت دارند که حتما همراه وعده های غذایی خود نوشیدنی هم سرو کنند و بعضی از خوراکی های پرطرفدار و مشهور هم باید حتما با آب میوه ی خاصش میل شود؛ این رسم از دیرباز و زمان باستان در کشور ایتالیا وجود داشت.

در ادامه این مطلب با محبوب ترین غذاهای ایتالیایی آشنا میشویم.

پیتزا:

وقتی حرف از غذای ایتالیایی می شود، همه‌ی ما به یاد پیتزا می افتیم. یکی از اصلی‌ترین و مشهورترین غذاهای کشور ایتالیا پیتزا است که به صورت مختلف و با ترکیبات متفاوت تهیه می شود. ‌پیتزای ایتالیایی با دیگر پیتزاها فرق دارد و بیشتر از مواد ارگانیک تهیه می‌شود.

پیتزا ناپلی در بین قرن های ۱۸ و ۱۹ میلادی پدید آمده است. این پیتزا در اصل یک خمیر نازک به همراه گوجه فرنگی، پنیر موزارلا و روغن زیتون بکر می باشد. اما در حقیقت، پخت یک پیتزا ناپلی اصیل بیشتر یک هنر است تا ترکیب کردن ۳ یا ۴ مواد اولیه ساده.

گوجه باید در خاک آتشفشانی سن مارزانو سل سارنو، یک شهر کوچک نزدیک ناپل رشد یابد، در حالیکه خمیر دست ساز این پیتزا با ترکیبات خاصی به وجود می اید، و تنها با پنیر موزارلا کارخانه دی بوفالو می بایست ترکیب شود، این پیتزا باید در یک کوره چوبی که از دو نوع چوب در دمای ۹۰۰ درجه به مدت ۶۰ الی ۹۰ ثانیه استفاده می کند پخته بشود. نه، این چیزی نیست که شما بتوانید ساعت ۴ صبح در خانه خود سفارش دهید.

سه نوع رسمی از پیتزا ناپلی وجود دارد که معروف ترین آنها پیتزا مارگاریتا می باشد. این پیتزا برای اولین بار توسط پینزا پز معروف، رافائل اسپوزینو، و برای ملکه مارگاریتا تهیه شد.

پیتزا مارگاریتا سه عنصر اصلی دارد:

ریحان
گوجه فرنگی
پنیر ماتسرلا

همانند خیلی از غذاهای ایتالیایی دیگر، سادگی این پیتزا باعث لذیذ شدن آن می شود.

پرچم واقعی ایتالیا همین پیتزای جذاب قرمز و سفید و سبز است. مردم ایتالیا ترجیح می‌دهند که پیتزا ماگاریتا را با تاپینگ های کمتر و سبک تر بخورند، چون بر این باورند که هرچقدر پیتزا خلوت‌تر باشد، کیفیت آن بیشتر است و درواقع نشان دهنده‌ی این است که آشپز آن از کیفیت مواد به کار برده‌اش مطمئن بوده و خواسته که تک تک مواد به چشم شما بیایند و طعمشان جدا جدا در دهانتان احساس شوند.

امروزه پیتزای ناپلی از طرف سازمان وراسه پیتزا ناپل حفاظت می شود.

پیتزا مارگاریتا

پاستا:

یکی دیگر از غذاهای ایتالیا که شهرت جهانی پیدا کرده است و در همه جای دنیا، پخت می شود و طرفداران بسیار زیادی در این کره خاکی دارد، پاستا است که به اشکال مختلف و در انواع مختلف تهیه و پخته می‌شود و بسته به سلیقه و هنر هر آشپزی، می‌توانید مخلفات گوناگونی را در آن مشاهده کنید. ‌همچنین لازم است بدانید پاستای کربونارا یکی از مشهورترین انواع پاستا است و اصالت این غذای روم کلاسیک هنوز در هاله ای از ابهام باقی مانده است. به خاطر این واقعیت که نام آن برگرفته از زغال کاربونارا است، برخی می گویند که غذای محبوبی در میان کارگران زغال سنگ ایتالیا می باشد در حالی که برخی دیگر معتقدند که این غذا ارتباطی با کارکولامن، یک گروه مخفی ایتالیا دارد، اما در واقع هیچکدام از این نظریه ها را نمی توان تایید کرد.

از دکه های معمولی گرفته تا رستوران درجه بالا، مکان های زیادی برا سرو اسپاگتی کاربونارا وجود که بهترین آنها رستوران های داوینچی، روسکیولی، واسچلو و … هستند. دستور پخت اصلی آن از تخم مرغ تازه، گوشت خوک، پنیر رومانو و فلفل سیاه است. هرگز در کاربونارا از خامه استفاده نکنید.

پاستا

چیتی (اسنک‌ های کوچک ونیزی) (Cicchetti):

شاید از میان انواع نام های غذای ایتالیایی که می‌شناسید، نام اسنک های ونیزی تاحالا به گوشتان نخورده باشد. طعم اصلی این اسنک های کوچک به سبزی های فصلی تازه و غذاهای دریایی تازه است و می‌تواند هم ظاهری ساده و هم رنگارنگ و زیبا داشته باشد. این غذا را می‌توانید در کافه های کوچک شهر ونیز تهیه کنید که « Bàcari» نام دارند و طعم اصیلی از ونیز ایتالیا را بچشید.

چیتی (اسنک‌های کوچک ونیزی)

راویولی-Ravioli:

راویولی یکی از قدیمی ترین غذاهای ایتالیایی است و قدمت پخت آن به دوران امپراتوری رومی ها و زمان بازگشت مارکوپولو از چین باز می گردد. این غذا، پاستایی به شکل بالشتک های کوچک است که داخل آن ها را با مواد مختلف پر می کنند. راویولی اسفناج پرطرفدارترین نوع آن است و به گیاهخواران توصیه می شود. آمارها نشان می دهند که اروپاییان با خوردن دو یا سه تا راویولی سیر می شوند.

راویولی-Ravioli

پروشوتو Prosciutto:

اگر از خوردن برش های نازک گوشت لذت می برید این غذا مخصوص شماست. پروشوتو از چندین قطعه گوشت تشکیل می شود که با دقت فراوان برش خورده اند. اصل این غذا با خوک پخته می شود؛ اما امروزه در ایتالیا پروشوتوهای گاو هم سرو می شوند.

این غذا را گاهی با ملون نیز میل می کنند. جالب اینجاست که پروشوتو در رومانی نیز طرفداران زیادی دارد و در این کشور نیز به بهترین نحو ممکن پخته می شود.

پروشوتو Prosciutto

نوکی Gnocchi:

نوکی یا نیوکی نوعی غذای خمیری و خوش طعم است که برای پخت آن از آرد سمولینا و گندم استفاده می کنند. نوکی را در هر شهری از ایتالیا به روشی خاص می پزند؛ اما در دستور پخت اصلی آن آمده که باید از سیب زمینی، تخم مرغ، پنیر و پودر مخصوص پخت نان هم استفاده شود.

بعضی از آشپزان در این غذا از سس پنیر هم بهره می برند و در زمان سرو، آن را روی خمیر و سایر مواد می ریزند؛ حتی دیده شده که داخل نوکی گوشت هم ریخته شود.

نوکی Gnocchi

استیک فیورنتینا Fiorentina Steak:

استیک فیورنتینا یا فلورانس در حقیقت یک تکه بزرگ از گوشت گاو است که با روش خاصی پخته می شود. ضخامت این غذا باید نهایتا 5 سانتی متر باشد. پخت این خوراک لذیذ تنها 5 تا 7 دقیقه طول می کشد و داخل غذا کاملا خام است. فیورنتینا را آنقدر خوب مزه دار می کنند که خامی آن آزاردهنده نخواهد بود.

برای پخت این غذا باید از فیله یا ران گاو استفاده کنند و آشپزان تاکید دارند که فیورنتینا باید طوری باشد که به راحتی در دهان آب شود و نیاز زیادی به جویدن احساس نشود. البته امکان سفارش این غذا به صورت کاملا پخته شده نیز وجود دارد.

استیک فیورنتینا

ریبولیتا Ribollita:

یکی از پر طرفدارترین خوراکی های این کشور ریبولیتا نام دارد که یک سوپ مقوی است و می تواند به عنوان یک وعده ی غذایی کامل مورد استفاده قرار گیرد.

از مواد تشکیل دهنده این غذا می توان به گوشت، آرد، هویچ، لوبیا، کرفس، سیب زمینی و پیاز اشاره کرد. ریبولیتا با این که جزو سوپ ها دسته بندی می شود؛ اما آب کمی دارد. به عبارت دیگر زیاد رقیق نیست و آن را به همراه نان میل می کنند.

ریبولیتا

اسوبوکو Ossobuco:

اسوبوکو مغز ران یا فیله ی گوساله است که به روش مخصوصی پخته و طعم دار می شود. در حقیقت این غذا از تکه های گوشت گوساله به همراه استخوان، آب گوشت، کرفس، هویج، پیاز، گوجه فرنگی و ادویجات مخصوص تهیه می‌شود. برای تهیه ی این غذا ابتدا گوشت را خوب در آب انگور می پزند و نهایتا موادی چون سبزی های فصلی، گوجه فرنگی، هویج، کرفس و پیاز به آن اضافه می کنند.

امروزه اعتقاد بر این است که می توان از گوشت گوسفند یا خوک در این غذا استفاده کرد؛ اما اگر در جستجوی خوراکی اصیل هستید حتما مغز ران گوساله را نوش جان کنید.

اسوبوکو

ریزیتو اسکامپی و لیمو (Risotto Scampi e Limone):

این غذای ایتالیایی شاید چندان مشهور نباشد، اما هنگام سفر به سواحل آمالفی ایتالیا حتماً باید‌ آن را تجربه کنید. این محله به خاطر لیمو‌های بزرگ و آبدارش مشهور است و سرآشپزهای آمالفی از این لیموها در غذاهای محلی خود استفاده می کنند. طعم لیمو و میگو تازه باعث می‌شود که ریزیتو اسکامپی غذایی عالی برای روزهای گرم تابستان باشد.

ریزیتو اسکامپی و لیمو

لازانیا:

یک پاستای بسیار معروف در جهان که در عین حال یکی از قدیمی ترین دستور پخت ها را نیز دارا می باشد. غذای سنتی از بولونیا که با ریختن گوشت و سس و پنیر بین لایه های متناوب پاستا حاصل می شود. نوعی دیگر از لازانیای ناپلیایی وجود دارد که از سوسیس، پنیر ریکوتا و گوشت قلقلی تشکیل شده واز پنیر موزارلا به جای سس استفاده می شود. این غذا به بهترین شکل در شهر ناپل پخت می‌شود و طعمی شگفت انگیز دارد. لازانیا از ترکیبات گوشت، سبزیجات خرد شده، انواع سس و از همه مهمتر پنیر درست می‌شود، در کنار آن چاشنی یا سالادی سرو نمی‌شود. در مورد این غذا این اختلاف وجود دارد که این غذا در قرون وسطی در ناپل پدید آمده است یا ریشه آن را می توان به یونان باستان برگرداند.

لازانیا

سالتیمبوکا (Saltimbocca):

تکه‌های پیچیده شده از گوشت، مرغ یا بیکن که درون آن را با انواع سبزیجات پر می‌کنند. اجزای این غذا به وسیله نخ مخصوص یا خلال دندان به هم متصل شده و سرخ می‌شود. سالتیمبوکا غذایی دلنشین است و هم به عنوان پیش غذا و هم اسنک سرو می‌شود.

سالتیمبوکا

جلاتو:

ایتالیایی ها این بستنی را اختراع نکرده اند، اما آنها این فرآیند را در طول قرن ها تکمیل کرده اند. تاریخچه جلاتو ایتالیایی به دوران رنسانس باز می گردد، اما کسی دقیقا نمی داند که این دسر خامه یخ زده را چه کسی اختراع کرده است.

بیشتر داستان ها در مورد جلاتو به این موضوع بر می گردد که جلاتو در دربار مدیسی، در فلورانس یا توسط معمار و طراح اهل فلورانس برناردو بونتالنتی یا کیمیاگر معروف روگییری اختراع شده است.

امروزه حدود ۳۷۰۰۰ جلاتو فروشی در سرتاسر ایتالیا وجود دارد، اما برخی از بهترین آن ها در رم، فلورانس و بولونیا یافت می شوند.

جلاتو واقعی روزانه تولید می شود و بر خلاف بستنی معمولی، حاوی چربی کمتر، هوای کمتر و طعم بسیار طبیعی تری می باشد. اگر می خواهید بیشتر در مورد تاریخچه، فرهنگ و فناوری جلاتو بدانید، به موزه جلاتو در انزولا دل در نزدیکی بولونیا بروید.

جلاتو

پانزانلا panzanella:

یکی از بهترین غذاهای توسکانی یا بهتر از آن ایتالیا، پانزانلا می باشد سالادی خوشمزه و لذیذ که از نان و گوجه فرنگی درست می شود و معمولا در ماه های گرم تابستان در ایتالیا سرو می شود. یک غذای روستایی کلاسیک، ریشه های آن در دشت های سبز توسکانی، جایی که کشاورزان مجبور بودند به محصولات کشت شده محلی برای تغذیه خود در هنگام کار تکیه کنند، دارد.

عشق بازی این منطقه با سالاد به قرن چهاردهم بر می گردد، اما قبل از کشف جهان جدید و معرفی گوجه فرنگی در اروپا، دستور اولیه پخت آن بر اساس نان بیات و پیاز بود.

امروزه پانزانلا، از ترکیب گوجه فرنگی آبدار، خیار، ریحان، نعنا و باقی مانده نان تهیه می شود و با روغن زیتون و سرکه مخلوط می شود.

پانزانلا

فوکاچیا (لیگوریا):

فوکاچیا یکی از معروف ترین و خوشمزه ترین نان های ایتالیا می باشد. نام آن برگرفته از واژه لاتین “panis focacius” می باشد که به معنی نان نازک پخته شده در شومینه است.

اگرچه گونه های بیشماری در سراسر ایتالیا وجود دارد، اما فوکاچیا کلاسیک ( که محلی فوگاسا می گویند) در جنوا و روستاهای در امتداد ریوریا ایتالیا یافت می شود که گفته می شود در دنیا، بهترین است. این نان به طور معمول با ترکیبی از آرد نرم و سخت گندم، مخمر، آب، نمک و روغن زیتون بکر با کیفیت بالا ایجاد می شود.

خارج از لیگوریا، فوکوچیا اغلب با گیاهان و همچنین سیر، گوجه فرنگی و ریحان همراه می شود. یک نوع محبوب آن فوکوچیا با رزماری است که اغلب به عنوان نان پیش غذا سرو می شود.

فوکاچیا (لیگوریا)

کاپوناتا (سیسیل):

غذاهای سبک سیسیلی تاثیرات جالبی از غذاهای یونانی، عربی و اسپانیایی گرفته اند. اما اگر شما قصد دارید تنها یک وعده غذا در سیسیل میل کنید حتما باید کاپوناتا، غذای بادمجونی محبوب مردم جزیره را میل کنید.

ستاره این سالاد گرم بادمجان می باشد اما سس خوشمزه و ترش آن است که طعم این غذای گیاهی را فوق العاده می کند. ترکیبات این غذا معمولا شامل پیاز، کرفس، سس و هر گیاه دیگری که در آشپزخانه پیدا می شود، می باشد. در غیر اینصورت، هیچ دستورالعمل استانداردی برای این غذا وجود ندارد، چون هر خانه و رستوران نسخه مخصوص به خود را دارند.به همین دلیل وقتی در سیسیل غذا می خورید، پیدا کردن زیتون، کشمش، آجیل و حتی اختاپوس در کاپوناتا غیر معمول نیست.

کاپوناتا

بوراتا (پولیا):

اگر شما از پنیر موزارلا خوشتان بیاید، در اولین لقمه عاشق بوراتا می شوید.

بوراتا که زادگاهش پولیا می باشد از کره ی پنیر با کیفیت عالی موزارلا و خامه تازه درست می شود. آن با هر چیزی از سالاد گرفته تا پاستا و ساندویچ ها به خوبی مزه می دهد و اما محبوب ترین نوع آن زمانی می باشد که بر روی یک تکه نان خشک کشیده شده باشد.

بوراتا (پولیا)

تورونی Torrone:

مواد تشکیل دهنده این شیرینی عبارت است از: (عسل، سفیده تخم مرغ، آجیل بو داده و هر نوع میوه مرکبات) پس از فرو بردن تورونی در شکلات، می‌توانید آن را بخورید که طعمش را لذیذ‌تر می‌کند. شما می‌توانید قطعات ضخیم تورونی را در کافه ها و مغازه های شیرینی فروشی سراسر ایتالیا پیدا کنید.

تورونی

اسپاگتی با عصاره کالتفیش (Spaghetti al Nero di Seppia):

این غذای ایتالیایی شاید برای شما عجیب باشد، اما اگر قصد امتحان کردن نوعی پاستا متفاوت را دارید، گزینه‌ خوبی برای شما خواهد بود. این جوهر سیاه توسط موجودی نرم‌تن به‌نام مولوسک آزاد می شود و سپس آن را به دورن پاستای شما تزریق میکنند! این غذا اصالتاً‌ برای منطقه‌ی سیلسی ایتالیا است و مصرف آن اعتیادآور است!

اسپاگتی با عصاره کالتفیش

تیرامیسو (Tiramisu):

تا به این جای لیست غذای ایتالیایی شیرین به شما معرفی نکرده بودیم. اگرچه در هر کشور و رستورانی شاید بتوانید تیرامیسو را سفارش دهید، ولی کیفیت هیچ‌کدام از آن ها به تیرامیسوهای ایتالیا نمی رسد. گفته می‌شود که تیرامیسو متعلق به منطقه ونتو ایتالیا است، ولی به شما تضمین می‌کنیم که از خوردن تیرامیسو در هر بخشی از ایتالیا پشیمان نخواهید شد.

ترامیسو مشهورترین دسر ایتالیایی که در هر جای دنیا یافت می‌شود. این دسر خوش طعم و دوست داشتنی از بیسکویت ساوویاردی، خامه، تخم مرغ و قهوه درست می‌شود. این شیرینی مشهور را می توانید در کافه و رستوران های رم، میلان، ونیز و در کنار چای یا قهوه امتحان کنید.

تیرامیسو

کانولی (دسر پاستایی سیسیلی) (Cannoli):

این دسر یکی دیگر از معروف‌ترین غذاهای سیلیسی و یکی دیگر از غذاهایی است که حتماً‌ باید آن را امتحان کنید. معنای تحت الفظی آن «لوله های کوچک» است و این پوسته های ترد پر از ریکوتا (نوعی پنیر بی نمک ایتالیایی) می‌شوند.

کانولی

Arancini:

Arancini به رنگ قهوه ای و قهوه ای طلایی، به یک ظرف پر از توپ برنج اشاره دارد. توپ های برنج پس از پوشاندن در گرد و غبار پودرهای خشک پخته شده و سرخ می شوند. ین توپ های برنج معمولا با سس گوجه فرنگی، موتزارلا و نخود فرنگی پر می شود. همانند غذاهای پاستا و پیتزا در ایتالیا، تنوع تغییرات منطقه ای برای این غذا هم وجود دارد.

Arancini

بیستکا الا فیورنتینا (Bistecca alla Fiorentina):

اگر به یک غذای ایتالیایی گوشتی علاقه‌ بیشتری دارید، پس حتماً باید Bistecca alla Fiorentina را تجربه کنید. این صبحانه سنتی فلورانسی را تقریباً در منوی تمامی رستوران های فلورنس می‌توانید پیدا کنید. طعم اصیل و اصلی این غذا وقتی است که گوشت کمی را روی زغال سنگ داغ بپزند ولی همچنان کمی خام باشد.

بیستکا الا فیورنتینا

پارمیگینا ملانزین (Parmigiana Melanzane):

این غذا در واقع بادمجان پخته شده با گوجه و پنیر است، پس انتخابی عالی برای گیاه خواران خواهد بود. پارمیگینا ملانزین در اصل برای مناطق جنوبی ایتالیا است، ولی امروزه آن را در تمامی نقاط این کشور می‌توانید تهیه کنید. اگر بادمجان دوست ندارید، جالب است بدانید که این غذای پنیری با کدو سبز هم تهیه می‌شود و شاید بیشتر باب میل شما باشد.

پارمیگینا ملانزین

اورکتیتی با کلم بروکلی (Orecchiette con Broccoli di Rape):

اورکتیتی نوعی پاستا قدیمی از منطقه‌ی پولیا ایتالیا است. تهیه این نوع پاستا شاید در سایر بخش های این کشور چندان آسان نباشد. همانند سایر غذاهای ایتالیایی، طعم اصلی این غذا به تازگی مواد تشکیل دهنده‌ آن است. بنابراین، از آنجایی که فصل بروکلی پاییز است، خوردن این غذا را در ماه های سرد سال بیشتر توصیه می کنیم.

اورکتیتی با کلم بروکلی

قارچ پورچینی و پاستا تروفل مشکی (Funghi Porcini con Pasta al Tartufo Nero):

تروفل‌ها در ماه های اکتبر و نوامبر در منطقه‌ی توسکانی ایتالیا به وفور یافت می‌شوند و در اکثر رستوران ها هم می‌توانید آن ها را سفارش دهید. بنابراین اگر قصد تجربه این غذا را دارید، حتماً آن را با قارچ های پورچینی و پارستا تروفل مشکی امتحان کنید!