مبدأ توتون آمریکای جنوبی است. اولین کشت کنندگان توتون سرخپوستان شمال و جنوب آمریکا بودند. استفاده از برگ های خشک توتون اولین بار، در ۲0۰۰ سال قبل توسط عوام مایان در آمریکا شد. کریستف کلمب در بازگشت از آمریکا بازگو کرد که بومیان مناطق کش فشده، گیاهی را میسوزانند و دود ناشی از آن، به آنها حالت تخدیر و آرامش میدهد.
چپق کشیدن علامت صلح در میان سرخپوستان بوده است و توتون اولین بار به دلیل خواص دارویی به اروپا برده شد. در هند غربی نیز پوست نازک درخت نخل را دور توتون میپیچیدند و آن را دود میکردند و در مکزیک از غلاف ذرت برای پیچیدن آن استفاده میکردند. اولین کسانی که از کاغذ برای پیچیدن سیگار استفاده کردند اسپانیایی ها بودند.
اهمیت اقتصادی توتون به خاطر وجود ماده مؤثر آن یعنی نیکوتین است که درصد آن در ارقام مختلف توتون متفاوت است. توتون یک اللوتتراپلویید است که از طریق هیبریداسیون بین گونه ای، گونه های دیپلویید N.sylvestris و N.tomentosiformis حاصل شده است. دو تیپ اقتصادی مهم توتون Nicotianan tabacum و N.rustica هستند که از اولی سیگار برگ، سیگارت، توتون پیپ و فرم های جویدنی مخدر تهیه میشود. از N.rustica نیز که بیشتر در کشورهای آسیایی کشت میشود تنباکو به دست می آید. تنباکو بیشتر در چپق ها کاربرد دارد و مقدار نیکوتین آن بیشتر از توتون است.
سطح زیر کاشت این گیاه در جهان بیشتر از پنج میلیون هکتار و کل تولید آن بالغ بر شش میلیون تن است. امروزه، بیشترین سطح زیر کشت توتون را در درجه اول کشورهای آسیایی، سپس آمریکای شمالی و درنهایت اروپا به خود اختصاص میدهند. میزان تولید کشورهای آسیایی 3.5 میلیون تن است.
ارقام تجاری توتون جهت تولید فرآورده های دخانی در ایران نیز کاشت میشود. در ایران حدود 20 هزار هکتار از اراضی شمال کشور، خوزستان و کرمانشاه به کاشت توتون اختصاص دارد.
مناطق عمده کاشت توتون سیگار در ایران:
استان های مازندران ۳۵ درصد، گلستان ۲۵ درصد، گیلان ۲۰ درصد، آذربایجان غربی 15 درصد و کردستان 5 درصد است. مناطق کاشت توتون تنباکو اصفهان، خراسان، فارس، بوشهر، کاشان و شاهرود و مناطق کاشت توتون چپق کردستان و آذربایجان غربی است.
اهمیت اقتصادی توتون:
توتون از جمله گیاهان زراعی است که در اقتصاد کشورهای تولید کننده از جمله چین، یونان، ترکیه، ژاپن و آمریکا نقش مهمی را ایفا میکند. درآمد حاصل از فرآورده های مختلف این گیاه رقم قابل توجهی از درآمد ملی کشورهای تولید کننده را تشکیل میدهد. امروزه، میلیون ها نفر از مردم جهان به طور مستقیم به زراعت، صنعت تولید و فروش فرآورهای مختلف این گیاه اشتغال دارند.
مهمترین آلکالوئید توتون، نیکوتین به فرمول C4H14N2 است. علاوه بر آن سه آلکالوئید دیگر یعنی نیکوتیلین (C10H8N2)، نیکوتئین (C10H12N2) و انابازیزین (ایزومر نیکوتین) نیز در توتون وجود دارد. از مواد مؤثره N.rustica در تهیه حشره کش و سایر موارد خاص نیز استفاده میشود. بذرهای خشک توتون 4۰ – 3۰ درصد روغن دارند و روغن تصفیه شده آن را که فاقد نیکوتین است میتوان به عنوان روغن خوراکی مصرفی کرد. این روغن جز روغن های نیمه خشک شونده با درصد بالایی از اسیدهای چرب لینولئیک است. روغن توتون در تهیه رنگ های نقاشی و مواد جلادهنده نیز استفاده میشود. کنجاله توتون حاوی 5/3 درصد نیتروژن است که بعد از استحصال روغن، به عنوان غذای مناسب برای دام و کود آلی میتوان استفاده شود.
ویژگی های گیاهی تنباکو:
توتون گیاهی است علفی و پایا که در ایران به علت محدودیت گرما به گیاه یکساله تبدیل شده است. این گیاه دولپه ای از تیره سولاناسه یا بادمجانیان و از جنس نیکوتیانا با نام علمی نیکوتیانا تاباکوم (Nicotianan tabacum) است. درصد نیکوتین در توتون از 0.18 تا 0.5 گزارش شده است. ویژگی های گیاهشناسی توتون نخستین بار به وسیله ژان نیکوت به میان آمد و واژه نیکوتینا و آلکالویید آن به نام نیکوتین نیز برگرفته از نام وی است.
توتون گیاهی خودبارور است و درصد دگر باروری آن نا 3/11 درصد برآورد شده است. بعضی از انواع وحشی آن به علت برخورداری از ساقه چوبی همانند یک درخت دایمی رشد و نمو میکنند و به سرما و یخبندان حساسیت شدیدی دارد. وجود 120 – 100 روز بدون یخبندان در طول دوره رشد و دمای متوسط ۲۶ درجه سانتیگراد برای رشد توتون لازم است.
این گیاه در زمان قدکشیدن به دمای بیشتر نیاز دارد و در هوای سرد مدت بیشتری در مرحله روزت میماند. کاشت توتون بین عرضه ای 4۰ درجه شمالی و 4۰ درجه جنوبی امکان پذیر است. ولی ارقامی با طول روز بلند و حتی ارقام حساس به طول روز نیز وجود دارد. توتون گیاهی است روزکوتاه که به دمای بیشتری نیاز دارد. تیپ زراعی توتون N.tabacum با 36 – n2، منبع تهیه توتون است. N.rustica با 24 – n2، همان تنباکو است که از 5/9 – 4 درصد نیکوتین دارد. تنباکو از منشعب تری برخوردار است.
این گیاهان در استخراج اسید نیکوتنیک و اسید سیتریک مورد استفاده قرار میگیرند. براساس طبقه بندی گود اسپیدس، جنس نیکوتیانا به سه گروه یا زیرجنس تقسیم میشود و دارای ۶۴ گونه است:
- زیرجنس نیکوتیانا تاباکوم (Nicotianan tabacum) تعداد کروموزوم 36 – n2 است که بیشترین گونه های زراعی را شامل میشود. این گونه برگهای متناوب، دراز و کشیده دارد و گلهای آن قرمز و صورتی هستند.
- زیر جنس نیکوتیانا روستیکا (Nicotianan rustica) تعداد کروموزوم 24 – n2 است که گونه های تنباکو را شامل میشود. این گونه از برگهای گرد، پهن و تخم مرغی شکل برخوردار است. گلها از زرد تا زرد متمایل به سبز هستند.
- زیر جنس نیکوتیانا پتونیودس (Nicotianan petoniodes) با تعداد کروموزمهای گامتی متفاوت شامل ۲۴، ۲۲، ۲۱، ۲۰، ۱۶، ۱۲ ،۱۰ ،۹ = n بیشتر به عنوان پایههای مقاوم در اصلاح واریتههای زراعی به منظور مقاومت به آفات کاربرد دارند.
ریشه توتون (تنباکو):
ریشه های توتون و تنباکو محل سنتز نیکوتین هستند و با افزایش انشعابات آنها میزان سنتز نیکوتین نیز افزایش مییابد. ارتفاع بوته توتون متناسب با ارتفاع ریشه است. میزان گسترش و طول ریشه در تیپهای مختلف متنوع و بین ۲۰۰-۵۰ سانتیمتر متغیر است. نیکوتین تنباکو زیاد و ریشه آن افشان است.
ساقه گیاه تنباکو:
ساقه توتون ابتدا علفی و سبز رنگ است و به تدریج سفت و نیمه خشبی می شود. ساقه بدون انشعاب و گل انتهایی است. در ارقام مختلف، ارتفاع ساقه ها بین ۵۰ تا ۲۰۰ سانتیمتر متغیر است. در طول ساقه تعدادی گره وجود دارد. قطر ساقه از پایین به بالا به تدریج کاهش مییابد. بوته توتون به اشکال مخروطی، ذوزنقه ای، لوزی و استوانه دیده میشوند. در توتون ساقه نیز مانند برگ چسبناک است.
برگ توتون (تنباکو):
برگ های تنباکو ساده، تاحدودی پهن، سبز رنگ و با لبه کامل هستند که به طور متناوب بر ساقه قرار میگیرند. برگ ها توسط یک دمبرگ مشخص و کوتاه و یا بدون دمبرگ و با زاویه بین ۳۰ تا ۸۵ درجه به ساقه متصل میشوند. عرض برگها نصف طول آن ها است. ارقام مختلف توتون بین ۲۰ تا ۳۰ برگ دارند، ولی در برخی از موارد ممکن است تعداد برگها بیشتر نیز بشوند.
اندازه برگ ها در ارقام مختلف متفاوت است و طول آن ها به ۵۰ تا ۷۵ و عرض آنها به ۳۰ سانتیمتر میرسد. توتون ویرجینیا برگهایی به طول ۵۰-۳۰ سانتیمتر دارد که گاهی به ۷۰ سانتیمتر نیز میرسد. نیکوتین زیادی در پهنک برگ های ویرجینیا وجود دارد. چون برگهای این رقم بسیار بزرگتر از سایر ارقام است، بنابراین فاصله کاشت را در آن بیشتر درنظر میگیرند.
در هر بوته برگ های وسط ساقه، بیشترین طول و عرض را دارا هستند. لچه برگها یا برگ های زیر گل آذین کوچکترین برگ ها هستند. نسبت عرض به طول برگ یا شاخص شکل آن بیانگر باریک یا پهن بودن برگ است. این نسبت همواره کوچکتر از عدد یک است. این نسبت هرچه به عدد یک نزدیکتر باشد برگ پهنتر و در صورتی که از عدد 0.5 کمتر باشد برگ باریک محسوب میشود.
طول و عرض برگ ها تحت تأثیر عوامل ژنتیکی، محیطی و موقعیت برگها بر روی ساقه قرار میگیرند. پوویلاتیس معتقد است که توتون گیاهی با رشد محدود است با شروع تشکیل گل در انتهای ساقه، علاوه بر توقف رشد برگ، برگ ها نیز زرد میشوند.
برگ ها محل ذخیره نیکوتین هستند و نیکوتین سنتز شده در ریشه پس از عبور از ساقه های بدون انشعاب توتون به برگ ها منتقل میشوند. میزان نیکوتین در نوک و حاشیه برگ حداکثر و در دمبرگ حداقل است. میزان آن از دمبرگ به طرف رأس برگ و در پهنک از رگبرگ میانی به سمت کناره های برگ افزایش مییابد، درکل، مقدار نیکوتین در برگ های پایینی کمتر از برگ های بالایی است. نیکوتین 6 -1 درصد وزن برگ را تشکیل میدهد. رگبرگ حدود 28 درصد از وزن خشک کل برگ را شامل میشود.
مراقبت از گیاه توتون
سر پژمرده به طور منظم شکوفا می شود تا فصل گلدهی طولانی شود. اگر اجازه داده شود، گونه توتون خود بذر می شود. توتونها که به عنوان گیاهان چند ساله نرم رشد می کنند، می توانند در فضای باز و در باغ های سرپوشیده زمستان گذرانی کنند. برای داشتن بهترین شانس رشد مجدد در بهار سال آینده، به سادگی آن را در پاییز قطع کنید و در اطراف پایه گیاه مالچ پاشی کنید. آفتاب کامل تا نیمه سایه در خاک حاصلخیز و مرطوب با زهکشی خوب. گیاهانی که در مکان های سرپناه رشد نمی کنند.
برگ های توتون (تنباکو) به سه دسته تقسیم میشوند:
- برگ های پای بوته: این برگ ها درشت، بزرگ و آلوده به خاک هستند و از نظر مرغوبیت در سطح پایینی قرار دارند. مقدار نیکوتین آنها از برگ های بالایی کمتر است و به هنگام نشاء و انتقال از خزانه بیشتر آسیب میبینند.
- برگ های میانی که کمرنگ هستند و تعداد آنها ۳-۲ و حداکثر ۴ عدد است. این برگها مطلوبترین برگ های گیاه محسوب میشوند.
- برگ های انتهایی بوته معروف به برگ های لچه و زیرلچه هستند. این برگ ها نیکوتین بیشتری دارند. کرافتس و همکاران و رستمی گزارش کرده اند که سطح برگ تحت تأثیر سیستم ریشه و میزان کود نیتروژنه قرار میگیرد و در قبل و بعد از سوزنی افزایش مییابد.
تعداد برگ به خصوصیات ژنیتکی هر رقم و شرایط محیطی دوره رشد بستگی دارد. در ارقام مختلف توتون متفاوت است. اسفیکار و آنتینیو و دیگر محققان در بررسی ارقام توتون شرقی در یونان گزارش کرده اند که تعداد برگ های قابل برداشت ارقام بعد از نشاکاری تا زمان گلدهی به طور خطی افزایش مییابد و این خصوصیات تحت تأثیر شرایط رشد قرار دارد.
سطح برگ از مهمترین خصوصیات برگ است که پتانسیل عملکرد، اختلاف ارقام و میزان رشد گیاه را تعیین میکند. از آنجایی که برگ ها در این گیاه بخش اقتصادی آن را تشکیل میدهند، بنابراین برگ های پهن تر، بزرگتر و با کیفیت خوب، دارای ارزش بالایی در بازار هستند. به علاوه، از آنجایی که اعمال حیاتی برگ نظیر فتوسنتز، تنفس و تعرق به طور مستقیم به تولید و کیفیت محصول مربوط میشوند، بنابراین برخورداری از سطح برگ مناسب از اهمیت بیشتری برخوردار خواهد بود. از نظر سطح برگ بین ارقام مختلف توتون تفاوت معنی داری وجود دارد.
اسفیکاز و آنتونی و اسپلینتر و بیمن نشان دادند که سطح برگ ارقام مختلف از زمان نشاکاری تا مرحله گلدهی یکسان نیست، ولی سطح برگ تمامی ارقام با گذشت زمان به تدریج افزایش مییابد، سپس در پایان دوره رشد و بعد از گلدهی به دلیل ریزش برگها بر اثر بیماری، پیری و بارندگی زیاد کمتر میشود. هانگ و چول در بررسی ارقام توتون نشان دادند که در وزن خشک برگ ارقام، تفاوت معنی داری وجود دارد. مکون گزارش کرد که بعد از سرزنی، وزن خشک برگهای بالایی نسبت به برگهای پایینی و میانی گیاه حدود ۶۶ درصد بیشتر میشود.
مارانی و ساچس در بررسی ارقام توتون شرقی و هیبریدهای نسل اول آنها گزارش کردند که وزن خشک برگ در میزان عملکرد برگ خشک مؤثر است و ارقام از نظر وزن خشک برگ تفاوتهای ژنتیکی معنی دار دارند. تاموف در مقایسه توتونهای شرقی گزارش کرد که تشکیل برگها و وزن خشک اندامهای هوایی با نمو ریشه آنها مطابقت دارد و بیشترین رشد برگها در ۱۰ تا ۱۵ روز بعد از ظاهرشدن برگها مشاهده میشود.
تنباکو و توتون مشرق زمین از برگهای کوچک و ضخیمتر و از ارتفاع کمتری نسبت به توونهای غربی برخوردار هستند. وزن خشک برگ ملاک تولید و عملکرد گیاه است. تغییرات وزن خشک برگها با تغییرات سطح برگ، وزن پهنک و رگبرگ ارتباط نزدیکی دارد. بررسیها نشان داده اند که رابطه مستقیمی بین ارتفاع ساقه و تعداد برگها به عنوان عملکرد اقتصادی وجود دارد، بنابراین رشد نامناسب ساقه میتواند موجب کاهش عملکرد گردد. رشد برگهای پایین، به سرعت رشد ریشه وابسته است، در حالی که رشد برگهای بالایی و درنهایت وزن خشک آنها با نمو گیاه و افزایش ارتفاع بوته در ارتباط است.
گل گیاه تنباکو:
گل های توتون خوشه ای هستند و رنگ آنها بین سفید، کرم، صورتی، قرمز، سبز و زرد متغیر است. گل از پنج کاسبرگ و پنج گلبرگ به هم پیوسته و یک مادگی دوخانه ای تشکیل شده است. در گونه N.tabacum رنگ گلبرگها با توجه به رقم ارغوانی و صورتی است. در تنباکو رنگ گلبرگها سبز یا زرد و یا مخلوطی از آنها است. زمان گل دهی نقش مهمی در رشد و نمو توتون دارد، به طوری که ارتفاع ساقه، تعداد برگ و مقدار ماده خشک کل ارقام را تحت تأثیر قرار میدهد. گلدهی برای گیاه توتون نامطلوب است، زیرا با شروع آن علاوه بر توقف رشد برگ، برگها زرد میشوند.
بذر گیاه تنباکو:
میوه توتون کپسول است. هر بوته ۲۰۰ تا ۴۰۰ کپسول دارد. در هر کپسول بین ۵۰۰ تا ۳۰۰۰ و گاهی ۸۰۰۰ عدد دانه ریز و قهوه ای رنگ وجود دارد. هر گرم دانه حاوی ۱۰ تا ۱۲ هزار بذر است. به عبارت دیگر، وزن هزار دانه آن 0.80 تا 1/0 گرم است. ریزی دانه توتون علاوه بر کاهش وزن هزار دانه موجب میشود که کاشت مستقیم آن امکان پذیر نباشد. به همین دلیل است که برای دسترسی به حداکثر تعداد بوته، این بذرها را ابتدا در خزانه میکارند و در مرحله چهار برگی، کار انتقال به زمین اصلی انجام میشود. قوه نامیه بذر توتون در سالهای دوم تا چهارم حداکثر است و پس از ۱۶ سال قوه نامیه خود را از دست میدهد.
عوامل مؤثر بر کیفیت توتون:
فاکتورهای متعددی بر مرغوبیت توتون مؤثرند. ویژگی مرغوب برگ توتون، برخورداری از کربوهیدرات و پتاس بالا و بهره مندی از محتوای کم موادی مانند نیتروژن، فیبر، کلسیم و خاکستر است. برگهای مرغوب از رنگ یکنواخت و سطح نیکوتین پایین برخوردار هستند، ضمن آنکه یکسره میسوزد و دود ناشی از سوختن آنها نیز کم است. میزان عطر توتون و نوع مصرف آن بسته به نوع عمل آوری و خشک کردن آن متفاوت است. طبقه بندی اقتصادی توتون نیز بر همین اساس است هرچه فرآیند خشک کردن بهتر باشد، عطر سیگار بیشتر خواهد بود قندهای موجود در برگ توتون از منو و دیساکاریدها تشکیل شده اند که روی مزه و طعم دود سیگارت مؤثر هستند. مقدار قند در برگهای سبز کمتر از برگهای خشک است، زیرا در برگهای سبز مقداری از قندها به اسیدهای آلی تبدیل میشوند. در صورتی که در برگهای خشک نشاسته به قند تبدیل میشود و مقدار قند افزایش مییابد. افزایش قند به هنگام سوختن سیگارت، موجب معطرشدن دود سیگار میشود. به علاوه، از نظر فن آوری تولید نیز، با جذب آب موجب سهولت عمل سوزش برگ توتون میگردند. پاندیا و همکاران در بررسی برگ ارقام توتون گزارش کردند که شاخص کیفیت توتون تحت تأثیر مقدار قند و آلکالوییدها قرار میگیرد. در توتون قسمت اصلی آلکالوئیدها را نیکوتین تشکیل میدهد و سایر آلکالوئیدها از جمله آنابازین، نیکوتین و نیکوتیلین در درجات بعدی اهمیت قرار دارند. نوع و میزان عناصر در ترکیبات توتون و روابط و اثر متقابل بین این ترکیبات نسبت به یکدیگر، در مجموع زمینه ساز کیفیت توتون میشوند. این ترکیبات اهمیت اقتصادی و به ویژه بهداشتی توتون و فرآورده های گوناگون آن را معین میکنند. وجود تعادل بین کربوهیدراتها و ترکیبات نیتروژنه در افزایش کیفیت توتون نقش مهمی دارد. نسبت قند به نیکوتین یکی از شاخصه های کیفی است که مقدار برابر ۱۰ آن مطلوب تلقی میشود. این توتونها مزه ملایم و سوزش پایینتری دارند. از سایر شاخصهای کیفی توتون، میتوان به موارد زیر اشاره کرد :
عدد اشموک (SN) یا ضریب اشموک (SC) :
درصد پروتئین / درصد قندهای احیایی = SC یا SN
× 400 [( مجموع مواد محدودکننده کیفیت) / (مجموع مواد مؤثر در کیفیت)] = BQ
اسید سیتریک + ترکیبات نیتروژنه) / (PH + قند + نشاسته + اسید اکسالیک + تاننها + رزینها)] = BQ
× 400[(دیواره سلولی + خاکستر +
و یا اگر شاخص بروکنر برابر ۲۰۰ باشد، نشانگر کیفیت بالا و اگر در محدوده 125 – 130 باشد نشانگر کیفیت پایین توتون است.
عوامل مؤثر بر نیکوتین برگ ها:
واریته یا ژنوتیپ، نوع کاشت (مزرعه ای یا نشایی)، ضخامت برگ، میزان نور، حاصلخیزی خاک به ویژه از نظر پتاسیم، نیتروژن، کلر و مولیبدن، تعداد برگ، تراکم بوته و میزان رطوبت از عوامل مؤثر نیکوتین برگها به حساب میآیند. مقدار نیکوتین در کاشت نشایی بیشتر از آنهایی است که توتون صورت مستقیم در مزرعه توسط بذر کاشته میشود.
متناسب با افزایش نور، ضخامت برگ، حاصلخیزی خاک، نیتروژن خاک و خشکی درصد نیکوتین نیز بیشتر میشود، در حالی که افزایش تراکم کاشت، رطوبت و تعداد برگ، درصد نیکوتین را کاهش میدهد. پتاسیم موجب افزایش کیفیت سوختن و دود ناشی از آن میشود. کلر عکس پتاسیم عمل میکند. مولیبدن کاتالیزور سنتز نیکوتین است و با افزایش نیکوتین، موجب کاهش کیفیت توتون میشود.
ارزیابی کیفیت برگ به غلظت نسبی ترکیبات آلی مختلف برگ مانند آلکالوییدهای کل و قندهای احیاء بستگی دارد. مقدار این ترکیبات به رقم، روش خشکانیدن، شرایط آب و هوایی، مقادیر و نوع کودها و سموم مورد استفاده بستگی دارد.
تناوب توتون (تنباکو):
توتون از نظر تناوب زراعی جزء گیاهان خودسازگار است و تا زمانی که زراعت توتون توسط بیماریهای ویروسی و گل جالیز تهدید نشود میتوان کشت آن را تداوم بخشید. اگر توتون در تناوب با گیاهان تیرهی بقولات به ویژه بادام زمینی و سویا قرار گیرد، به دلیل نیتروژن باقیمانده در خاک، نیکوتین در برگ افزایش مییابد. بهتر است نیتروژنی به خاک داده نشود و یا مصرف آن به حداقل ممکن کاهش یابد. در این صورت، بهتر است پتاس بیشتری مصرف شود، زیرا پتاس اثر سوء نیتروژن را برطرف میکند.
در محل داغ آب کشت شوند. در خاکهای رسی، محل داغ آب بالاتر از خاکهای شنی در نظر گرفته فاکتورهای تعیینکننده فاصله کشت عبارت از تیب و واریته توتون، نوع خاک و تجهیزات ماشینی مورد استفاده است. فاصله خطوط کشت در توتونهای غربی ۱۲۰-۱۰۰ و در توتونهای شرقی ۴۰ – ۵۰ سانتیمتر است. فاصله نشاها برای توتون های غربی 50 و برای توتونهای شرقی ۲۵-۲۰ سانتیمتر در نظر گرفته میشود. تراکم نشاها در توتونهای غربی ۳۰- ۲۰ هزار و در توتونهای شرقی ۱۲۰ – ۸۰ هزار بوته در هکتار است. توتون باید در مزرعه ای کاشت شود که در معرض باد نباشد، زیرا اگر وزش باد همراه با شن باشد، بر اثر زخمی کردن برگ موجب میشود تا بیماریهای ویروسی انتشار یابند.
روش کشت گیاه تنباکو:
این گیاه بیشتر در اراضی اصلاح شده و زمینهای دارای کود پتاس می روید.
مرحله اول:
کاشت انواع توتون، مورد مطالعه و دقت زیاد قرار گرفته است. زیرا بر حسب نژاد و شرایط کشت (نزدیکی، فشردگی، نوع کود و دوران برداشت محصول و غیره) از آن برگهای متفاوتی به دست میآید که از لحاظ نیکوتین و خصوصیات دیگر باهم اختلاف دارند.
به طور کلی کشت گیاه به وسیله دانه در اراضی اصلاح شده و کود دار مخصوصاً دارای پتاس صورت می گیرد. اگر در زمین زراعتی، فسفات، آهک و کلرور سدیم به مقدار زیاد وجود داشته باشد رشد آن به خوبی صورت نمی گیرد.
دانه ها را در پایان زمستان، در خاک بسیار حاصلخیز و شرایط گلخانه ای میکارند. حداقل درجه حرارت رشد گیاه باید 38 درجه سانتی گراد باشد.
مرحله دوم:
بعضی از گونه ها باید در پناه سایه پرورش داده شوند و پس از این که جوانهها رشد نمودند آنها را در زمین های آماده به فاصله 25 تا 30 سانتی متری در ردیفهای 90 سانتی متری می کارند. برداشت محصول در فاصله ماه های مرداد و شهریور انجام می گیرد. برای این کار، برگ ها را تدریجاً از قاعده ساقه و یک به یک با دست یا وسایل مکانیکی چیده و در این عمل دقت مینمایند که هنگام چیدن برگ، قسمتی از پوست ساقه با آن کنده نشود.
سپس برگها را از ناحیه دمبرگ به کمک سوزنهای بلند، سوراخ کرده و نخ نازک ولی مقاومی را از آن عبور می دهند. با متصل کردن دو رأس آزاد نخ به دو نقطه ثابت در انبار، برگ ها را به وضع آویخته به نحوی که هریک با دیگری مختصر فاصله ای داشته باشد، قرار می دهند. تا با عبور هوا از بین برگها، خشک شدن آنها در گرمای معتدل انبار به ملایمت صورت گیرد.
مرحله سوم:
برگ توتون معمولاً ضمن خشک شدن تغییر رنگ می دهد. به طوری که ابتدا به رنگ زرد لیمویی در آمده و سپس تحت اثر عمل دیاستاز و وقوع اکسیداسیون که نتیجه اش تغییر شکل عناصر شیمیایی برگ می باشد، رنگ قهوهای حاصل میکند. پس از انجام این مراحل برگها را برحسب اندازه و رنگ، بستهبندی مینمایند.
استفاده از برگها به همین حالت و یا پس از معطر ساختن آنها صورت می گیرد. برای ایجاد حالت اخیر معمولاً اعمالی از قبیل تخمیر، خیس کردن، بو دادن و غیره انجام میگیرد.
زمان برداشت گیاه توتون:
برداشت محصول یعنی چیدن برگ های گیاه معمولاً در فاصله ماههای مرداد و شهریور انجام می گیرد.
بازار گیاه توتون:
کشورهای اصلی عرضه کننده این گیاه شامل، مکزیک، اکوادور، گویان، ونزوئلا، بولیوی، آمریکا و بعضی از کشورهای اروپایی هستند.
بیماری ها و آفات
پس از راه اندازی، گیاهان اساساً بدون مشکل هستند، اگرچه شته ها گاهی اوقات طرفدار تنباکوی جنگلی هستند و بسیاری از گونه ها در مناطق مرطوب و سایه مستعد حملات شلاق هستند. همچنین ویروس ها، پوسیدگی ساقه، پوسیدگی ساقه، سفیدک کرکی، میرایی و پوسیدگی ریشه، و همچنین کرم ها، ماینرهای برگ و کنه های عنکبوتی ممکن است.
رشد توتون نسبتاً بدون مشکل است. از نهال های جوان در برابر راب ها و حلزون ها محافظت کنید.
پنج رقم توتون برای رشد
Nicotiana sylvestris – یک گیاه تنباکوی بلند که تا 1.5 متر رشد میکند با برگهای معطر بزرگ و گلهای سفید زیبا و آویزان با رایحهای شدید. در حاشیه بیانیه می دهد، در ظروف بزرگ به خوبی کار می کند و یک گل بریده فوق العاده می سازد.
Nicotiana alata “Lime Green” – یک گیاه چند ساله لطیف با عمر کوتاه با گلهای سبز لیمویی به شکل قیف. در طول روز شکوفه ها پژمرده می شوند، اما از اوایل غروب به بعد عطر و بوی فریبنده ای منتشر می کنند که پروانه ها را جذب می کند.
Nicotiana langsdorffii – یک گونه فوق العاده توتون برای رشد در قسمت های بزرگ در پشت مرز علفی یا در میان سایر گیاهان چند ساله. در طول تابستان خوشه های بلندی از گل های سبز لیمویی با رایحه ای دلپذیر دارد.
Nicotiana alata “Domino Crimson” – یک گیاه چندساله قوی اما کوتاه مدت با گلهای بزرگ، قیفی شکل و قرمز روشن. از اوایل غروب به بعد عطری اغوا کننده از خود متصاعد می شود. گل ها آهنربایی برای پروانه های شب پرواز هستند.
Nicotiana x hybrida “Whisper Mixed” – مجموعه ای بلند از توتونها، درخشان برای رشد در پشت لبه. گیاهان دارای شاخ و برگ سبز مایل به نقره ای هستند و در تمام تابستان گل هایی را در سایه های با شکوه و خاموش سفید و صورتی دارند. آنها عطری لطیف برای جذب شب پره ها منتشر می کنند.
محل رشد توتون
توتون را در خاک مرطوب و با زهکشی خوب، در آفتاب کامل تا نیمه سایه پرورش دهید. برخی از گونهها، مانند Nicotiana alata، در آفتاب کامل بهترین عملکرد را دارند و گونههای بلندتر ممکن است به سمت نور خم شوند، اگر در آفتاب مستقیم نباشند. 67 گونه توتون از استرالیا، آمریکای شمالی و مناطق گرمسیری آمریکای جنوبی می آیند. همه گلهای لولهای یا شیپوری شکل دارند که معمولاً در عصر و شب باز میشوند و گاهی اوقات رایحهای قوی منتشر میکنند. آنها را می توان به عنوان نمونه یا بستر گیاهان، در مرزها، باغ های جنگلی یا ظروف استفاده کرد. ارتفاع از کمتر از 1 فوت تا بیش از 10 فوت متغیر است.
از توضیحاتتون استفاده مفید بردم
متشکرم
60درصد تولید کشور در گلستانه آمارت غلطه
عکس طلوع خورشید مربوط به مزرعه سویا است.توتون گیاهی الو تتراپلویید و 48 کروموزومیه بازم اطلاعاتت غلط بود چرا کذب می نویسی؟؟؟؟؟؟