شناسایی گیاهان گوشتی (ساکولنت ها)

کاکتوس مخصوصا نمونه برگ پهن و تیغ دارش تنها گیاهی است که تشعشعات و نویزهای گوشی ­های همراه و پارازیت ­های ماهواره را به خود جذب و از بروز بیماری ­هایی چون سرطان جلوگیری می ­کند! پس تا می­ توانید در منزل خود کاکتوس نگه دارید.

میوه کاکتوس خاصیت رونده دارد و روده ­ها را ملایم می­ کند. عصاره کاکتوس منبع خوب فیتوکمیکال است، و با تقویت سیستم دفاعی بدن را در برابر عفونت ها مقاوم­تر می­ کند. آب کاکتوس از ایجاد لکه­ی زخم، عفونت زخم جلوگیری می ­کند، علاوه بر آن با بهبود بخشیدن به گردش خون به التیام زخم به طور چشمگیری سرعت می ­بخشد. کاکتوس برای دیابت نوع دوم نیز مفید است.

گیاهان گوشتی (ساکولنت­ ها):

ساکولنت یا به اصطلاح گیاهان گوشتی به دسته­ ای از گیاهان گفته می ­شود که قادر به ذخیره ­ی آب در اندام­ های مختلف خود مانند ریشه، برگ و ساقه بوده و به همین دلیل توانایی تحمل گرما و کم­ آبی­ های طولانی را دارند. کاکتوس ­ها دسته ­ای از ساکولنت­ها (گیاهان گوشتی) هستند که به خاطر تفاوت ­هایی خاص به طور مجزا در خانواده ­ای به نام کاکتاسه (Cactaceae) دسته­ بندی می­ شوند که به صورت خلاصه می ­توان این جمله را به کار برد که هر کاکتوس یک ساکولنت است ولی هر ساکولنتی کاکتوس نیست.

تفاوت اصلی کاکتوس­ ها با سایر ساکولنت ­ها وجود آرئول است. آرئول یا Areoles برآمدگی­ هایی بر سطح کاکتوس­ ها هستند که محل رویش خار ها، ساقه و جوانه ­های جانبی (پاجوش)، گل­ ها و میوه هستند و معمولا دارای یک یا چند تیغ بزرگ، تعداد زیادی تیغ بسیار ریز (گلوشید) و یا تارهای پشمی شکلی می­ باشند.

سایر ساکولنت ­ها با وجود داشتن تیغ (در برخی گونه ­ها) فاقد آرئول هستند. با وجود آنکه کاکتوس ­ها هم ساکولنت هستند اما کلمه­ ی ساکولنت فقط در مورد گونه ­هایی به کار می­رود که در خانواده ­ی کاکتاسه قرار ندارند. پس لفظ کاکتوس فقط و فقط در مورد گونه ­های خانواده ­ی کاکتاسه بایستی به کار رود.

روش نام­گذاری کاکتوس ­ها و ساکولنت­ ها:

کاکتوس­ ها و ساکولنت ­ها دارای گونه­ های بسیاری هستند که هر گونه از حیث برخی صفات با هم مشترک هستند و به همین دلیل در یک دسته قرار می ­گیرند. هر گونه نیز دارای واریته­ های زیادی است که با اینکه از یک گونه هستند ولی دارای تفاوت ­های ظاهری از نظر شکل و تیغ و گل هستند. برای نام­گذاری کافیست ابتدا نام گونه را ذکر کرده و در ادامه نام واریته را قرار دهیم. مانند Echinocactus grusoni که اشاره به واریته ­ای به نام grusonii از گونه­ ی Echinocactus دارد.

برای خرید بذر ساکولنت کلیک کنید.

ساکولنت­ ها

نیازهای رشدی ساکولنت ها:

نور مناسب:

کاکتوس­ ها و ساکولنت ­ها از جمله گیاهانی هستند که نیازمند نور زیادی برای رشد و نمو بوده و بسیاری از آنها به راحتی آفتاب مستقیم را نیز تحمل می­ کنند. اگر شما قصد دارید گیاهانتان را در درون منزل نگه­داری کنید پس باید محیط بسیار پرنوری برایشان فراهم کنید. بهترین مکان برای نگه­داری کاکتوس و ساکولنت در درون منزل در پشت پنجره­ های جنوبی و شرقی است که پنجره­ های جنوبی به دلیل دریافت نور بیشتر و طولانی­تر ارجحیت دارند. بهترین مکان برای گیاهانی که در خرج از منزل نگه­داری می ­شوند نیز مکان ­های سایه آفتاب مانند زیر درختان یا بالکن است که آن­ها را از خطر آفتاب سوختگی در امان دارد.

دما:

کاکتوس ­ها و ساکولنت ­ها از آنجائیکه اکثراً بومی مناطق گرم و خشک هستند توانایی تحمل گرمای زیادی دارند (حتی تا 50 درجه البته به شرط وجود جریان هوای مناسب). این گیاهان همچنین در مقابل سرما نیز مقاومت خوبی از خود نشان داده و در بسیاری از گونه­ های کاکتوس دمای زیر صفر را نیز برای مدت کوتاهی تحمل می­ کنند. بهتر است در تابستان که فصل رشد بسیاری از گونه ­ها است دما از 30 تا 35 درجه تجاوز نکند و در زمستان هم از 5 درجه پایین­تر نیاید. کاکتوس­ ها و ساکولنت­ ها به هیچ وجه تحمل یخبندان­ های طولانی را ندارند.

استراحت زمستانی:

فصل رشد کاکتوس­ ها و ساکولنت­ ها (به جز برخی واریته­ ها) اوایل بهار تا اواخر پاییز است. در زمستان با کاهش تدریجی دما کاکتوس­ ها نیز دوره­ی خواب زمستانی خود را آغاز کرده و آنرژی خود را برای بهار و آغاز فصل رشد و باروری ذخیره می­ کنند. گیاهانی که این پروسه را طی کنند با آغاز فصل رشد شکوفا شده و به بار می ­نشینند و نسبت به سایر همنوعان مقاوم­تر خواهند شد. گیاهانی که در فضای باز نگهداری می­ شوند به طور طبیعی و با کاهش دما به زیر 10 درجه به خواب فرو می­روند ولی در مورد گیاهان درون منزل و یا گلخانه این شرایط باید به تدریج و با تغییر دما یا مکان ایجاد شود. فقط این نکته را در ذهن داشته باشید که حتما کاکتوس­ ها و ساکولنت ­ها از یخ زدگی محافظت شوند.

آبیاری و کوددهی:

کاکتوس ­ها و ساکولنت ­ها به واسطه ­ی ذخیره­ ی آب در اندام خود تحمل کم آبی زیادی نسبت به سایر گیاهان دارند. از این بین، کاکتوس­ ها نسبت به ساکولنت ­ها به دلیل داشتن سیستم ذخیره و مصرف آب بسیار کارآمدتر، از مقاومت بسیار بالاتری برخوردارند. پس بایستی در وهله ­ی اول آبیاری کاکتوس و ساکولنت را جدا از هم دانست. کاکتوس ­ها به جزء انواع جنگلی مانند کریسمس و اپی فیلوم ­ها، نسبت به رطوبت زیاد و طولانی مدت خاک حساس هستند و دچار پوسیدگی ریشه و ساقه می­شوند. بر طبق تحقیقات در میان پرورش­ دهندگان، کاکتوس­ ها بیشتر به دلیل آبیاری مفرط از بین می­روند تا کم آبی. راه حلی که معمولا برای این موضوع ارائه می ­شود در درجه­ ی اول استفاده از خاک مناسب دارای زهکشی خوب و همچنین آبیاری به موقع و بر حسب نیاز گیاه می ­باشد. در کل زمان آبیاری کاکتوس­ ها و ساکولنت­ ها بستگی به عواملی مانند دمای هوا، رطوبت محیط، تابش آفتاب، اندازه و نوع گیاه و جنس خاک و گلدان دارد.

بهترین روش این است که اولاً بدانیم گیاه کاکتوس است یا ساکولنت، در ثانی فصل رشد گیاه­مان را بدانیم چون بعضی واریته ­ها در زمستان رشد می­ کنند (آبیاری گونه ­هایی که در بهار و تابستان رشد می­ کنند در زمستان و در حالت خواب زمستانی باید به شدت کاهش یابد) برای تشخیص زمان آبیاری هم می­توان از چوب یا خلال دندان استفاده کرد. به این صورت که با فرو کردن آن در خاک میزان رطوبت خاک را سنجیده و اگر سطح خاک تا عمق (معمولا) ۳ سانتی­متر خشک شده بود گیاه را آبیاری می ­کنیم.

برای کوددهی هم در فصل رشد از کودهای دارای پتاسیم بالا و نیتروژن کم و دارای ریزمغذی ­ها مانند آهن به صورت حداکثر ماهی یکبار و به شیوه­ی آبیاری استفاده کنید. در واقع کاکتوس­ ها نیاز خاصی به کود نداشته و بهتر است از کودهای غیر ارگانیک تا حد ممکن استفاده نشود. برای جبران کمبود عناصر مفید می­ توانید از کود های پوسیده­ ی دامی و یا ورمی کمپوست در ترکیب خاک استفاده کنید.