بذر شکرتیغال

شکر تیغال از گیاهان چندساله است. گیاهی خاردار می‌باشد. گل‌های این گیاه در انتهای ساقه به صورت تجمیع شده و گلوله ای شکل و به صورت گرد و کروی ظاهر می‌شود. گل‌های این گیاه به رنگ آبی و بنفش می‌باشد. معمولاً برگ‌های درازی دارد که بریدگی‌های عمیقی دارد. برگ‌ها به صورت نامنظم و دندانه‌دار می‌باشد. رنگ برگ‌های نیز سبز روشن است. شکر تیغال در واقع نوعی شکر است که از این گیاه به دست می‌آید. شکر تیغال به راحتی در آب حل می‌شود. طعمی شیرین و لعاب‌داری دارد. شکر تیغال در درمان بسیاری از بیماری مفید می‌باشد. در بیشتر مناطق به صورت خودرو رشد می‌کند. توجه داشته باشید که اغلب شکر تیغال ها دارای حشره می‌باشد. زمانی که شکر تیغال یا همان پیله یا غلاف حشره تازه است کمی شیرین  است ولی زمانی که کهنه می شود از شیرینی آن کاسته می‌شود و طعم نشاسته می‌دهد. شکر تیغال توسط حشره‌ای به نام خروک که برای نگهداری تخم‌های نوزاد خود بر روی گیاه پیله درست می‌کند که معمولاً اندازه یک فندوق سفید رنگ است تشکیل می‌شود. جنس پیله این نوع حشره از ترشحات گیاهی به نام کنوره به وجود می یاد.

طرز کاشت شکرتیغال

شکر تیغال به راحتی از طریق بذر و تقسیم گیاه تکثیر می‌شود. در کشت بذری، بذرها را پس از آماده کردن زمین سطح کشت بر روی سطح مورد نظر بکارید و آبیاری کنید پس از مدتی بذر جوانه‌ می زند و گیاه رشد خود را آغاز می‌کند. زمان کاشت بذر اواسط فصل بهار می‌باشد.

ارتفاع شکر تیغال بسته به شرایط اقیلمی متغیر و بین 30 تا 80 سانتی متر می‌باشد.

فاصله کاشت بذر شکر تیغال 20 تا 40 سانتی متر می‌باشد.

عمق کاشت بذر 0.5 تا 2 سانتی متر است.

در انواع مختلفی از خاک‌ها رشد می کند، نسبت به خاک حساس نیست. توجه داشته باشید که خاک باید از زهکشی مناسبی برخوردار باشد.

دمای مناطق نیمه گرمسیری را برای رشد می پسندد. دمای 20 تا 25 درجه مناسب کشت این گیاه می‌باشد.

گلدهی این گیاه فصل تابستان می‌باشد.

شکر تیغال آبیاری کم و مرطوب را می‌پسندد.

به آفتاب کامل و نیمه سایه  نیاز دارد.