بذر برای جوانه زدن باید چگونه باشد

بذرهای بسیاری از گونه­ ها قادر به جوانه زنی قبل از رسیدگی فیزیولوژیکی هستند. به عنوان مثال، بذرهای برموگراس تنها چند روز پس از گرده افشانی قادر به جوانه زنی هستند. در دیگر موارد، حداکثر جوانه زنی با خشک شدن و رسیدگی تدریجی بذر به دست می­آید. به عنوان مثال، در سویا توانایی جوانه زنی نیازمند ساخت آنزیم هایی مانند مالات و ایزوسیترات است که در طول فرآیند رسیدگی بذر ایجاد می گردند . جدول زیر ارتباط بین رسیدگی بذر و قابلیت جوانه زنی را در نوع شیر تیغک را نشان می­دهد.

فاکتور های محیطی جوانه زنی بذر:

جوانه زنی بذرهای شیر تیغک چند ساله و شیر تیغک کانادایی برداشت شده در مراحل مختلف رسیدگی

الف) آب:

آب یک نیاز پایه برای جوانه زنی است. آب جهت فعالیت آنزیم های تجزیه انتقال و استفاده از مواد ذخیره ای لازم است. بذر ها در حال استراحت، رطوبت کمی داشته و فعالیت متابولیکی نسبتا کمی دارند. در این حالت بذر ها در حال سکون هستند. بنابراین بذر های در حال سکون قادرند حداقل سطح فعالیت متابولیکی را حفظ کنند که تضمین کننده بقای طولانی مدت آن ها در خاک و در جریان انبارداری می باشد.

قابلیت دسترسی به رطوبت به طرق مختلف توصیه می شود. رطوبت موجود در ظرفیت زراعی برای زنی در خاک مطلوب می باشد، اما جوانه زنی در گونه های مختلف متفاوت بوده و ممکن است در رطوبت خاک نزدیک به نقطه پژمردگی دائم نیز انجام شود. در برخی مواقع ممکن ها دارای غلظت بالایی از نمک باشند و یا ممکن است در نواحی نیمه خشک واقع باشند که دسترسی کمتر به آب برای جوانه زنی را به همراه دارد حتی در این شرایط نیز تعدادی از گیاهان  چاولر وحشی (Basin wild rye) و علف گندمى Tall wheat grass  قادر به جوانه زنی شرایط نیز تعدی اتر گیاهان تقبیل heat grass قادر به جوانه زنی می باشند، در حالی که تعداد زیادی از گونه های گیاهی در این شرایط نمی توانند جوانه بزنند .

جوانه­ زنی بذر

واکنش جوانه زنی بذرهای گوناگون بعد از ۱۴ روز قرار گرفتن در تنش رطوبتی

در برخی شرایط، مراحل اولیه جوانه زنی ممکن است در محیطی با رطوبت نسبی بالا نیز صورت گیرد، اگرچه ممکن است این میزان رطوبت برای اتمام فرآیند جوانه زنی کافی نباشد. این پدیده اغلب به وسیله جوانه زنی بذر ها بر روی خوشه یا غلاف بعد از بارندگی با شرایط نسبی بالا مشاهده می شود که به این پدیده جوانه زنی بذر ها روی بوته صادری اطلاق می شود. عوامل فیزیولوژیکی که این پدیده را تنظیم میکنند به شکل گسترده ای در حال بررسی می باشند چرا که جوانه زنی بذرها روی بوته مادری سالانه خسارت زیادی به عملکرد گندم زمستانه سفید نرم ( 20It white winter wheat) وارد می کند که میلیون ها دلار خسارت به درآمد حاصل از گندم در شمال غرب اقیانوس رم همچنین این پدیده موجب خسارت زیادی به گندم های زمستانه سفید نرم در ایالات میشیگان، نیویورک و انتاریوی کانادا می شود.

مقدار زیاد رطوبت ممکن است مانع جوانه زنی شود. برای مثال هنگامی که میزان رطوبت از 20 به 40 افزایش یافت جوانه زنی لوبیا پاکوتاه به طور معناداری کاهش یافت. همچنین رطوبت مازاد یا حالت غرقابی جوانه زنی بذر چغندر قند ، بذر ذرت و چندین گونه دیگر را با تاخیر می‌اندازد.

ب ) هوا:

هوا ترکیبی از 20% اکسیژن 0.3% دی اکسید کربن و حدود 80% نیتروژن است. اگر نسبتهای متفاوتی از این سه گاز در شرایط آزمایشگاهی ایجاد شود در آن صورت نیاز به اکسیژن در طی جوانه زنی اکثر گونه‌ها مشخص می‌شود. غلظت دی اکسید کربن بالاتر از 0.03% جوانه زنی را به تاخیر می‌اندازد و این در حالی است که گاز نیتروژن هیچ تاثیری ندارد.

جدول  اثرات نسبت CO2 و O2 بر جوانه زنی بذرهای یولاف

میزان تنفس در طی جوانه زنی به سرعت افزایش می‌یابد و از آن جا که تنفس ضرورتا یک فرایند اکسیداسیونی می‌باشد بنابراین بایستی اکسیژن کافی مهیا باشد. در صورتی که غلظت اکسیژن به پایین تر از میزان موجود در هوا کاهش یابد جوانه زنی بذر کاهش می‌یابد.

برای مثال وان توئی و همکاران 1988، گزارش کردند که جوانه زنی بذرهای ذرت با کاهش غلظت اکسیژن به پایین تر از میزان موجود در هوا کاهش یافت. آلانی و همکاران 1985، نشان دادند که حداکثر جوانه زنی بذر اکثر گونه‌ها نظیر گندم، سورگوم، سویا و آفتاب گردان در غلظت اکسیژن نزدیک به مقدار موجود در هوا رخ می‌دهد.

دلایل کاهش جوانه زنی در شرایط بی‌هوازی ناشناخته باقی مانده است. فرض شده است که در شرایط کمبود اکسیژن تولید اتانول در سلولها افزایش می‌یابد که این افزایش اتانول برای متابولیسم معمول سلولها حالت سمیت زایی دارد. مطالعات دیگری که فرضیه سمیت اتانول را بررسی کرده‌اند نتوانسته‌اند این فرایند فیزیولوژیکی در بذرها را به اثبات برسانند اگرچه استثناهای بارزی نیز در این زمینه وجود دارد.

برنج – سوروف و دیگر گیاهان آبزی قادرند در محیط‌های آبی که غلظت اکسیژن در آنها کم است جوانه بزنند. بذرهای برنج حتی قادرند در محیط فاقد اکسیژن نیز جوانه بزنند. اگر چه در این شرایط گیاچه‌های حاصل ضعیف هستند و حالت غیر عادی دارند. تحقیقات نشان داده است که در برنج سطوح پایین اکسیژن رشد کلئوپتیل را تحریک می‌کند در حالی که بر رشد ریشه این گیاه و گیاه سوروف اثر بازدارندگی دارد. احتمالا تنفس بی‌هوازی این بذرها را قادر می‌سازد که در غیاب اکسیژن جوانه بزنند.

اگر چه بسیاری از گونه‌ها در غلظت اکسیژن معمول در هوا به بهترین شکل جوانه  می‌زنند اما برخی از گونه‌ها در غلظت‌های گازی متفاوت با آن چه که در هوا هست جوانه زنی بهتری نشان می‌دهند. جوانه زنی لوئی و مرغ پنجه‌ای در غلظت اکسیژن کمتر هوا رخ می‌دهد. از آن جایی که لوئی گیاهی آبزی است این واکنش مورد انتظار است اما عکس العمل مرغ پنجه‌ای تا اندازه‌ای تعجب آور است. گزارش شده است که بذرهای کاهو و پیاز در مقایسه با بذر اکثر گیاهان زراعی به اکسیژن کمتری برای جوانه زنی نیاز دارند. از سوی دیگر بذرهای هویج نوعی ریواس ، آفتابگردان، زردینه و غلات مختلف در غلظت‌های اکسیژن بالاتر از غلظت هوا بهتر جوانه می‌زنند.

اثر دی اکسید کربن بر جوانه زنی معمولا برعکس اثر اکسیژن می‌باشد. اگر فشار جزئی دی اکسید کربن به بالاتر از 0.03 درصد هوا افزایش یابد اکثر بذرها در طی فرایند جوانه زنی با شکست مواجه می‌شوند اما کاهش میزان دی اکسید کربن معمولا از جوانه زنی جلوگیری نمی‌کند. بر اساس گزارشها برخی بذرها نظیر بذرهای کاهو و تیموتی یک نیاز حداقل به دی اکسید کربن دارند. همچنین باید تاکید کرد که این روابط را می‌توان به کمون بذر نسبت داد. برخی مطالعات نشان داده است که اکسیژن قادر است مقدار بازدارنده‌های داخلی را کاهش داد در چنین شرایطی آن دسته از واکنشهای جوانه زنی بذرها که به افزایش مقدار تنفس نسبت داده نمی‌شوند افزایش خواهند یافت.

برای مطالعه مقاله تیپ های بذر و اصطلاحات مربوط به آن کلیک کنید .

جوانه­ زنی بذر

پ)  دما :

جوانه زنی بذر یک فرایند پیچیده است که شامل تعداد زیادی واکنش و فازهای منفرد می‌باشد که هر کدام از آنها تحت تاثیر دما قرار دارند. اثر دما بر جوانه زنی می‌تواند به صورت دماهای کاردینال که به صورت دمای حداقل مطلوب و حداکثر است بیان گردد. تعیین دمای حداقل مشکل می‌باشد زیرا جوانه زنی به صورت واقعی انجام می‌شود ولی سرعت آن آهسته است. دمای مطلوب ممکن است به صورت دمایی که باعث ایجاد بیشترین درصد جوانه زنی در یک زمان کوتاه می‌شود تعریف گردد.

حداکثر دما به وسیله دمایی که تجزیه پروتئینهای ضروری برای جوانه زنی را ایجاد می‌کند مشخص می‌گردد. نه تنها جوانه زنی در دماهای کاردینال انجام می‌شود بلکه هر مرحله دارای دمای کاردینال مخصوص به خود می‌باشد با این وجود پاسخ به دما در طول دوره جوانه زنی متغیر است که این به خاطر پیچیدگیهای فرایند جوانه زنی است. پاسخ به دما به تعدادی از عوامل بستگی دارد که شامل گونه – رقم – نواحی رشد – کیفیت نور و دوره زمانی برداشت می‌باشد.

به عنوان یک قانون عمومی در نواحی معتدله بذرها نیازمند دماهای پایین تر از نواحی گرمسیری می‌باشند و گونه‌های وحشی دارای نیازمندی دمایی پایین تر از گیاهان اهلی هستند. بذرهای با کیفیت بالا قادر به جوانه زنی تحت دامنه دمایی گسترده‌تر از بذرهای با کیفیت پایین تر می‌باشند. دمای اپتیمم برای بیشتر بذرها بین 15 تا 30 درجه سانتی گراد است. حداکثر دما برای بیشتر گونه‌ها بین 30 تا 40 درجه سانتی گراد می‌باشد. تعدادی از گونه‌ها در دمای نزدیک نقطه انجماد جوانه می‌زنند.

درجه حرارت مطلوب درجه حرارتی است که در آن حداکثر درصد جوانه زنی در کوتاهترین زمان ممکن انجام می‌گردد. در گونه‌های گیاهی با نیاز دمایی پایین بذوری که به طور کامل نرسیده و یا دوره خواب را به طور ناقص یا نسبی طی کرده باشند ممکن است در دامنه محدود درجه حرارتی مانند دامنه دمایی 5 تا 15 درجه سانتی گراد جوانه بزنند. بذرهای کاملا رسیده دارای چنین دامنه محدود جوانه زنی نیستند. درجه حرارتهای اصلی برای جوانه زنی بذرهای گیاهان زراعی مختلف با هم تداخل دارند ولی در مجموع سرعت جوانه زنی تمامی آنها در درجه حرارتهای پایین کندتر است.

بذر بعضی از گونه‌ها در طول دوره جوانه زنی به خصوص در زمان جذب آب به سرما حساسیت زیادی دارند. فایرابند در سال 1976 دریافت که در برخی از گیاهان زراعی و در دماهای بالا و بحرانی مشخص رشد گیاهچه ممکن است انجام گیرد ولی گیاهچه نمی‌تواند به رنگ سبز درآید. دلیل ظاهری این است که در درجه حرارتهای بالا ریبوزومهای پلاستید نمی‌توانند ساخته شوند و در نتیجه هیچ نوع پروتئینی در پلاستیدهای در حال نمو ایجاد نمی‌شود .

برای مطالعه مقاله بذر چیست کلیک کنید .

ج)  جوانه زنی در دماهای جایگزین:

بذرهای بسیاری از گونه‌ها برای جوانه زنی مطلوب به دماهای متناوب نیاز دارند. به نظر می‌رسد که این دماها دارای تاریخچه طولانی باشند. به عنوان مثال بذرهای بسیاری از گونه‌های درختی و گراسهای بومی تحت شرایط دمایی متناوب بهتر جوانه می‌زنند به نظر می رسد که نیاز برای دما های متناوب در طول جوانه زنی با خواب بذر مرتبط باشد، دما  های متناوب ممکن است جوانه زنی بذر های بدون خواب را تسریع ببخشند.

مک دولاند و همکاران در سال ۱۹۹۴ گزارش کردند که برای بذور بیشتر گراس های نواحی سرد این دامنه دمایی حدود ۱۰ درجه سانتی گراد می باشد. علت اثرات دما های جایگزین بر جوانه زنی بذرها شناخته نشده است. مرسوم ترین اثر بیان شده تاثیر متفاوت روی مراحل متوالی جوانه زنی است. شواهد حاکی از آن است که دما های متناوب باعث تغییر در ساختمان اجزاء بذر و در نهایت جلوگیری از جوانه زنی می شوند.

همچنین پیشنهاد شده که دما های متناوب ممکن است توازنی از محصولات واسطه ای تنفس در سیکل دمای بالا را ایجاد کنند که گفته شده برای جوانه زنی در آن دما نامساعد می باشد ولی ممکن است در دمای پایین تر باعث بهبود جوانه زنی شود. شاید دلیل احتمالی این باشد که دما های جایگزین یک افزایشی را در موازنه بازدارنده – تسریع کننده، جایی که بازدارنده در طول چرخه پایین دما

پیدا می کند و تسریع کننده در طول فاز دمای بالا افزایش پیدا می کند را ایجاد کند که نهایتا منجر به جوانه زنی شوند.

د) استر اتیفیکا سیون (Stratification) یا پیش سرما:

نشان داده شده که پیش تیمار کردن بذر ها در شرایط سرد و مرطوب و در شرایطی که آب جذب کرده اند به خوبی سبب بهبود جوانه زنی می­شوند این فرآیند استراتیفیکاسیون نامیده می شود. این اصطلاح در صنعت نشا که پایه های تکثیری قبل از کاشت در مزرعه و در بهار سال آینده بین لایه هایی از خاک اره و شن مرطوب قرار می گیرند، استفاده می شود. امروزه این اصطلاح به نشر ترکیبی از رویت و نصی ان ایا کاشی دمای بالا به عنوان پیش تیمار استفاده شود، اشاره دارند. این عمل در تمام آزمایشگاه های بنر متداول است و پیش سر ما نامیده می شود.

جوانه­ زنی بذر

و ) خسارت ناشی از سرما:

اگر بنر های خشک گیاهان لوبیای سفید ( LiMa bean) و پنبه در دماهای 5  تا ۱۵ درجه سانتی گراد آب جذب کننده دچار خسارت سرما می شوند. در صورتی که فرآیند جذب آب در دمای بالا تر از ۲۰ درجه سانتی گراد صورت گیرد و متعاقب آن درسا نامش باید در این صورت می توان از خسارت سرما اجتناب کرد. این نوع خسارت نیز در چندین گونه دیگر مشاهده شده است. اساس صدمات ناشی از جذب آب در دما های پایین هنوز شناخته نشسته است اما اولین اثر قابل اندازه گیری در این بذر ها آن است که در مقایسه با بنر های سلامت در فقه ندیده مواد آلی بیشتری به بیرون از بذر تراوش می کند.

معمولا فرض بر آن است که دما های پایین، بسبب ایجاد شرایط تنش در دیواره های سلول می شوند  که این امر به نوبه خود افزایش تراوش سلول را در طی سرما زدگی و به هنگام جذب آب، به همراه وشن و همکاران (۱۹۷۹) نشان دادند که خسارات ناشی از سرما در طی فرایند جذب آب در ذرت به دلیل خسارت وارده به استوانه آوندی ریشه چه آن می باشد.

ویلینگ و لثه یولد (۱۹۸۳) پیشنهاد که خسارت دمای پایین در طی فرآیند جذب آب موجب اختلال در توسعه غشا می شود که این اختلال احتمالا به دلیل کاهش انعطاف پذیری و جلوگیری از ادغام ترکیبات چربی در غشا های سلولی در حال توسعه می باشد.

مطالعات دیگر نشان داده اند که خسارت سرما در طی فرایند جذب آب به دلای متابولیسم انرژی در ذرت و سویا نیست. اما نشان داده شده که بذر هایی که خسارت دما های پایین را در  طی فرآیند جذب آب تجربه کرده اند نسبت به بذر هایی که این خسارت را تجربه نکرده اند نشت مواد بیشتری دارند و بین شدت خسارت ناشی از دمای پایین و کلاس رسیدگی بذر سویا همبستگی وجود دارد.

همچنین ارقام زودرس نسبت به ارقام دیررس نسبت به خسارت دمای پایین در طی فرآیند جذب آب آسیب پذیر تر هستند. وجود روش های کاربردی برای غلبه بر این خسارت از طریق پیش خیساندن بذر یا سایر روش ها می تواند در کاشت زود هنگام در دماهای پایین حائز اهمیت باشد.

جوانه­ زنی بذر

ی)  نور:

تعدادی از بذر ها برای جوانه زنی به نور نیاز دارند. کینزل در سال ۱۹۲۶ حساسیت بذر ها و تعداد زیادی از گیاهان و گونه ها به نور را کشف کرد و بر این اساس صد ها گونه را به شرح زیر تقسیم بندی نمود:

1. بذر هایی که برای جوانه زنی به نور نیاز دارند
2. بذر هایی که برای جوانه زنی به تاریکی احتیاج دارند
3. بذر هایی که جوانه زنی آن ها تحت تاثیر نور و تاریکی قرار نمی گیرد.

بذر های گروه اول را فتوبلاستیک می گویند. اهمیت اکولوژیکی نور بر کسی پوشیده نیست، بذر های برخی علف های هرز تنها هنگامی جوانه می زنند که در اثر شخم در سطح خاک و در معرض نور قرار می گیرند. جوانه زنی گیاهان زراعی که سابقه تاریخی زیادی از نظر اهلی شدن دارند معمولا فتوبلاستیک نیست (به استثنای تنباکو و کاهو).

بذر کاهو در حضور تور جوانه زده و یا اگر در مرحله پس رسی باشند تحت شرایط خاص جوانه می زنند.  این واقعیات نشان می­دهد  که نور عامل موثری در فرایند پس رسی است و سبب می شود که انواع مشخصی از خواب در  در بذر شکسته شود. اگر بذر کاهو در مرحله بلوغ، در معرض درجه حرارت زیاد خاک یا هوا قرار گیرند، خواب ثانویه ای در آن ها ایجاد می­شود.

معمولا بذر کاهو در روز های بلند و درجه حرارت بالا می رسند که این شرایط ممکن است سبب تحریک بذر برای رفتن به حالت خواب شود. نور به روش های زیادی می تواند بر بذرها تان اور انشاء حضور نور باعث بازدارندگی جوانه زنی می شود. بذر های گونه های Dactylorhiza spp)) در حضور نور حتی اگر فاکتور های دیگر جوانه زنی مهیا باشد، جوانه نخواهد زد.

مثال های دیگری وجود دارد که بذور برخی از گیاهان در محیط تاریکی جوانه زنی ضعیفی از خود  نشان می دهند و برای جوانه زنی به نور نیاز دارند. گیاهان آویشن وحشی، شقایق معمولی و گل گندم دارای این گونه بذور هستند. این نوع بذر ها اغلب کوچک هستند و نیاز نوری آن ها احتمالا نوری آن ها احتمالا انعکاس  حساسیت بر به عمق کاشت در خاک است. نور یک سانتیمتر بیشتر در خاک نفود نخواهد کرد، بنابراین هر بذری که در عموئی بیشتر از یک سانتیمتر قرار گیرد در تاریکی کامل خواهد بود.

مکانیسم کنترل نور  در جوانه زنی بذر با مکانیزم های دخیل در تحریک گلدهی، دراز شدن ساقه، تشکیل رنگدانه در میوه ها و برگ ها، توسعه ریشه چه گیاهچه ها و باز شدن ایی کوتیل گیاهچه لوبیا مشابه می باشد. دو عامل شدت نور (لوکس) و کیفیت تور (رنگ یا طول موج) بر جوانه زنی تاثیر می گذارند.

طبیعت کیفیت نور می­تواند به وسیله تور مرسی که از طول موج ها و رنگ های متفاوت ساخته شده، نشان داده شود طول موج های کوتاه تر از ۴۰۰ نانومتر (در ناحیه ماوراء بنفش) و آن هایی با طول موج های بالا تر از ۷۰۰ نانومتر (در ناحیه مادون قرمز) نمی تواند به وسیله چشم غیر مسلح دیده شوند.

1 –  شدت نور:

تاثیر شدت نور روی گونه های مختلف به مقدار زیادی متفاوت است. گزارش شده که جوانه زنی نمادی از بذر ها که نیازمند نور هستند به وسیله نور ماه، که حداکثر ۱۰۰ لوکس را ایجاد می کند، تسریع پیدا می­کند، در صورتی که بذر های کاهو نیازمند شدت های نوری بالاتری هستند. شدت های نور  2160 – 1080 لوکس (۲۰۰-۱۰۰ فوت کندل) از نور غیر مستقیم در آزمایشگاه آزمایش بذر احتمالا برای جوانه زنی بیشتر گونه ها کافی می باشد.

بیشتر ژرمیناتور های استفاده شده برای بذر های که به نور نیاز دارند با ور اضافی (مکمل) تجهیز شده که چندین هزار لوکس نور را ایجاد می کنند. به عنوان مثال، مقایسه روز روشن و آفتابی تا بیشتر از ۱۰۸۰۰ لوکس (۱۰۰۰۰ فوت کندل) و روز ابری حدود ۱۶۲۰۰ لوکس (۱۵۰۰ فوت کندل) را ایجاد می کند.

جوانه­ زنی بذر

2 – کیفیت نور:

بیشترین مقدار جوانه زنی در نواحی قرمز (۷۰۰-۶۶۰ نانومتر) با حداکثر مقدار ۶۶۰ نانومتر ایجاد می­شود طول موج های زیر ۲۹۰ نانومتر باعث بازدارندگی جوانه زنی می شوند، دومین ناحیه بازدارندگی جوانه زنی در ناحیه آبی (۴۴۰ نانومتر) است، با این وجود بین طول موج ها،  ۲۹۰ و ۴۰۰ نانومتر اثرات شخصی ایجاد نمی شود. با قرار دادن متناوب بذر های آب جذب کرده در معرض نور قرمز دوره جوانه زنی بذر می­تواند به تناوب بهبود پیدا کند و اثر نهایی آن که مستقل از دمای وابسته به آخرین طول موج داده شده است، بازداشته شود.

جوانه زنی برگشت پذیر در اثر نور در بذرها به علت یک جفت واکنش شیمیایی وابسته به نور است، واکنش شیمیایی به وسیله طول موج جذب شده در سلول­های گیاهی کنترل می­شود.

اولین بار از گیاهچه رشد یافته ذرت در تاریکی پیگمان های پروتئینی جدا گردیدند، این پیگمانها بعداً فیتوکروم نامیده شدند، این پیگمان ها در شکل تغلیظ شده آن به رنگ آبی ظاهر شده و به وسیله نور به رنگ قرمز کمرنگ در می آیند.

اعتقاد بر این است که شکل جاذب نور قرمز دور (ایجاد شده به وسیله قرار گرفتن در معرض نور قرمز) از لحاظ بیولوژیکی شکل فعالی است که به وسیله تحریک سنتز آنزیم­های ضروری برای جوانه­زنی عمل می­کند.

3 –  طول روز:

جوانه زنی بذرهای چندین گونه، به شرایط کنترل شده فتوپریودی واکنش نشان می­دهند. به نظر می­رسد که این مکانیسم به وسیله فعال­سازی فیتوکروم مشابه با تحریک گلدهی کنترل می­شود.

در مورد تحریک گلدهی، گونه ­های روزبلند مانند بگونیا (Begonia evansiana) و گونه های روزکوتاه مانند تاج خروس (Amaranthus retrofeus) را می توان ذکر نمود.

در تعدادی از موارد، ممکن است اثر متقابلی از واکنش نوری با فیتوکروم وجود داشته باشد که اثر فتوپریودی را ایجاد می­کند. پیشتر اشاره شد که پاسخ فتوپریودی خصوصاً در گونه­ های روز بلند، مستقل از دما است.

به عنوان مثال، گونه های روز بلند به طول روز حساس هستند و تقریباً به روز طولانی کامل نیازمند می باشند، نیاز به دما برای طول روزهای طولانی با افزایش دما به شدت کاهش پیدا می­کند، در نواحی گرمسیری جوانه زنی می­تواند در فقدان نور تسریع پیدا کند.