مغز ماکادمیا

ماکادمیا یا ماکادامیا یک تیره از درختان بومی استرالیا به شمار می رود. بومی مناطق نیوساوت ولز و کویینزلند میباشد. ماکادامیا در زبان های محلی استرالیا نام های خاص خود را دارند و در مناطقی دیگر به آن ها آجیل بوته ای، آجیل هاوایی یا حتی فندق استرالیایی می گویند. این آجیل خاص و متفاوت تا مدت ها خوراک اصلی بومیان استرالیا بود.

این آجیل در ایالت (جزیره) هاوایی امریکا جایی که در قرن نوزدهم تعریف شد به صورت تجاری تولید شد، برای مدتی طولانی بزرگترین تولید کننده ی این آجیل محسوب می شد. آفریقای جنوبی در حال حاضر به مدت یک دهه است که بزرگترین تولید کننده ی ماکادامیا می باشد. در سال 1875 گیاه شناسی آلمانی به نام فون مولر به افتخار و علاقه ی خود به جان ماکادم شیمی دان و سیاستمدار اسکاتلندی، این آجیل را به نام او ثبت نمود.

ماکادامیا یک تیره همیشه بهار (همیشه سبز) می باشد که بلندای آن از دو تا دوازده متر ارتفاع می رسد. برگ های آن حلقوی و سه تا شش تایی بوده و اطراف آن دندانه دار منظم می باشد. به مانند بادام گل می دهد و قطر گل های آن ده تا پانزده میلیمتر می باشد. رنگ های گلهای آن جذاب و سفید، صورتی یا بنفش می باشد و با زنبور گرده افشانی و تکثیر می یابد. درخت ماکادامیا هفت تا ده سال زمان می برد تا به بار بشیند و این مهمترین دلیل کمیاب بودن این میوه/آجیل و در نهایت بالا رفتن قیمتش می باشد.

مثل بیشتر آجیل ها، در ابتدا میوه ای سبز دارد و میوه اش قابل خوردن نیست. با گذشت زمان میوه ی سبز (و تلخ مزه آن) پوسیده و ریخته می شود. به هسته ی سخت آجیل بر می خوریم که در برخی نژاد های ماکادمیا ترک خورده و آماده به شکستن می باشد (مانند پسته و فندق که نژادهایی بسته و باز دارند) مغز درشت آن در این پوسته ی سخت قرار دارد. مزه ی آن بین فندق و بادام است و از فندق درشت تر و از گردو اندکی کوچکتر است، با این وجود به دلیل فشردگی وزن مغز آن از هر دو سنگین تر می باشد.

خواص ماکادمیا

در میان آجیل های جدید، ماکادامیا از همه جدید تر می باشد. در واقع اکثر ما طعم خاص و متفاوت این آجیل را نچشیدیم. مزه ی آن به نسبت بیشتر آجیل ها شیرین تر می باشد در واقع میزان قند موجود در یکصدگرم مغز ماکادامیا 4 گرم می باشد که از بقیه ی آجیل ها بیشتر است.

انرژی مغز ماکادمیا بسیار بالاست و حاوی هفتصد و بیست کالری (در صد گرم) می باشد. از این رو بومیان استرالیا قرن ها به ماکادمیا نه به عنوان یک میان وعده یا تنقلات، بلکه به عنوان یک منبع خوراک (غذا) نگاه می کردند. دو ماده ی معدنی فسفر و پتاسیم را در حد وفور دارا می باشد.

چربی آن کاملا زیردندان محسوس است و میزان روغنی که می دهد بیشتر از بقیه ی انواع آجیل می باشد. چربی اشباع کمی داشته و عمده چربی آن غیر اشباع و برای قلب مفید است. طب سنتی فعالیت کمی روی این آجیل داشته، اما آن طور که به نظر می آید باید طبع گرم داشته باشد.

مصرف ماکادمیا

این آجیل با توجه با مزه و طعم خاصی که دارد، بهتر است به تنهایی میل و مصرف شود. می توان با کمی پودر کاکائو کمی طعم دار کرد. اما ترجیح ما این است که این آجیل را بدون هر ترکیبی، به تنهایی زیر دندان گذاشت و از صدای خرد شدن و مزه اش لذت برد. عمده ی ماکادمیای جهان برای روغنگیری برداشت می شود. روغن ماکادمیا با توجه به منیزیمی که دارد برای شفافیت پوست و تقویت قلب عالی می باشد، همچنین بینایی را بهبود بخشیده و از ریزش مو جلوگیری می کند.