گل مریم نخودی

گل مریم نخودی با نام دیگر کلپوره از گیاهان علفی می باشد. ظاهری سفید و پنبه ای دارد و در قسمت های بایر، سواحل سنگلاخی و ماسه زارها رشد می کند.

این گیاه برگ هایی باریک، دراز پر از کرک های پنبه ای می باشد. گل های آن به رنگ های سفید، زرد و ارغوانی می باشد. با توجه به شرایط محیطش بین خرداد و مرداد گل می دهد.

در زمان های خیلی دور از این گیاه به صورت درمانی استفاده می کردنند.

گاهی موارد بخش عمده استفاده در تولید عسل، یک نوع گیاه خاص می باشد که در این موارد این عسل را تک گیاه می نامند.حالا اگر گیاه منطقه بیشتر از گیاه مریم نخودی باشد، زنبورعسل بیشتر از شهد همان گیاه استفاده می کند و عسل را تولید کند. به همین علت آن عسل را عسل مریم نخودی می نامند.

منطقه رویش این گیاه گرگان،  سیاه بیشه، کندوان،  شاهرود و بسطام می باشد و  زمان برداشت آن هم در اواسط اردیبهشت تا اواسط مرداد می باشد.

خواص استفاده از گل مریم نخودی

• سرشاخه های این گیاه خواص نیرودهنده، مقوی و ضد تشنج دارد و با وارد شدن گرد این گیاه داخل مخاط بینی باعث ایجاد عطسه می شود.
• برای درمان سردرد، عملکرد دستگاه تغذیه، بیماری های دستگاه تناسلی و درمان تاخیری در قاعدگی بسیار موثر می باشد.
• از این گیاه برای درمان نیش حشرات استفاده می کنند.
• استفاده از این گیاه برای تقویت اعصاب مفید است و همچنین برای تثویت لثه ها مفید می باشد.
• مصرف این گیاه باعث کاهش کلسترول و تری گلیسیرید می شود.
• در بلوچستان، هند و ایران از این گیاه برای درمان درد در ناحیه قلب و قفسه سینه استفاده می کنند.
• از جوشانده گل مریم برای درمان تب و سرماخوردگی استفاده می کنند.
• قرقره جوشانده این گیاه برای شستشو و ضد عفونی کردن و رفع برفک دهان موثر می باشد.

عوارض مصرف گل مریم نخودی

• استفاده از این گیاه برای زنان باردار، ماردان شیرده و کودکان زیر 4 سال اصلا توصیه نمی شود.
• مصرف زیاد این گیاه باعث مسمومیت کبد و کلیه ها می شود.
• افرادی که دارای بیماری گلوکوم ( آب سیاه چشم)، بزرگی پروستات می باشند بهتر است که از این گیاه استفاده نکنند.
• افرادی که دارای ناراحتی های قلبی و نارسایی کلیه می باشند نباید از گل مریم نخودی استفاده کنند.
• مصرف این گیاه همراه با داروهای دیابت ممکن است باعث افت شدید قند خون بشود.