پاپایا خشک فرآوری شده

پاپایا که برخی به این میوه، خربزه ی درختی یا انبه ی امریکایی می گویند یک میوه ی استوایی (گرمسیری) با خاستگاه امریکای جنوبی می باشد. امروزه این گیاه در مناطق مختلفی از جنوب آسیا گرفته تا جنوب غرب آسیا رشد و تکثیر می شود. هنوستان بزرگترین تولید کننده و پس از آن برزیل و مکزیک در رتبه های بعدی قرار دارند.

درخت پاپایا چندان بلند نیست و حداکثر به ده متر می رسد. نژاد پر کاشت آن قدی اندکی بیش از چهارمتر دارد. اندازه میوه اش تا چهل و پنج سانتیمتر طول و سی سانتیمتر قطر می رساند. ظاهر آن یک بیضی متقارن می باشد. به مانند انبه رنگ میوه در بدو امر سبز بوده و هرچه رسیده تر باشد به زرد کهربایی و نارنجی می رسد.

میوه ی کال دارای ماده ی لاتکس می باشد که برای بدن زیان رسان می باشد. اما میوه پس از چینش هم به رسیده شدن خود ادامه می دهد. رنگ آن از سبز رنگ به زرد کهربایی تا نارنجی می رسد و این ماده ی مضر کم کم تجزیه می شود.

این میوه علاوه بر شیرینی پزی و دسرپزی در مناطق مختلفی (مانند جنوب شرق آسیا و قاره ی امریکا) در طبخ غذاهای محلی کاربرد دارد. در طب سنتی جوشانده ی برگ آن را برای بیماری هایی مثل مالاریا استفاده می کنند و تنفس دود برگ آن برای مبتلایان به آسم مفید می باشد.

درخت پاپایا

درخت پاپایا هم بصورت نر و ماده مجزا و هم بصورت هرمافرودیت (نر و ماده هر دو بر یک درخت) در طبیعت وجود دارد. معمولا در مدل نر و ماده مجزا تولید میوه ها درشت تر و خوشمزه تر می باشد. اما از نظر اقتصادی هرمافرودیت بهتر می باشد. از نظر اقتصادی کاشت پاپایا به صرفه است، زیرا سه سال پس از کاشت به بهره وری می رسد.

ذات این درخت در مناطق حاره ای است و دمای زیر صفر آسیب جدی به آن رسانده و یا به کلی باعث مرگ درخت می شود. خاک مورد نیاز آن ماسه ای بوده و بایستی به خوبی زه کشی شود. آب نباید پای درخت انباشته شود وگرنه درخت طی بیست و چهار ساعت انباشت آب، می میرد.

خواص میوه ی پاپایا

یکصد گرم پاپایا خشک انرژی معادل 350 کالری دارا می باشد. البته با مواد شیرین کننده و طعم دار این میزان بالاتر هم می رود. این میوه به مانند اکثر میوه های استوایی سرشار از خاصیت می باشد. آنزیم پایین موجود در آن باعث قطع پروتئین های موجود در گوشت شده و گوارش آن را تسهیل می کند.

این میوه دارای مقادیر بالایی آنتی اکسیدان می باشد. این آنتی اکسیدان ها سبب افزایش میزان اچ دی ال شده و اثر محافظتی کلسترول را بالا می برد. همچنین از رسوب کلسترول در دیواره ی رگ های خونی جلوگیری کرده و می تواند مانع از سکته های قلبی شود.

پتاسیم بالای موجود در آن آب درون سلولی را تامین نموده و با بهینه سازی گردش خون در رگ ها سطح فشار خون تنظیم می گردد. آنتی اکسیدان و ویتامین ث موجود در پاپایا باعث تقویت بدن در مقابل بیماری های ویروسی مثل سرماخوردگی و آنفولانزا می شود. فیبر بالای پاپایا علاوه بر تقویت قلب باعث ایجاد سیری شده و کمک به لاغری کمک می کند.

خشک کردن پاپایا

این میوه را باید پیش از قرار دادن در دستگاه های خشک کن، با دستگاه هایی برش برش (اسلایس) کرد. سپس آن را می پزند یا بخار پز می کنند و پس از آن مبادرت به فرایند خشک کردن می نمایند. پاپایا بهتر است خیلی خشک و کریپسی نشود و به حالت نرم و پاستیلی در بیاید. به هنگام خشک کردن به آن ژلاتین و مواد طعم دهنده استفاده می کنند. پاپایای خشک فراوری شده، به عنوان یک میان وعده بسیار دلچسب مطرح است.

مصرف پاپایای خشک:

به دلیل فراوری شده ی محصول مذکور، می توان به تنهایی آن را به عنوانی یک میان وعده یا یک وعده ی پذیرایی استفاده نمود. حتی می توان ریز کرد و برای درست کردن تارت از این محصول فرآوری شده استفاده نمود.