فوفل

فوفل یا پوپل یا نخل هندی با نام علمی Areca که در بیشتر کتاب های طب سنتی با نام فوفل شناخته می شود. درختی است از تیره نخل ها که در مناطق گرم آسیا، هندوستان و جاوه می روید با قامتی تقریبا بلند که ارتفاع آن به 25 متر هم می رسد.

نام های دیگر این گیاه سپاری، تانبول، کوثل، پوفل و فاطویل است. میوه فوفل در ابعاد یک تخم مرغ است، هنگامی که نارس است رنگ پوست خارجی آن سفید و پس از رسیدن رنگ آن زرد نارنجی می‌شود. در داخل میوه فوفل یک عدد دانه بیضی شکل که درازای آن حدود 2 سانتی متر است قرار دارد که رنگ غشای آن قهوه ای بوده، طعم دانه تلخ، قابض و بویی شبیه پنیر دارد.

قسمت های مورد استفاده گیاه فوفل شامل دانه، پوست دانه، شاخه های جوان، جوانه ها، برگ ها و تا حدودی ریشه درخت بوده که خواص دارویی دارند.

اغلب در هند، مالزی، سیلان و جنوب چین انتشار دارد. این درخت در ایران نمی روید و میوه‌ آن (فوفل) یکی از اقلام گیاهان دارویی وارداتی می باشد.

فوفل در طب سنتی

جویدن مخلوط میوه و برگ فوفل سنتی تاریخی است و در بسیاری از کشورهای آسیایی و اقیانوسه رایج است. از دانه درخت فوفل مخلوط با اجزای دیگر برای تهیه ماستیک یا سقزی به نام بتل استفاده می شود. بتل ماده است که جویدن آن موجب ازدیاد ترشح بزاق می شود. استعمال موضعی آن جهت درمان آماس های گرم غلیظ سودمند است.

طبیعت فوفل سرد و خشک است

کاربرد فوفل

چوب درخت فوفل را در نجاری به کار می برند و از الیاف پوست آن در نساجی الیاف استفاده می شود.

جوانه انتهایی تنه این گیاه را به نام کلم فوفل به مصرف تغذیه می رسانند. معمولاً فوفل را به صورت سائیده شده استفاده می کنند.

مقدار مصرف خوراکی آن به طور معمول 4 گرم در روز است.

از دیگر روش های استفاده از خواص فوفل تنقیه آن می باشد. برای تنقیه 40 عدد دانه فوفل را در 300 سی سی آب به مدت نیم ساعت بجوشانید تا مقدار آن به 120 سی سی برسد، سپس آن را خنک نموده و قبل از صبحانه ناشتا تنقیه نمایید، روش تنقیه تاثیر قابل ملاحظه ای در کشتن و خروج انگل ها زمانی که هیچ دارویی جواب نداده و یا به دارو دسترسی ندارید، خواهد داشت البته لازم به یاداوری است که در پزشکی امروز روش تنقیه ممنوع می باشد.

در دامپزشکی نیز این گیاه به عنوان کرم‌کش برای از بین بردن کرم های نواری احشام و سگ ها و نیز درمان قولنج روده اسب ها استفاده می شود.

خواص فوفل

فوفل دارای خواص بسیاری می باشد که در ذیل به آنها اشاره کرده ایم.

• داروی ضد کرم و ضد انگل است، جوانه های خام فوفل به عنوان کرم کش برای اطفال تجویز می شود.
• فوفل ضد مالاریا و تب های نوبه ای و نیز ضد سرفه است.
• جهت معالجه استسقاء و آفتاب زدگی از پوست میوه این گیاه می توان استفاده کرد.
• از خواص فوفل کمک به هضم غذا بوده، این گیاه تقویت کننده معده می باشد.
• فوفل مسهلی خوب، مدر و قاعده آور است.
• جهت درمان و کاهش علایم دیفتری اسانس برگ های این گیاه را به صورت بخور و غرغره می توان استفاده کرد.
• یکی از خواص فوفل رفع جوش داخل دهان است که در اثر گرمی ایجاد شده است، به این منظور بایستی دمکرده این گیاه مزمزه شود.
• جویدن فوفل برای خوشبو کردن دهان مؤثر است.
• جهت سستی اعصاب از این گیاه می‌توان استفاده کرد.

مضرات فوفل

ممکن است تارهای صوتی را برنجاند و بهتر است همراه کتیرا میل شود. برای اشخاصی که سنگ کلیه و مثانه دارند مضر است.

اگر دانه نارس آن خورده شود، سرگیجه و خفقان عارض می شود. در چنین شرایطی باید آب سرد خورده و از راه دهان در گوش ها هوا دمید.

از مضرات فوفل خاصیت اعتیاد آوری آن بوده و زیاده روی در مصرف آن باعث افزایش احتمال ابتلا به سرطان های دهان است.

مصرف آن در دوران بارداری و شیردهی ممنوع است.