دار فلفل

دارفلفل یا فلفل دراز با بویی مطبوع اما طعمی تند و سوزان از گونه های خانواده فلفل است. در زبان هندی دارفلفل، راپی پلامول نامیده میشود. این فلفل بومی جزیره جاوا در کشور اندونزی است و در قرن پنجم قبل از میلاد به یونان رفت و مورد مطالعه بقراط اندیشمند آن زمان قرار گرفت. قبل از کشف قاره آمریکا، دارفلفل یکی از ادویه های معروف، مهم و پرکاربرد آن زمان در اروپا و آسیا بود.

گیاه شناسی دارفلفل

گیاه دارفلفل شبیه به درخت توت است و میوه آن دراز، ناهموار و شبیه به شاتوت ولی باریک‌تر و درازتر اما با طعمی بسیار تند و تیز است. رنگ میوه خام آن زرد کم رنگ و متمایل به سبز است که پس از رشد تیره تر شده و در نهایت به رنگ قهوه ای متمایل سیاه می شود. شکوفه ی آن مانند شکوفه درخت بید است که در ایام بهار از درخت می افتد. این گیاه در مناطق گرم هندوستان، هند و چین و شبه جزیره‌ی مالایا انتشار دارد و در سایر مناطق دنیا اغلب کاشته می شود.

کاربرد دارفلفل

از دار فلفل به عنوان یک طعم دهنده، چاشنی و ادویه در تهیه انواع غذا استفاده می شونند همچنین به دلیل داشتن اسانس فلاندرن  می توان از روغن یا پماد آن در جهت تسکین دردهای موضعی استفاده کرد. استفاده از دارفلفل به عنوان دمنوش نیز یکی از راه های استفاده از این فلفل پر خاصیت است.

از دارفلفل در ترشی های هندی و نپالی به وفور استفاده می شود همپنین یکی از ارکان ثابت ادویه ای مخلوط آفریقایی است. در اندونزی، مالزی، هند و پاکستان به راحتی در هر فروشگاهی قابل دسترس است.

خواص دارفلفل

برگ، میوه و ریشه دارفلفل خواص دارویی دارد. دار فلفل می تواند در تقویت معده و از بین بردن نفخ شکم موثر باشد. همچنین در درمان بیماری‌های طحال و سیاتیک، نقرس و تشنج از عصاره و اسانس دارفلفل بهره می جویند. رفع بوی بد دهان، آروغ‌های ترش و بدبوی دستگاه گوارش نیز با دارفلفل درمان می شود. تاثیرات دارویی دارفلفل در درمان فلج عضلات و تسکین درد استخوان و مفاصل و تـقـویت شهوت و میل جنسى نیز به اثبات رسیده است.

از مهمترین فواید دارفلفل، درمان سردردهای شدید و میگرنی است برای این منظور می توانید دار فلفل را همراه با کمی گندم به صورت دمنوش آماده کرده و با کمی عسل آن را طمع دار و ملایم کنید و بنوشید.

در طب سنتی دارفلفل یا فلفل رنگی را دارای طبع گرم و خشک دانسته اند. البته به یاد داشته باشید که مصرف دارفلفل برای گرم مزاجان مضر است و موجب کاهش نور چشم و کاهش ترشح اسپرم می شود.