نهال گیلاس سورینام

گیلاس سورینام از خانواده موردیان می باشد و برای قسمت های شرقی آمریکای لاتین است و در کشورهای دیگری چون: جنوب برزیل، پاراگوئه، اروگوئه کشت می شود. نام های دیگر آن گویان، پیتانگا و نانگاپیری میباشد.

این نوع از گیلاس معمولا در باغ ها به عنوان پرچین، دیوار و زینتی کاشته می شود. درخت آن کوچک و مخروطی شکل میباشد. حدود 6 تا 8 متر رشد می کند. هر زمان که شاخه هایش شکسته بشوند، یک نوع صمغی با بوی تند از درختان بیرون می آید که ممکن است باعث ناراحتی تنفسی بشود.

میوه این گیاه مزه کمی تلخ و شیرین همراه با بویی تند و گزنده ولی خوشمزه دارد. این نوع از گیلاس را می توانید در مناطق معتدل، نیمه گرمسیر و گرمسیری کاشت کنید. در شهریور ماه شکوفه های درختان باز می شوند ودر مهر ماه میوه ها می رسند. در آذر ماه و دی ماه درختان دوباره شکوفه می دهند و در اسفند، فروردین، اردیبهشت وخرداد یک سری محصول دیگر می دهند.

هر زمان که میوه ها به راحتی و با یک اشاره از درخت کنده شدند، زمان برداشت محصول است واگر زودتر محصول برداشته شود، صمغی میباشد. پوست این میوه ها بسیار نازک است و دارای گوشت نارنجی مایل به قرمز می باشد. همچنین آبدار است و مزه ترش وشیرین دارد. دقت داشته باشید که هسته این میوه ها به شدت صمغی و تلخ می باشند و اصلا نباید مصرف بشوند.

شرایط نگهداری از نهال گیلاس سورینام

این گیاه رشد کندی دارد و ممکن است بعد از دو سال میوه دهد، در بعضی از انواع آنها ممکن است که میوه دهی به 5 تا 6 سال یا حتی 10 سال طول بکشد. این درختان نیازی به هرس سالانه ندارند. اگر می خواهید که در مناطق سرد این گیاه را داشت باشید، می توانید آن را در گلدان پرورش دهید.

این درختان برای رشد و نمو به نور آفتاب نیاز دارند و باید در معرض نور آفتاب قرار بگیرند. اگر دارای ریشه های محکمی باشند می توانند در برابر یک دوره خشک سالی مقاومت داشته باشند و با بارندگی نیاز آبی آن ها تامین می شود. هر زمان که میوه ها شروع به بیرون زدن کردند، خاک های مرطوب و نمناک را دوست دارند و باعث تولید محصولات بیشتر می شود.

این گیاهان در هر نوع خاکی مانند شن و ماسه، لومی شنی، خاک رس سنگین و سنگ نرم آهک رشد میکنند. در برابر آبیاری غرقابی و ایستا هم مقاومت دارند، ولی با قرار گرفتن در آب های شور به شدت آسیب می بینند.

برای کاشت این نوع از گیلاس، ابتدا باید زمین را شخم بزنید هم سطح کنید و بعد نهال ها را یا به صورت تکی و یا به صورت سیستم پرچین کاشت کنید. دقت داشته باشید که در کاشت تکی باید فاصله هر نهال را 4 متر از همدیگر در نظر بگیرید.

این گیلاس ها مخصوص کاشت در مناطق معتدل و گرمسیری میباشند و همچنین مناطقی که دارای زمستان های سرد و یخبندان می باشد اصلا مناسب کاشت برای این نوع از گیلاس نمی باشد. معمولا تا سرمای حدود 3- درجه را تحمل میکند و در این دما به صورت آرام رشد می کند. بهتری دما برای درختان جوان تر 2- تا 22 درجه سانتی گراد می باشد و برای درختان دیگر که در خاک ثابت شده اند 5- تا 56 درجه سانتی گراد می باشد.

از این درختان به عنوان پرچین هم مورد استفاده قرار می گیرد و به همین دلیل نیازی به هرس ندارند و در صورت هرس نشدن دارای نتیجه بهتری می باشند.

برای داشتن محصولات با کیفیت، بهتر است که هر سه ماه یک بار به درختان کود بدهید و دقت داشته باشید که آبیاری منظم هم می تواند محصولات خوبی را برای درختان داشته باشد.

طریقه کاشت نهال گیلاس سورینام

کاشت نهال بسیار آسان است. کاشت نهال با توجه به گونه‌های مختلف متفاوت است که در زیر به آنها اشاره خواهیم نمود در ادامه نیز همراه ما باشید.

نهال ریشه لخت:

در این نوع نهال ابتدای گودالی ایجاد کنید، سپس کمی خاک درون آن بریزید و نهال را در درون آن قرار دهید و اطراف آن را با خاک نرم و مناسب پر کنید سپس گیاه را آبیاری کنید.

نهال گلدانی:

در نهال گلدانی نیز ابتدا گودالی ایجاد نمایید سپس گلدان را شکسته و نهال را با خاک گلدان مستقیماً در گودال قرار دهید و اطراف آن را پر کنید. سپس گیاه را آبیاری کنید.

نهال گونی پیچ یا نایلون پیچ:

در این نوع نهال نیز ابتدای در محل مورد نظر گودالی ایجاد کنید و سپس نهال را با نایلون و گونی در درون آن بگذارید همچنین می‌توانید پس از گذاشتن گلدان در درون گودال نایلون یا گونی را بردارید.

آفات و بیماری های گیلاس سورینام:

این درختان در بسیاری از کشور ها کاشته می شوند و در برابر آفات، بیماری ها و خشکی بسیار مقاوم می باشند.

بهترین زمان برای کاشت نهال گیلاس سورینام

بهترین زمان برای کاشت نهال، هنگام خواب نهال در فصل پاییز می باشد و به دلیل اینکه این درختان مخصوص کاشت در مناطق گرمسیر می باشند، به راحتی می توانید در فصل پاییز نهال ها را کاشت کنید، زیرا این مناطق دارای زمستانهای سرد و برفی و یخبندان نمی باشند.

کاشت نهال در این فصل باعث می شود که درختان زمان مناسب برای برقراری ارتباط با شرایط جدید را داشته باشند.