هفت گیاه مناسب سیستم هواکشت

علاقه مندان با باغبانی در فصل زمستان زمین خود را ترک می کنند، اما دوست دارند که در تمام طول سال از مزایای هواکشت استفاده نمایند. این روش نه تنها باعث بازیابی مواد معدنی و مواد مغذی خاک می شود، بلکه محیط مناسب برای رشد را نیز فراهم می کند. علاوه بر این، برای رسیدن به بازده حداکثر از آب کمتری استفاده می کند. بر خلاف استاندارد باغبانی هیدروپونیک (شیوه کشت گیاه بدون خاک می­باشد)، هواکشت به رطوبت و مواد مغذی نیاز دارد. این روش، یک روش سازگار با محیط زیست بوده و برای رشد میوه ­ها و سبزیجات اقتصادی است. بهترین گیاهان برای هواکشت در زیر آمده است.

1- گوجه فرنگی:

ارقام مختلف گوجه فرنگی به صد رقم می­رسند، اما در کل به سه دسته تقسیم می­شوند: معین، نیمه معین و نامعین. بهترین گیاهان برای هواکشت، گیاهان دارای رشد معین هستند. شاخه ­های کوچک و گل­ها نشان دهنده گیاهان گوجه فرنگی دارای رشد معین هستند؛ دوره برداشت آن­ها کوتاه است. اگرچه این صفات برای کشت در محیط بیرون نامناسب است، اما در سیستم­های هواکشت رشد خوبی دارند. بر اساس این واقعیت، تولید کنندگان از طریق هواکشت محصولات خوبی را به ازای هر فوت مربع تولید می­کنند که برداشت آن در کوتاه مدت مشکل نیست.

اگرچه سیستم هیدروپونیک گوجه فرنگی از بذر رشد می­کند، اما هواکشت از طریق تکثیر قلمه­ ها (بخشی از ساقه با اندازه 10 سانتیمتر) حاصل می­شوند. این گیاه جدید بلافاصله جوانه ­زنده و گل تولید می­کند و در طی یک ماه میوه ­های آن قابل برداشت می­شود.

برای خرید انواع بذر گوجه فرنگی کلیک کنید.

2- بادمجان:

منشاء بادمجان از هند بوده و هزاران سال قبل از قرار گیری در مسیر تجارت جهانی در چین رشد داده می­شد. گل­های آن پنج رنگ بوده و برگ­های آن به رنگ خاکستری – سبز می­باشد. میوه ­ها به طور معمول بنفش تیره بوده و بخش گوشتی آن سفید می­باشد. از آنجا که بادمجان آفتاب و گرما را دوست دارد، قرار دادن آن در سیستم هواکشت بسیار مهم است. همچنین، هنگام تهیه محلول مواد مغذی بایستی نیتروژن به اندازه کافی وجود داشته باشد.

با توجه به اینکه ارقام مختلف دارای مقدار رشد متفاوتی هستند، برآورد میزان جوانه ­زنه و زمان برداشت آن چالش برانگیز بوده و معمولا بذرها بین یک تا دو هفته جوانه می­زنند. به طور کلی، گیاه در دمای اتاق – بین 20 تا 30 درجه سانتی گراد رشد می­کند. در هواکشت، برای کیفیت بهتر بادمجان تولیدی بایستی گرما و رطوبت مناسب باشد.

3- هندوانه:

هندوانه به اقلیم گرم نیاز دارد و بهترین گیاه برای هواکشت است. هندوانه می­تواند از بذر یا کشت نشاء رشد کند، اما برای کشت نیاز به خاک بسیار گرم دارد. البته با استفاده از هواکشت می­توان شرایط مناسب را تامین کرد. ریشه ­های گیاه هر ساعت بایستی به مدت هشت دقیقه مرطوب باشند.

در زمین، هندوانه به فضای زیادی نیاز دارد. با این حال، در ماه­های گرم به صورت عمودی رشد کرده و میوه آن رشد و گسترش می­یابد. قرار دادن آن در معرض نور آفتاب بسیار مطلوب است.

باغبانی هواکشت برای انواع هندوانه، بدون دانه و با دانه، مناسب است. بدیهی است که انواع کوچک­تر برای رشد در شرایط بسته بهتر عمل می­کنند. اگرچه این گیاهان به مقدار زیادی آب نیاز دارند، اما غلظت مه در ریشه آن میزان آبیاری را کاهش می­دهد.

4- کاهو:

در هوای بیرون، کاهو سبزی آب و هوای خنک است. در حقیقت، این یک گیاه برگ سبز است که می­تواند یخ­زدگی را تحمل کند. با این حال، کشت آن در سیستم­های هواکشت به معنی ترموستات پایین تر می­باشد که باعث افزایش نور آفتاب می­شود. در محیط خارج، کمبود رطوبت باعث می­شود که طعم کاهو تلخ شود. البته این موضوعی نیست که باغبانی هواکشت را تحت تاثیر قرار دهد. طیف گسترده ­ای از انواع کاهو وجود دارد که مراقبت و تغذیه آن­ها اختصاصی است. محلول مواد معدنی بایستی دارای مقادیر بالای پتاسیم نسبت به نیتروژن و فسفر باشد. رطوبت یا قطرات کشت هواکشت به صورت میکرون اندازه ­گیری می­شود، یعنی یک میلیونم متر. هر گیاه دارای سطح میکرون مطلوب بوده و می­تواند مواد مغذی را جذب کند. تولید کنندگان کاهو اندازه قطرات را در پنج میکرون نگه می­دارند. تعیین بهترین اندازه قطرات باعث می­شود که شرایط برای رشد گیاه در هواکشت فراهم شود.

برای خرید انواع بذر کاهو کلیک کنید.

5- خردل:

اگرچه خردل بومی اروپا است، اما هم اکنون در یک چهارم میلیون هکتار از زمین­های کشاورزی ایالات متحده کشت می­شود. از نظر کشت و مصرف، خردل زرد بهتر از گونه­ های قهوه ­ای محسوب می­شود. با این حال، با توجه به امکان کشاورزی آن، این گیاه یک گیاه مناسب برای هواکشت محسوب می­شود. همانند کاهو، خردل یک محصول آب و هوای سرد بوده و بایستی دمای اتاقک رشد برای آن تنظیم می­شود. محلول مناسب برای رشد خردل بایستی غنی از پتاسیم نیتروژن، فسفر و گوگرد باشد. محلول مشابه در گل کلم و چغندر سوئیسی نیز استفاده می­شود. یک ماه پس از کشت می­توان سبزی خردل را برداشت کرد.

6- زنجبیل:

برای مدت طولانی زنجبیل در آشپزی و غذاهای آسیایی به طور گسترده استفاده می­شد. مطالعاتی که توسط دانشگاه کرنل انجام شد، تقاضای قوی برای زنجبیل محلی را در ایالت نیویورک نشان داد. زنجبیل به عنوان یک فاکتور ضد التهاب بوده و تنظیم کننده قند خون است و در درمان اختلال در هضم نیز استفاده می­شود. طعم خوش آن سبب افزایش استفاده از آن شده و به عنوان یکی از گیاهان مناسب برای هوا کشت در نظر گرفته می­شود. نمک­های کود می­تواند به ساقه­ های رشد یافته از بوته، مانند ریزوم، آسیب وارد کند. محلول­پاشی هواکشت می­تواند تماس مستقیم با ریشه را بدون لمس آن فراهم کند.

برای مطالعه مقاله آِئروپونیک(هواکشت) چیست کلیک کنید.

7- نعناع:

همانند زنجبیل، نعناع نیز به صورت هواکشت رشد می­کند. هنگام کشت در خاک، نعناع از بذر یا قلمه­ ها رشد می­کند. نعناع تازه دارای طعم و عطر بیشتری بوده و محل رشدن آن تاثیر بسزایی دارد. ریشه ­های نعناع به یک بخش متصل شده و اسپری مواد مغذی باعث ذخیره رطوبت بیش از حد می­شود. این به معنای جوانه­ زنی سریع، برداشت زودتر و تولید بیشتر است.

خلاصه:

اگر منابع مالی اجازه دهد، باغبانان داخلی می­توانند از یک فصل رشد بی­ پایان استفاده کرده و میوه ­های تازه و سبزیجات را فراهم کنند. هواکشت نه تنها باعث صرفه جویی در مصرف آب می­شود، بلکه باعث صرفه جویی در فضا و زمان نیز می­گردد. هفت گیاه ذکر شده در بالا کارآیی این سیستم باغبانی را نشان می­دهد. طعم و مزه آن نیز اثبات شده است.