کاکتوس گیاهی است از تیره کاکتوسیان (Cactaceae) تیرهای از میخک سانان که اغلب خاردار و گوشتی هستند. کاکتوس در ابتدا تنها در شمال و جنوب و نواحی مرکزی آمریکا رشد میکرد اما امروزه در بسیاری از مناطق گرم و خشک جهان توسط مردم پراکنده شده کاکتوس طی طوفان های ناگهانی آب ذخیره کرده و آب ذخیره شده را طی ماه های خشکسالی به مصرف می رساند.
طبق مطالعات انجام شده گیاه کاکتوس گونه خاصی در ایران ندارد در واقع ایران این گیاه را بطور بومی ندارد بیشتر کاکتوس ها ریشه های عمیقی داشته و ساقه شبکه مانندی دارند که بهعنوان منبع ذخیره آب عمل میکنند ساقه کاکتوس توسط تیغ هایی محافظت میشود. کاکتوسها برگهای خیلی کوچکی داشته یا اصلاً برگ ندارند.
تاریخچه گل کاکتوس:
برای اولین بار در سال 1653 نام کاکتوس برای گیاهان خاردار به کاربرده شد. در ابتدا گیاه کاکتوس در مناطق گرم و خشک آمریکای مرکزی کاشت میشد با کشف قاره آمریکا گونه های های مختلف کاکتوس به اروپا منتقل شد. امروزه نیز گیاه کاکتوس در مناطق مختلف کاشت میشود.
خاستگاه کاکتوس ها:
کاکتوس ها در واقع گونه ای بسیار ظریف و متنوع از گیاهان زینتی هستند که برای اولین بار در مناطق شمال و جنوب نواحی مرکزی آمریکا دیده شدند. این گیاهان امروزه در بیشتر نقاط جهان بخصوص مناطق گرم و خشک یافت می شوند. کاکتوس ها به دلیل دارا بودن قابلیت ذخیره آب در برگ و ساقه خود توان زندگی در شرایط نامساعد مانند کم آبی را دارند. پس در صورت فراموش کردن زمان آبیاری و به تعویق افتادن آن مشکلی برای آن ها بوجود نخواهد آمد.
کاکتوسها به سه گروه زیر تقسیم میشوند:
برای دانستن تفاوت میان این سه دسته باید به تفاوتهای ظاهری و ژنتیکی آن ها دقت کرد.
دسته اول:
در واقع کاکتوسهایی هستند که کاملاً داری برگ میباشند از نظر ظاهری تا حدودی مانند گلهای رز رونده میباشند با این تفاوت که آنها از خانواده کاکتوسها و دارای آرئول هستند.
دسته دوم:
کاکتوسهایی هستند که دارای برگهای موقتی هستند در جوانههای نو ظهور دیده میشوند و به سرعت و بر اثر افزایش سن و کمبود رطوبت میریزند.
دسته سوم:
کاکتوسهایی هستند که اصلاً و ابداً برگی در آنها مشاهده نمیشود این دسته تمامی خانوادههای اکینو کاکتوس و انواع سروسها را شامل میگردند.
امروزه میوه کاکتوس به عنوان میوه درجه اول در بعضی از کشورها مورد علاقه مردم است. کشور مراکش به عنوان یکی از بزرگترین صادرکننده این میوهاست که مناطق وسیعی را در این کشور دربر گرفته است. البته میوه کاکتوس باید به خوبی برسد تا قابل استفاده گردد.
زیرا خارهای بسیار ریز میوه کاکتوس بعد از رسیدن از میوه جدا شده و میشود میوه را با خیال راحت میل نمود. البته اگر میوه را کال بچینیم خارهای میوه بر آن باقی خواهند ماند و حتی با زرد شدن رنگ میوه باز همه خارها نخواهند ریخت. میوه کاکتوس بسیار مقوی بوده و دارای طبعی بسیار گرم میباشد.
مزه آن نیز مابین مزه آناناس و کیوی و انبه میباشد. به دلیل داشتن پوست ضخیم میوه تا مدتها حتی در بیرون یخچال هم قابل به نگهداری میباشد. درون میوه نیز تخمهای ریزی وجود دارد که سفت بوده و کمی خوردن میوه را مشکل مینماید.
بهترین زمان برای این کار بهار است ولی در دیگر فصول نیز این کار امکان پذیر است. بدست آوردن قلمه مناسب نیاز به حسن انتخاب دارد کاکتوس ها از راه قلمه زدن به راحتی تکثیر می شوند. ولی این عمل بیشتر از کاکتوس های جزء جزء صورت می گیرد. زیرا به گیاه آسیب کمتری می زند.از جوانه هایی استفاده کنید که سطح تماس کمتری با گیاه دارند. از گرفتن قلمه از پایه گیاه خودداری کنید. رطوبت این قسمت از گیاه بیشتر است و خطر گندیدگی گیاه مادر بیشتر است.
اگر این کار را کردید و پایه گیاه شروع به فاسد شدن کرد سریعا قسمت گندیده را جدا کرده و گیاه مادر را یک هفته خارج از خاک قرار داده و سپس به گلدان انتقال دهید. برای این کار از چاقویی تیز استفاده کنید. از چاقوی اره ای استفاده نکنید. کاکتوس ها سر و ته رشد نمی کنند، بنابراین وقتی چند برش از یک کاکتوس بر می دارید به این نکته دقت کنید. برای جلوگیری از بین رفتن کاکتوس و پوسیدگی آن قبل از اینکه آن را در خاک قرار دهید چند روزی آن را در سایه قرار دهید تا قسمت بریده شده خشک شود. هر چه قدر کاکتوس بزرگتر باشد به زمان بیشتری برای خشک شدن احتیاج دارد (3 تا 15 روز).
هم چنین گرم و سرد بودن هوا نیز به ترتیب موجب کاهش و افزایش زمان خشک شدن می شود. پس از این دوره آن را در گلدانی با زه کشی مناسب قرار داده مانند دیگر کاکتوس های بالغ آبیاری کنید. معمولا 2 تا 3 هفته طول می کشد تا ریشه ها نمایان شوند. محیط گلدان بایستی متشکل از مقادیر مساوی از ماسه درشت، پیت و پرلیت باشد که برای رشد بیشتر کاکتوس ایده آل است. گیاهان عمودی بایستی در ظرفی که دارای قطر 3 سانتی متر ارتفاع است، کاشته شود. قطر ظرف بایستی 5 سانتی متر بیشتر از گیاه کاکتوس باشد.
مراقب گسترش پوسیدگی در گیاه تازه کاشت شده باشید. اطمینان حاصل کنید که قبل از انتقال گیاه گلدان خشک بوده و انتقال به خاک خشک صورت گرفته است. قبل از آبیاری یک هفته منتظر بمانید که ریشه های آسیب دیده ترمیم شوند. مقدار و فراوانی آبیاری یکی از بزرگترین مشکلات مربوط به کاکتوس است. از آنجا که کاکتوس در اولین نشانه های تنش خشکی پژمرده نمیشود، چندین نشانه برای درک نیاز به آب در کاکتوس وجود دارد. یک قاعده خوب برای آبیاری این است که 2 تا 3 سانتیمتر خاک خشک شود. این مقدار بایستی با فصل تنظیم شود.
با این حال، با توجه به اینکه رشد گیاه در تابستان نسبت به فصل زمستان بیشتر است، نیاز بیشتری به آب خواهد داشت. در فصل زمستان گیاه ممکن است تنها یک بار در ماه به آب نیاز داشته باشد. در طول تابستان، شما بایستی رطوبت را در مقدار مناسب حفظ کنید تا از خشک شدن ریشه ها جلوگیری شود. یکی از مهمترین ملاحظات در آبیاری کاکتوس این است که شما هرگز گلدان را در آب نگذارید. خاک اشباع از آب میتواند منجر به پوسیدگی ریشه ها شده و عواقب فاجعه باری را به دنبال داشته باشد.
کاکتوس نیز به آبیاری و کوددهی نیاز دارند، اما نسبت به سایر گیاهان فراوانی آنها کمتر است. برای انجام آبیاری، اجازه دهید که خاک گلدان بین آبیاری ها کاملا خشک شود. در طول زمستان، بارندگی و بلافاصله پس از کاشت آبیاری را انجام ندهید. برخی ارقام دارای دوره خواب میباشند که آبیاری میتواند برای آنها بسیار مضر باشد. گلدان های رسی نسبت به گلدان های شیشهای یا پلاستیکی به آب بیشتری نیاز دارند. گلدان های کوچک نسبت به گلدانهای بزرگ به آبیاری مکرر نیاز دارند.
کاکتوس و ساکولنت برای حفظ رنگ و شکل مناسب خود به حداقل مقدار نور نیاز دارد. گونه های خاردار، تیره و کرکی به نور آفتاب بیشتری نسبت به انواع صاف، نرم و برگدار نیاز دارند. اگرچه بسیاری از کاکتوس ها طیف وسیعی از دما را تحمل میکنند، اما اکثر آنها در دمای مشابه سایر گیاهان خانگی بیشترین تاثیر را خواهند داشتند.
زمانی که درجه حرارت خیلی گرم یا خیلی سرد میشود، کاکتوس به راحتی به حالت خواب میرود. فضای ایده آل برای کاکتوس در زمستان، اتاق سرد آفتابی خواهد بود. در تابستان، کاکتوس به خارج از خانه منتقل شده و در آنجا میتواند در طول روز در جلوی آفتاب و در طول شب در مکان سرد و مرطوب قرار گیرد.
اگر شما در تابستان کاکتوس خود را به محیط بیرون منتقل میکنید، مطمئن باشید که سایه جزئی برای چند هفته اول وجود دارد. در صورت قرارگیری مستقیم گیاه در معرض خورشید، شدت نور خورشید میتواند روی آن تاثیر داشته باشد.
مشکل اصلی قلمه های کاکتوس، توسعه پوسیدگی قارچی است. این وضعیت از سطح قلمه شروع شده و در نهایت کل قلمه را در بر میگیرد. برای جلوگیری از این مشکل، دو روش توصیه میشود. اول اینکه قلمه های تازه را از یک تا 14 روز قبل از قرار دادن در محیط ریشه زایی میتوان در یک مکان گرم و خشک قرار داد.
هر چقدر سطح قلمه بزرگتر باشد بایستی بیشتر خشک شود. در این زمان، خشک شدن باعث ایجاد کالوس خشک میشود که نسبت به پوسیدگی مقاوم است. اگرچه به نظر میرسد که قرار دادن قلمه به مدت چندین روز در محیط گرم یک ایده اصلی میباشد، اما به خاطر داشته باشید که کاکتوس قادر به زنده ماندن در دوره های خشکی است.
تا زمانی که قلمه زیاد نازک نیست، خشک شدن آن زمان زیادی را میبرد. برای جلوگیری از پوسیدگی نرم قلمه های تازه تهیه شده میتوان گوگرد باغ را کاهش داد. به مدت یک هفته قلمه را آبیاری نکنید. پس از یک هفته میتوانید آبیاری را آغاز کنید.
همچنین، کاکتوس میتواند از بذر رشد کند و بسیاری از شرکت های بذر بسته هایی از ارقام مخلوط را ارائه میدهند. این حالت میتواند بسیار سرگرم کننده باشد. برخی از بذرهای کاکتوس یک سال طول میکشند تا جوانه بزنند و ممکن است چند سال طول بکشد تا شما بتوانید شکل کاکتوس جوان را مشاهده کنید.
با وجود جوانه زنی کند، نگهداری کاکتوس حاصل از بذر نسبت به کاکتوس نیمه مقاوم سخت نیست. بسیاری از آنها میتوانند در عرض 2 سال جوانه بزنند. شما میتوانید در چند سال آینده یک مجموعه خوب را بدست آورید. زمان کاشت بذر به شرایط موجود بستگی دارد. اگر گلخانه یا یک فضای کوچک و گرم دارید، میتوانید بذر های خود را در آخر دی یا در اوایل بهمن کاشت کنید.
با این حال، اگر گرما در دسترس نیست، بهتر از تا اواخر فروردین یا اردیبهشت صبر کنید. بذر هایی که زودتر کاشت میشوند معمولا گیاهچه های بزرگتری را قبل از زمستان تولید میکنند. این نکته بسیار مهم است. امکان ندارد که بتوانید گیاهچه های کوچک را در زمستان و بدون گرما نگهداری کنید.
گیاهچه ها معمولا در اواسط مهر قویتر هستند و بهترین شانس برای مشاهده آنها در فصل سرد میباشد. برخی از ارقام بسیار کند هستند، در حالی که ارقام دیگر بسیار سریع میباشند. گرمای گلخانه خود را در محدود 5-7 درجه سانتی گراد نگهدارید. این امر به رشد آغاز رشد گیاهچه ها در بهار کمک خواهد کرد.
وجود کمپوست در خاک بسیار ایده آل است. علاوه بر این، ماسه نیز فوق العاده مفید میباشد. به نظر میرسد که عمق 10 سانتی متر برای رشد بذرها بسیار مناسب است، زیرا باعث خشک شدن سریع آنها نمی شود. قبل از کاشت مطمئن باشید که همه ظرف ها تمیز و استریل شده اند.
اگر شما مقدار کمی از بذر هر رقم دارید، میتوانید سطح خاک را توسط نوارهای پلاستیکی تقسیم بندی کنید. بایستی مراقب باشید که مخلوط بذر ها را از بین نبرید. 2.5 سانتی متر از کمپوست را به ظرف اضافه کنید. سپس، ظرف را با مخلوطی از کمپوست و ماسه پر کرده و به آرامی خاک را فشار دهید تا فضای 3 سانتی متری در بالای ظرف باقی بماند.
تکه های تقسیم کننده را در ظرف قرار داده و تمام بذر ها را کاشت کرده و با تاریخ مشخص کنید. بذر های کوچک را با مخلوط گلدان نپوشانید، اما به آرامی بین بذر و ماسه تماس ایجاد کنید. بذر های بزرگ بایستی به آرامی در خاک فرو برده شوند. پس از کاشت بذر ها، ظرفها را در یک ظرف دیگر دارای مقدار کافی آب، حدود 6 سانتی متر بالاتر، قرار دهید.
هنگامی که سطح بالای خاک به طور کامل مرطوب شد، ظرف ها را در انتهای ماه دی و اوایل بهمن در اتاقک تکثیر گرم با دمای 21 تا 32 درجه سانتی گراد قرار دهید. پایه اتاقک تکثیر میتواند ماسه باشد، اما فضای بین ظرف ها را میتوان با پیت مرطوب پر کرد. پوشش را روی آن قرار داده و برای ایجاد سایه از کاغذ تیره استفاده کنید.
با این حال، اگر نگهداری دما در حدود 21 درجه سانتیگراد امکانپذیر نیست، بهتر است تا اواخر ماه فروردین یا اوایل ماه اردیبهشت منتظر بمانید که دمای مناسب برای کاشت تامین شود. آبیاری اولیه بایستی تا زمان جوانه زنی بذر ها کامل باشد. ظرفها را به دقت بررسی کنید و در صورت لزوم آب را با اسپری اضافه کنید.
جوانه زنی برخی ارقام بسته به رقم طول میکشد. با این حال، برخی از گیاهچه ها ممکن است در عرض 7 تا 10 روز ظاهر شوند، در حالی که برخی دیگر به زمان بسیار زیادی نیاز دارند. کاکتوس های توپی ممکن است در عرض دو هفته یا زودتر ظاهر شوند. اگر مخلوطی از بذر های ارقام مختلف را دارید، برخی از آنها سریعتر از بذر های دیگر جوانه خواهند زد.
بهتر است هر رقم را به صورت جداگانه کشت کنید. کاکتوس، فروکاکتوس و برخی از انواع کاکتوس ها میتوانند در مدت طولانی جوانه بزنند. مشخص شده که بذرهای بزرگ اگر قبل از کاشت با آب گرم خیس شوند به سرعت جوانه میزنند.
بذر ها را پس از کاشت بپوشانید. این حالت بایستی در بسیاری از ارقام کاکتوس صورت گیرد. هر پوششی که شما انتخاب میکنید – پوشش شیشه ای یا جعبه یا حتی کیسه های پلیاتیلن – بسیار مهم است و بایستی روزانه تمیز شوند تا حذف رطوبت به راحتی انجام شود.
به محض اینکه گیاهچه ها ظاهر شدند، بایستی کاغذ یا پوشش برداشته شود تا نور به آنها برسد. اما اگر گیاهچه ها در معرض نور شدید قرار گیرند، میتوانند رنگ قرمز داشته و برای مدت طولانی به رشد خود ادامه دهند. هنگامی که گیاهچه جوانه میزند، روزانه شیشه یا قاب را بکشید تا نور و هوا به آنها برسد. در غیر این صورت، گیاهچه ها خیس خواهند شد.
بیماری به نام “damping-off” وجود دارد که دشمن سرسخت گیاهچه های کوچک است. بنابراین، استریل کمپوست بسیار مهم بوده و بایستی بطور صحیح استریل شود و از آب تمیز نیز برای اسپری و آبیاری استفاده گردد.
اگر گیاهچه ها مورد حمله قرار گیرند مطمئنا از بین خواهند رفت. اگر در سطح ظرف کپک وجود داشته باشد، میتواند باعث از بین رفتن بذرها شود. عاری کردن بذرها از ناخالصها بسیار مهم است. اجازه ندهید که در طول جوانه زنی ظرف خشک شود. هنگامی که گیاهچه ها بالا میآیند، بایستی بیشتر مراقب آنها باشد و قبل از هر آبیاری اجازه دهید که سطح خاک خشک شود.
همچنین، مهم است که بلافاصله پس از آماده شدن گیاهچه ها، آنها را خراش دهید. اگر به مدت طولانه در ظروف بذر نگهداری شوند، ممکن است رشد آنها متوقف شود. هنگامی که این اتفاق رخ میدهد، زمان زیادی طول میکشد تا گیاهچه ها رشد دوباره خود را آغاز کنند و به ندرت گیاه خوبی حاصل میشود.
هنگامی که گیاهچه ها 3 ماهه شدند میتوان آنها را از ظرف بذر خارج کرد، اما برخی از ارقام ممکن است به زمان زیادی نیاز داشته باشند. بهترین زمان برای انتقال گیاهچه ها به ظرف دیگر، هنگامی است که کوتیلدون (اولین برگ بذر) توسط گیاه جذب میشود.
شما خواهید دید که گیاهچه یک سیستم ریشه خوب داشته و میتواند بدون آسیب دیدگی کاشت شود. بهتر است که حدود 2.5 سانتی متر از گیاه در سینی کاشت شود. سینی نیز بایستی به خوبی ضد عفونه شده و شسته شود تا از بروز هر گونه بیماری جلوگیری گردد.
از مخلوط گلدان میتوان استفاده کرد، اما بهتر است به ازای هر بخش ماسه از 5 بخش کمپوست استفاده شود تا آن را متخلخل کند. سطح خاک اطراف گیاه را به آرامی مرتب کنید. هنگام برداشت گیاهچه ها از ظرف بذر، ممکن است همه گیاهچه ها باهم کشیده شوند؛ در این صورت، ریشه ها را به آرامی جدا کنید. اطمینان حاصل کنید که ریشه ها به خوبی به خاک میرسند و سعی کنید که آنها را به خوبی جدا کنید.
هر کدام از گیاهچه ها را بر اساس نام و تاریخی که در گلدان قرار دادهاید مشخص کنید. در مورد آبیاری نیز دقت کنید. گیاهچه ها بایستی در سایه نگهداری شوند. در هیچ شرایطی نباید آنها را در جلوی نور آفتاب قرار دهید. تا زمانی که گیاهچه ها رشد خود را پس از انتقال آغاز میکنند، نبایستی آب زیادی داده شود.
دمای مورد نیاز بایستی نزدیک به 21 درجه سانتی گراد باشد. اگر دما در طول شب کاهش یابد، نباید به گیاهچه ای آسیبی وارد شود. در صورت کاهش دما به 10 درجه سانتی گراد آسیب هایی به گیاهچه وارد خواهد شد. سعی کنید موقع آبیاری خاک مرطوب شود. تا زمانی که نشانه ها خشکی در خاک مشخص نشده آبیاری را انجام ندهید. اطمینان حاصل کنید که در طول روز گردش هوا مناسب بوده و تهویه به راحتی انجام میشود.
دلیل اصلی عدم جوانه زنی برخی از بذر ها، کاشت عمیق آنها است. همچنین، بذرهای قدیمی احتمال جوانه زنی کمتری دارند، بخصوص اگر در شرایط بد نگهداری شوند. بایستی از بذر تازه که از شرکت معتبر خریداری شده استفاده شود. ظرف بذر را در معرض نور آفتاب مستقیم قرار ندهید و مطمئن شوید که نور به آنها میرسد.
صبور باشید و گیاهچه های کوچک را بیش از حد جابجا نکنید. تا زمانی که همدیگر را لمس نکرده اند در جعبه نگهداری کنید. بسته به رقم، گیاهچه ها بایستی در گلدانها 5 یا 6.5 سانتی متر قرار گیرند. برخی از گیاهچه ها، مانند کاکتوس توپی، ممکن است در جعبه بذر نیز گل بدهند، اما برخی از ارقام دیگر، نظیر روبوتیا، پارودیا، ژیمنوکالیسیوم و توتیا معمولا 2 سال طول میکشد تا گل دهند.
سایر ارقام، نظیر اوپونتیاس، سرئوس و فروکاکتوس ممکن است به زمان بیشتری نیاز داشته باشند. پس از اینکه گیاه به خوبی رشد کرد، بایستی در زمستان در دمای 7 درجه سانتی گراد نگهداری شوند. در اکثر گونه ها میتوان در ماه های بهار و تابستان از کود مایع استفاده کرد.
تیره کاکتوس دارای هزاران رقم و گونه است. ما فقط یکی از آنها را پوشش میدهیم، اما برای کشت همه گونه ها دستورالعملهایی وجود دارد. گیاهان هوایی، استثناء بوده و به طور طبیعی روی درختان رشد میکنند. آنها نیاز به دستورالعملهای مختلفی دارند، به خصوص اینکه آنها پس از کریسمس شروع به تولید گل میکنند.
نمونه هایی از این گیاهان عبارتند از Zygocactus truncatus، Schlumbergera bridgesii (کاکتوس کریسمس)، Schlumbergera gaertneri (کاکتوس عید پاک) و Rhipsalidopsis rosea (کاکتوس ویتسام).
همه این گونه ها نیاز کم تا متوسط به نور و کمپوست متخلخل با قابلیت نگهداری رطوبت نیاز دارند. آنها بایستی در پاییز خشک شوند تا جوانه زنی تحریک شود. آنها به محیط مرطوب نیاز دارند و از فصل بهار تا اواخر ماه آگوست، آبیاری هفتگی سودمند خواهد بود.
با آغاز تشکیل جوانه ها، گیاهان در محل خنک قرار دهید. دمای آن بایستی 7 تا 10 درجه سانتی گراد باشد. حداقل 12 ساعت تاریکی برای آنها مناسب است. اپیفیلوم متفاوت بوده و از اوایل پاییز تا بهار به نور کامل نیاز دارد و پس از گلدهی نیز به سایه جزئی نیاز دارد.
آنها را میتوان خارج از محدوده سایه قرار داد. لازم است قبل از آوردن همه گلدانها اطمینان حاصل شود که کرم در گلدان وجود ندارد. پس از گلدهی، گیاه بایستی به مدت 6 هفته در حالت استراحت نگهداری شود. در این صورت، برای جلوگیری از خشک شدن کامل خاک فقط رطوبت نیاز خواهد بود.
در تمام موارد دیگر، نباید کمپوست بیش از حد خشک شود. در اواخر پاییز و زمستان بایستی آبیاری کمتری انجام شود. در صورت نیاز به رطوبت جهت جلوگیری از خشک شدن کامل خاک، بهتر است آب اسپری شود. آپوروکاکتوس به کمپوست غنی و باز و مقدار زیادی آب در تابستان نیاز دارد. بایستی اطمینان حاصل شود که منطقه عاری از آفت است. در اینجا چند مورد را مشاهده میکنید.
شپشک آردی:
ضروری است که شپشک آردی به سرعت کشته شود. برای این منظور میتوان از یک آفتکش خوب حاوی مالاتیون استفاده کرد. برخی از ارقام کاکتوس نسبت به مالاتیون مقاوم نیستند؛ بنابراین، از هویت گیاه خود اطمینان حاصل کنید. به عنوان مثال، گلنازیان توسط مالاتیون آسیب میبیند. یک انتخاب بهترین برای این گونه، فرمول حاوی ایداکلوپرید است.
شپشک آردی ریشه:
بایستی تمام خاک حذف شده و همه آنها نابود شوند. ریشه ها را با ترکیبات متیله شستشو کنید؛ سپس، آنها را کاملا تمیز کرده و پس از خشک شده و قبل از پر کردن گلدان، خاک را کاملا استریل نمایید. همیشه ابزاری که استفاده میکنید باید تمیز و استریل باشند.
کاکتوس نوعی گیاه بی دردسر و با روش آسان نگهداری است که تنها به نور نیاز دارد. این گیاهان دارای گونه های متنوعی هستند و از لحاظ شکل، رنگ و اندازه انواع مختلفی دارند. اغلب انواع کاکتوس در صورت دریافت نور کافی به گل می نشینند که گل های آنها نیز در رنگ و شکل از تنوعی چشم نواز برخوردارند.
کاکتوس هایی که امروزه با عنوان گیاه خانگی نگهداری شده و پرورش می یابند جزء خانواده های ذیل می باشند: سرئوس، اچینوکاکتوس، اسپوستا، فروکاکتوس، مامیلاریا، نوتوکاکتوس، اپونتیا، پارودیا، پیلوسوسرئوس و ربوتیا. کاکتوس ها با کاشته شدن در گلدان های زیبا و فانتزی جذابیتی چند برابر خواهند داشت. همچنین با کاشت انواع کاکتوس در کنار هم می توانید آثار هنری زیبایی همچون تراریوم یا دیوار کاکتوس ایجاد نمایید.
کاکتوس به طور گسترده به عنوان گیاه زینتی کاشت میشود. علاوه بر این، گونه های مختلف، به ویژه گونه های گلابی و کولاس (به ترتیب، Opuntia و Cylindopuntia) به عنوان مواد غذایی کاشت میشوند. در آمریکای جنوبی، گونه Opuntia، Cereus و سایر گونه ها به عنوان حصار استفاده میشوند و کاکتوسهای ستونی نیز به عنوان سوخت در مناطق بیابانی مورد استفاده قرار میگیرد. در زمان خشکی، خارها از کاکتوسهایی نظیر Cereus jamacaru حذف شده و به عنوان خوراک دام استفاده میشود. پیوت، Lophophora williamsii، عمدتا به دلیل داشتن خواص هالوسینوژن مورد استفاده قرار میگیرد و بسیار از گونه های کاکتوس نیز در طب سنتی اهمیت زیادی دارند.
ریشه های انواع کاکتوس بسیار عمیق بوده و ساقه های آنها گوشتی و خاردار می باشند. برخی از گونه های کاکتوس روی ساقه خود دارای برگ هستند ولی همه گونه ها دارای برگ نیستند. بعضی گونه های کاکتوس قابلیت گلدهی دارند که واریته های متنوعی را شامل می شود. اغلب کاکتوس ها با ساکولنت ها اشتباه گرفته می شوند.
انواع کاکتوس به دلیل روش های آسان مراقبت و تنوع زیادی که دارند طی سالهای اخیر بسیار مورد توجه گیاه دوستان و مردم واقع شده اند. همچنین این گیاهان دارای گونه های بسیار متنوعی هستند که هر کس می تواند بسته به سلیقه و شرایط نگهداری نوع دلخواه خود را انتخاب نماید. کاکتوس ها به دلیل مقاوم بودن گزینه خوبی برای تازه کاران محسوب می شوند.
کاکتوس ها و انواع ساکولنت ها می توانند در شرایط آب و هوایی گرم و خشک هم به حیات خود ادامه دهند. این شرایط امروزه بخصوص در فصل زمستان به خاطر وجود وسایل گرمایشی در بیشتر خانه ها حاکم می باشد، بنابراین در صورت انتخاب انواع کاکتوس برای نگهداری در خانه نیازی به تغییر دمای منزلتان نخواهید داشت.
دلیل اول، سهولت آن است. اگر شما نمیتوانید کاکتوس را رشد دهید، ما نمیتوانیم به شما کمک کنیم. آیا میتوانید کسی را تصور کنید که یک کاکتوس را از بین برده باشد؟ (در مورد یک کلمه احتیاط کنید ….. در مورد آب بیش از حد مواظب باشید. کاکتوس ها گروهی از گیاهان هستند که تنها رشد آنها آسان است، بلکه انواع مختلفی از شکل، رنگ و فرم را دارند. آنها را میتوان در مناطق آفتابی و خشک به راحتی رشد داد.
آنها نیاز کمتری به مراقبت دارند. آنها میتوانند گیاه خانگی بسیار خوبی باشند و انواع مختلفی از آن ها میتوانند در بیرون رشد کنند. اگر میخواهید نمونه های کوچکی را رشد دهید (کمتر از یک اینچ بالای زمین)، میتوانید از لیتوپس استفاده کنید که در کلمه یونانی “سنگهای زنده” است.
سایر کاکتوس هایی که از نظر ظاهر شبیه سنگ هستند عبارند از تیتانپوزیس، لاپیداریا، پناستاریا و گیبائو برخی از انواع کاکتوسها شاداب بوده و میتوانند به عنوان گیاه گلدانی استفاده شوند. این شامل آلوئه ورا، کراسولها، اکروایاس، پروپویمیا و کالانچو است.
گیاهان کاکتوس بزرگ و شاداب میتوانند از ارتفاع 1 تا 3 متر رشد کنند. این گیاهان عبارتند از Cereus peruvianus، Yucca elephantipes، یوفوربیاس، پونیتیل پلام و بوتل پلام. تیره کاکتوس (Cactaceae) یکی از تیره های گیاهی قابل توجه، مشخص، متنوع و خاص میباشد که در عالم گیاهی وجود دارد. این تیره حدود 2000 گونه دارد که همه آنها چندساله و شاداب هستند.
ساکولنتها گیاهانی هستند که دارای اندامهایی مانند برگها، ساقه ها و ریشه ها بوده و قادر به ذخیره آب در فصل بارانی یا مرطوب میباشند و میتوانند خشکی را به مدت طولانی تحمل کنند. تمام گیاهان تیره کاکتوس (Opuntiacea = Cactacea) دارای ساقه هستند. در طول دوره رطوبت، ساقه متورم میشود.
سپس، در طول دوره خشکی، ساقه به آرامی منقبض میگردد. کاکتوس هایی که دارای شیارهای باریک هستند به این دلیل سازگاری دارند که شیارها را همانند آکاردئون پر میکنند. گل کاکتوس کاملا واضح بوده و نسبت به سایر تیره های گیاهی متفاوت است. گل کاکتوس منحصربفرد بوده و ارتباطی با گل های گیاهان دیگر ندارد.اپیفیلوم، کاکتوس ارکید میباشد که دارای گل های معطر با اندازه 20 سانتی متر است.
تیره کاکتوس نه تنها در ساختار گل، بلکه در سایر خصوصیات نیز نسبت به گیاهان دیگر متفاوت است. هر گیاه کاکتوس دارای مشخصات منحصربفرد میباشد که در سایر گونه های تیره وجود ندارد. این مشخصه، تیره پشت یا آرئول میباشد. تمام کاکتوسها دارای آرئول هستند و بر اساس وجود یا عدم وجود تیره پشتی تفاوت دارند.
از آنجا که این آرئولها دارای ساختارهای مختلف در انواع مختلف کاکتوس هستند، یکی از راههای تشخیص یک گیاه کاکتوس از دیگری است. آرئول یک حلقه شعاعی از تیره پشتی میباشد که روی جوانه های شبیه پد قرار داشته و شاخه ها و گلها از آن ظاهر میشوند. آرئولها دارای یک الگوی منظم هستند که امتداد تیره پشتی و در فواصل مساوی قرار گرفته است. در برخی از گونه های کاکتوس، مانند کاکتوس کریسمس (Schlumbergera sp)، مشاهده آرئولها بسیار دشوار است، زیرا کوچک بوده و در بخشهای کناری ساقه قرار دارند.
یکی از تیره های گیاهی که اغلب با تیره کاکتوس اشتباه در نظر گرفته میشود، تیره فرفیون (Euphorbiacea) میباشد که شامل گیاهانی نظیر کاکتوس شاخ گاو (Euphorbia grandicornis)، شیر بوش آفریقایی (E. trigona) و مرجان مینیاتوری (E. milii) هستند. اگرچه همه این گیاهان دارای تیره پشتی، ساقه های سبز و تعداد کمی برگ یا بدون برگ هستند، اما آرئول ندارند.اگر در مورد اینکه آیا شما یک گیاه فرفیون یا یک گیاه کاکتوس دارید شک میکنید، یک برش کوچک و غیر قابل مشاهده را روی آن انجام دهید.
اگر شیره آن سفید و چسبناک باشد، شما گیاه فرفیون دارید، زیرا شیره کاکتوس شفاف و آبکی است.در اینجا یک سئوال متداول مطرح میشود: “آیا این گیاه کاکتوس است یا گیاه گوشتی؟” این سئوال بی مفهوم نیست، زیرا کاکتوسها گیاهان گوشتی هستند. کاکتوس حقیقی از اعضای تیره Cactaceae میباشد.اعضای گوشتی در سایر تیره های گیاهی، نظیر تیره Euphoribiaceae نیز تشخیص داده شده که از نظر ساختار گل و وجود آرئول شبیه کاکتوس هستند.
بنابراین بایستی توجه کرد که آیا این گیاه یک کاکتوس است یا یک گیاه گوشتی؟
بخشهای خاصی از کاکتوس نیز خوراکی هستند. در ماه های فروردین و اردیبهشت، گیاهان کاکتوس رشد جدید خود را آغاز میکنند.رشد جدید منجر به تولید ساقه ها میشود نه برگ های جدید. طول برگ های حدود 3 سانتی متر بوده و قطر آن مشابه قطر مداد است.
برگها در طول چند هفته و قبل از اینکه ساقه یا پد جدید به طور کامل گسترش یابد از بین میروند. شکاف برگ در آرئول قرار داشته و پس از افتادن برگ شروع به ایجاد تیره پشتی میکند. همچنین، آرئول نیز قادر به ایجاد ساقه های جدید است (همان که مشابه جوانه انتهایی است). زمانی که نوپالها (نوپالیتو به معنی کوچک) در مرحله جوانی برش داده شده و برداشت میشوند، معمولا تیره های پشتی هنوز توسعه نیافته اند.
نوپالها تنها از کاکتوس گلابی خاردار (نوپال) گرفته میشوند. میوه قرمز تحت عنوان تونا (کلمه اسپانیایی) و همچنین تیره پشتی نامیده میشود. ساقه های کوچک یا پنیکس به رنگ سبز روشن بوده و همانند کاهو ترد هستند. نوپالها یکی از سبزیجات مکزیکی بوده و دارای طعم و بافت شبیه لوبیا سبز میباشند. برگهای کوچکتر منحصر بفرد هستند.
خارهای کاکتوس بایستی با یک پوستکن سیب زمینی یا چاقوی تیز با دقت برداشته شود. برای تهیه 20 عدد نوپال کوچک، نوپال ها را به شکل مربع بریده و آنها را در آب شور به همراه 1.2 قاشق چای خوری سودا و یک پیاز خرد شده، به مدت 5 تا 10 دقیقه بجوشانید تا نوپالها نازک شوند. آب آن را حذف کرده و برای ایجاد طعم از ادویه استفاده کنید.
کاکتوس دارای کاربردهای دیگری نیز است. تیره پشتی نرم و بلند Oerocereus celsianus به عنوان بالش و رختخواب استفاده میشود.تیره پشتی سایر گونه های کاکتوس به عنوان خلال دندان، شانه، سوزن دوخت و ماهیگیر استفاده میشود. با این حال، سایر کاکتوسها به عنوان مصالح ساختمانی و همچنین حصار یا فنس محل زندگی استفاده میشوند.یکی از اولین گیاهان ثبت شده، یک گونه خاص از کاکتوس میباشد که توسط آزتکها برای اهداف خاص استفاده شده بود.آنها گونه Opuntia coccenillifera را به عنوان میزبان حشرات قرمز استفاده میکردند. برای تولید رنگ بنفش (از ماده) و یا رنگ سرخ درخشان (از نر) برداشت شده و خرد میشدند. رنگ آنها در پارچه و لوازم آرایش مورد استفاده قرار گرفته است.
اولین گام برای موفقیت در تولید گیاه کاکتوس سالم، خرید یک گیاه سالم میباشد. بایستی از گونه های گیاهی دارای تیره پشتی آسیب دیده، علائم کمبود و رشد غیر یکنواخت اجتناب کرد. بایستی از گیاهانی که در فروشگاه دارای رشد دوکی هستند دوری کرد.حتی در شرایط ایده آل، رشد دوکی در فروشگاه تضعیف شده و به اندازه حالت عادی گسترش نخواهد یافت و گیاه را با آسیب های دائمی مواجه خواهد کرد.
در حالت ایده آل، کاکتوس بایستی از گلخانه پرورش خریداری شده و در اسرع وقت به خرده فروش ارسال شود.بسته به شرایط آب و هوایی، کاکتوس به مراقبت خاصی در طبیعت نیاز دارد. یک قاعده خوب برای مراقبت از هر گیاه، فراهم کردن شرایطی است که به محیط سازگار شود. در نتیجه، گیاه به طور طبیعی رشد خواهد کرد.
امیدواریم از خواندن این مطلب لذت برده باشید، فروشگاه اینترنتی پوپونیک شما را به خواندن مقاله های زیر دعوت می نماید.
آیا تیغ های کاکتوس خطرناک است؟
خارهای کاکتوس برای انسان یا حیوان سمی نیست. با این حال، خارهای کاکتوس می تواند در اعماق پوست قرار گیرد و حتی به کلاژن و عضلات برسد. همچنین توجه به این نکته مهم است که تیغ ها می تواند باکتری ها و قارچ هایی نیز در سطح خود داشته باشد که ممکن است باعث عفونت در بدن شما شود.
کاکتوس ها چند بار به آبیاری احتیاج دارند؟
شما باید ساکولنت ها و کاکتوس های خود را هر 10 روز آبیاری کنید.
کاکتوس چه فایده ای دارد؟
کاکتوس های خاردار برای درمان دیابت، کلسترول بالا، چاقی و خماری تبلیغ می شود. همچنین به دلیل خواص ضد ویروسی و ضد التهابی مورد تبلیغ قرار می گیرد.
کاکتوس خوش شانس است؟
گیاهان کاکتوس رطوبت و آب را حفظ می کنند و به فنگ شویی خانه در ثروت کمک می کند. اعتقاد بر این است که فنگ شویی خوب و تزئین با گیاهان کاکتوس می تواند انرژی منفی را هدایت کند، جریان انرژی خانه را متعادل کند و محیط بهتری ایجاد کند که ثروت را به خود جلب کند.
کاکتوس برای اتاق خواب مناسب است؟
قرار دادن کاکتوس در اتاق خواب می تواند خواب و آرامش شما را برهم بزند. در حالی که گیاهان مثبت بودن را به خانه شما وارد می کنند، کاکتوس ها از این قاعده مستثنی هستند. کاکتوس ها گیاهان خوبی با انرژی محافظتی قوی هستند اما خارهای آنها یک مشکل است. به همین دلیل است که هرگز نباید کاکتوس ها را در اتاق نشیمن، اتاق خواب یا ورودی جلوی آن قرار داد.
کاکتوس پرآب به چه شکل است؟
به نظر می رسد کاکتوس پوسیده می شود. برگها و ساقه ها با قهوه ای یا سیاه شدن تغییر رنگ می دهند. پایه نیز شروع به سیاه شدن می کند.
کاکتوس نماد چیست؟
فرهنگ های بومی آمریکا معتقدند که کاکتوس نشان دهنده گرما، محافظت و عشق مادرانه است. از آنجا که گیاهان کاکتوس می توانند در شرایط سخت زنده بمانند، آنها به نمادی از عشق مادر و بی قید و شرط تبدیل شده اند.
از کجا بفهمم کاکتوس من سالم است؟
اگر می خواهید سلامت ریشه خود را بررسی کنید، گیاه خود را به آرامی از خاک بیرون بیاورید. ریشه های سالم باید سفید باشند، در حالی که ریشه های پوسیده باید سیاه، قهوه ای باشند و به نظر می رسد کدر باشد. در صورت عدم کنترل پوسیدگی می تواند به سایر قسمت های گیاه گسترش یابد و گیاه شما را از بین ببرد.
کاکتوس چه مدت عمر می کند؟
کاکتوس های وحشی می توانند صدها سال زندگی کنند. در خانه ممکن است 10 سال یا بیشتر زنده بمانند. مشکلی که در مورد قدیمی وجود دارد این است که هر ضربه، خراش یا لکه ای که به دست می آورند با آنها باقی می ماند، بنابراین با پیرتر شدن به نظر می رسد جذابیت کمتری داشته باشند.
کاکتوس هر چند وقت یکبار شکوفا می شود؟
در حالی که برخی از گیاهان کاکتوس در سن نسبتاً کمتری شکوفا می شوند برخی دیگر حداقل تا 30 سالگی گل نمی دهند. بنابراین، هر چند وقت یک بار گل گل کاکتوس شکوفا می شود؟ به طور معمول، گیاهان کاکتوس حداقل یک بار در سال شکوفا می شوند، اگرچه سال های مرطوب تر ممکن است به دوره های گلدهی بیشتری منجر شود.
آرایش سنگین و غلیظ یا به اصطلاح آرایش مجلسی، به دلایل مختلفی در میان بسیاری…
انتخاب پرایمر مناسب بر اساس نوع پوست یکی از عوامل کلیدی در دستیابی به ظاهری…
میکاپ یکی از جوانب مهم زیبایی و مراقبت از پوست است که به هنر آرایشگران…
در دنیای امروز، توجه به مراقبت از پوست به یکی از ضروریات زندگی تبدیل شده…
در فصل تابستان، با افزایش دما و رطوبت، افراد بیشتر از هر زمان دیگری نیاز…
پیری طبیعی یکی از فرآیندهای اجتناب ناپذیر زندگی است، اما با توجه به پیشرفت های…
نمایش دیدگاه ها
سلام خوبین.من یک کاکتوس از خانواده ساکولنت دارم ریز برگ و بدون تیغ .در سایتها گشتم ولی ازاون نوع پیدانکردم اسمشم نمیدونم .خواستم ببینم طریقه قلمه زدنش چطوریه. لطفا راهنماییم کنید.ممنونم🤲
باید نوع کاکتوس شما را بدانیم ولی به حالت کلی ساکولنتها را میتوانید از طریق برگهایشان قلمه بزنید.