نگاهی کوتاه بر درخت انجیر

انجیر را از تیره توت ها و از جنس فیکوس می دانند. انجیر به این دلیل که بومی مدیترانه است، آب و هوای گرم را بیشتر دوست دارد، اما با این حال در مناطق شمالی هم رشد می کند. این درخت برگ های پهن و کرکدار با شیار عمیق دارد.

درختی خزان پذیر است، طوریکه با شروع فصل پاییز برگهای سبز رنگ این گیاه به رنگ زرد و نارنجی تغییر می‌کند و در نهایت می‌ریزد. این درخت در اصل بومی مناطقی از آسیای جنوب غربی و خاورمیانه است.

درخت انجیر ریشه آنچنان عمیقی ندارد، ولی بعضی درختان انجیر ریشه هایشان به طرز عجیبی عمیق است. گرده افشانی انجیر را نوعی زنبور عسل که از یک شیار کوچک وارد دانه میوه می شوند صورت می گیرد. درختان انجیر میوه را روی شاخه می سازند، البته گونه های نادری از درختان انجیر میوه را روی ساقه نیز می سازند. میوه درخت های انجیر وحشی ارزش تجاری ندارند و زنبور انجیر در میوه این درختان زمستان را می گذرانند.

بذر انجیر نارنجی

مشخصات ظاهری درخت انجیر:

انجیر از درختان مثمر به شمار می رود که میوه گلابی شکل خوشمزه و شیرینی دارد. بسیار گوشتی و در عین حال آبدار است و از آن استفاده ‌های مختلفی به خصوص برای تازه خوری، مربا، ژله، آشپزی و … می‌کنند. درخت انجیر دارای واریته های مختلفی است. به همین دلیل میوه این گیاه در رنگ های مختلف سبز، بنفش، زرد و … ظاهر می‌شود. خواص بسیاری دارد، طوریکه علاوه بر میوه از برگهای این گیاه نیز در طب سنتی استفاده می‌کنند. ارتفاع این گیاه بسته به شرایط اقلیمی متغیر و به 12 متر هم می‌رسد. در بیشتر مناطق رشد می‌کند و برای رشد نیاز به نور خورشید، دمای مناسب، خاک، آبیاری، هرس به موقع و کود دارد. از رشد به نسبت آسان و سریعی نیز برخوردار است.

اگر آبیاری این گیاه بیش از اندازه باشد میوه این گیاه ترک بر می‌دارد. گلهای این گیاه به دو صورت نر و ماده هستند که در داخل گل آذین گلابی مانند ظاهر می‌شوند. اولین میوه نوبرانه این درخت از سال دوم یا سوم نمایان می‌شود. ولی شروع باردهی درخت انجیر بسته به شرایط مختلف 5 تا 10 سال طول می‌کشد. نکته‌ای که وجود دارد این است که قسمتی که به عنوان میوه درخت انجیر شناخته می‌شود و مورد استفاده قرار می‌گیرد در اصل میوه نیست بلکه در حقیقت زائده گلابی شکلی است که گلهای انجیر در تعداد زیادی در داخل آن قرار گرفته‌اند طوریکه مواد قندی دور آن را فرا گرفته است.

انواع درخت انجیر:

درخت انجیر به طور کلی به دو دسته انجیر خوراکی و غیر خوراکی تقسیم می‌شود که نوع غیر خوراکی آن درخت نر است که به آن بر می‌گویند که در سه شکل بهاره، تابستانه و زمستانه رشد می‌کند که از نوع بهاره آن در فصل بهار برای گرده‌افشانی انجیر خوراکی استفاده می‌کنند.

در یک تقسیم‌بندی دیگر درخت انجیر به سه دسته خوراکی، زینتی و وحشی به قرار زیر تقسیم می‌شود.

1- انواع انجیر خوراکی:

انجیر خوراکی گونه‌های مختلفی به قرار زیر دارد.

انجیر ازمیر:

مهمترین گونه انجیر به شمار می رود که دارای گونه‌های مختلفی به قرار زیر است.

انجیر سبز:

انجیر سبز همانطور که از نامش پیداست میوه‌ای به رنگ سبز تولید می‌کند و دارای تاجی مدور و رشد عمودی است که باردهی بالایی دارد. دارای شاخه و برگ متراکمی است و معمولاً دارای چندین تنه است. میوه این گیاه بسیار شیرین است و پوست نازکی نیز دارد. همچنین سرشار از ویتامین‌های مختلفی است.

انجیر سیاه:

انجیر سیاه یکی از واریته های انجیر به شمار می رود که میوه آن به رنگ بنفش تیره است و تاجی گسترده دارد که نسبت به سرما مقاوم است. پوست نازکی دارد و دارای مزه ترش و شیرینی است که برای تازه خوری مناسب است.

شاه انجیر:

شاه انجیر گونه‌ای دیگر از انجیرهای خوراکی است که باردهی متوسطی دارد. میوه این گیاه به رنگ زرد طلایی و گلابی شکل است. میوه این گیاه برای تازه خوری بسیار مناسب است و طعم شیرینی نیز دارد.

انجیر متی:

انجیر متی گونه‌ای دیگر از انجیرهای خوراکی است که باردهی متوسطی دارد و دارای تاجی گسترده است. میوه این گیاه به رنگ زرد است و طعم شیرینی دارد. بیشتر از آن برای تازه خوری و تهیه مربا استفاده می‌کنند. میوه این گیاه برای خشک کردن مناسب نیست.

بذر انجیر سیاه

انجیر المی:

انجیر المی گونه‌ای دیگر از درخت انجیر به شمار می رود که میوه آن به رنگ سیاه است و نوک آن تیره‌تر از سایر قسمت‌ها است. از انجیرهای میان رس است که طعم ترش و شیرینی دارد و برای تازه خوری مناسب است.

انجیر برگ چناری:

انجیر برگ چناری میوه‌ای به رنگ زرد مایل به سبز دارد و از درختان زودرس به شمار می رود. از میوه آن برای تازه خوری و خشک کردن استفاده می‌کنند.

انجیر رونو:

انجیر رونو رشد کمی دارد ولی از باردهی مناسبی برخوردار است. میوه آن به رنگ سفید است و گوشت میوه آن به رنگ زرد لیمویی است. میوه‌ای شیرین، آبدار و گوشتی دارد و از درختان زودرس به شمار می رود.

انجیر کشکی:

انجیر کشکی برای تازه خوری مناسب است و طعم ترش تا شیرینی دارد که دارای خواص زیادی است.

انجیر سان پدرو:

انجیر سان پدرو دو نوع محصول تولید می‌کند. محصول اولی نیاز به گرده‌افشانی ندارد، ولی محصول دومی نیاز به گرده افشانی دارد. چرا که اگر گرده‌افشانی در آن صورت نگیرد میوه می‌ریزد. این گونه دارای واریته های مختلفی است.

انجیر میشن:

انجیر میشن دارای میوه‌ای با پوست تیره است و طعم شیرینی دارد. این انجیر یکی از مرغوب‌ترین گونه‌های انجیر به شمار می رود. این گونه بیشتر در آمریکا یافت می‌شود که نسبت به سرما حساس است.

انجیر کلسته:

انجیر کلسته طعم شیرینی دارد. طوری که به آن انجیر قند نیز می‌گویند و رقم مناسبی برای تهیه مربا و تازه خوری است. پوست بیرونی میوه این گیاه به رنگ بنفش مایل به قهوه‌ای روشن است و قسمت گوشتی آن به رنگ زرد است.

انجیر کادوتا:

انجیر کادوتا یکی از معمولی‌ترین گونه‌های درخت انجیر است. میوه آن به رنگ زرد و سبز است و قسمت گوشتی آن به رنگ قرمز. میوه این گیاه در اواخر فصل تابستان می‌رسد. برای تازه خوری، مربا و ژله مناسب است.

انجیر براون ترکی:

انجیر براون ترکی برگهای براقی دارد. میوه‌ای به شکل گلابی و به رنگ قهوه‌ای متمایل به قرمز دارد که قسمت گوشتی آن نیز به رنگ قرمز است.

انجیر برونز ویک:

انجیر برونز ویک گونه‌ای انجیر خوش‌فرم است که به صورت درختچه‌ای کوتاه تا 4 متر رشد می‌کند، میوه این گیاه به صورت خود بارور است. میوه این گیاه به صورت دو رنگ بنفش و سبز ظاهر می‌شود که قسمت گوشتی آن به رنگ قرمز است.

انجیر آدریاتیک:

انجیر آدریاتیک به رنگ سبز مایل به زرد است که قسمت گوشتی آن به رنگ قرمز است. شیرینی این نوع انجیر نسبت به سایر گونه‌ها کمتر است.

انجیر قهوه ‌ای:

انجیر قهوه‌ای طعم شیرینی دارد و بسیار گوشتی و آبدار است. همچون درختچه‌ای کوتاه رشد می‌کند و برگهای به نسبت بزرگ قلبی شکلی به رنگ سبز دارد.

انجیر کالی میرنا:

انجیر کالی میرنا به رنگ سبز است که طعم شیرین و ملسی دارد، دارای پوست ضخیمی است.

2- انواع انجیر وحشی:

انجیر وحشی واریته های مختلفی به قرار زیر دارد.

انجیر فیکوس بنگالنسیس:

انجیر فیکوس بنگالنسیس گونه‌ای انجیر وحشی است که بومی مناطقی از کشور هند است. از این نوع انجیر در مناطق مختلفی از هرمزگان و آبادان یافت می‌شود.

درخت انجیر معابد:

این نوع انجیر بومی مناطقی از هند است که برگهای قلبی مانندی به رنگ سبز دارد و انتهای آن باریکتر و کشیده‌تر است. این نوع انجیر را در ایران بیشتر در گلدان کاشت می‌کنند.

انجیر وارجنیونا:

این نوع انجیر که با نام‌های مختلفی نیز شناخته می‌شود، بیشتر در جنگل‌های شمالی استان مازندران رشد می‌کند. از چوب این گیاه در نجاری برای تهیه صندوق مرکبات و … استفاده می‌کنند.

انجیر جوانیس:

انجیر جوانیس گونه‌ای دیگ از انجیر وحشی است که بیشتر در مناطقی مثل بلوچستان، فارس، کازرون، طبس و … رشد می‌کند. به صورت درختچه‌ای کوتاه رشد می‌کند و برگها کمی دارد. برگهای این گیاه دارای بریدگی هستند. میوه این گیاه نیز تخم‌مرغی شکل و مخملی است.

نهال انجیر سه فصل

3- انواع انجیر زینتی:

انجیر زینتی نیز واریته های مختلفی به قرار زیر دارد.

انجیر فیکوس برگ درشت:

فیکوس برگ درشت بیشتر در جنگلهای پر بارش رشد می‌کند. هم مصرف زینتی و هم مصرف صنعتی دارد، دارای برگهای براقی است.

انجیر فیکوس برگ ریز:

فیکوس برگ ریز گونه‌ای دیگر از انجیرهای زینتی است که دارای برگهای ریزی است.

انجیر چسب:

انجیر چسب به وسیله ریشه‌های مکنده‌ای که دارد از سایر درختانی که در کنار خود قرار دارد بالا می رود. برگهای سبز رنگ تیره‌ای دارد. از این گیاه برای تزئین منازل و … استفاده می‌کنند.

روش‌های تکثیر درخت انجیر:

درخت انجیر را از طریق بذر، قلمه، پیوند، پاجوش و خواباندن تکثیر می‌کنند که در این بخش به طور خلاصه به توضیح هر یک از روش‌های کاشت خواهیم پرداخت.

بذر:

توجه داشته باشید که در کاشت بذری درخت حاصل بذر هیچ‌گاه شبیه پایه مادری خود نمی‌شود. در کاشت بذر، ابتدا بذر گیاه را از میوه گیاه طی مراحلی جدا کنید. برای این منظور میوه درخت را از وسط نصف کنید و با استفاده از آب قسمت گوشتی را از بذر جدا کنید. طوری که هیچ گوشتی بر روی بذر کوچک این گیاه باقی نماند. بذرهای جدا شده را در درون دستمال کاغذی بگذارید. سینی نشاء یا گلدان خود را آماده و با خاک غنی و حاصلخیز آن را پر کنید. بذر گیاه را به صورت سطحی بر روی آن قرار دهید و روی آن را با لایه نازکی از خاک نرم و کود بپوشانید و گیاه را با استفاده از آبپاش آبیاری کنید، طوری که بذرها جابجا نشوند. تا زمان جوانه زنی بستر خاک را مرطوب نگه دارید. برای این منظور بهتر است روی بذر را با نایلون بپوشانید و سپس چندین سوراخ کوچک برای تهویه هوا در نایلون ایجاد کنید. پس از گذشت مدتی بذر گیاه جوانه می زند و شروع به رشد می‌کند. این گیاه از رشد سریعی برخوردار است. زمانی که گیاه رشد کرد آن را به گلدان بزرگتر و در نهایت نهال به دست آمده را به زمین اصلی منتقل کنید. برای این منظور گودالی در عمق مناسب ایجاد و نهال را درست در مرکز گودال بکارید و با خاک اطراف ریشه را پر کنید. در نهایت گیاه را آبیاری کنید.

قلمه زدن:

یکی دیگر از روش‌های معمول ازدیاد درخت انجیر استفاده از روش قلمه زنی است. در این روش ابتدا گودالی ایجاد کنید و قلمه را از درختانی که محصول با کیفیتی تولید می‌کنند تهیه کنید. سپس آنها را بلافاصله در گودال بکارید. برای تسریع در ریشه زایی قلمه می‌توانید از هورمون ریشه زایی استفاده کنید. پس از مدتی قلمه ریشه‌دار می‌شود و شروع به رشد می‌کند.

پاجوش:

استفاده از پاجوش روش دیگری برای ازدیاد درخت انجیر است. در این روش در اطراف درخت انجیر پاجوش های زیادی سر از خاک بیرون می‌آورند که می‌بایست آنها را با ریشه‌ای که دارند از خاک خارج کنید و گودالی در عمق مناسب به اندازه ریشه گیاه ایجاد کنید. پاجوش را در درون آن بکارید و اطراف آن را با خاک مناسب و غنی پر کنید. سپس فشار دهید تا ریشه پاجوش با خاک تماس برقرار کند.

خواباندن شاخه:

خواباندن شاخه روش دیگر تکثیر درخت انجیر است. در این روش بدون آنکه گیاه را از شاخه جدا کنید گودالی ایجاد کنید و شاخه درخت را در درون آن قرار دهید. شاخه خوابانده شده درخت پس از مدتی ریشه‌دار می‌شود و به همین ترتیب ریشه گیاه در خاک نفوذ می‌کند. زمانی که شاخه به درستی ریشه‌دار شد و شروع به رشد کرد، آن را از شاخه مادری گیاه جدا کنید.

بذر انجیر زرد

پیوند:

استفاده از پیوند آخرین روش برای تکثیر درخت انجیر است. از روش پیوند بیشتر برای تبدیل انجیرهای مختلف به یکدیگر استفاده می‌کنند. زمان انجام پیوند در اردیبهشت ماه است.

شرایط محیطی رشد درخت انجیر:

شرایط محیطی برای رشد و نگهداری درخت انجیر پر اهمیت است که به بررسی هر کدام از این شرایط می پردازیم.

خاک درخت انجیر:

انجیر در اکثر خاک ها هر چه که باشند از شنی سبک تا رسی سخت به خوبی رشد می کند. PH حدود شش تا هفت و نیم برای رشد انجیر خوب است. خاک های اراضی لمونی بهترین انواع خاک برای کاشت و رشد انجیر می باشند، البته اگر درخت انجیر در مناطق حاوی این خاک کاشته شود به علت این که شاخ و برگ ها زیاد رشد می کنند، میوه دهی دو یا سه سال با تاخیر مواجه می شود.

برای داشتن خاک بهتر اینجا کلیک کنید.

آب و هوا درخت انجیر:

بارندگی مورد نیاز انجیر در کاشت های دیم 300 تا 400 میلی متر در سال با پراکندگی مناسب (یعنی از اواسط پاییز تا اوایل بهار است) بارش باران در زمان باردهی و تلقیح درخت می تواند مضر باشد و حصول درخت را کاهش دهد. اگر برداشت همراه با بارندگی صورت گیرد باعث کاهش کیفیت محصول می گردد. دمای مناسب برای رشد این گیاه بین 25 تا 30 درجه سانتی گراد است.

ارتفاع:

ارتفاع این گیاه بسته به شرایط رشد، خاک، محیط و … متغیر و بین 4 تا 12 متر است.

نور:

گیاهی آفتاب دوست است که برای رشد به نور کامل خورشید نیاز دارد. در برابر سایه جزئی نیز مقاوم است. روزانه حداقل به 6 تا 8 ساعت نور خورشید نیاز دارد.

فاصله کاشت:

فاصله کاشت بین درختان 4 تا 7 متر است و فاصله ردیف‌ها 4 تا 5 متر است

آبیاری درخت انجیر:

انجیر قادر است خشکی را به خوبی تحمل کند، پس برای کاشتن آن در مناطق خشک مشکلی نیست. کیفیت آب مورد استفاده برای انجیر به اندازه دیگر درختان میوه حائز اهمیت نیست. انجیر ریشه کم عمقی دارد اما با این حال مناطق پر آب را هم دوست ندارد و در مقابل خشکی شدید هم خیلی نمی تواند دوام بیاورد و آسیب می بیند. در فصول پر آب و باران میوه های انجیر ترک بر میدارند. اگر انجیر به اندازه 50 درصد تبخیر تشت آبیاری شود رشد رویشی مناسبی پیدا می کند.

هرس درخت انجیر:

انجیر نیز به مانند سایر درختان مثمر برای سلامتی و ادامه رشد خود نیاز به هرس دارد. هرس این گیاه هر ساله انجام می‌شود. در عمل هرس باید شاخه‌های خشک ‌شده و اضافه گیاه را که مانع رشد و نمو درخت می‌شود قطع کنید. استفاده از هرس مناسب سبب می‌شود تا میوه درخت انجیر بزرگتر و باکیفیت تر شود. زمان هرس درخت انجیر بعد از نخستین سرمادهی در اواسط فصل پاییز انجام می‌شود.

کود درخت انجیر:

انجیر به سدیم و بور حساس است اما کمبود آهن و روی تاثیر زیادی روی آن ندارد. درخت انجیر به مانند سایر درختان برای افزایش گلدهی، رشد، کیفیت میوه و … نیاز به کوددهی دارد. کوددهی این گیاه باید به صورت منظم انجام شود. می‌توانید از کودهای شیمیایی و ارگانیک به همراه کود پوسیده دامی استفاده کنید. استفاده از کود باعث افزایش کیفیت میوه محصول می‌شود.

برای داشتن محصولی بهتر میتوانید از کود هربان 150 گرمی ، کود هربان 25 کیلوگرمی استفاده کنید.

آفات درخت انجیر:

هر درختی دچار آفت و بیماری مختلفی می‌شود که مستلزم استفاده از روش‌های مختلفی برای مبارزه و از بین بردن آفات و بیماری‌ها است. درخت انجیر نیز از این قائده مستثنی نیست. چرا که دچار آفت و بیماری می‌شود که از جمله آفات و بیماری‌های رایج درخت انجیر می‌توان به موارد زیر اشاره نمود.

مورچه:

مورچه نام حشره‌ای کوچک است که سبب آسیب جدی به درخت انجیر می‌شود. این حشره کوچک به دو صورت به درخت انجیر خسارت وارد می‌کند: یکی اینکه حشره پلاستوفاگا که گرده‌افشانی انجیر را انجام می‌دهد غذا مورچه به شمار می رود. مورچه با از بین بردن این حشره سبب می‌شود تا میوه‌ها به درستی تلقیح نشوند و در نهایت میوه‌ها پس از رشد می‌ریزند. دوم اینکه باعث افت کیفیت میوه می‌شود. بنابراین استفاده از سموم شیمایی می‌تواند مثمر به ثمر باشد.

شب پره هندی:

شب پره هندی از آفات رایج انجیر به شمار می رود که خسارات جدی ای به درخت انجیر وارد می ‌کنند. این حشره به خشک‌ شده میوه انجیر نیز خسارت وارد می‌کند.

پروانه برگ خوار:

پروانه برگ خوار همانطور که از نامش پیداست گونه‌ای حشره است که از برگ گیاه تغذیه و باعث افتادن برگ گیاه می‌شود.

پروانه میوه‌خوار:

این آفت معمولاً از آفات انباری است که به میوه خشک شده انجیر خسارت وارد می‌کند.

سوسک شاخدار بلند:

سوسک شاخدار بلند نوعی حشره است که به درخت انجیر آسیب وارد می‌کند. این نوع سوسک دارای شاخک بلندی است که برای از بین بردن آن می‌توانید از سموم شیمیایی استفاده کنید.

مگس میوه انجیر:

مگس میوه انجیر نوع حشره است که باعث آسیب به درخت انجیر به خصوص میوه آن می‌شود.

نهال انجیر ترک

کنه تار عنکبوتی انجیر:

کنه تار عنکبوتی انجیر از آفات رایج درخت انجیر است که خسارات زیادی را به شاخه و برگ گیاه وارد می‌کند و باعث خشک و زرد شدن برگها و در نتیجه ریزش آنها می‌شود.

شانکر یا خشکیدگی انجیر:

شانکر یا خشکیدگی نوعی بیماری قارچی است که از طریق زخم‌ها به درخت وارد می‌شود و به پوسته و بافتهای چوبی سرایت می‌کند و به سرعت شانکرهای پیش رونده‌ای را ایجاد می‌کند. در سال اول این بیماری تغییرات ناچیزی در پوسته ایجاد می‌کند، ولی علائم بیماری از سال دوم واضح تر می‌شود. در طول سال تمام قطر شاخه را آلوده می‌کند و باعث مرگ آن می‌شود. برای از بین بردن این بیماری می‌توانید از سموم شیمیایی استفاده کنید.

ترشیدگی میوه انجیر:

میوه انجیر به دلیل طعم شیرینی که دارد بسیار مطلوب حشرات است. در صورت ترک برداشتن، راه ورودی حشرات به داخل انجیر باز می‌شود که این خود یکی از عوامل ترشیدگی میوه به شمار می رود. این بیماری از طریق مگس سرکه یا سوسک و از طریق چشم میوه انجیر به داخل میوه راه پیدا می‌کند و باعث ترشیدگی آن می‌شود.

بیماری موزائیک:

بیماری موزائیک انجیر یکی از جدی ترین بیماری‌های درخت انجیر به شمار می رود. در واقع نوعی ویروس به شمار می رود که در تولید آن چند ویروس با هم دخالت دارند. این بیماری باعث ریزش شدید میوه قبل از رسیدن می‌شود.

نحوه برداشت درخت انجیر:

برداشت میوه درخت انجیر به مانند سایر درختان مثمر انجام می‌شود. به هنگام برداشت، میوه انجیر را با دست خود بگیرید و بکشید تا از شاخه جدا شود که به راحتی از شاخه جدا می‌شود. بنابراین نیاز به قیچی یا چاقو ندارید. میوه برداشت شده را به آرامی در جعبه یا سبد قرار دهید، چرا که میوه این گیاه بسیار نرم است و در صورت پرت شدن خراب می‌شود. به همین منوال به کار برداشت خود ادامه دهید.

کاربرد درخت انجیر:

از درخت انجیر استفاده‌های مختلفی به قرار زیر می‌شود.

• از میوه این گیاه برای تازه خوری استفاده می‌کنند.
• برای تهیه مربا از آن استفاده می‌کنند.
• میوه این گیاه را خشک می‌کنند و سپس مورد استفاده قرار می‌دهند.
• از خشک شده میوه این گیاه برای تهیه آبمیوه طبیعی استفاده می‌کنند.
• در آشپزی کاربرد دارد.
• برای تهیه آبمیوه از آن استفاده می‌کنند.
• از برگهای این گیاه در طب سنتی استفاده می‌کنند.

اگر شما نیز تجربه کاشت، داشت و برداشت انجیر و میوه آن را دارید، تجربیات و دیدگاه‌هایتان را با ما و دیگر مخاطبان پوپونیک به اشتراک بگذارید.

سوالات متداول در مورد درخت انجیر:

1. چه مدت طول می کشد تا درخت انجیر میوه بدهد؟

   بین سه تا پنج سال، درختان انجیر معمولاً بین سه تا پنج سال پس از کاشت شروع به رسیدن میوه می کنند. برخی ارقام زودتر شروع می شوند، اما این متوسط است.

2. درختان انجیر در کجا بیشتر رشد می کنند؟

   انجیر را در یک مکان گرم و پناه در آفتاب کامل پرورش دهید. تصور می شود که انجیر وقتی ریشه های آن کمی محدود شود بهترین نتیجه را می دهد، بنابراین آنها را در گلدان بکارید یا از سنگفرش استفاده کنید تا رشد ریشه را در زمین رشد محدود کنید.

3. درخت انجیر چه ویژگی خاصی دارد؟

   درختان انجیر گونه های اصلی در بسیاری از جنگل های بارانی هستند و در تمام طول سال میوه تولید می کنند که منابع غذایی مهمی برای هزاران گونه جانوری از خفاش ها تا میمون ها تا پرندگان هستند. گل های درخت انجیر در واقع در داخل میوه پنهان شده است، که باعث شد بسیاری از فرهنگ های اولیه این گیاهان را بی گل بدانند.

4. آیا برای تولید میوه به 2 درخت انجیر نیاز دارید؟

   درخت انجیر معمولی (Ficus carica) محبوب ترین گونه انجیر برای باغبانان خانگی است زیرا گل های آن برای تولید انجیر به گرده افشانی نیاز ندارند. انجیر را می توان به صورت تازه از درخت خورد، حفظ کرد، یا در پخت و پز استفاده کرد.

5. آیا درختان انجیر به آب زیادی احتیاج دارند؟

   انجیر پا خیس را دوست ندارد، بنابراین زیاد آبیاری نکنید. بگذارید درخت بین آبیاری کمی خشک شود. به یاد داشته باشید که به آرامی و عمیق آبیاری کنید. فقط زیاد آب ندهید هر 10 روز تا 2 هفته کافی است.

6. آیا درختان انجیر ریشه مهاجم دارند؟

   همه انجیرها، دارای سیستم ریشه ای شدید و تهاجمی هستند و به درختان بزرگی تبدیل می شوند حتی در گلدان ها، ریشه ها می توانند از سوراخ های زهکشی رشد کرده و خاک را پیدا کنند.

7. درختان انجیر آفتاب دوست دارند یا سایه؟

   درختان انجیر در حیاط شما به یک نقطه آفتابی احتیاج دارند که به عنوان دریافت کامل آفتاب تا سایه جزئی طبقه بندی می شود. حداقل 7 تا 8 ساعت قرار گرفتن در معرض آفتاب توصیه می شود.

8. درختان انجیر چه چیزهایی را جذب می کنند؟

   وقتی گل های ماده درون میوه نارس برای گرده افشانی آماده شوند، انجیر عطر و بوی فریبنده ای از خود ساطع می کند که فقط زنبورهای ماده از نوع خاص آن درخت را به خود جلب می کند. زنبور با رایحه خود انجیر را پیدا می کند و تلاش می کند تا از دهانه کوچک انتهای انجیر به داخل آن برود.