انواع گیلاس بر اساس طعم

گیلاس، از دسته گیاهان گلدار، و از خانواده گل‌سرخ، گُلسُرخیان، رزاسه (Rosaceae) است. این گیاه، بومی اروپا، آسیا و مناطق شمالی آفریقا است و در مناطق معتدل دنیا یافت می شوند و در مناطق گرمسیری، قابل کاشت نیستند. یک درخت گیلاس، می تواند سالانه حدود ۷۰۰۰ گیلاس تولید کند. این درخت سه تا چهار سال پس از کاشت، میوه می دهد؛ بعد از هفت سال درخت بالغی شده و می تواند تا حدود ۱۰۰ سال، به بار بنشیند. هر ساله حدود ۲،۰۰۰،۰۰۰ گیلاس در ترکیه تولید می شود و این کشور، بزرگترین تولیدکننده میوه گیلاس در کل دنیاست.

تقسیم­ بندی کلی گیلاس در جهان، گیلاس شیرین و ترش است. این نوع تقسیم ­بندی، تقسیم ­بندی جغرافیایی نیز محسوب می­شود. گیلاس­ های ترش در سواحل شرقی و غرب میانه قرار دارند، در حالی که گیلاس­های شیرین عمدتا در سواحل غربی مشاهده می­شود. وقتی که گیلاس گفته می­شود، چیزی که به ذهن می­ آید گیلاس ترش و شیرین است. هر کدام از این گروه ­ها، دارای انواع مختلفی هستند. انواع گسترده ­ای از گیلاس ­ها وجود دارد که برخی از آن­ها در این فصل انتخاب شده ­اند.

بذر درخت گیلاس جامائیکا

معرفی انواع مختلف گیلاس:

درخت گیلاس انواع مختلفی دارد که هر کدام از آنها میوه هایی با طعم و مزه خاص خود را دارند. در ادامه مطلب شما را با انواع گیلاس در طبیعت آشنا خواهیم کرد.

گیلاس قرمز ترش:

گیلاس ترش یا “پی” نظیر ارقام مونت­مورنسی و مورلو، دارای طعم ترش و رنگ قرمز روشن هستند و به همین دلیل “گیلاس قرمز” نامیده می­شوند.

این نوع گیلاس در منطقه دریاچه بزرگ میدوست – میشیگان رشد کرده و برای چندین هفته در دسترس می­باشند. این نوع گیلاس در سواحل شرقی نیز رایج بوده و در سواحل غربی کم است. نگران یافتن گیلاس ترش نباشید، به دنبال گیلاس­های قرمز روشن با ساقه ­های متصل بهم باشید.

گیلاس ترش زمانی که پخته می­شود، بهتر می­شود. این نوع گیلاس را روی کیک گذاشته و مقداری شکر روی آن بریزید تا پخته شود. این فرآیند حدود یک ساعت به طول می­انجامد.

گیلاس سیاه شیرین:

این نوع گیلاس، قلبی شکل و مایل به قرمز بوده و عمدتا در سواحل غربی رشد می­کند. واژه “سیاه” به رنگ گوشت آن اشاره دارد و پوست آن نسبت به گوشت اندکی تیره­ تر است. انواع زیادی از این گیلاس وجود دارد که شناخته­ شده ­ترین آن بینگ می­باشد که در تصویر پایین آمده است. لامبرت، چلان، سویت هارت و تولار نام­های دیگری هستند که باید به دنبال آن­ها باشید. این نوع گیلاس بسیار شیرین بوده و از آن می­توان برای تهیه آب میوه استفاده کرد.

گیلاس سیاه بهتر است که تازه مصرف شود و در برخی موارد نیز می­توان به صورت پخته شده استفاده نمود. هنگامی که شما آن را می خورید، چندین ایده وجود خواهد داشت:

• از آن در ترشی تازه استفاده کنید: هنگام تهیه ترشی، قسمت پایینی آن را با پنیر ریکوتا یا کرم شیرینی بپوشانیت تا ترشحات گیلاس تازه خارج شود.
• برای تهیه گیلاس بارانیده، از گیلاس بینگ بزرگ استفاده کنید.
• به جای گوجه­ فرنگی گیلاسی، گیلاس را به سالاد اضافه کنید.
• گیلاس را در یخچال نگه داشته و به عنوان یک میان وعده خنک و شیرین از آن لذت ببرید.

در بازار به دنبال گیلاس سیاه و براق با پوست تیره باشید.

گیلاس صورتی و زرد شیرین:

گیلاس Rainier و Royal Ann به رنگ صورتی و زرد روشن هستند و مقدار آن­ ها کمتر از گیلاس شیرین است. آن­ ها بیشتر در شمال غربی اقیانوس آرام رشد می­کنند. به دلیل رنگ روشن، گیلاس Rainier (موجود در شکل) کبودی­ هایی را در خود نشان می­دهد و بیشتر زمانی مفید است که شما مشتری هستید. گیلاس ­های نارس و براق را انتخاب کنید.

این گیلاس ­ها شیرین بوده و به همراه غذا یا به عنوان دسر مصرف می­شوند. به دلیل داشتن رنگ­ های زیبا معمولا به پلیت­ های پنیر، پلیت­های کرود و سالاد اضافه می­شوند.

به دنبال گیلاس­ های صورتی و زرد با مقادر زیادی سرخ شدگی باشید. سرخ شدگی از طریق قرار گرفتن در معرض آفتاب رخ داده و شیرینی آن بیشتر می­شود.

انواع خاص گیلاس:

در ادامه مطلب شما را با گونه های خاص گیلاس آشنا خواهیم کرد.

گیلاس Attika:

این نوع گیلاس، با رنگ قرمز تیره و طعمی شیرین، بافتی ترد و سفت دارند، بزرگ و قلبی شکل هستند و از سال ۱۹۸۱ کشف و مصرف شده اند.

گیلاس بنتون (Benton):

این گیلاس ها، سایه ای قرمز رنگ دارند و اندازه‌شان متوسط تا بزرگ است. درخت این میوه در اواخر فصل شکوفا می شوند و گیلاس هایی با عطر و طعمی بی‌نظیر و شیرین دارند. بافتی ترد و سفت همراه با طعمی دلنشین هستند.

خرید گیلاس خشک

گیلاس وحشی شیرین (Bing Cherries):

گیلاس بینگ، رنگی قرمز تیره دارد و بسیار گرد و شیرین است ، و اگر روزی از فروشگاه، گیلاس هایی بسیار خوش طعم خریداری کردید، احتمال دارد از این نوع گیلاس باشد. این نوع گیلاس ها را در اندازه های کوچک بسته بندی می کنند، و هرچه رنگ گیلاس ها تیره تر باشد، رسیده تر اند. گیلاس بینگ را بخاطر طعم شیرین و بی‌نظیرش می‌توان در انواع شیرینی ها و پای ها استفاده کرد و به عنوان میوه‌ی کاهش دهنده خطر بیماری های قلبی عروقی و فشار خون، بسیار محبوب و شناخته شده است.

گیلاس چلان (Chelan™ Cherries):

این گیلاس ها، بومیِ ایالت واشنگتن هستند. رنگ قرمز تیره دارند، قلبی شکل و گردند، با طعمی بسیار ملایم و شیرین. گیلاس چلان از ۲۰ درصد قند تشکیل شده و از این رو، عطر و طعم فوق العاده ای دارند و برای استفاده در انواع مختلف شیرینی ها و غذاها، بسیار مناسب اند.

گیلاس Cowiche:

این نوع گیلاس، سایه زیبایی از رنگ قرمز تیره دارد و عطر و طعم‌‍‌اش قوی و تیز است. درخت این میوه، در اواسط تا اواخر فصل به بار می نشیند و بومیِ ایالت واشنگتن است.

گیلاس رابین (Early Robin® Cherries):

درخت این میوه، گیلاس هایی به رنگ زرد و یا قرمز دارد و در اوایل فصل، به بار می نشیند. اندازه این میوه ها، متوسط و قلب شکل است و طعمی قوی و شیرین دارد.

خرید دم گیلاس

گیلاس Kiona:

این گیلاس ها، رنگِ قرمز تیره و طعمِ شیرین و خوشمزه ای دارند و بومیِ ایالت واشنگتن هستند و در اوایل فصل، بار می‌دهند.

گیلاس لمبرت (Lambert Cherries):

گیلاس های لمبرت، به رنگ قرمز روشن هستند و برای نخستین بار، در اورگان و در اوایل سال ۱۸۷۰ کشف و کشت شدند. گیلاس های لمبرت طعمی شیرین و غنی دارند و گِرد، یا قلبی شکل اند. درخت این میوه، بسیار دیر، بار می‌دهد.

گیلاس لاپینز (Lapins Cherries):

این گیلاس، به رنگ قرمز تیره و عطر و طعمی عالی و شیرین، و بافتی ترد و سفت است. این میوه برای نخستین بار، در کشور کانادا و در سال ۱۹۸۴ کشف و کشت شد. گیلاس لاپینز بسیار بزرگ و گرد است.

گیلاس Index:

این گیلاس ها، در اوایل فصل شکوفا می شوند و عطر و طعمی عالی و شیرین، و بافتی ترد و سفت دارند. رنگ این گیلاس، قرمز تیره و گوشتش قرمز روشن است و در اندازه های متوسط تا بزرگ، کشت می‌شوند.

گیلاس Montmorency:

این نوع گیلاس، کمی ترش است و برای تهیه انواع شیرینی، اسموتی و حتی آجیل های میوه ای، بسیار محبوب و پرکاربرد است. این گیلاس ها را همچنین می‌توان به شکل چیپس های میوه ای ترد درآورد و میل کرد. گیلاس Montmorency به عنوان تسکین دهنده ی درد ها، از جمله درد عضلاتی نیز شناخته شده است.

گیلاس مورلو (Morello Cherries):

اگر شما عاشق یک پای گیلاس شُدید، به احتمال زیاد آن پای، با گیلاس مورلو درست شده است. این میوه، مانند برخی دیگر از انواع گیلاس ها خشک نیستند، از غنا و قوام زیادی برخوردار اند که این دو ویژگی، این نوع گیلاس را برای تهیه ی یک پای خوشمزه و ترد، بسیار مناسب می‌کند. گیلاس مورلو  بسیار آبدار و پر از مواد مغذی است و گزینه ای بسیار مناسب، برای تهیه دسر بعدی شما خواهد بود.

بذر درخت گیلاس

گیلاس ملکه آنا (سلطنتی) / رویال (Queen (Royal) Anne Cherries):

این نوع گیلاس، کمی طعم ترش دارد و با رنگ قرمز و طلایی زیبای خود، بسیار شبیه گیلاس Rainier است. گیلاس سلطنتی، عموماً در شیرین کننده ها و نمک، خیسانده می شود و برای انواع دستورهای غذایی و شیرینی ها، مورد استفاده قرار می‌گیرد.  گیلاس رویال، با طعم ترش و شیرین‌ش، بسیار خوشمزه و پرکاربرد است.

گیلاس Rainier:

درخت این میوه، در نزدیکی کوه رنینر پرورش یافته و دلیل نام گذاری این میوه نیز، همین است. این نوع گیلاس، بسیار شیرین و خوشمزه است و رنگی قرمز و زرد دارد. این نوع گیلاس را می توان در ده ها نوع غذا و دستورالعمل، از جمله تهیه یک سالاد گیلاس خوش طعم، استفاده کرد. این گیلاس بسیار پرکاربرد و خوشمزه است و قطعا عاشق آن خواهید شد.

گیلاس Tieton:

گیلاس های تیتون، بومیِ ایالت واشنگتن و با اندازه‌ای بسیار بزرگ است. آنها پوستی ضخیم و ظاهری بسیار براق دارند و شیرین، سفت و ملایم هستند.

گیلاس ملکه/رجینا (Regina™ Cherries):

گیلاس های رجینا، به رنگ قرمز تیره، و بومیِ کشور آلمان از سال ۱۹۸۱ هستند. گیلاس های رجینا بسیار بزرگ و کمی مربعی شکل اند و رنگ‌شان آنقدر تیره است که به سیاهی می‌زند. آنها دارای طعمی شیرین، اما ملایم، و بافتی سفت و ترد هستند و درخت این نوع گیلاس، نسبت به سایر درختان گیلاس، دیرتر به بار می‌نشیند.

گیلاس سانتینا (Santina™ Cherries):

گیلاس های سانتینا، به رنگ قرمز تیره، و بومیِ کشور کانادا از سال ۱۹۹۷ هستند؛ اسید کمی دارند و طعم‌شان سفت و شیرین است. این گیلاس ها قلبی شکل اند، همراه با گوشتی براق و درخشان و قرمز رنگ. اندازه آنها نیز متوسط است.

گیلاس Selah:

درختان این نوع گیلاس، در اوایل تا اواسط فصل شکوفا می شوند و رنگ میوه ی آنها، قرمز تیره است. این گیلاس های بسیار بزرگ، بومیِ ایالت واشنگتن هستند و طعمی بسیار شیرین دارند.

گیلاس اسکینا (Skeena™ Cherries):

این گیلاس ها، بومیِ کشور کانادا هستند و طعمی بسیار شیرین و عالی، و اندازه ای بسیار بزرگ دارند. درخت این نوع گیلاس، نسبت به سایر درختان گیلاس، دیرتر به بار می‌نشیند. گیلاس اسکینا بافتی سفت و ترد دارد و گِرد، یا به شکل کلیه‌ی انسان است.

(Van Cherries):

گیلاس وان برای نخستین بار، در کشور کانادا و در اواسط سال ۱۹۴۰ کشف و کشت شد. این میوه، دارای طعمی شیرین و خارق العاده، و بافتی سفت و ترد است. این گیلاس در اواسط فصل رسیده، و به رنگ قرمز تیره، با اندازه‌ای متوسط و گرد یا قلبی شکل است.

گیلاس Stardust:

این نوع گیلاس های زیبای زرد رنگ، که انگار با رژ گونه ای قرمز رنگ، آذین داده شده اند، بومیِ کشور کانادا از سال ۱۹۸۵ هستند. این گیلاس ها، بزرگ، صاف و قلبی شکل اند و طعمی ملایم و شیرین، بافتی سفت و محکم، و گوشتی شفاف دارند. درخت این نوع گیلاس نیز بسیار دیر به بار می‌نشیند.

نهال گیلاس سورینام

گیلاس Sweetheart:

این گیلاس ها با رنگ قرمز روشن خود، بومیِ کانادا هستند و طعمی ملایم، اما بسیار شیرین، و بافتی بسیار سفت و محکم دارند. آنها گرد، و قلب شکل هستند، اندازه‌شان متوسط، و گوشت‌شان به رنگ قرمز تیره یا روشن است.

گیلاس های تولار (Tulare Cherries):

این گیلاس ها، از خانواده گیلاس های بینگ، و بسیار ترش مزه هستند. این میوه ها برای انتقال به مسافت های طولانی، اصلا مناسب نیستند، زیرا در هنگام حمل و نقل ممکن است له شده و خراب شوند.