معرفی درخت ماهون

درخت ماهون [Trichilia emetica] همیشه سبز بزرگ دارای یک تاج منتشر پهن است که سایه متراکمی ایجاد می کند. برگ های زیبای آن به رنگ سبز تیره و براق است. گل ها با بوی شیرین یک رنگ سبز کرمی دارند و در دسته های محکم تولید می شوند. این گیاه در برابر خشکسالی متوسط زمستان و یخ زدگی کمی مقاومت می کند. پوست آن صاف و به رنگ قهوه ای تیره تا خاکستری است. این درخت می تواند تا 20 متر بلند شود. شهد آن باعث جذب زنبورها و پرندگان می شود. میوه های گرد هنگام بلوغ شکسته می شوند و دانه های قرمز و سیاه قابل توجهی را که توسط پرندگان خورده می شوند، پدیدار می کند. گاهی اوقات یک درخت فقط گل نر می دهد، بنابراین هرگز میوه نمی دهد.

کاربرد درخت ماهون:

میمون ها از گل تغذیه می کنند و بابون و بز کوهی میوه آن را می خورند. مردم محلی دانه ها را در آب خیس می کنند که ماده ای شیری برجای می گذارد و گاهی اوقات با اسفناج خورده می شود. بذرها توسط گونه های خاص پرندگان نیز خورده می شوند. از روغن استخراج شده از دانه ها برای لوازم زیبایی استفاده می شود و همچنین برای بهبود استخوان ها نیز استفاده می شود.

از پوست آن که به صورت پودر درآمده است، به عنوان تنقیه و داروی استفراغ آور استفاده می شود و همچنین ممکن است برای ایجاد رنگ صورتی استفاده شود. گل ها بین آگوست تا نوامبر تولید می شوند و میوه ها بین دسامبر تا آوریل یافت می شوند. از چوب آن برای کنده کاری، آلات موسیقی، وسایل خانه، مبلمان و ساخت قایق استفاده می شود.

زیستگاه درخت ماهون:

آنها را می توان در زمین های جنگلی و بوته ای کنار رودخانه ها یافت. آنها را می توان از سودان تا کوازولو-ناتال یافت.

یادداشت های میدانی:

اگرچه بذرهای درخت ماهون خوراکی است اما مهم است که بدانید لایه بیرونی بذر سمی است.

جایی که پیدا می شوند:

درختان ماهون در مناطق مختلفی مانند استان شمالی و Kwa Zulu Natal در آفریقای جنوبی یافت می شوند.

امیدواریم از خواندن این مطلب لذت برده باشید، فروشگاه اینترنتی پوپونیک شما را به خواندن مقاله های زیر دعوت می نماید.

• معرفی درخت های اروپا
• معرفی درخت های آسیایی
• معرفی 10 درخت جالب آفریقایی
• درختان زیبای کشورهای آسیایی