چگونه عدس را بکاریم

عدس یک ماده غذایی فوق العاده است که می‌تواند مقدار زیادی پروتئین برای شما تامین کند. از شانس باغبانان، کاشت و نگهداری آن نیز آسان است. با بذر با کیفیت یا عدس خشک شروع کنید. آنها را در گلدان یا محلی از باغ بکارید که نور خورشید و آب کافی داشته باشد. با کمی شانس آن ها باید در حدود 100 روز آماده برداشت باشند.

بخش اول: انتخاب یک فضای کاشت

در بخش اول به انتخاب یک فضای کاشت می پردازیم.

بذر یا عدس خشک تهیه کنید:

یافتن بذرهای عدس بسته بندی شده در مراکز باغبانی محلی ممکن است دشوار باشد. شاید لازم باشد به یک خرده فروش ویژه کشاورزی بروید یا از یک شرکت بذر ارگانیک بصورت آنلاین از فروشگاه آنلاین بذر خرید کنید. با این حال، برای اهداف کاشت، هر عدس خشک و کامل که در فروشگاه مواد غذایی پیدا کنید بسیار خوب کار خواهد کرد. عدس خردشده کارایی نخواهد داشت، بنابراین حتما عدس کامل تهیه کنید.

بذر ها را دسته بندی کنید:

بذرها را بشویید و دسته ‌بندی کنید. دانه‌ها را داخل آبکش قرار داده و با کمی آب بشویید. شکسته‌ها، ترک‌خورده‌ها یا تغییر رنگ داده‌ها را انتخاب کرده و دور بریزید.

در اوایل بهار بکارید:

عدس با هوای خنک اواخر اسفند و اوایل فروردین رشد می‌کند. سپس، در دمای گرم تابستان به بلوغ می‌رسند. برای زنده ماندن بذرهای شما، هنگام کاشت باید دما حداقل 4 درجه سانتیگراد باشد. اگر بعد از کاشت یخ زدگی داشتید، نگران نباشید زیرا بیشتر نهال ‌ها از این پس زنده می‌مانند، حتی اگر مجبور شوند از ریشه دوباره شروع کنند.

اگر گزینه ‌های انعطاف ‌پذیرتری برای کاشت می‌خواهید، می‌توانید عدس را در خانه نیز بکارید تا موقغی که دمای اتاق در حدود 68 20 درجه سانتیگراد نگه داشته شود. در فصول سردتر، برخی از افراد برای حفظ دمای ثابت از لامپ های مصنوعی استفاده می‌کنند.

مکانی آفتابی و با زهکشی مناسب انتخاب کنید:

عدس هم در باغ های روباز و هم در گلدان ها به خوبی رشد می‌کند. نکته اصلی تابش کافی نور خورشید به گیاه است. بهتر است آن ها را در کنار گیاهان کم ارتفاع بکارید تا عدس تحت سایه زیاد قرار نگیرد. اطمینان حاصل کنید که خاک بدون این که روی آن آب راکد جمع شود، مرطوب باقی بماند، زیرا جمع شدن آب راکد باعث پوسیدگی ریشه‌ها می‌شود.

اگر می‌خواهید عدس خود را در گلدان بکارید، گلدانی را انتخاب کنید که حداقل 20 سانتی متر عمق داشته باشد تا ریشه فضای کافی برای رشد داشته باشد. اگر نگران اسیدیته یا قلیایی بودن خاک خود هستید، یک تست pH سریع از فروشگاه باغبانی تهیه کنید. عدس در محدوده pH بین 6.0 تا 5.5 به خوبی رشد می‌کند.

بخش دوم: کاشت عدس

در ادامه بخش دوم به کاشت عدس می پردازیم

از محرک رشد گیاه استفاده کنید:

قبل از اینکه بذرهای خود را بکارید، محلول باکتری‌های مفید، که به آن محرک رشد نیز گفته می‌شود، بر روی آنها بپاشید و یا اسپری کنید. یک محرک رشد عمومی مخصوص نخود و لوبیا بسیار خوب عمل می‌کند. این کار به عدس شما کمک می‌کند که شاخه های بیشتری از ریشه های آن جوانه بزند. این کار باعث مقاومت بیشتر آنها در برابر تغییرات آب و هوایی و برداشت محصول بهتر خواهد شد.

بذر ها را بکارید:

بذرها را در عمق حداقل 2.5 سانتی متر بکارید. اگر خاک شما مرطوب و در شرایط خوبی است، بذرها را در عمق  2.5 سانتی متر بکارید. اگر خاک شما خشک‌تر است، به عمق حداکثر 6.4 سانتی متر بروید. از این حد فراتر نروید زیرا بذرها اگر خیلی عمیق دفن شوند قادر به جوانه زدن نخواهند بود.

یک چینش کاشت را رعایت کنید:

در یک ظرف سعی کنید بذرهای خود را حداقل 2.5 سانتی متر از هم فاصله دهید. اگر ردیفی می‌کارید از همین دستورالعمل پیروی می‌کنید و ردیف‌ها را نیز 15 سانتی متر از هم دور نگه دارید. با این توالی کاشت می‌توان در هر (9 متر مربع) حدود 0.45 کیلوگرم عدس خشک تولید کرد.

بخش سوم: مراقبت از گیاهان خود

در ادامه بخش سوم به مراقبت از گیاهان خود می پردازیم.

برای گیاهان بالغ یک داربست اضافه کنید:

عدس کاملاً رشد کرده می‌تواند بیش از 76 سانتی متر قد داشته باشد. اگر آنها آویزان شوند، گل ها و غلاف های دانه آنها می‌توانند از بین بروند یا زمین بریزند. یک داربست کوچک برای حمایت از آنها اضافه کنید و گیاه را دور شکاف‌های بپیچانید. یا آنها را با نخ پنبه‌ای به چوب بامبو ببندید.

برای ایجاد یک داربست سریع، چند ساقه بامبو تهیه کنید. چند ساقه را نزدیک عدس در زمین فرو کنید. ساقه عدس را با نخ پنبه‌ای به چند ساقه دیگر ببندید. سپس، با استفاده از نخ پنبه‌ای یا نایلونی ساقه‌ها را به یکدیگر وصل کنید (شبیه نردبان).

به آن ها آب دهید:

دو بار در هفته به آنها آب دهید. مانند سایر گیاهان که از گرما لذت می‌برند، عدس نسبتاً به خشکی مقاوم است. اما اگر فقط تا حد مرطوب کردن آنها را آبیاری کنید، بهترین رشد را خواهند داشت. اگر انگشت خود را به خاک فشار دهید، باید مرطوب شود، اما از محل فشار دادن نبایدآب بالا بیاید.

علف های هرز را از بین ببرید:

منطقه کاشت را بطور مرتب وجین و تنک کنید. عدس می‌تواند توسط علف های هرز رقیب به سرعت از بین برود. برای جلوگیری از این مسئله، هر هفته کمی وقت صرف کنید و هر گونه علف هرز را از منطقه کاشت خود بیرون بیاورید. اگر عدس‌ها روی هم رشد می‌کنند، از این فرصت استفاده کنید و آنها را نیز تنک کنید تا از محصول نهایی خود محافظت کنید. گردش بیشتر هوا همچنین احتمال تکثیر قارچ و سایر بیماری‌هایی که در خاک راکد رشد می‌کنند را کاهش می‌دهد.

آفات را از بین ببرید:

بخصوص حشرات ریز، گلابی شکل، مکنده شیره که شته نامیده می‌شوند، تمایل زیادی به عدس دارند و ممکن است آنها را ازبین ببرند. در صورت مشاهده شته، یک بطری یا یک شلنگ تهیه کنید و آنها را آبپاشی کنید. اگر روی گیاهان شپشک مشاهده کردید، گیاهان آسیب دیده را بیرون آورده و سریعاً دور بریزید. اگر گوزن یا سایر حیوانات شروع به نفوذ در زمین عدس شما کردند، یک ناحیه حصارکشی‌شده ایجاد کنید یا یک توری سبک در بالای گیاهان قرار دهید.

برداشت کنید:

80 تا 100 روز پس از کاشت آن ها را برداشت کنید. زمین عدس خود را بپیمایید و وقتی یک سوم پایینی غلاف ها هنگام تکان دادن صدا می‌دهند، گیاهان را در بالای خاک قطع کنید. همچنین ممکن است غلاف ها رنگ زرد یا قهوه‌ای داشته باشند. سپس، غلاف ها را باز کرده تا بذرها از آن خارج شوند. قبل از شستشوی آنها بگذارید کمی در هوا خشک شوند. می‌توانید عدس های برداشت شده را تا زمانی که قصد استفاده از آنها را داشته باشید در ظرف هوابندی شده نگهداری کنید.

امیدواریم از خواندن این مطلب لذت برده باشید، فروشگاه اینترنتی پوپونیک ارائه دهنده انواع بذرهای زیر می باشد.

• بذر عدس
• بذر عدس دیم ریز
• بذر عدس سیاه
• بذر عدس قرمز
• بذر عدس آبی
• بذر عدس سبز