معرفی گیاه ارکیده

ارکیده ها خانواده بسیار منحصر به فردی از بزرگترین خانواده گیاهان گلدار هستند. ارکیده چنان با موفقیت تکامل یافته است که تنها در قاره قطب جنوب به طور طبیعی رشد نمی کند. تکامل ارکیده ها به این معنی است که آنها یاد گرفته اند که با هر محیط فردی سازگار شوند. در طول این فرآیند سازگاری، ارکیده از عنکبوتیان، حشرات، پرندگان و پروانه ها استفاده می کند تا گرده افشانی موفقیت آمیز خود را تضمین کند. همه ما این ایده را داریم که ارکیده گل زیبایی است؟ با این حال، برخی از آنها نیستند، اما دستاوردهای بقای آنها همچنان آنها را شایسته تحسین می کند.

گیاه ارکیده:

ارکیده، (خانواده Orchidaceae)، هر یک از نزدیک به 1000 جنس و بیش از 25000 گونه از گیاهان گلدار جذاب که در سراسر جهان، به ویژه در مناطق گرمسیری مرطوب توزیع شده است. Orchidaceae عضوی از Asparagales، راسته ای از گیاهان گلدار تک لپه ای است که شامل خانواده مارچوبه و زنبق نیز می شود.

کلمه ارکیده از کلمه یونانی (orchis) برای بیضه به دلیل شکل غده های ریشه در برخی از گونه های جنس Orchis گرفته شده است. این گیاهان چند ساله غیرچوبی عموماً گیاهان خشکی زی یا اپی فیتی هستند (بعنوان مثال، روی گیاهان دیگر رشد می‌کنند تا ریشه در خاک)

آنهایی که به گیاهان دیگر متصل هستند اغلب شبیه تاک هستند و دارای پوشش ریشه اسفنجی به نام ولامن هستند که آب را از هوای اطراف جذب می کند. بیشتر گونه‌ها غذای خود را تولید می‌کنند، اما برخی از آن‌ها با مواد آلی مرده (ساپروفیت) زندگی می‌کنند یا قارچ‌هایی که در ریشه‌هایشان زندگی می‌کنند، به آنها کمک می‌کند تا تغذیه کنند.

انواه خانواده ارکیده:

خانواده ارکیده به سه بخش تقسیم می شود.

1- سمپودیال: این نوع ارکیده در آب و هوای خشک ایجاد شده است و آب را در ساقه های متورم ذخیره می کند.

2- مونوپدیال: این نوع ارکیده دارای یک ساقه در حال رشد به سمت بالا، ریزوم است و به طور مداوم برگ های جدیدی از راس تولید می کند. این نوع به راحتی تکثیر نمی شود، اما اگر ساقه اصلی آسیب ببیند ممکن است گیاه جوان جدیدی از پایه تولید کند.

3- کم رایج ترین نوع ارکیده دیاپودیال: به روشی مشابه سمپودیال ها رشد می کند، اما بدون لامپ

بذر گل ارکیده بنفش

نیازهای گل ارکیده:

ارکیده ها رشد می کنند و غذا و رطوبت خود را با روش های مختلف جمع آوری می کنند. بیشتر ارکیده ها خود را به درختان یا شاخه ها می چسبانند، برخی به سنگ می چسبند در حالی که سومین به طور معمول خود را در خاک قرار می دهند.

نیازهای یک ارکیده بسیار کمتر از گیاهان دیگر است، این امر کلیدی برای بقای آن بوده است. همانطور که در مورد همه گیاهان، ریشه ها وسیله تغذیه ارکیده هستند، با این حال، با ارکیده، ریشه ها عملکرد دیگری دارند، آنها وسیله ای هستند که ارکیده آنها را به خود محکم می کند.

این ریشه های ارکیده اپی فیتیک است که آن را به درخت یا صخره نگه می دارد که با آن ارکیده ممکن است از بین برود. این ریشه های در معرض هوا رطوبت لازم برای بقا را از جو جذب می کنند. ارکیده ای که به درخت لنگر می زند نیز ممکن است مواد غذایی را از مدفوع پرنده یا قالب های روی پوست درخت جذب کند.

ارکیده یک گیاه خاص

ارکیده به عنوان یک گیاه عجیب و غریب شناخته می شود و به وسواس بسیاری از باغبانان مشتاق تبدیل شده است. تنوع گسترده گیاهان ارکیده به این معنی است که گیاهی وجود دارد که تقریباً برای هر محیطی مناسب است و در صورت تمایل هر کسی می تواند یک ارکیده را پرورش دهد. دامنه ارکیده ها به طور مداوم در حال رشد است و سابقه ای از انواع مختلف آن در انجمن سلطنتی باغبانی لندن نگهداری می شود.

این رکورد شامل تمام ارکیده های طبیعی شناخته شده و همچنین ارکیده های ترکیبی است. برخی از ارکیده ها در حال حاضر به قدری کمیاب هستند که به عنوان در معرض خطر طبقه بندی می شوند و توسط قانون محافظت می شوند. در ایالات متحده ارکیده های خاصی وجود دارند که آنقدر نادر هستند که اگر در حال چیدن یا آسیب رساندن به یکی از آنها گرفتار شوید، طبق قوانین فدرال و ایالتی مجازات می شود!

هیبریدهای ارکیده به طور طبیعی نیز وجود دارند و توسط علاقه مندان پرورش می یابند. توانایی ارکیده در تکامل به این معنی است که به طور مداوم در حال تغییر است، ممکن است که هیبریدهای ارکیده تشکیل شده و سریعتر از آن چیزی که انسان بتواند آنها را ثبت کند، از بین می رود. به همین دلیل است که ارکیده برای افراد زیادی جذابیت داشته است. بقای ارکیده تخیل را تسخیر می کند و سپس تماشای گل های ظریف آن مردم را به دنیای شگفت انگیزش می کشاند.

بذر درخت ارکیده هنگ کنگ صورتی

تنوع ساختاری گل ارکیده

به عنوان یک گروه، ارکیده ها با سایر گیاهان متفاوت هستند، اما فقط در ویژگی های مورفولوژیکی (ساختاری) مرتبط با گل و سازمان آن هستند. حتی ویژگی‌های خاص گل‌های ارکیده، مانند توده‌های گرده‌ای به نام پولینیا، به هم پیوستن پرچم‌ها و مادگی برای تشکیل یک ستون، و دانه‌های ریز بدون آندوسپرم به صورت جداگانه در گروه‌های دیگر گیاهان گلدار یافت می‌شوند. از طریق ترکیب چندین ویژگی است که خانواده ای از گیاهان گلدار به نام Orchidaceae پدید می آید.

ارکیده ها عمدتاً علفی (غیر چوبی) هستند، اگرچه برخی از گونه ها ممکن است انگور، تاک مانند یا تا حدودی درختچه ای باشند. آنها ممکن است زمینی یا اپی فیتی باشند. گل های ارکیده از نظر اندازه بسیار متفاوت هستند از گل های کوچک برخی از گونه های جنس Pleurothallis که بیش از 2 میلی متر (0.1 اینچ) قطر ندارند تا گل های بزرگ Brassia که ممکن است بیش از 38 سانتی متر (15 اینچ) باشد. ) از نوک کاسبرگهای جانبی (ساختارهای گلبرگ مانند) تا نوک کاسبرگ پشتی

طیف وسیعی از عادات رشد از عاداتی که در آن گیاه به بیش از ریشه کاهش نمی‌یابد (Dendrophylax)، تا گیاهان ساپروفیت که ظاهراً فاقد کلروفیل هستند (Corallorhiza)، تا گیاهان غول‌پیکر (Arundina) که ظاهراً شبیه بامبو هستند، متفاوت است. علاوه بر این، تنوع ساختار در میان گل‌های ارکیده را می‌توان عمدتاً به روش‌های گرده‌افشانی موجود در خانواده یا این واقعیت نسبت داد که خانواده برای استفاده از انواع مختلف گرده‌افشان سازگار است.

بوم شناسی ارکیده

هنگامی که کل خانواده در نظر گرفته شود، ارکیده ها توزیع اکولوژیکی گسترده ای دارند. اگرچه این خانواده در درجه اول گرمسیری است، تعدادی از گونه ها در مناطق معتدل شمالی و جنوبی یافت می شوند. حداقل چهار گونه از شمال دایره قطب شمال گزارش شده است. تعدادی از گونه های منطقه معتدل شمالی در باتلاق ها، چمنزارها، مراتع و جنگل های چوب سخت یافت می شوند.

چندین گونه از Spiranthes، Habenaria و سایر ارکیده ها در گودال های کنار جاده، اغلب در موقعیت های مرطوب و باتلاقی یافت می شوند. در برخی از مناطق ایالات متحده، Platanthera ciliaris تقریباً ممکن است یک علف هرز در نظر گرفته شود. گونه آسیایی معرفی شده Zeuxine strateumatica در جنوب فلوریدا در حال حاضر گسترده است و ممکن است به عنوان یک علف هرز در نظر گرفته شود.

ارکیده ها در مناطقی از سطح دریا تا ارتفاع حداقل 4600 متری (15000 فوت) رشد می کنند. بیشترین تعداد گونه‌های ارکیده در انجمن‌های جنگل ابری در مناطق گرمسیری، معمولاً در دامنه‌های کوه که ابرها در روز و شب کوه را می‌چرخانند، یافت می‌شوند. چنین جنگل‌هایی به معنای واقعی کلمه با خزه‌ها و گلسنگ‌ها پوشیده شده‌اند و شیب زمین به نور خورشید اجازه می‌دهد تا از طریق پوشش گیاهی به زمین نفوذ کند. این یک زیستگاه عالی برای ارکیده های اپی فیت و همچنین اعضای خانواده Gesneriaceae و Araceae، سرخس ها و بسیاری از گیاهان اپی فیتیک دیگر است.

برخلاف تصور رایج، جنگل‌های بارانی در زمین‌های عموماً هموار، مکان‌های ضعیفی برای گل‌های ارکیده هستند. در Iquitos، در رودخانه آمازون در پرو، تنها حدود 125 گونه ارکیده گزارش شده است، و بسیاری از آنها بسیار نادر هستند. ارکیده هایی که در جنگل های بارانی به وجود می آیند در بالای درختان بزرگ قرار دارند.

اغلب مقادیر زیادی از یک گونه منفرد در یک درخت زندگی می کنند، در حالی که درخت دیگری در نزدیکی ممکن است فقط یک یا دو گونه اضافی داشته باشد. جنگل‌های فصلی گرمسیری – برگ‌ریز چوب‌های جنگلی مناطق استوایی، که در آن دوره‌های مرطوب و خشک مشخص رخ می‌دهد، اغلب دارای گونه‌های ارکیده متعددی هستند. با این حال، این نیز بهترین زمین کشاورزی است، و بنابراین جنگل ها پس از کشت مدت زیادی دوام نمی آورند.

طیف گسترده ای از تحمل زیست محیطی توسط ارکیده ها نشان داده شده است. علاوه بر آن گونه هایی که در بالای دایره قطب شمال یافت می شوند، گونه های کمی از ارکیده ها در شرایط بیابانی رشد می کنند. به عنوان مثال، در مناطق خشک شمال پرو، چندین گونه ارکیده یافت می شود که روی کاکتوس ها اپی فیت هستند.

خاک ارکیده ارگانیک

در شبه جزیره سانتا النا در غرب اکوادور، دو گونه Oncidium و همچنین یک گونه Brassia روی کاکتوس ها یافت می شود. در بخش‌هایی از آمریکای مرکزی، یک گونه از Brassavola روی ریشه‌های حرا، اغلب در سطح جزر و مد یا فقط کمی بالاتر از آن، یافت می‌شود. در جامائیکا گونه های مختلفی روی صخره های لخت رشد می کنند. از سوی دیگر، در اورگلیدز فلوریدا در ایالات متحده، یکی از گونه های هابناریا تقریباً آبزی است. در غرب مکزیک، یک گونه از Pleurothallis روی گلسنگ ها اپی فیت است.

ارکیده ها از گونه هایی که بسیار گسترده هستند، مانند گونه هایی که در بیشتر مناطق گرمسیری نیمکره غربی یافت می شوند (به عنوان مثال، Ionopsis utricularioides)، تا برخی گونه هایی که به نظر می رسد محدود به یک کوه هستند، متفاوت هستند. در هند غربی، هر یک از جزایر اصلی دارای تعداد مناسبی از گونه های محدود شده است.

اهمیت اقتصادی گیاه ارکیده

خانواده ارکیده احتمالا یکی از مهم ترین خانواده های گیاهی از نظر باغبانی است. به غیر از مصارف باغبانی که از ارکیده ها استفاده می شود، این خانواده به طور قابل توجهی فاقد گونه هایی است که محصولات از آنها گرفته می شود. تنها محصول مهم تجاری که از ارکیده به دست می آید وانیل است. بیشتر وانیل از یک گونه به نام Vanilla planifolia تولید می شود، اگرچه دو گونه دیگر نیز به صورت تجاری کشت می شود.

مناطق اصلی کشت وانیل عبارتند از: ماداگاسکار، مکزیک، پلی‌نزی فرانسه، رئونیون، دومینیکا، اندونزی، هند غربی، سیشل و پورتوریکو

وانیل از سطح دریا تا ارتفاع حدود 600 متر رشد می کند. این گیاه تاک کوهنوردی است که بومی مناطق گرمسیری نیمکره غربی است. ارکیده های مختلف دیگر برای انواع داروها و درمان های عامیانه استفاده می شود. در هند غربی، پیازهای Bletia purpurea را می‌جوشانند و تصور می‌شود که این مایع مسمومیت ماهی را درمان می‌کند.

در مالزی، زنان برای جلوگیری از بیماری بعد از زایمان، نوشیدنی از برگ های پخته شده گیاه Nervilia aragoana مصرف می کنند. در Melaka (مالاکا سابق)، ایالتی در غرب مالزی، کورک با ضماد ساخته شده از کل گیاه Oberonia anceps درمان می شود. در شیلی، Spiranthes diuretica به عنوان یک ادرارآور قوی شناخته شده است.

در بخش‌های خاصی از اکوادور، موسیلاژ Catasetum برای استخوان‌های شکسته مفید است. در نقاط مختلف جهان از ارکیده های خاصی برای غذا یا مکمل های غذایی نیز استفاده می شود. در مالزی، برگ های یک گونه از Anoectochilus به عنوان سبزی فروخته می شود و برگ Dendrobium salaccense به عنوان چاشنی با برنج پخته می شود.

در بخش‌های خاصی از مناطق استوایی آسیا، غده‌های برخی از گونه‌های گاسترودیا مانند سیب‌زمینی خورده می‌شوند. در سرتاسر جهان چندین گونه ارکیده به عنوان جایگزین چسب استفاده می شود. در بیشتر موارد، چسب از شبه حباب ها گرفته می شود. سالپ از غده‌های چندین گونه ارکیز به دست می‌آید. غده ها را می جوشانند، سپس خشک می کنند و پودر می کنند. آماده سازی حاصل اغلب به عنوان جایگزین آرد استفاده می شود.