پوسیدگی فوزاریومی ریشه

بیماری پوسیدگی فوزاریومی ریشه معمولا در گیاهانی که تحت تنش محیط قرار نگرفته اند خسارت زیادی وارد نمیکند. منظور از تنش تنها عدم وجود آب کافی نبوده اگر ریش در خاک غرقاب و فاقد اکسیژن کافی به مدت 24 ساعت قرار گیرد، گیاه دچار تنش شده است. پوسیدگی بذر و گیاهچه میری دیده نمی شود.

تعداد زیادی ریشه های نا به جا در ناحیه هیپوکوتیل، در نزدیکی سطح خاک ایجاد می شود. روی هیپوکوتیل لکه های قهوه ای رنگ دیده می شود. فرم بقا به صورت کلامیدوسپور در خاک، بقایا و بذر است. این کلامیدوسپورها تحت تاثیر ترشحات ریشه میزبان شروع به تنش می کنند.

این قارچ همانند یک ساپزوفیت، می تواند بقای خود در محیط را حفظ کند اما با تکثیر و فعالیت روی لوبیا به یک قارچ پوده رست با پتاسنیل بیمارگری تبدیل می شود. پوسیدگی فوزاریومی روی حبوبات، به صورت پوسیدگی خشک ریشه و طوقه می­باشد و کل بافت ریشه و طوقه خشک و کاغذی شده و در صورت تماس دست با این نواحی صدایی مانند برخورد دست با کاغذ شنیده می­شود و نواحی پوسیده با یک فشار متلاشی می­شوند.

باید توجه داشت تفکیک این عارضه، از پوسیدگی ریزوکتونیایی در مزرعه خصوصاً در لوبیا مهم بوده که باید توجه داشت در این بیماری شانکر ایجاد نمی­شود بلکه در ناحیه­ هیپوکوتیل لکه­ های قهوه ­ای رنگی دیده می­شود، ولی در هر دو بیماری در قسمت هیپوکوتیل ریشه ­های نابه­ جا دیده می­شود.

در هر دو امکان تخریب سیستم آوندی دیده می شود که در فوزاریوم سیستم آوند چوبی قهوه ای می شود. فوزاریوم معمولا روی گیاهچه های جوان خسارت زا نبوده و در ابتدای کاشت در مزرعه دیده نمی شود. رایزوکتونیا در لوبیا مهمتر از فوزاریوم است.

برای مطالعه مقاله آفات و بیماری های رایج یونجه کلیک کنید.

مدیریت تلفیقی بیماری پوسیدگی فوزاریومی ریشه:

1. مهم­ترین عامل کنترل در این بیماری، تناوب، خصوصاً با توجه به منظور تغییر ترکیب و افزایش مواد آلی خاک می­باشد.
2. بهبود وضعیت فیزیکی خاک توسط شخم عمیق و زیرشکن جهت رشد بیش­تر ریشه. (شخم عمیق یکی از راهبردهای بسیار مؤثر ولی هزینه ­بر است). اصولاً در پوسیدگی ریشه، باید رشد ریشه را تسریع داد.
3. عدم کاشت در مزارع مرطوب و کاهش تردد جهت کاهش انتشار بیماری.
4. خاک­ کوبی پای بوته ­های بیمار جهت رشد مجدد ریشه.
5. امکان این که این قارچ از طریق گرد و غبار روی بذرها و یا کیسه­ های محتوی بذر قرار گیرد نیز وجود دارد.
6. در اراضی آلوده به فوزاریوم، به کار بردن تمامی روش­های مدیریتی در صورت وجود بقایای آلوده تأثیری ندارد.
7. در صورت تیمار بذر باید از سموم سیستمیک استفاده کرد.