نگاهی کوتاه بر درخت زغال اخته

درخت زغال اخته می تواند بسیار بلند، تا 80 فوت، با دور تنه 16 فوت رشد کند. درختان متوسط ​​فقط به ارتفاع 15 تا 18 فوت می رسند. تنه ها مستقیم و بلند رشد می کنند، اولین شاخه های پخش شده بسیار بالاتر از سطح زمین رشد می کنند. تنه های درختان مسن و سنگین تر، در امتداد تنه برجستگی های پهن و صافی دارند که آنها را تقویت می کند.

در زمان گیاه شناس بزرگ سوئدی کارلوس لینه (۷۸-۱۷۰۷) جنس زغال اخته به عنوان یک جنس بزرگ مستقل در نظر گرفته شده بود. تحقیقات علمی نشان داده که کورنوس ها یک گروه ناهمگن هستند و شامل گیاهانی می باشند که در بسیاری جهات مشابه هستند، اما هیچگونه ارتباط تکاملی ندارند.

بنابراین گیاه شناسی معاصر فرضیه قدیمی تقسیم جنس کورنرس به تعداد بیشتری جنس را پذیرفت بیشتر کورنوس ها بصورت درختچه می باشند فقط گاهی به صورت درختان کوچکی مشاهده می شوند. از گونه های اروپایی درختی می توان از زغال اخته و کورنوس فلوریدا نام برد که عموما در پارکها و باغ ها کاشته می شوند.

کرن بری خشک

مشخصات ظاهری درخت ذغال اخته:

ذغال اخته درختچه ای از جنس کورنوس است که ارتفاع آن تا حدود 4 تا 6 متر نیز می رسد. برخی ارقام درخت زغال اخته خزان پذیر و برخی دائم سبزند، برگ هایش متناوب و بیضی شکل با حاشیه های ساده است. گلدهی درخت زغال اخته در اردیبهشت انجام می شود. این گیاه گل آذین چتری ساده ای دارد و در پایین هر گل آذین دارای 4 براکته است.

میوه زغال اخته قرمز رنگ است و درونش هسته ای به اندازه یک تا 1.5 سانتی متر دارد. طعم زغال اخته ملس است و زغال اخته به خوبی در هر سه قاره بزرگ آسیا، اروپا و آمریکا رشد می کند.

پوست وقتی جوان است، قهوه ای تیره است و با بلوغ درخت به خاکستری تیره تبدیل می شود، دارای بافتی خشن است و شیارهای عمیقی ایجاد می کند. آنها دارای یک تاج متراکم، سبز تیره و پخش شده هستند. برگهای منفرد آن بیضوی شکل است، طول آنها 14 سانتی متر و عرض آن 8 سانتی متر با لبه های صاف یا کمی موج دار است.

برگهای قدیمی دارای ظاهری براق، چرمی، از بالا سبز تیره و از زیر سبز روشن تر هستند. برگها و شاخه های جوان با کرکها پوشانده شده است. وقتی که آنها جوان هستند، برگ های خود را از دست نمی دهند، اما هرچه درخت پیر می شود، برگ هایش در اوایل بهار می ریزد.

برگهای جدید از ژوئن تا اکتبر رشد می کنند و به رنگ صورتی، نارنجی یا مایل به قرمز هستند. رنگ آن از قهوه ای روشن مایل به قرمز تا تقریباً سیاه متفاوت است. درخت زغال اخته بخشی از خانواده Ebenaceae است و به آبنوس آفریقایی نیز معروف است.

جنس درخت زغال اخته:

گلها و میوه های گونه های جنس کورنوس همه پایک دار می باشند. گل آذین به صورت چتر می باشد. براکته ها رنگ شخصی ندارند و از گل آذین کوچکتر می باشند. گلها قبل از برگ ظاهر می شوند. گلها و میوه های گونه های جنس سینوگزیلون بدون پایک هستند و گلهایش به صورت کپه های کروی مجتمع می باشند. براکته ها بزرگتر بر گل آذین و اغلب رنگین هستند. (وسیله ای برای جلب توجه حشرات می باشد و گلهای بیولوژیکال نامیده می شوند) گلها بعد یا همزمان با برگها ظاهر می شوند.

میوه درخت ذغال اخته:

میوه درخت زغال اخته مورد علاقه بسیاری از حیوانات است. میوه گوشتی و بیضی شکل، تقریباً گرد و دارای قطر تقریباً 3 سانتی متر و به رنگ زرد یا زرد-سبز است. پنج کاسبرگ گل گلی در قسمت پایین میوه باقی مانده و نوک آنها به عقب حلقه می شود.

در داخل میوه دو تا شش دانه چروکیده دیده می شود. پوست سفت و سخت است اما میوه خوراکی آن دارای قوام گچی و آردی با طعم لیمو شیرین است. می توان آنها را به صورت تازه یا نگهداری شده خورد. آنها همچنین خشک شده و به صورت آرد خرد می شوند. یک آبجو و یک براندی نیز از آنها تخمیر می شود.

وقتی میوه زغال اخته کاملاً رسیده باشد، بنفش می شود، اما به سختی می توان آن را به این رنگ دید، زیرا مدت ها قبل از رسیدن توسط حیوانات مختلف خورده می شود. حیواناتی مانند نیالاها، ایمپالاها، گرازهای وحشی، عنتر دم کوتاه و مرغ شاخنوک نام چند مورد است، که عاشق خوردن میوه زغال اخته هستند.

این درخت نام خود را به این دلیل گرفته است که دانه های زغال اخته در مدفوع شغال نیز یافت می شود. برگ ها توسط فیل ها، کرگدن ها، زرافه ها، گاومیش ها و کادوس ها خورده می شوند. لارو پروانه امپراطور بوشولد نیز برگ های این درخت را می خورد.

خرید بذر زغال اخته

آب و هوای مناسب زغال اخته:

زغال اخته می تواند سرمای زمستان را تا دمای منفی 25 درجه کند. برعکس، مقاومت زغال اخته نسبت به گرما بسیار پایین است، این درخت در مقابل وزش باد های خشک و گرم مقاومتی ندارد و برگ هایش می ریزد و این امر باعث می شود تا درخت ظاهر بیمار گونه ای به خود بگیرد. به همین علت این درختان را در مناطق گرم به هیچ عنوان نمی کارند.

نور مناسب زغال اخته:

بودن زیر سایه باعث می شود این درخت توان گلدهی نداشته باشد. زغال اخته به 6 تا 8 ساعت نور کامل آفتاب نیاز دارد. در مکان های نیمه سایه نیمه آفتاب این میزان به 4 تا 5 ساعت می رسد.

خاک مناسب زغال اخته:

زغال اخته در اکثر خاک ها به خوبی رشد می کند، اما زهکشی خاک برایش مهم است و در رشد آن تاثیر می گذارد. وجود موادی مانند کود بسیاری پوسیده گاوی و خاک برگ (مواد ارگانیک) رشد و میوه دهی زغال اخته را ارتقا می دهد.

کوددهی مناسب زغال اخته:

دادن کود به زغال اخته اهمیت زیادی ندارد، در بهار و با شروع سال جدید از خاک برگ یا کود پوسیده گاوی برای آن استفاده می شود. اگر کسی اصرار بر دادن کود دادن به زغال اخته را دارد. می تواند از فرمول هایی مانند 10-10-10 استفاده کند.

آبیاری مناسب زغال اخته:

آبیاری منظم برای درختان جوان زغال اخته لازم است، به این دلیل بهتر است هر گاه احساس شد سطح خاک خشک شده است نسبت به آبیاری درخت اقدام شود. زغال اخته تحمل خشکی های طولانی مدت را نداد و تحملش نسبت به خشکی در حالت میانه و متوسط است.

هرس مناسب زغال اخته:

این گیاه با تولید پاجوش گسترده تر میشود و فضای بیشتری اشغال می کند پس می توان به طور منظم، هرساله پاجوش ها را حذف کرد و با این کار شکل و میزان رشد آن را –تا حدودی- کنترل نمود. این گیاه را باید در اوایل تیر ماه هرس کرد اما اگر استفاده تجاری از درخت می شود (برداشت میوه) می توان پس از برداشت میوه آن را هرس نمود.

درخت زغال اخته گلدار:

کورنوس فلوریدا درختچه ای یا درخت کوچکی با ۱۲ متر ارتفاع و پوستی خاکستری و قهوه ای ناصاف و ناهموار می باشد که به صورت تکه های کوچکی از درخت جدا می شود. مهمترین خصوصیت برجسته وآشکار آن گل آذین است که دارای براکته های رنگین و اغلب در حدود ۶ سانتیمتر طول می باشد.

تنوع رنگ براکته ها نتیجه وجود کولتیوار های متعدد آن است. (در حدود ۳۰) این درخت بومی آمریکای شرقی و (از تکزاس تا مرز کانادا) محل رویش آن در جنگلهای پهن برگ در ارتفاع حدود ۱۵۰۰ متر و بر روی خاکهای خشک می باشد. از سال ۱۷۳۱ کاشته شده است.

تکثیر و ازدیاد مناسب زغال اخته:

از انواع روش های تکثیر زغال اخته می توان به تکثیر بذری، خوابانیدن و قلمه زدن اشاره کرد. روش کاشت بذر سخت و بسیار زمان بر است زیرا باید بذر را بعد از دو سال از زمانی که از میوه جدا می شود کاشت.

روش خوابانیدن برای تکثیر بهتر است، در این روش ساقه هایی که به خاک نزدیک ترند خوابانیده می شوند. به شکلی که بخشی از سایه زیر خاک قرار بگیرد. حدودا نه ماه طول میکشد تا ریشه زایی این ساقه صورت بپذیرد.

برای قلمه زدن، قلمه ها را ازانتهای ساقه های جانبی گیاه در اواسط مرداد ماه تهیه می کنند. استفاده از چوب های رسیده باعث می شود ساقه های حاصل از رویش مناسب تر باشد.

کاربرد میوه ذغال اخته:

مغز چوب ریزبافت است و برای کف، مبلمان با کیفیت بالا و هاون مناسب است. از تنه ها برای ساخت قایق استفاده می شود. تانن در برگ ها، پوست و ریشه وجود دارد و به عنوان قابض عمل می کند و باعث جلوگیری از خونریزی می شود. همچنین انتظار می‌رود این درخت دارای مواد آنتی بیوتیکی باشد که به بهبود زخم کمک می کند.

مخلوطی که از ریشه ساخته شده است برای از بین بردن انگلهایی مانند کرم حلقوی، اسهال خونی و تب استفاده می شود. این دارو همچنین درمانی برای جذام در نظر گرفته می شود. دانه ها به صورت آجیل خورده می شوند. از میوه ها اغلب برای تهیه آبجو استفاده می شود یا برای شراب تخمیر می شود. میوه و سایر قسمت های گیاه حاوی تانن است.

آفات و بیماری های زغال اخته:

اما برخی آفات مکنده هستند که آن را مورد حمله قرار می دهند و برای دفعشان می توان از لیندن یا ملاتیون در بهار و اواخر پاییز استفاده کرد. نوعی پشه نیز وجود دارد که روی سرشاخه های زغال اخته گال بوجود می آورد.

سفیدک پودری و بیماری لکه برگی که قارچ های مختلف آن ها را بوجود می آورند از جلمه بیماری های زغال اخته هستند که توسط مرقب هایی نظیر قطع کردن ساقه ها و برگ هایی که بیمار اند و استفاده از سموم قارچ کش کنترل می شوند.

جایی که پیدا می شوند:

درخت زغال اخته در سراسر آفریقا، از سنگال و سودان گرفته تا نامیبیا و شمال ترانسوال یافت می شود. این گیاه معمولاً در دشتهای ساوانا یا جنگلهای ساوانا دیده می شود که در آنجا می تواند روی تپه های موریانه رشد کند.

در خاکهای سنگین موریانه ها خاک را هوادهی کرده و منبع رطوبت را برای درخت فراهم می کنند و ریشه ها از موریانه ها محافظت می کنند. موریانه ها از آنجا که روی مواد آلی مرده زندگی می کنند، چوب زنده را نمی خورند. چوب زغال اخته پس از بریده شدن تقریباً در برابر موریانه مقاوم است

سوالات متداول در مورد درخت زغال اخته:

1. آیا زغال اخته ها خوراکی هستند؟

   این میوه در اواخر تابستان به رنگ گیلاس قرمز شده و خوراکی است. این میوه از نظر طعم شبیه گیلاس های ترش است و می توان از آن برای مربا، ژله، پای، شربت و … استفاده کرد. میوه ها سرشار از ویتامین C هستند. درخت زغال اخته معمولاً به عنوان گیاهان زینتی در مناظر خانگی کاشته می شوند.

2. زغال اخته برای چه چیزی مفید است؟

   اعتقاد بر این است که این میوه توت مانند یک میوه مناسب برای جلوگیری از سرماخوردگی و آنفلوانزا است، زیرا حاوی مقادیر زیادی ویتامین C است که یک ماده ضد ویروسی، ضد باکتری و ضد التهابی طبیعی بسیار قدرتمند است. اگر می خواهید از تمام این فواید زغال اخته بهره مند شوید، باید آن را به صورت خام مصرف کنید.

3. چگونه درخت زغال اخته را هرس می کنیم؟

   فقط در اوایل بهار، قبل از گل و قبل از برگ گیاه، هرس کنید. شاخه های متقاطع، بد شکل یا آسیب دیده باید به شاخه اصلی برگردانده شوند. در صورت تمایل به فرم درختی، هنگامی که گیاه جوان است، شاخه های کم نیز باید برداشته شوند.

4. چگونه زغال اخته را می کاریم؟

   محلی را که در معرض آفتاب کامل است در منطقه ای با خاک خوب زهکشی شده انتخاب کنید. زغال اخته طیف گسترده ای از انواع خاک، از جمله خاک رس، و طیف گسترده ای از pH را تحمل می کند. گیاهان همچنین می توانند سایه ای را تحمل کنند. زغال اخته باید با رقم دیگری گرده افشانی شوند.

5. طعم زغال اخته چگونه است؟

   زغال اخته نارس ترش و قابض هستند، اما میوه های کاملاً رسیده مانند تلاقی گیلاس های ترش و قره قاط هستند. ترفند این است که میوه ها تا زمانی که از بوته نریزند کاملاً رسیده نیستند. حتی وقتی کاملا قرمز روشن هستند، هنوز آماده نیستند. میوه رسیده کاملاً نرم و قرمز عمیق است.

6. آیا می توانید درخت زغال اخته را از طریق یک بذر پرورش دهید؟

   بله واقعاً پرورش درخت زغال اخته از طریق دانه نه تنها یک روش ارزان قیمت برای پرورش این گیاه است، بلکه بسیار سرگرم کننده و خوشمزه است!

7. آیا قبل از کاشت باید دانه های زغال اخته را خشک کنید؟

   اگر از میوه تازه می خواهید بذر تهیه کینید باید قبل از کاشت دانه حتما میوه آن را به صورت کامل جدا کنید تا هیچ گوشتی به هسته نچسبیده باشد و آخرین بیت های چسبیده به دانه را با یک دستمال کاغذی مرطوب پاک کنید. اگر هنوز اوایل یا اواسط تابستان است، بگذارید بذرها برای چند روز روی یک حوله کاغذی خشک شوند، سپس در یک ظرف ضد هوا در یک مکان خنک نگهداری کنید.

8. آیا برای تولید میوه به 2 درخت زغال اخته نیاز دارید؟

   برای گرده افشانی و تنظیم میوه ها فقط یک درخت زغال اخته باید کاشته شود. گرده افشانی، انتقال گرده از یک گیاه به گل با رقم متفاوت است. هنگام کاشت ارقام غیر مثمر، حداقل دو نوع مختلف زغال اخته برای تولید میوه باید کاشته شود.