سیستم های کمپوست سازی

با توجه به شرایط و امکانات موجود می توان از تکنولوژی های مختلفی به منظور تولید کمپوست بهره برد که در اینجا تنها به بیان رایجترین آنها می پردازیم.

پشته ساکن:

سیستم پشته ساکن را می توان ساده ترین روش کمپوست سازی به شمار آورد که به اداره، مدیریت و تجهیزات کمی احتیاج دارد. تنظیم رطوبت در پشته های ساکن کار بسیار مشکل است و به طور معمول در مرکزشان به سمت بی هوازی شدن پیش می روند.

شرایط هوازی شدن در این روش هنگامی به دست می ­آید که تخلخل اولیه پشته بیش از ۶۰ درصد و سهم بالایی از مواد حجم دهنده به منظور باز نگه داشتن منافذ برای تبادل هوا وجود داشته باشد. در حالی که این مدل ساده ­ترین نوع به شمار می­ آید اما بیشترین زمان را برای تولید کمپوست نهایی صرف می­کند و مواد کمپوست شده تقریبا ناهمگن می ­باشند.

ورمی کمپوست بهکام

ویندرو زیر و رو شده:

ویندرو لغتی عام است که به پشته های ممتد انباشته شده از مواد اولیه کمپوست سازی اطلاق می شود. در این روش پشته ها احتیاج دارند که به اندازه کافی متخلخل و کوچک باشند تا هوا از میان آنها در طول مدت طولانی عبور کند.

ویندرو زیر و رو شده به روشی گفته می شود که پشته ها به صورت مکانیکی توسط لودرهای سطلی پخش کننده های کودیا ترن زیر و رو می شوند. زیر و رو کردن پشته ها باعث اختلاط دوباره مواد می شود و به مواد اولیه اجازه می دهد که توسط میکروارگانیزم های فعال موجود در قسمت های گرمتر داخل پشته احاطه گردد.

این عمل انتقال دوباره اکسیژن و خروج گرما، بخار آب و گازهای دیگر را از بخش های داخلی پشته به همراه دارد. مهمترین قسمت در زیر و رو کردن پشته ها را می توان به برقراری دوباره تخلخل و توانایی عبور هوا به درون پشته ها دانست.

ویندرو یا هوادهی غیر اجباری:

این روش شامل قرار دادن لوله­ های سوراخ­دار در ته هر ویندرو به منظور ایجاد جریان همرفتی هوا به درون پشته ­ها است. نکته مهم و اصلی در این سیستم را می­توان در پیش اختلاط مواد خام قبل از قرار دادن آن­ها بر روی لوله ها دانست. هم چنین در این روش ویندرو احتیاج دارد که لایه خارجی­اش توسط کمپوست بالغ به منظور اطمینان از ایجاد دمای ترموفیلیک در آن ناحیه پوشانده شود.

ویندرو با هوادهی اجباری:

این روش همانند روش قبل است با این تفاوت که دمنده ­هایی در انتهای لوله ­های سوراخ ­دار نصب می­شوند. در این روش جریان هوا را می­توان با تغییر فرکانس و طول مدت زمان کارکرد دمنده تنظیم نمود. معمولا دمنده­ها طوری تنظیم می­شوند که با رسیدن دمای کمپوست به حداکثر مقدار 65 سانتی گراد شروع به کار کنند.

محفظه بسته:

این سیستم بالاترین درجه کنترل بر فرآیند کمپوست­ سازی را فراهم می­ آورد و اساس توسط تولید کننده­ های صنعتی برای کنترل بهتر دما، اکسیژن و رطوبت مورد استفاده قرار می­گیرد. سیستم محفظه بسته به کمترین زمین و فضا برای بهره ­برداری احتیاج دارد اما پرهزینه­ ترین سیستم به جهت طراحی، ساخت و اداره به حساب می­آید. این سیستم­ها می­توانند به صورت ناپیوسته و پیوسته طراحی گردند.

سیستم­های بزرگ­تر شامل یک محفظه نصب شده در یک ساختمان می­باشند که مکانیزم­های لازم ورود مواد اولیه و تحلیه کمپوست در آن تعبیه شده است، در این حالت سیستم شامل حداقل تجهیزاتی هم چون سیستم کنترل دما، مقدار اکسیژن و هوادهی است. سیستم­های کوچک­تر شامل استفاده از کانتینرهای قابل حملی هم چون کانتینرهای حمل بار کشتی­ها است که با مواد اولیه پر و کاملا آب ­بندی شده ­اند و به لوله­ های هوادهی و تجهیزات مانیتورینگ متصل هستند.