آفتابگردان جزء گیاهانی می باشد که معمولا در مناطق معتدل رشد می کند، ولی انواع مختلف آن را می توان در شرایط مختلف آب و هوایی پرورش داد. این گیاه خشکی زیاد از حد و شوری آب را را تحمل نمی کند.
منشا اصلی آفتابگردان، آمریکای شمالی بین مکزیک و پرو می باشد، بعد از آن جا به اروپا برده شده و در نهایت حدود 80 تا 90 سال پیش به ایران آورده شده است. مهمترین کشورهای تولید کننده در دنیا، روسیه، آمریکا، چین و آرژانتین می باشد.
آفتابگردان به دلیل اینکه، مقدار زیادی اسید چرب غیر اشباع لینولئیکی دارد از مرغوبیت بالایی برخوردار است. کنجاله بدست آمده از ان هم برای غذای طیور و دام استفاده می شود.
آفتابگردان در خاک هایی که دارای بافت شنی تا رسی می باشد به خوبی رشد می کند و مانند ذرت، گندم و سیب زمینی به خاک بسیار حاصلخیز نیاز ندارد.
برای آفتابگردان هم باید مانند دیگر گیاهان، خاک آن را برای کوددهی آزمایش کنید. ازت و فسفر بیشتر از دیگر عناصر برای آفتابگردان لازم است. پتاسیم برای تقویت ساقه و دیگر قسمت های آفتابگردان می باشد. کود ازت باعث افزایش پروتئین موجود در دانه ها و کم شدن درصد روغن آن می شود.
روی برای دخالت در جذب نیتروژن توسط آفتابگردان برای این گیاه لازم می باشد. کودهای شیمیایی به دو حالت ماکرو و میکرو می باشند.
کودهای ماکرو شامل کودهای ازت، فسفر، پتاسیم، گوگرد، کلسیم و منیزیم، نیتروژن می باشد.
کودهای شیمیایی را در دو مرحله، یکبار قبل و یا هم زمان با کاشت و در مرحله بعدی بعد از رویش گیاه برای گیاه آفتابگردان مصرف می گردد. عواملی از جمله نوع خاک، مرحله رشد گیاه، نوع کود مصرفی و منطقه آب و هوایی برای زمان کوددهی مهم است.
کود را معمولا قبل و یا اینکه بعد از کاشت به گیاه بدهید، کودهایی را که قبل از کاشت به گیاه می دهند، کود پیش کاشت و کودهایی را که بعد از کاشت به گیاه می دهند، کود سرک می گویند. کودهایی که در خاک حرکت نمی کنند و در آب حل نمی شوند را به خاک اضافه می کنند و باید حتما قبل از کاشت به خاک اضافه کنید، برای مثال کود فسفر در خاک حرکت نمی کند، گوگرد را باید باید 4 تا 6 هفته قبل از کاشت به خاک می دهند.
آمونیاک جزء کودهایی است که قبل از کاشت به گیاه می دهند، زیرا برای گیاه سمی می باشد و قبل از کاشت به آمونیم و نیترات تبدیل می شود.
کودهای سرک را بعد از کاشت به گیاه می دهند و به دلیل اینکه این کودها قابل حل در خاک هستند و ممکن است که قسمت عمده آن ها در خاک شسته شوند، قسمتی از آن را بعد از کاشت و بقیه آن را در نیمه اول فصل رشد به گیاه می دهند. معمولا کود نیتروژن را به این صورت به این صورت به گیاه می دهند.
برای مطالعه مقاله چگونگی رشد گل آفتابگردان می توانید از این لینک استفاده نمایید.
به این نکته توجه داشته باشید که کودهای نیترات آمونیم، اسید فسفریک و سولفات آمونیم به وسیله آبیاری بارانی دچار خسارت می شوند.
محلول پاشی: در این روش که مخصوص کودهای میکرو می باشد باید کود را در آب حل کنید و بعد روی گیاه با محلول پا بپاشید.
آرایش سنگین و غلیظ یا به اصطلاح آرایش مجلسی، به دلایل مختلفی در میان بسیاری…
انتخاب پرایمر مناسب بر اساس نوع پوست یکی از عوامل کلیدی در دستیابی به ظاهری…
میکاپ یکی از جوانب مهم زیبایی و مراقبت از پوست است که به هنر آرایشگران…
در دنیای امروز، توجه به مراقبت از پوست به یکی از ضروریات زندگی تبدیل شده…
در فصل تابستان، با افزایش دما و رطوبت، افراد بیشتر از هر زمان دیگری نیاز…
پیری طبیعی یکی از فرآیندهای اجتناب ناپذیر زندگی است، اما با توجه به پیشرفت های…
نمایش دیدگاه ها
سلام ببخشید برای آفتاب گردان محلول پاشی کودهای ریز مغذی چند درصد قابل جذب است نسبت به تزریقی واینکه بهترین کود چیست برای محلول پاشی
برای آفتابگردان محلول پاشی کود های ریز مغذی بین 20 تا 25 درصد قابل جذب است و متاسفانه در روش تزریقی را نمی دانم چقدر قابل جذب است
بهترین کودها برای آفتاب کردان کود های هستند که سه عنصر نیتروژن ،فسفر و پتاسیم را دارا باشند و حتما کود گوگرد هم داشته باشند تا تمام =نیاز های گل آفتابگردان را بر آورده کنند.