فرق پسته اکبری با احمد آقایی

پسته پرمصرف ترین و محبوب ترین آجیل در بین ایرانیان است، طعم یک پسته بدون نمک (بو نداده) دارای مزه ملایم چوبی و با در دهان گذاشتن با کمی شیرینی به پایان می رسد. پسته همچنین دارای یک پوسته نازک خوراکی است که به این آجیل طعم خاکی می بخشد. وقتی پسته جوان و سبز است نرم و کمی شیرین است، حتی کمی طعم گس دارد، اما با بلوغ تردتر و شیرین تر می شود.

بزرگترین تولید کننده، مصرف کننده و صادر کننده ی پسته در جهان، کشورمان می باشد. در بسیاری از استان های ایران پسته کاشته می شود از استان تهران گرفته تا سیستان بلوچستان، اما همچنان استان کرمان و شهر رفسنجان معدن بهترین پسته ی جهان می باشد.

عمده صادرات نژاد پسته مربوط به پسته های اکبری و احمد آقایی می باشد. که هر دو بلند و کشیده می باشد. برخی فروشندگان حتی تفاوت این دو را متوجه نمی شوند زیرا از نظر ظاهری بسیار شبیه هم می باشند.

معرفی پسته اکبری

بلندترین پسته جهان متعلق به ایران و پسته ی اکبری می باشد. این پسته چندان قطور نیست اما از کشیدگی بالایی برخوردار است که همین امر باعث شده شکل و فرم این پسته در رتبه ی اول محبوب ترین نوع پسته باشد. بازار صادراتی آن در جهان بی نظیر بوده اما به دلیل تغییر استاندارد های اروپایی بازار صادراتی آن با اختلال مواجه شده است.

این پسته نسبت به بقیه انواع پسته دیررس تر می باشد. کشورهای هند و روسیه بزرگترین مقصد صادرکنندگان این پسته نام و خاص هستند. رنگ پوست چوبی آن کرم تیره بوده و مغز آن بنفش و سبز رنگ می باشد.

پسته اکبری ترش

معرفی پسته احمد آقایی

شاید به جرات بتوان گفت که در ایران مجلسی ترین پسته، پسته ی احمد آقایی می باشد. پسته ای که نسبت به بقیه انواع پسته شیرین تر و روغنی تر است. درشتی آن حس خوبی در دهان ایجاد می کند. این پسته یک پسته بلند محسوب می شود و البته به کشیدگی پسته اکبری نمی باشد.

عمده بازار صادراتی آن هند و چین می باشد و در کشورهای اروپایی بازار مصرف یونان اقبال بیشتری نسبت به آن دارد. شکل ظاهری این پسته تفاوت چندانی با پسته هایی که در امریکا کشت می شود ندارد. اما مزه ی آن به غایت جذاب می باشد. تولید این پسته به نسبت بالا می باشد. بارزترین مشخصات ظاهری آن در پوسته ی آن می باشد که سفید ترین نوع پوسته را دارد. برای حفظ طعم و رنگ، خشک کردن این پسته زیر نور آفتاب (آفتاب خشک) نیز رایج است.

تفاوت این دو پسته را از کجا بفهمیم:

همانطور که گفته شد هر دوی این پسته ها کشیده و بلند می باشند، اما در کل بصورت معمول پسته اکبری اندکی بلند تر می باشد و خندان بودن بیشتری در این پسته دیده می شوند. هر دو خوش طعم و خوشمزه هستند اما پسته ی احمد آقایی کمی طعم روغنی تر و خوش خوراک تری دارد. ظاهر هر دو اعیانی (تشریفاتی) می باشد.

رنگ پوسته ی نرم (پوسته ی خوراکی) این دو پسته اندکی با هم تفاوت دارند، پسته اکبری بنفش قهوه ای است در حالی که رنگ پوسته ی خوراکی مغز پسته احمد آقایی قرمز روشن تا ارغوانی می باشد. همچنین رنگ پوسته چوبی دو پسته با هم تفاوت دارند. پسته احمد آقایی استخوانی (سفید) می باشد و پسته ی اکبری (کرم تیره) می باشد.

از نظر قیمتی پسته:

اکبری گران تر است زیرا علاوه بر خوش فرم تر بودنش، دیر رسی، شرایط نگهداری و برداشت غیر متوالی (هر سال نمی توان برداشت کرد) بهای تمام شده را افزایش می دهد و در عین حال این نژاد پسته (اکبری) باید دوره سرمای ویژه ای زمستان را بگذارند و اگر این دوره درست طی نگردد، باردهی چندان بهینه نخواهد بود.