بهترین کود برای ذرت

ذرت گیاهی از خانواده غلات می باشد. این گیاه مورد توجه دامداران است زیرا بعد از گندم و برنج سومین محصول زراعتی دنیا از نظر سطح زیر کاشت و دومین محصول زراعتی دنیا از نظر مقدار تولید می باشد. گیاه ذرت برای تامین دانه و علوفه مورد نیاز برای مرغداری ها و دامداری ها مورد استفاده قرار می گیرد.

ذرت گیاهی یک پایه است به این صورت که گل های نر و ماده جدا از هم ولی بر روی یک پایه قرار دارند. رنگ دانه ذرت بستگی به واریته های متفاوت آن دارد و شامل رنگ های سفید، زرد، قرمز، ارغوانی تا سیاه می باشد.

گیاه ذرت به گرما و حرارات خورشید نیاز دارد. مناطقی که دارای تابستان گرم و نور خورشید کافی و پاییز خشک دارند، بهترین اقلیم برای کاشت ذرت می باشند. همچنین زمانی که درجه حرارت زمین بین 6 تا 10 سانتی گراد برسد ذرت ها جوانه می زنند و بهترین رشد را در هوای بین 20 تا 30 درجه سانتگراد دارد. بعد از اینکه ذرت ها سبز شدند تحمل هوای صفر درجه را ندارند و به شدت آسیب می بینند.

گیاه ذرت از نظر طول دوره رشد به سه گروه زودرس، دیررس و متوسط رس تقسیم می شود. دیگر اینکه این گیاه از نظر شکل ظاهری به اشکال مختلف تقسیم می شود.

• ذرت غلاف دار: شکل این ذرت به نسبت به دیگر انواع آن غیر طبیعی می باشد و جنبه تجاری و صنعتی ندارد و بیشتر مورد توجه پژوهشگران می باشد.
• ذرت مومی: ماده ای چسبناک در این نوع ذرت وجود دارد که باعث شده به آن ذرت مومی بگویند. نشاسته موجود در آن حالت چسپناک دارد و در کارخانه های چسب سازی برای تهیه چسب از آن استفاده می کنند.
• ذرت بلوری (سخت): شکل دانه های این ذرت کروی و اندازه آن متوسط و کوچک تر از ذرت دندانی می باشد. این نوع بیشتر در اروپا کاشت می شود و از دانه های آن در مرغداری ها به عنوان بلغور ذرت استفاده می شود.
• پاپ کورن: دانه های این ذرت خیلی سخت و سفت است و با حرارت محتویات دانه آن حجم پیدا می کند. دانه بو داده آن بسیار خوشمزه است و به همین دلیل به آن پاپ کورن می گویند.
• ذرت آردی (نرم): این نوع ذرت حاوی نشاسته می باشد و در کاخانه های نشاسته سازی از آن استفاده می شود.
• ذرت دندانی: دانه های این نوع ذرت به شکل دندان مخصوصا دندان های اسب می باشد. محل کاشت اولیه این نوع از ذرت در ایالات متحده آمریکا بوده است.
• ذرت شیرین: این نوع ذرت برای مصرف خوراکی و کنسرو می باشد و برای مصرف خوراک انسان ها می باشد و در اصطلاح به آن بلال می گویند.

بذر ذرت

کود مناسب کاشت ذرت:

ذرت را می توانید در خاک هایی که عمق کافی، نرم و قابل نفوذ دارند و از نظر آهک و هوموس غنی باشد کاشت کنید. زمین های خیلی سبک و خیلی سنگین برای کاشت ذرت مناسب نمی باشد، به همین دلیل این خاک ها را با کودهای حیوانی اصلاح می کنند و بعد اقدام به کاشت می کنند. دیگر اینکه زمین های رسی هوموسی و رسی شنی که عمق کافی دارند مناسب کاشت ذرت می باشند.

زمین زیر کاشت برای ذرت باید دارای خاک یکنواخت باشد و عمق خاک در تمام قسمت ها یکسان باشد و دارای رطوبت کافی داشته باشد. بهتر است که بعد از برداشت محصول سال قبل زمین را شخم بزنید تا ریشه ذرت بتواند به خوبی در خاک نفوذ کند. برای این کار بهتر است در اواسط و یا اواخر پاییز، حدود 30 تا 40 تن کود دامی پوسیده در هر هکتار از زمین زیر کشت ذرت پخش کنید و شخم بزنید و در نهایت در بهار که فصل کاشت بذر ذرت می باشد باید زمین را بار دیگر شخم بزنید.

برای استفاده از بهترین کودهای برای بدست آوردن محصولات با کیفیت بهتر است که قبل از هر کودی خاک را مورد آزمایش قرار بدهید. ذرت بیشترین مواد عذایی را تا شروع دانه از خاک جذب می کند، بنابراین خاک های خیلی سنگین برای کاشت ذرت مناسب نمی باشد.

کودهای شیمیایی به ویژه عناصر پر مصرفی چون نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کلسیم، منیزیم و گوگرد و عناصر کم مصرفی چون منگنز، آهن، روی و مولیبدن برای بالا بردن سطح تولید ذرت بسیار ضروری می باشند. این گیاه ازت و فسفر بیشتری به نسبت دیگر گیاهان زراعتی نیاز دارد. بنابراین زراعت این گیاه در زمین های حاصلخیز و پر قوت مناسب می باشد.

ازت:

این عنصر باعث افزایش مقدار پروتئین موجود در دانه ها، رشد اندام های هوایی و افزایش عملکرد می شود و در صورت کمبود این عنصر برگ ها پیر می شوند و در قسمت های نوک برگ ها شروع به زرد شدن می کنند.

فسفر:

عنصر فسفر برای زود رسیدن محصول لازم می باشد و دیگر اینکه باعث می شود که گیاه در مرحله گرده افشانی آسیب نبیند. کمبود این عنصر باعث می شود که برگ ها سبز تیره مایل به بنفش بشوند و خوشه های آن ها کوچک بشوند و دارای دانه های نا منظم شوند.

برای مطالعه مقاله انواع مختلف ذرت می توانید از این لینک استفاده نمایید.

پتاسیم:

این عنصر باعث می شود که طول دوره پر شدن دانه ها بیشتر بشوند و به افزایش تعداد دانه ها در خوشه کمک می کند. کمبود این عنصر باعث می شود که برگ ها دراز و چروکیده بشوند و دارای خطوط زرد طولی در زیر برگ ها بشوند، حاشیه برگ ها سوخته و قهوه ای می شوند و در نهایت خوشه ها کوچک باقی می مانند و دانه ها کامل تشکیل نمی شوند.

روی:

عنصر روی باعث افزایش ماده خشک گیاه می شود و کمبود روی باعث می شود که نوارهای کلروز روی برگ ها ایجاد شود و برگ ها پیچ خورده بشوند.

بر:

این عنصر باعث تشکیل دانه ها می شوند و در ساخت دیواره سلولی نقش مهمی دارد. در صورت کمبود بر، در این گیاه باعث که این گیاه رشد کاملی نداشته باشد و مقدار تولید دانه کم بشود.

مس:

عنصر مس برای تشکیل دیواره سلولی گیاه مفید می باشد و مقاومت گیاه را برای پژمرده نشدن افزایش می دهد. در صورت کمبود این عنصر برگ گیاه ذرت زرد و پژمرده می شود و گیاه کامل رشد نمی کند.

گوگرد:

این عنصر باعث اصلاح بافت خاک می شود و PH خاک را کاهش می دهد و در نهایت باعث جذب ریزمغذی ها می شود. در گیاه ذرت نیاز به عنصر گوگرد بیشتر از ازت می باشد.

منگنز:

عنصر گوگرد را به صورت نواری مصرف می گردد و به دلیل تاثیر زیادی که در خاک دارد هر 3 یا 4 سال یک بار مصرف می شود. در صورت کمبود این عنصر تعداد دانه ها در خوشه ها کم می شود.

کودهای دامی برای بیشتر زمین های زیر کاشت ذرت بکار می رود. این کودها باعث می شود که مواد مغذی به خاک اضافه شود. در بین کودهای دامی کود گاوی از کودهای دیگر بهتر می باشد. کود دامی پوسیده شده بهتر می باشد، زیرا در کود دامی پوسیده بذر علف هرز وجود ندارد. برای بدست آوردن کود دامی پوسیده بهتر است که کود  را در مکانی دپو کنید و هر هفته زیرو رو کنید. کود دامی باعث گرم شدن زمین زیر کاشت می شود و باید آن را توسط گاو آهن به زمین انتقال دهید.

بهترین زمان برای کوددهی ذرت:

زمان و روش بکار بردن کود برای ذرت تحت تاثیر نوع کود، عملیات زراعی و تصمیم خود کشاورزان می باشد، ولی بهترین زمان برای کوددهی ذرت در فصل بهار و قبل از بذرکاری و یا هم زمان با آن می باشد.

بهترین روش کوددهی برای ذرت به صورت نواری، به فاصله 5 سانتیمتری بذر و عمق 3 تا 5 سانتی متری آن می باشد. این روش باعث می شود که بوته های جوان ذرت در زمان های خشک تر فصل زراعی، بهتر استفاده می کند و قوی تر می شود.