نحوه پرورش خیار چنبر

پرورش خیار ارمنی یا خیار چنبر در منزل به راحتی امکان پذبر است. جویدن یک خیار سالادی ترد در تابستان دلپذیر است. رشد خیارهای ارمنی در باغچه سبزی­ های تابستانی شما یکی از بهترین راه ­ها برای جشن گرفتن در آفتاب است. خیارهای ارمنی با عناوین زیادی شناخته می­شوند، مانند خیارهای ماری شکل، خربزه های ماری شکل و خیارهای دراز.

شکل حلقوی منحصر به فرد آن دلیل اسامی مختلف آن است. در حالی­که به نظر می­رسد بعضی­ ها در درون شبیه خیار هستند، در واقع این نوعی از تیل یا خربزه قندی است. پوست روشن این گیاه سبزی مارپیچ با طعم ملایم، خوردنی است. وقتی تکه شده باشد، بوی خوشی مانند طالبی را تراوش می­کند.

نیازهای اولیه رشد خیار چنبر:

دو نیاز اصلی برای گرفتن بازده عالی از این تیل نژادی؛ روزهای آفتابی داغ و مقدار زیادی آب است. بذرها را برای جوانه­ زنی فقط بعد از اینکه آب و هوا تا 13 درجه سانتی گراد گرم شد بکارید. قبل از اینکه آن را در دستکش باغبانی خود بگذارید، به دنبال بیماری ­ها و آفات باشید که ممکن است خیار ماری شکل شما را آسیب بزند، بنابراین اگر لازم باشد شما آماده مبارزه با آنها ­شوید.

آفات و بیماری ­هایی که بر خیار ارمنی تأثیر می­گذارند:

• سوسک ­های خیار شاید گیاه را به وسیله پلاسیدن با باکتری آلوده­ کنند.
• از تور سیمی برای محافظت از گیاهان جوان و نهال­ ها استفاده کنید.
• حشرات نیش زننده و جانوران کندرو دوست دارند از برگ­ های ترد و نازک و میوه تغذیه کنند.
• برگ­ ها و گل­ ها می­توانند از شته­ ها تأثیر بگیرند.
• شما می ­توانید شته­ ها را با پاشیدن سریع آب هنگام صبح زود؛ از گیاه پاک کنید.
• بیماری­ هایی مثل پودر شدن، کپک زدن و پوسته شدن می­توانند بر گیاهان پر جمعیت مؤثر باشند.
• برای بهبود جریان هوا و کاهش رطوبت در میان گیاه و برگ درختان؛ گیاهان را کم کنید و گیاهان هرزه را از بین ببرید.
• از کاشت خیارهای ارمنی و سایر انواع خربزه­ ها در یک مکان برای سال­ های متمادی جهت جلوگیری از بیماری­ های با منشأ خاک؛ پرهیز کنید.

مراحل رشد خیار ارمنی:

برای رشد خیار ارمنی نایز به یکسری وسایل و ملزوماتی دارید که برایتان در ذیل آورده ایم.

وسایل مورد نیاز:

• کود طبیعی
• خاک باغچه حاصلخیز
• بذر خیار چنبر (ارمنی)

ابزار مورد نیاز:

• دستکش باغبانی
• خاک­ انداز یا بیلچه باغبانی
• آب پاش فشاری باغبانی

مرحله 1. آماده کردن بستر کاشت:

تهیه خاک با مخلوط یک قسمت کود طبیعی و دو قسمت خاک حاصلخیز باغچه. برداشتن تمام کلوخه­ ها و اطمینان از میزان اسیدی بودن طبیعی خاک. اگر خاک خیلی سنگین است، برای بهبود زهکشی مواد طبیعی بیافزایید و بستر را بالا ببرید. خیارها نیاز به حجم خوب نیتروژن دارند. شما می­توانید خاک خود را برای حجم نیتروژن آن با یک کیت کاری توسط خودتان آزمایش کنید یا آن را به یک آزمایشگاه خاک بفرستید. کمبود نیتروژن خاک را به وسیله کود کشاورزی فاسد شده اصلاح کنید.

مرحله 2. کاشتن بذر:

چاله­ هایی در حدود عمق 1.30 تا 2.30 سانتیمتر در بستر کاشت با انگشتتان ایجاد کنید. 2 یا 3 دانه خیار را در هر چاله قرار دهید. چاله را با خاک پر کنید. بستر کاشت را با آب پاش آبیاری کنید. شما همچنین به علامت­گذاری بستر کاشت با برچسب­ های باغچه برای شناسایی آسانتر نیاز دارید.

مرحله 3. دیده بانی از پرورش خیار ارمنی:

طیف درجه حرارت ایده آل برای جوانه زدن دانه ­ها 18.30 درجه تا 32 درجه سانتی گراد است. دانه­ ها می­توانند در کمتر از سه روز در درجه حرارات بین 26.60 تا 32 درجه سانتی گراد جوانه بزنند اما اگر درجه حرارت سردتر باشد، شاید بیشتر از 10 روز طول بکشد.

خوشه­ های نهال را وقتی که آنها حدود 7.30 یا 10 سانتیمتر رشد کردند، تا میزان یک گیاه برای هر منطقه کاشت کم کنید. اگر شما نوعی از تاکستان را کاشته ­اید، در دوره رشد کوتاه برای نتیجه بهتر یک داربست نصب کنید. رشد کردن روی یک داربست همچنین گیاه را به رشد تمیز و مستقیم میوه ترغیب می­کند.

مرحله 4. سرکشی کردن بر رشد گل و میوه:

غلظت رطوبت نیاز اولیه است. فشار آب به دلیل نوسانات بین خشکسالی و شرایط سیل می­تواند منجر به تلخ شدن میوه شود. به هر حال، خیارهای ماری شکل می­توانند به طور مساعد در برابر فشار گرما؛ بدون تأثیر بر کیفیت میوه، مقاومت کنند. گیاه؛ گل ­های مونث و مذکر جداگانه­ ای تولید می­کند.

گل­ های مونث در قسمت پایه دارای کشیدگی و برجستگی هستند، که آنها را از گل­ های مذکر که اغلب در خوشه نمایان می­شوند متمایز می­کند. هر دو گل ­های مذکر و مونث زرد روشن هستند. گل­ های مذکر اول نمایان می­شوند و بعد از یک یا دو روز می­افتند.

گل­ های مونث معمولاً دو هفته بعد این روند را دارند، بعد از گرده­ افشانی که بین گل ­های مونث و مذکر اتفاق می­افتد میوه تولید می­شود. قسمت برجسته در پایین گل ­های مونث تولید کننده میوه است. میوه ­ها بر اثر گرده­افشانی متقابل به وجود می­ آیند. گرده­ ها به وسیله زنبورها یا پروانه­ ها حمل می­شوند.

اگر گرده ­افشانی طبیعی صورت نگیرد، باغچه سبزی شما تکرار نمی­شود، و شما به گرده­ افشانی دستی گل ­ها مثل گیاه کدو تنبل نیاز دارید. با یکبار گرده ­افشانی، گیاه مونث بسته می­شود و شما سرعت تولید میوه را خواهید دید.

برای مطالعه مقاله معرفی و کاشت بذر خیار می توانید از این لینک استفاده نمایید.

مرحله 5. برداشت خیار ارمنی:

خیارهای ماری شکل می­توانند به طول 91 سانتی متر رشد کنند، اما سایز آن بستگی به نوع دانه­ ای که کاشته ­اید دارد. برای افزایش ثمره دهی، چیدن خیارها را زمانی که به 30 تا 45 سانتی متر رسیدند، شروع کنید. برداشت مکرر؛ فشار روی گیاه را کاهش می­دهد و گیاه را به میوه­ دهی بیشتر ترغیب می­کند.

مراقب گیاهان باشید زیرا خیارها زود رشد می­کنند. برای بهترین طعم، خیارها را صبح زود قبل از طلوع آفتاب بچینید. به آرامی ساقه­ های خیار را بین انگشتان خود قراردهید. فشار ندهید یا به پایین نکشید، زیرا ساقه­ های ظریف مستعد آسیب دیدن هستند.

اجازه ندهید هیچ میوه ­ای بیش از حد برسد. زیرا نه تنها باعث از دست دادن طعم آن می­شود بلکه همچنین تولید دانه کامل برای کاشتن را نیز متوقف می­کند. گیاهان تا زمانی که هوا گرم است به تولید ادامه خواهند داد. خیارهای برداشت شده خود را در یخچال نگه­داری کنید تا زمانی که قصد خوردن آنها را دارید.

نکات پرورش خیار ارمنی:

• خیار ارمنی را نزدیک سایر خربزه­ ها، و انواع آن مانند هندوانه یا طالبی نکارید. این ممکن است باعث تولید میوه دو رگه شود.
• خیارها را بلافاصله بعد از برداشت به وسیله فرو بردن آنها در آب یخ؛ سرد کنید. این باعث افزایش طول عمر آنها در یخچال می­شود.
• برای نگه­داری رطوبت و حفظ علف­ های هرز در پایین، خاک را با مالچ بپوشانید. استفاده از کاه مالچ همچنین جانوران کندرو و سوسک­های خیار را عقب می­راند، زیرا بافت خشن حرکت آنها را به عقب می­راند.
• گیاهان دانا، پونه­ کوهی، ریحان، اسطوخودوس، بومادران، رازیانه، گزنه، سوسن­ ها، زنبق­ ها، گل انگشتانه و رز وحشی باعث حمله زنبورها و پروانه ­ها به باغچه شما می­شوند و امکان گرده­ افشانی طبیعی را فراهم می­کنند.