چگونه فرسایش را کنترل کنیم

فرسایش زمانی اتفاق می افتد که لایه بالایی خاک توسط نیروهای طبیعی یا انسانی جاروب شود و این امر رشد هر گونه پوشش گیاهی در منطقه را بسیار دشوار می کند. فرسایش می تواند یک مرتبه زمین سالم و پر جنب و جوش را به زمینی خشک و بی روح تبدیل کند و بیشتر باعث رانش زمین و لغزش زمین شود. فرسایش اغلب در محل های ساخت و ساز و سایر مناطقی که زمین را از بین برده است اتفاق می افتد. روش های مختلفی برای کنترل فرسایش بسته به زمین و شدت فرسایش وجود دارد و شامل مشاوره با یک متخصص برای درمان فرسایش است.

شناخت فرسایش

در قسمت اول به شناخت فرسایش می پردازیم.

1- در مورد فرسایش بدانید:

فرسایش فرایندی طبیعی است که باعث شل شدن و جابجایی مواد خاک و سنگ می شود. توسط عوامل زمین شناسی و یا توسط انسان ایجاد می شود.

• روند فرسایش از طریق نیروهای طبیعی از جمله آب، باد و یخ اتفاق می افتد.
• فرسایش زمین شناسی و فرسایش مصنوعی دو طبقه بندی عمده فرسایش هستند. دو طبقه بندی عمده از فرسایش وجود دارد: فرسایش زمین شناسی، و فرسایش ساخته شده توسط انسان
• فرسایش زمین شناسی به طور طبیعی هنگامی اتفاق می افتد که توزیع خاک به طریقی مختل شود، یا در تشکیل خاک یا از بین بردن خاک
• فرسایش ساخته شده توسط انسان زمانی اتفاق می افتد که انسان زمین را تغییر دهد و می تواند روند فرسایش طبیعی را تسریع کند. این یک نوع معمول فرسایش در مکان های ساختمان سازی است.

2- بدانید که چه چیزی فرسایش را بدتر می کند:

فاکتورهای زیادی وجود دارد که می تواند در فرسایش نقش داشته باشد از جمله آب و هوا و توپوگرافی. اطلاع از عواملی که باعث فرسایش می شوند به شما کمک می کند منبع فرسایش خود را شناسایی کرده و بهترین برنامه را برای کنترل آن تدوین کنید.

• عواملی که می توانند در فرسایش موثر باشند شامل ویژگی های خاک، آب و هوا، شدت و مدت زمان بارندگی، پوشش گیاهی یا سایر پوشش های سطحی و توپوگرافی است.
• شناخت عواملی که در فرسایش تأثیر می گذارند، پیش بینی میزان و پیامدهای فرسایش در محل را ممکن می سازد.
• هنگامی که افراد پوشش گیاهی را از بین می برند، خاک را آشفته می کنند، الگوی زهکشی طبیعی را تغییر می دهند یا زمین را با سطوحی مانند ساختمان ها یا روسازی ها می پوشانند، این نیز می تواند باعث فرسایش شود.

3- خطر فرسایش در زمین خود را بدانید:

قبل از اینکه در زمین خود کار کنید یا پروژه های ساختمانی را انجام دهید، زمین خود را از نظر فرسایش ارزیابی کنید. بررسی پوشش گیاهی، زهکشی و در نظر گرفتن آب و هوا به شما کمک می کند بعداً از هرگونه مشکلی در فرسایش جلوگیری کنید.

• اگر مطمئن هستید که اطلاعات کافی در مورد فرسایش دارید، می توانید خود ارزیابی کنید.
• شما همچنین می توانید برای ارزیابی زمین خود و شناسایی مناطقی که در معرض فرسایش هستند، یک متخصص استخدام کنید.
• اگر در زمین شما مناطقی وجود دارد که از آن اطمینان ندارید، با یک متخصص مشورت کنید تا در راه مشکل خاصی نداشته باشید.
• بهتر است هنگامی که فرسایش را مشاهده کردید، آن را کنترل کنید. اقدامات اولیه اطمینان حاصل خواهد کرد که یک مشکل کوچک به یک مسئله بزرگ تبدیل نمی شود.

زمین خود را از نظر فرسایش بررسی کنید

دومین بخش از این مطلب به بررسی زمین از نظر فرسایش می پردازیم.

1- زمین خود را مرتباً بررسی کنید:

با بررسی مرتب زمین خود، قادر خواهید بود علائم اولیه فرسایش را مشاهده کرده و بنابراین قبل از بروز مشکل یا خراب تر شدن آن عمل کنید.

2- به دنبال نشانه های فرسایش باشید:

فرسایش بسته به ویژگی های طبیعی منطقه شما متفاوت ظاهر می شود، اما چند علامت جهانی وجود دارد.

• به مناطقی نگاه کنید که زمین در اثر ساخت و ساز یا وقایع طبیعی آشفته شده است و ممکن است خاک را شسته باشد. اغلب فرسایش را در مجاورت آبریزها، لوله هایی که آب را در زیر مسیر یا جاده جابجا می کنند مشاهده خواهید کرد.
• بهترین زمان برای بررسی فرسایش پس از باران شدید یا سایر اشکال هوایی شدید مانند گردباد یا طوفان های یخی است.
• محل های بدون پوشش گیاهی را بررسی کنید. دامنه تپه ها و سراشیبی ها اغلب فضاهایی دارند که هیچ درخت و گیاهی نمی روید. ممکن است در زیر آنها تجمع خاک مشاهده کنید.
• به دنبال ریشه گیاهان باشید. خاک ممکن است از بالای ریشه هایی شسته شده باشد که به طور معمول در معرض نیستند.
• به دنبال سنگ های در معرض دید باشید. اگر تخته سنگ های جدیدی را مشاهده کنید که به نظر می رسد هر ساله بزرگتر می شوند، ممکن است خاک در اطراف آنها عقب رفته باشد.
• به دنبال کانال ها و چاله ها باشید. این مناطق مناطقی است که آب و باد توانسته اند خاک را از بین ببرند و کانال های کم عمق یا دره های عمیق تری ایجاد کنند. این نشانه اصلی فرسایش است که در صورت عدم رسیدگی می تواند به مشکلات بزرگی منجر شود.
• بدنبال آب گل آلود یا کثیف باشید. این نشانه ای است که خاک در حال شسته شدن و احتمالا فرسایش است.

3- وقتی باران می بارد بیرون بروید:

یک باران شدید نشان می دهد که کجا آب در حال تشکیل کانال ها و شستشوی خاک سطحی است. برای اینکه بدانید چگونه از زمین خود در برابر فرسایش بیشتر به بهترین شکل محافظت کنید، به این اطلاعات نیاز دارید. در اینجا چیزی است که باید جستجو کنید:

• محل آب را تماشا کنید. در زمین سالم، هر قطره باران قبل از آسیب زدن به زمین توسط گیاه جذب می شود و سریع جذب می شود. در مناطق دارای مشکل، جایی که هیچ پوششی وجود ندارد، باران به زمین می خورد و خاک را می شکند، سپس آن را می شوید. مشاهده کنید که در کدام جهت جاری می شود و در کجا جمع می شود.
• به دنبال گودالهای راکد گل آلود یا کثیف باشید. گودال های گل آلود که در آن آب به درستی جذب نمی شود می تواند نشانه فرسایش در آن منطقه باشد.
• به رنگ آب موجود در نهرها نگاه کنید. در یک منطقه سالم، آب باران باید به سرعت در زمین جذب شود و جریان های اطراف باید تمیز باشند. در مناطقی که دچار فرسایش هستند، ممکن است جریان ها از رواناب خاک هنگام طوفان باران بسیار گل آلود شوند.

4- ایجاد یک طرح:

تنها راه حل واقعی فرسایش، تثبیت خاک و بازگشت آن به حالت طبیعی است. روند انجام این کار بسته به وضعیت سرزمین و محل فرسایش متفاوت خواهد بود.

• اگر دچار فرسایش ورقه ای سبک هستید که در مناطق نسبتاً مسطحی از زمین اتفاق می افتد، می توانید بلافاصله پوشش گیاهی را بکارید. برای نگه داشتن خاک، با پوشش زمینی موقت شروع کنید، سپس به تدریج گیاهان بومی را اضافه کنید که زمین را به حالت طبیعی سالم خود بازگرداند.
• ممکن است بخواهید با ایجاد موانعی مانند توده های سنگ، برخی مناطق را از فرسایش بیشتر محافظت کنید.
• اگر در زمین خود کانال هایی دارید، برای جلوگیری از ایجاد آبریزها، باید آنها را خراب کنید.
• اگر دره دارید، استفاده از سازه ها و روش های حفر برای حمایت از خاک قبل از اینکه بتوانید چیزی را بکارید، لازم خواهد بود. اگر سعی کنید بذرها را در یک خندق بکارید، آنها فقط توسط باران شسته می شوند.

5- برای درخواست مشاوره با خدمات حفاظت از خاک تماس بگیرید:

اگر مطمئن نیستید که چگونه اقدام کنید، سرویس حفاظت از منابع طبیعی (NRCS) می تواند منبع خوبی برای توسعه یک برنامه کنترل فرسایش باشد.

استفاده از گیاهان برای کنترل فرسایش

در این قسمت به چگونگی استفاده از گیاهان برای کنترل فرسایش می پردازیم.

1- پوشش گیاهی اضطراری:

شما می توانید بلافاصله روی زمین خالی که نسبتاً مسطح است و کانال های عمیق یا دره ندارد، پوشش اضطراری بکارید. گیاهان پوشش اضطراری معمولاً علف ها یا سایر گیاهان پوشش زمینی هستند که خیلی سریع رشد می کنند، ریشه های ضخیمی دارند که خاک را به هم می چسباند تا هنگام باران بعدی شسته نشود.

با گلخانه محلی خود مشورت کنید تا بفهمید کدام پوشش زمینی با رشد سریع در منطقه شما کار می کنند. بهتر است بجای فقط یک گیاه، ترکیبی از گیاهان را بکارید تا درصورتی که یک نوع جلوی آن را نگرفت، پشتیبان داشته باشید. برای مخلوط کردن کمپوست یا کود دامی در خاک از کج بیل یا چنگک باغ استفاده کنید. در صورت تمایل می توانید از کود سبک نیز استفاده کنید. این به تغذیه بذرها کمک می کند و بیشترین شانس رشد را به آنها می دهد.

2- یک لایه کفپوش مانند مالچ یا علف هرز اضافه کنید:

مالچ ها و کفپوش ها یک لایه به خاک شما اضافه می کنند و به آن کمک می کنند تا رطوبت را حفظ کند. آنها همچنین باعث ایجاد محیطی برای شروع و رشد گیاهان می شوند. مالچ را می توان از برش چمن، برگ، کاه، خاک اره، تراشه پوست درخت و کاه تهیه کرد. برای دامنه تپه ها و مکانهایی که می ترسید مالچ از بین برود، برای محافظت از دانه ها، یک لایه کفپوش مانند علف هرز روی آن قسمت بگذارید.

در اینجا نحوه ساخت آن وجود دارد:

• تکه های طویل علف هرز را به صورت عمودی پخش کنید.
• قطعات علف هرز بیشتری را به صورت افقی روی قطعات عمودی قرار دهید.
• می توانید آنها را با تکه های کوچک سیم نازک یا ریسمان وصل کنید یا حتی از یک چسب ارگانیک یا الیاف چوب استفاده کنید.

3- درختان بنیادی بکارید:

پس از رشد پوشش زمینی، می توانید برای تثبیت بیشتر زمین درختان بنیادی بکارید. این امر همچنین به جلوگیری از فرسایش بیشتر کمک می کند.

• اطمینان حاصل کنید که درختان بومی منطقه خود را بکارید تا اطمینان حاصل کنید که در این آب و هوا می توانند زنده بمانند. به طور کلی، درختان بید، درختان ملخ سیاه و شاه توت انتخاب خوبی برای این منظور هستند.
• بین آنها فاصله قرار دهید تا کل منطقه مورد تهدید توسط سیستم ریشه های درختان پوشیده شود. شما نمی خواهید درختانی را انتخاب کنید که نیاز به حفر یک سوراخ بزرگ و ایجاد مزاحمت برای خاک دارند، زیرا هنوز برای این کار بسیار شکننده است. بلکه نوعی درخت را انتخاب کنید که به راحتی از طریق قلمه ریشه زده و به سرعت رشد کند.
• در صورت امکان، پرورش درختان در اطراف مزرعه ها، می تواند ایده بهتری نسبت به بیشتر روش های مکانیکی برای جلوگیری از فرسایش باشد.
• یک پیرایش ویژه در این مورد پوشش گیاهی ساحلی است که در مرز خط زمین و آب رشد می کند. هدف از این کار جلوگیری از مهاجرت خاکها به داخل خط آب یا جلوگیری از نشت آب بر روی زمین و حمل خاک ها با خود است.

4- گیاهان دائمی بکارید:

بعد از چندین فصل، وقتی اطمینان داشتید منطقه پایدار است، گیاهان دائمی تری بکارید. اطمینان حاصل کنید که گونه های بومی یا گونه هایی که در آب و هوای شما شکوفا میشود را در منطقه بکارید.

• با یک متخصص در گلخانه محل خود صحبت کنید تا بفهمید کدام گیاهان و درختان در منطقه شما به خوبی رشد می کنند. مهم است که به گونه های بومی بچسبیم، زیرا آنها شانس زنده ماندن بیشتری دارند و بیشتر از فرسایش جلوگیری میکنند.
• درختان، چمن ها و بوته ها همه از انواع عالی پوشش گیاهی دائمی هستند که به ثبات زمین کمک می کنند.
• شما همچنین می توانید در مورد بهینه ترین پوشش گیاهی برای کاشت با NCRS صحبت کنید.

استفاده از موانع کنترل فرسایش

در چهارمین بخش از این مطلب به استفاده از موانع کنترل فرسایش می پردازیم.

1- بدانید که موانع بهتر است به عهده افراد حرفه ای گذاشته شود:

اگر فرسایش در زمین شما جدی است، ممکن است استفاده از موانع را برای کنترل فرسایش را در نظر بگیرید. اما این می تواند اقدامی مخاطره آمیز باشد که بیشتر به اموال شما یا همسایگان شما آسیب برساند. بهتر است در این مورد با متخصصان مشورت کنید.

2- نوع مناسب مانع را انتخاب کنید:

اگر تصمیم دارید موانع خود را بدون کمک یک متخصص برپا کنید، لازم است نوع مناسب مانع زمین خود را انتخاب کنید. کنترل فرسایش اغلب شامل ایجاد یک مانع فیزیکی مانند پوشش گیاهی یا سنگ برای جذب مقداری از انرژی باد یا آب است که باعث فرسایش می شود. در سایت های ساختمان سازی آنها اغلب همراه با کنترل کننده های رسوب مانند حوضچه های رسوب و حصارهای لجن اجرا می شوند.

انواع دیگر موانع عبارتند از:

• خاکریزها
• سدها
• پوشش سنگ
• تله رسوبات
• حفاظت از خروجی تخلیه طوفان

3- از قلوه سنگ یا سنگ ریزه استفاده کنید:

پوشش سنگی که سنگ ریزه نیز نامیده می شود، از کانال ها یا مجاری آبراه در برابر جریان آب که باعث فرسایش می شود محافظت می کند. برای تثبیت تجمعات جریان یا زیر جریان شدید آب از سنگ ریزه استفاده کنید. همچنین می توانید از آن در دامنه ها استفاده کنید. سنگ ریزه از انواع مختلف سنگ از جمله گرانیت یا سنگ آهک ساخته شده است. بعضی از مکانها ممکن است از بتن به عنوان سنگ ریزه استفاده کنند.

4- حفر ترانشه های کانتور را در نظر بگیرید:

اگر نگران باشید که سیلاب بذرها و مالچ ها را در دامنه تپه بشوید، این روش مفید است. سنگر کانتور سنگر کم عمقی است که در امتداد کانتور دامنه تپه حفر شده به طوری که عمود بر جریان آب قرار داشته باشد. هدف این است که آب را بگیرید و به آن زمان دهید تا قبل از اینکه از تپه خارج شود در خاک فرو رود.

چند سنگر کوتاه در اطراف تپه حفر کنید. عمق هر یک باید 6 اینچ (15.2 سانتی متر) و فاصله 2 تا 3 فوت (0.6 تا 0.9 متر) باشد. پوشش زمینی را می توان در زیر سنگرها کاشت و این کار از آن ها در برابر شستشو محافظت می کند.

5- ارتباط کانالها را قطع کنید:

کانال محلی است که در آن آب جریان دارد و یک شیار ایجاد می کند. با پر کردن کانال با کمپوست یا کود، به جلوگیری از فرسایش بیشتر کمک می کنید.

• اگر کانال با هر باران اندازه خود را افزایش دهد، در نهایت می تواند یک خندق ایجاد کند، که رسیدگی به آن سخت تر است.
• با استفاده از کج بیل برای شکستن کانال، کانال را قبل از آنکه به خندق تبدیل شود متوقف کنید. آن را با کمپوست یا کود پر کنید و منطقه را چنگک بزنید تا صاف و هموار باشد.
• پس از شکستن یک کانال آن را با پوشش گیاهی، با توجه به سیستمی که در بالا توضیح داده شد، کاشت کنید.

6- جریان آب داخل کاریز ها را کاهش دهید:

کاریزها کانالهایی هستند که در اعماق زمین بریده شده اند. با کاهش کاریز ها، نه تنها فرسایش را کنترل می کنید، بلکه اجازه می دهید گیاهان اطراف آن رشد کنند.

• پس از شستشوی کافی سطح خاک و لایه زیرین، هیچ مانعی برای جلوگیری از شستشوی خاک در باران های شدید وجود ندارد. وقتی یک خندق آب عمیق می شود، آب منطقه اطراف را می مکد و باعث از بین رفتن درختان و پوشش گیاهی دو طرف می شود.
• با رسیدگی به وضعیت بالای کاریز، مقدار ریختن آب به داخل کاریز ها را کاهش دهید. احتمالاً ریشه های برهنه و نشانه های دیگری از فرسایش ورقه ای وجود دارد که می توانید با بلافاصله کاشتن پوشش گیاهی، آنها را اصلاح کنید. این به شما کمک می کند تا آب به جای اینکه در خندق ریخته شود، در خاک جذب شود.
• در حالی که برخی از افراد ایجاد جریان انحرافی برای ایجاد جریان آب در جای دیگر را توصیه می کنند، این مسئله معمولاً مشکل جدیدی ایجاد می کند – یعنی یک کانال جدید که می تواند به یک کاریز جدید تبدیل شود. بهتر است یک بار و برای همیشه برای رفع کاریز کار کنید.

7- برای ایجاد ثبات در خاک یا ته رودخانه یک سد یا آبریز ایجاد کنید:

علاوه بر کنترل آب، تثبیت زمین، از جمله ته یک آبگیر، برای جلوگیری از عمیق تر شدن آن بسیار مهم است. برای انجام این کار، یک سد بند بسازید، که یک سری کوچک از موانع است و جریان آب را کند می کند تا زمین بتواند بازیابی شود.

• مواد سد خود را انتخاب کنید. می توانید از سنگ ها، تیرها، تخته ها یا ماده محکم دیگری استفاده کنید. می توانید سوراخ ها را با کاه یا علف هرز ببندید. هر سد حدود 2 فوت (0.6 متر) ارتفاع خواهد داشت.
• اولین سد را در کناره های کاریز ایجاد کنید. سد خود را با قرار دادن مواد به گونه ای بسازید که پایین کاریز را لمس کند و به دیواره های دو طرف فرو رود، به طوری که آب نتواند به اطراف آن جریان یابد.
• یک شکاف در وسط ایجاد کنید. وسط سد باید فضایی داشته باشد که آب بتواند از آن عبور کند. در غیر این صورت فقط راهی برای دور زدن سد پیدا خواهد کرد.
• در طرف دیگر آب بند با سنگ درست کنید. آب به مکانی برای فرود در طرف دیگر نیاز دارد تا از تأثیر آن بر خاک کاسته شود. بستری از سنگها را جلوی سد قرار دهید.
• تعداد بیشتری سد یا گودال کوچک بسازید تا یک مجموعه تشکیل شود. بسته به اندازه کاریز، چندین سد دیگر قرار دهید. این سیستم در صورت نزدیک بودن سدها به یکدیگر به طور موثر عمل می کند، بنابراین آب نمی تواند سرعت زیادی را در بین آنها داشته باشد.

8- سراشیبی های دو طرف کاریز را درجه بندی کنید:

هنگامی که موانع شما در محل قرار گرفت، کاریز را مرتب کنید. هدف این است که با درجه بندی کناره ها به تدریج کاریز را سطح بندی کنید تا با گذشت زمان قسمت پایین آن پر شود. با استفاده از بیل، تبر یا ابزار مناسب دیگری شروع به کوبیدن خاک از کناره های آبریز به سمت ته آن کنید. اتمام کار ممکن است هفته ها یا حتی ماه ها طول بکشد، زیرا هر باران جدید کمی عقبگرد دارد.

9- پیشرفت کار خود را پس از هوای نامناسب کنترل کنید:

هر زمان هوای نامساعدی وجود دارد، کار خود را بررسی کنید تا مطمئن شوید که پایدار نگه داشته شده یا باعث فرسایش بیشتر نشده است. اگر خاک بیشتری از کناره های آبریز لغزید، به کار خود ادامه دهید تا آنها را در یک زاویه ملایم تر قرار دهید. اطمینان حاصل کنید که مانع سدها به اندازه کافی کار می کنند. ممکن است لازم باشد سدهای کوچک بیشتری اضافه کنید، طول کناره ها را تنظیم کنید، پیش بندها را تعویض کنید و موارد دیگر تا اطمینان حاصل کنید که باران همچنان کانال را عمیق تر نمی کند.

10- در منطقه کشت و زرع کنید:

وقتی کار سد سازی و سطح بندی شما به اندازه کافی چرخه رشد آبریز را کند کرد، می توانید آن را با استفاده از فرآیند بالا بکارید. با پوشش زیرزمینی شروع کنید، از درختان با رشد سریع برای ایجاد ثبات در منطقه استفاده کنید و پس از چند فصل رشد سالم، گونه های بومی بکارید که زمین را به حالت طبیعی خود بازگرداند.

جلوگیری از فرسایش

آخرین قسمت از این مطلب به جلوگیری از فرسایش می پردازیم.

1- مزاحمت برای زمین را به حداقل برسانید:

تا آنجا که ممکن است، سعی کنید مزاحم خاک منطقه مورد نگرانی نشوید. از بین بردن درختان و گیاهان، رانندگی تجهیزات سنگین در آن منطقه، پاکسازی منطقه ای بزرگتر از آنچه شما نیاز دارید و بسیاری دیگر از اقدامات استفاده شده در سایت های ساختمانی می تواند منجر به فرسایش شود.

2- شخم نزنید:

تکنیک غالب کشاورزان برای کنترل فرسایش، روش منفی است. این روش که به آن خاکورزی حفاظتی نیز گفته می شود، در حال انجام کار کشاورزی با حداقل میزان برش کاری است. فرآیند خاکورزی، ضمن غنی سازی برای محصول، لایه های خاک را نیز جابجا کرده و باعث سست شدن آن می شود. چنین لایه سست خاک بیشتر در معرض فرسایش است. روش های کشاورزی که می تواند محصول خوبی تولید کند بدون اینکه نیازی به زراعت باشد، به عنوان معیاری برای کنترل فرسایش استفاده می شود.

3- کشاورزی در امتداد خطوط تراز را بررسی کنید:

پرورش در امتداد خطوط تراز در مناطق شیب دار زمین بسیار معمول است. این شکل از کشاورزی در کنترل فرسایش موثر است زیرا رواناب آب باران را به میزان قابل توجهی کند می کند. در زراعت در امتداد خطوط تراز، سطوح تراز زمینی با قطع زمین با توجه به خطوط آن ساخته می شوند. دیوارهای کوچک سطوح تراز که به آنها سیل گیر گفته می شود، در امتداد خطوط زمین برپا می شوند. کشاورزی در مناطقی که این خطوط ایجاد می کنند، انجام می شود. کارآیی این شکل از کشاورزی در این واقعیت نهفته است که زمین های هموار افقی، همراه با دسته ها، رواناب آب باران را به میزان قابل توجهی کند می کنند.

4- خاک را غنی کنید:

کنترل فرسایش فقط جلوگیری از شسته شدن یا جاروب شدن خاک نیست. هر روش غنی سازی خاکی که باشد نیز تحت روشهای کنترل فرسایش قرار گرفته است. برای نمونه نگه داشتن زمین زراعی است. در اینجا، پس از سه یا چهار فصل پی در پی کشاورزی، زمین برای یک فصل با یک محصول پوششی کاشته می شود. در این مدت، خاک می تواند دوباره احیا شود و برخی از مواد مغذی از دست رفته در فصول گذشته را به دست آورد.

روش دیگر رشد یک محصول قبل از فصل اصلی محصول به منظور تأمین مواد مغذی به خاک است. پرورش یک محصول حبوبات می تواند نیتروژن را به خاک برساند زیرا این محصولات می توانند ریزوم مفید تثبیت کننده نیتروژن را در گره های ریشه خود داشته باشند.

5- از مالچ و کمپوست استفاده کنید:

روش هایی مانند افزودن مالچ، کودها و غیره، همگی به افزایش بهره وری خاک کمک می کنند و تحت کنترل فرسایش قرار می گیرند.