سس گیاهی گلدار و انگل است که به خاطر داشتن ریشه، مواد غذایی و آب مورد نیاز خود را از گیاهان میزبان خود مانند یونجه، شبدر و … به دست میآورد. سس از خانواده Cuscataceae است که این خانواده فقط دارای یک جنس Cuscuta است. در سطح جهان حدود 200 گونه مختلف از این جنس شناسایی شده که از این میان 20 گونه در ایران روی گیاهان زراعی مختلف و درختان میوه فعالیت مینماید. گونههای فعال در مزارع یونجه و شبدر عبارتاند از:
Cuscuta approximate :
- chinensis
- planiflora
- monogyna
- epithymum
مشخصات گیاهشناسی گیاه سس (سرده)
بذر گیاه سس :
بذور سس تقریباً گرد و به رنگ خاکستری تا خاکستری مایل به قهوهای است. بذر سس حدود 7/0 میلیمتر قطر داشته و سطح آن صاف میباشد.
برای خرید انواع بذر یونجه کلیک کنید .
ساقه گیاه سس :
بعد از جوانهزدن بذر رشتهای تولید کرده که به رنگ سفید تا زرد است و انتهای آن باریک و در قاعده قطور میباشد.
گل گیاه سس :
گلهای سس سفید، مجتمع و به طور حدود 5 میلیمتر است.
برای خرید انواع بذر گل کلیک کنید .
بیولوژی گیاه سس :
بعد از اینکه بذر سس در شرایط مناسب قرار گرفت، جوانه زده و رشته سفید تا زردرنگی را تولید مینماید. جوانه فوق برای یافتن میزبان مناسب به حرکت درمیآید و از همان ابتدا میتواند به دور گیاه میزبان پیچیده و از آن تغذیه نماید.
در صورتی که میزبان در دسترس نباشد، شروع به حرکت کرده تا اینکه میزبان مناسبی را پیدا نماید. با چسبیدن به میزبان آنزیمی را ترشح نموده به طوری که این آنزیم میتواند همی سلولز دیواره را تجزیه کرده و مواد غذایی مورد نیاز را از میزبان جذب نماید. بعد از برقرارشدن اتصال رشتههایی خارج شده، به جهات مختلف حرکت کرده و میزبانهای موجود را آلوده مینماید.
با توجه به اینکه سس گیاه انگل است و نور در رشد آن تأثیری ندارد، با این حال بررسیها نشان داده که نور در اتصال انگل به گیاه میزبان مؤثر بوده به نحوی که در مزارع انبوه و متراکم، آلودگی به این گیاه انگل به مراتب کمتر است. به طور کلی رشد و نمو رشتههای سس سریع بوده به طوری که در شرایط مناسب روزانه تا چند سانتیمتر رشد مینماید. در مزارع یوجه سس به طور لکهای رشد کرده و در چنین مناطقی با جذب آب و مواد غذایی شدیداً گیاه را تحت تأثیر قرار میدهد، و از نظر کمی و کیفی خسارت ایجاد مینماید. در شرایط مناسب بعد از یک تا یک ماه و نیم گلهای سس تولیدشده و در طول ماههای تابستان و پاییز تا زمانی که شرایط مناسب است، تولید گل ادامه مییابد. با شروع سرما رشتههای زرد سس به تدریج به رنگ ارغوانی تیره تبدیل شده و با شروع یخبندان از بین میروند. در طول زمستان بذور سس زنده مانده و منبع آلوگی برای سال بعد میشوند.
علفکشهای مورد استفاده در مزارع یونجه
1- کلرتال دیمتیل (75%) wp : این ترکیب به منظور پیشگیری از سس و دیگر علفهای هرز در اواخر زمستان قبل از بیدارشدن یونجه به میزان 12-8 کیلوگرم در هکتار مصرف میشود. همچنین در مزارع یونجه تازه کشتشده قبل از سبزشدن یا اوایل بهار قبل از بیدارشدن یونجه مورد استفاده قرار میگیرد. همچنین بعد از سبزشدن سس زمانی که یونجه در مرحله 25-20 سانتیمتری بوده و سس به یونجه چسبیده باشد و قبل از گلدهی سس مورد استفاده قرار میگیرد.
2- پاراکوآت (20%) SL : به میزان 5-3 لیتر در هکتار صرفاً برای از بین بردن هستههای آلوده به سس به صورت لکهگیری مورد استفاده قرار میگیرد. تعداد سمپاشی با این علفکش بستگی به میزان نیاز دارد.
3- گلیفوزیت (راندآپ (41%) SL : به میزان 730-366 سیسی فقط زمانی که آلودگی به سس در سطح وسیع باشد، مورد استفاده قرار میگیرد. لازم به ذکر است که مصرف فریگیست به میزان 5 در هزار (2 لیتر در هکتار) و یا سولفات آمونیام به میزان 2 % (8 کیلوگرم در هکتار) همراه با گلیفوریت مصرف آن را کاهش میدهد.
برای خرید بذر و فروش بذر می توانید از این لینک استفاده کنید.
در صورت داشتن هر گونه پرسش و مشاوره در زمینه خرید بذر میتوانید با شماره 09358504040 تماس بگیرید.