کلزا گیاهی یک ساله از تیره براسیکاسه و جنس کلمها است. گیاهی سرما دوست و روز بلند است. صفر فیزیولوژیک ان 2 درجه ی سانتیگراد است. از نظر نیاز به شرایط آب و هوایی، گیاه مناطق معتدله محسوب میشود. توانایی بذر گونه های کلزا برای جوانه زنی و رشد در دماهای پایین موجب شده است تا این گونه به عنوان معدود گیاهانی باشند که میتوانند در شرایط خنک، ارتفاعات بالا و مناطق معتدله کاشت شوند.
این گیاه در مقایسه با سایر گیاهان روغنی تا مرحله شروع گلدهی دماهای پایین را ترجیح میدهد. در دوره گلدهی به دمای بالا نیاز دارد، زیرا دمای کم توام با خشکی سبب کوچک ماندن دانه ها و کاهش درصد روغن میشود . کلزا میتواند یک محدوده ی وسیع از طول دوره روشنایی را تحمل کند. این گیاه در منطقه اقیانوس منجمد شمالی با دوره های روشنایی روزانه 24 ساعت و همچنین در مناطقی با دوره روشنایی 10-8 ساعت نیز قادر به رشد است.
گیاه کلزا:
کلزا با نام علمی B.napus به آلمانی raps، به انگلیسی repeseed و به فرانسه colza نامیده میشود و در ایران نیز به کلزا معروف است. کلم زراعی با نام علمی B.compestris به انگلیسی turnip rape است. منداب از جنس Eruca که نام علمی Eruca sativa و نام انگلیسی yerden rocket است.
در جنس Brassica ، یه گروه کروموزومی 8 = n = 9 , n و 10 = n وجود دارد که کلزا در طبیعت نتیجه تلقیح کلم یا B.oleracea با 9 = n کروموزوم و شلغم روغنی B.compestris با 10 = n کروموزوم است. هیبرید این دو گروه به صورت زیر بوده است :
B.compestris × B.oleracea
(n = 10) (n = 9)
B.n.oleifera
(n = 19)
بعدها، پس از دو برابر شدن n، یک امفی دیپلویید 2n = 38 کروموزوم حاصل شده است که کلزا نام دارد. بوته های آن دارای رشد بیشتری از شلغم روغنی است و محصول بیشتر میدهد. روغن حاصل از واریته های ابتدایی کلزا به دلیل وجود اسیدچرب اروسیک برای انسان قابل استفاده نبود. در ابتدا برگهای تازه آن به عنوان سبزی و سپس به عنوان علوفه برای تغذیه دام و منبعی برای روغن مورد استفاده قرار میگرفته است. وجود گلوکوزینولات تحت تاثیر آنیزم مایروزیناز تجزیه و ترکیباتی را آزاد میکنند. این ترکیبات جذب و تثبیت ید را کاهش میدهند و تغییراتی را در بافت غده تیروئید به وجود می آورند در نهایت این تغییرات، کار این غده را در تولید هورمون تیروکسین دچار اختلال میکند. فعالیتهای آزمایشگاهی برای حذف این ماده سمی دارای هزینه های بالایی بود، بنابراین دانشمندان در جهت پیدا کردن ارقام با روغن فاقد گلوکوزینولات کوشش کردند و بالاخره در لهستان رقمی از کلزای بهاره به نام بروتوویسکی را یافتند که فاقد ماده سمی گلوکورینولات بود. تحقیقات متعددی برای تولید ارقامی با گلوکوزینولات و اسیداروسیک کمتر به تولید اولین رقم کلزا با گلوکوزینولات کم در سال 1967 منجر شد. اولین واریته اصلاح شده در سال 1968 واریته زودرس اورو بود و بعدها واریته هایی با اسید چرب اروسیک کمتر از پنج درصد به وجود آمد. در سال 1974 رقمی Brassica napus تولید شد که هم مقدار گلوکوزینولات و هم اسیداروسیک آن کم بود. تا اینکه در سال 1978، نام کانالا برای مشخص کردن ارقامی با گلوکوزینولات و اروسیک اسید کم انتخاب شد.
مدارک نشان میدهد که کلزا 3000 سال قبل از میلاد در چین و هندوستان کاشت میشده است. در نوشته های باستانی دانه روغنی کلزا به زبان سانسکریت سارسون نامیده میشد. به نظر میرسد در مناطقی ار اروپا که درخت زیتون و خشخاش ناشناخته یودند، کاشت کلزا برای استفاده از روغن مرسوم بوده است. در اواخر قرون وسطی روغن کلزا به منظور روغن چراغ و از بذرهای آن جهت آذین بندی استفاده میشد. نخستین نوشته درباره کاشت کلزا در اروپا به سال 1570 در منطقه ریندلند آلمان مربوط است که در آن کلزا به عنوان منبع روغن چراغ و جایگزینی برای روغن زیتون و به عنوان روغن پخت و پز مردم فقیر اروپا استفاده میشد. ولی تا قبل از جنگ جهانی دوم، آرژانتین تنها کشور آمریکای جنوبی بود که کلزا تولید میکرد. با بروز جنگ جهانی دوم تولید کلزا به طور قابل ملاحظه ای در چند کشور تغییر پیدا کرد، ولی، استفاده گسترده از آن، بعد از جنگ جهانی دوم رواج یافت. علت این امر بهبود روشهای زراعی در مزرعه و فنون فرآوری آن در کارخانه ها بود. اپلیکویست اظهار داشت که B.napus اولین بار در هلند و در قرن 17 به عنوان یک گیاه روغنی کشف شده است. سپس کاشت آن به سایر بخشهای اروپا گسترده شده است. تگزییوس اظهار داشته است که به احتمال زیاد اولین بار از B.oleracea به عنوان منبع روغن در اروپا استفاده شده است. شرودر- لمبکی شواهدی به دست آوردند که براساس آن، کلزا در هلند بسیار بیشتر از تصور اپلیکویست، کاشت میشده است. کارل گزارش کرد که تولید کلزا در مقیاس کوچک در سال 1875 میلادی در کشور سوئد اتفاق افتاد و از آنجا به کشورهای سوییس، لهستان، روسیه و دانمارک انتشار پیدا کرد. لینه در اواسط قرن 17 اظهار داشت که خردل یا کلم را میتوان به عنوان منبع مناسبی از روغن مورد استفاده قرار داد.
در قرن 19 تولید کلزا به دلیل ظهور روغنهای معدنی جهت روشنایی و چراغانی کردن کاهش یافت. لازم به ذکر است که هنوز در چراغ محراب برخی از کلیساها از آن استفاده میشود، زیرا این روغن به کندی میسوزد و تا حدودی بی بو است. این نوع مصارف روغن کلزا در نیمه دوم قرن 19 با ورود روغنهای ارزان قیمت معدنی خاتمه پیدا کرد. با ورود ماشین بخار، از روغن کلزا که به طور طبیعی حاوی مقادیر زیادی اسیداروسیک بود، برای روغنکاری ماشین استفاده شد و این استفاده تا بعد از جنگ جهانی دوم همچنان ادامه داشت.
در سال 1940 تقاضا به طور چشمگیری برای روغن کلزا افزایش یافت و به عنوان روان کننده در موتورهای بخار کشتی و لوکوموتیوها مورد استفاده قرار گرفت. در اواسط قرن 19 از روغن کلزا به طور گسترده در راه آهن استفاده میشد. تولید تجاری کلزا در غرب کانادا در سال 1942 به عنوان منبع تامین کننده روغن روانساز در جنگ جهانی دوم آغاز شد. ولی به دلیل قحطی و گرسنگی و کمبود منابع روغن خوراکی در سال 1948 مورد توجه قرار گرفت و به استخراج روغن خوراکی در سالهای 1957- 1956 منجر شد. در سال 1968 اولین رقم کلزا با میزان اسید اروسیک پایین درکانادا تولید شد. ارقام اسپان، میدان و تورچ از نخستین رقمهای اصلاح شده با اسید اروسیک پایین بودن که در کانادا مورد کاشت قرار گرفتند. بین سالهای 1974- 1972 میزان اسید اروسیک موجود در روغن رقمهای مختلف کلزا و شلغم روغنی به کمتر از دو درصد کاهش یافت. در سال 1974 رقم تاور به عنوان اولین رقم دو صفر کلزا که هم مقدار اسید اروسیک و هم مقدار گلوکوزینولات آن پایین بود معرفی شد. در سال 1981 تولید رقمهای کلزای برخوردار از گلوکوزینولات بالا تا حدودی متوقف شد. مدتی بعد از معرفی رقمهای دو صفرکلزا، رقمهای شلغم روغنی نیز اصلاح شد. در این زمینه به رقم کندل میتوان اشاره کرد که علاوه بر حداقل گلوکوزینولات و اسید اروسیک، فیبر متر نیز داشت. رقمهای برخوردار از این ویژگی به رقمهای سه صفر شهرت یافت، ولی هنوز در سطح وسیع مورد استفاده قرار نگرفته بودند . با تولید ارقام جدید و کاهش میزان مواد مضره در روغن و کنجاله، سیر صعودی کاشت کلزا شدت گرفت و به سرعت تولید آن بعد از معرفی ارقام جدید بیشتر شد. پیشرفتهای بدست آمده در اصلاح کیفیت روغن و کنجاله کلزا، موجب افزایش بیشاز پیش این گیاه برای مصارف خوراکی شد. لازم به ذکر است که مصارف صنعتی روغن کلزا نیز زیاد است و احتمال دارد اهمیت بیشتری نیز پیدا کند. در حال حاضر، کلزا در بسیاری از کشورهای جهان کاشت میشود و از مهمترین تولیدکنندگان آن میتوان به کانادا، چین، هندوستان، آلمان، فرانسه، انگلستان، فنلاند و روسیه اشاره کرد. بزرگترین عرضه کننده بذر کلزا در سطح جهانی کشور کانادا است. در سالهای اخیر به دلیل توجه بیشتر به توسعه و ترویج کلزا، سطح زیر کشت آن در ایران نیز افزایش قابل ملاحظه ای داشته است و با توجه به شرایط اقلیمی، کاشت پاییزه آن در بسیاری از نقاط کشور به راحتی امکان پذیر شده اشت.
ارقام مختلف کلزا:
این گیاه دو جنسه خود ناسازگار و دارای دو تیپ رشدی بهاره و پاییزه است. ارقام پاییزه در شرایط مساعد پرمحصول هستند. کلزا از رشد روزت برخوردار است و این امر از سرماخوردگی آن در پاییز و زمستان 45.91 Pfv0 و Hyola مناسب کاشت در منطقه خزر هستند و بهترین زمان کاشت آنها 10 تا 20 مهر ماه است.
رقم Hyola میتواند یک هفته دیرتر کاشت شود. ارقام مناطق سرد Okapi، Fornax و Slmo و مناطق معتدل سرد Colvert و Orient هستند. عملکرد دانه در شرایط مطلوب می تواند به بیشتر از 3000 کیلوگرم در هکتار برسد. کیفیت روغن این ارقام خوب است و فاقد گلوکوزینولات و یا از حداقل آن برخوردار هستند.
اهمیت اقتصادی کلزا:
کلزا با اختصاص 15 درصد کل تولید روغن گیاهی در جهان، بعد از سویا و نخل روغنی مقام سوم را بین دانه های روغنی به خود اختصاص داده است. در برخی از ارقام کلزا، روغن بالغ بر 48 درصد وزن خشک دانه را شامل میشود.
زیادی درصد روغن در دانه کلزا و همچنین ترکیب مناسب اسیدهای چرب و روغن ارقام اصلاح شده، تسلط آن را بر بازارهای روغن جهانی فراهم کرده است. از مهمترین اسیدهای چرب اشباع نشده در روغن کلزا اسید اروسیک است که حدود 30-26 درصد از کل اسیدهای چرب را شامل میشود. در صورتی که میزان اسیداروسیک در روغن بسیار بالا باشد، این نوع روغنها غیر خوراکی تلقی و از نظر صنعتی مورد استفاده قرار میگیرد. ارقام برخوردار از اسید اروسیک بالا، دارای مصارف صنعتی است، زیرا شکستن باند اتیلنی این ترکیب تولید اسید براسیلیک میکند و این اسید در تولید نایلون کاربرد دارد. روغن کلزا در صنایع صابون سازی، پلاستیک سازی، لاستیک سازی و همچنین به عنوان روان کننده در دستگاههای صنعتی و به دلیل تحمل حرارت بالا در موتور جت کاربرد دارد . در روغنهای جنس براسیکا، با کاهش میزان این اسید چرب نامطلوب برای مصارف خوراکی، در رابطه با سایر اسیدهای چرب مطلوب نظیر اسید اولئیک و لینولئیک میتوان مکانی را در مولکول چربی پیدا کرد. بنابراین بهتر است اصلاح دانه های روغنی جنس براسیکا در جهت اهداف زیر صورت گیرد:
- تولید ارقام بدون اسید چرب اروسیک برای مصارف خوراکی.
- تولید ارقام برخوردار از اسید اروسیک بالا برای مصارف صنعتی.
پایینتر بودن میزان کلسترول در روغن کلزا، به دلیل پایینتر بودن درصد اسیدهای چرب اشباع شده در ترکیب آن، مزیت فوق العاده ای برای این روغنف نسبت به سایر روغنهای گیاهی محسوب میشود. روغن کانولا حرارت 220 درجه سانتیگراد را بدون تغییر کیفیت تحمل میکند. ترکیب اسید چرب در ورغن کانولا مشابه روغن زیتون و بادام زمینی است، با این تفاوت که اسید پالمتیک آن کمتر و اسید لینولئیک آن بیشتر است.
در کشورهای پیشرفته، از این روغن برای سرخ و برشته کردن فرآوردهای غذایی استفاده میشود. طعم روغن کانولا بسیار مطبوع است و به همین دلیل از آن در طبخ غذا، تهیه کره گیاهی، شیرینی پزی و تهیه سس استفاده میشود. روغن کلزا به عنوان مارگارین، روغن کلوچه سازی، مایونز، روغن آشپزخانه نیز مورد استفاده قرار میگیرد. اعتقاد بر این است دانه آسیاب شده ی کلزا به همراه نمک برای درمان سرطان به کار میرود. روغن کلزا برای تقویت و شادابی پوست مناسب است وهمراه با کافور برای درمان روماتیسم نیز استفاده میشود. عصاره ریشه کلزا برای درمان سرفه های مزمن و برونشیت کاربرد دارد. کلزا با حدود 40 درصد روغن، جزء روغنهای نیمه خشک شونده محسوب و از ضریب یدی 106-96 برخوردار است. اگر روغن با فشار و بدون حرارت استخراج شود، تنها 92.5- 90 درصد اسید چرب اشباع نشده ود رحدود 10-7.5 درصد اسیدچرب اشباع شده دارد. با مشاهدات اثرات مفید روغن کلزا، ارزش آن برای مصارف صنعتی و غذایی رو به افزایش است. با اینکه در برخی از کشورهای آسیایی هنوز از کنجاله کلزا به عنوان یک کود استفاده میشود، ولی ارزش این گیاه زراعی به عنوان یک ماده غذایی غنی از پروتئین برای دامها رو به افزایش است. کنجاله کلزا در حدود 35-30 درصد پروتئین خام دارد که 70-60 درصد آن قابل هضم ایت و به مصرف تغذیه دام میرسد.
تناوب گیاه کلزا:
کلزا نسبت به دیگر گیاهان زراعی ارزش تناوبی بیشتری دارد. این گیاه در تناوب هر محصولی که بتواند تهی بستر مناسب بذر، کاشت به موقع و اجتناب از بیماری های خاک زی را فراهم کند رشد می کند. در تناوب با غلات (گندم و جو) در کنترل بیماری ها، آفات و علف های هرز موثر واقع میشود. آزمایشات نشان داده اند که عملکرد بدست آمده از گندم کاشت شده پس از کلزا 10 درصد بیشتر از عملکرد زراعت گندم پس از آیش میشود. در شالیزارهای میتوان ارقام بسیار زودرس این گیاه را بعد از برداشت برنج کاشت کرد. کاشت پیاپی کلزا در یک مزرعه و یا کشت آن در تناوب با سایر گیاهان تیره براسیکاسه موجب تشدید بیماریهایی میشود که عامل آن چند سال میتواند در خاک زنده بماند.