اگر قصد ایجاد و حفظ چرخه بیولوژیک عناصر غذایی و پایداری ساختمانی زیستگاه خاک مورد نیاز برای افزایش حاصلخیزی بیولوژیک راداشته باشیم بایستی به تأثیر خاک ورزی و عملیات زراعی بر کرم های خاکی توجه بیشتری نماییم . در واقع کرم های خاکی به عنوان مهندسین اکوسیستم به حساب می آیند و به عنوان شاخص های سلامت خاک، رشد گیاه و اصلاح اراضی شناخته میشوند.
آنها می توانند خواص فیزیکی،شیمیایی و بیولوژیک خاک را تغییر داده و در چرخه عناصر غذایی ، تهویه خاک و نفوذ آب در خاک مؤثر باشند . مطالعات نشان می دهد که کرم های خاکی همچنین می توانند بر ترکیب گونه ای میکروارگانیسم ها، از جمله پرنورئرهای موجود در خاک و اطراف ریشه های گیاهان تأثیرگذار باشند چنین اثرات متقابلی، برای چرخه عناصر غذایی و باروری گیاهان بسیار مهم می باشد.
تاثیر کرم های خاکی بر روی سلامت خاک:
مسیر حفره کرمهای خاکی (که به دربلوسفر معروف می باشد) در مقایسه با خاک بیرون حفره، دارای جمعیت بالایی از باکتریهای نیترات ساز می باشد. زیادی نیتروژن قابل دسترسی در دریلوسفر مسبب تحریک ریشه گیاهان برای تعقیب کانالهای حفر شده توسط کرمهای خاکی می گردد.
تشریح رابطه بین ریشه گیاهان و حفره های ایجاد شده توسط کرمهای خاکی پیچیده است زیرا تعدادی از ریشه های گیاهان ترجیحا کانالهای کرم های خاکی را تعقیب می کنند ولی ریشه بعضی از گیاهان توزیع حفره های کرم های خاکی را تعیین می کنند.
برای مطالعه مقاله روشهای عمومی برداشت کرم از ورمی کمپوست کلیک کنید.
جمعیت زیاد کرم های خاکی به تنهایی به معنی حاصلخیزی مناسب و خاک نیست اما در اکوسیستم های حاره به طور فعالی با ایجاد و حفظ حاصلخیزی خاک ارتباط دارد ، احتمالا این نقش کرم های خاکی در خاکهای دیگر مناطق اقلیمی بیشتر است. با این وجود در جهان خاکهای فوق العاده حاصلخیزی وجود دارند که احتمالا به دلیل یخ زدگی، وجود موانع فیزیکی برای مهاجرت و یا دلایل ناشناخته دیگر نافد کرم خاکی می باشند.
در چنین خاکهایی احتمالا بی مهرگان بزرگ دیگری چون انکی ترائیدها ، پند پایان کوچک ،پروتوزترها و یا نماتدها می توانند شاخص های با ارزشی برای عملیات مدیریت پایدار اراضی باشند، به نظر می رسد عملیات مدیریت خاک، که جمعیت ها و تنوع کرمهای خاکی را ایجاد می نماید و دیگر جانوران خاک که اکوسیستم خاک را تعدیل و تنظیم می نمایند، پیامدهای دراز مدتی بر سلامت و باروری خاک داشته باشند.