بذر قیچ (بابال)

قیچ با بال یکی از گونه‌های درختچه قیچ می‌باشد. قیچ جز خانواده اسپندیان می‌باشد. این گیاه بومی مناطق خشک و نیمه و خشک آفریقا، آسیا و استرالیا می‌باشد. این گیاه دارای انشعباتی فراوانی چوبی است که در بیابان ها به صورت پراکنده مشاهده می‌شود. دارای گل‌های زردرنگی است، که به هنگام شکفتن منظره زیبایی را پدید می‌آورد. میوه بالداری دارد که در درون هر میوه تعدادی بذر وجود دارد میوه های این گیاه نیز معمولاً در اردیبهشت ماه می‌رسند. وجود باله‌ها بزرگ در میوه قیچ در بال سبب می‌شود که باد به راحتی بتواند بذرها را جا به‌ جا کنید. از این گیاه علاوه برای پوشش مراتع بیانی و نیمه‌خشک برای تهیه دارو و ... نیز استفاده می‌شود. چوب این گیاه نیز قابلیت مصرف سوخت محلی دارد.

طریقه کاشت قیچ با بال

قیچ در بال از طریق بذر و قلمه تکثیر می‌شود. برای این منظور پس از آماده نمودن زمین مورد کشت بذر را در عمق یک تا سه سانتی‌متری زمین بکارید و آبیاری کنید. طوری که سطح مورد نظر مرطوب شود، تا زمان جوانه زنی گیاه را هر روز آبیاری کنید تا رطوبت آن حفظ شود. پس از مدتی گیاه جوانه می زند و رشد خود را آغاز می‌کند پس از آنکه گیاه رشد کرد، آبیاری خود را کاهش دهید چرا که این گیاه پس از رشد به آبیاری کمی نیاز دارد. برای تسریع در جوانه زنی نیز قبل از کاشت بذرها را به مدت 24 ساعت در آب ولرم خیس کنید. در روش قلمه زنی نیز قلمه را از درختچه‌های خوب آماده کنید و پس از جدا کردن شاخ و برگ اضافه آن را بکارید تا ریشه‌دار شود.

ارتفاع این گیاه متغیر و بین 1.5 تا 3 متر و گاها بیشتر یا کمتر نیز می باشد.

فاصله کاشت بذر بین 40 تا 60 سانتی متر است.

بذر را در عمق یک تا سه سانتی‌متری بکارید.

قیچ در بال در خاک های شور و قلیایی و همچنین خاک‌های که آهک فراوان دارند به سرعت رشد می‌کند.

دمای نواحی خشک و نیمه خشک را برای رشد می پسندد.

گل های این گیاه معمولاً در اواسط اسفندماه و اوایل بهار است.

به آبیاری کمی نیاز دارد و به همین خاطر در نواحی خشک و نیمه‌خشک کشت می‌شود.

قیچ در بال از جمله گیاهان آفتاب دوست می‌باشد که برای رشد به نور زیاد خورشید نیاز دارد.