بذر چلغوز

شاید اگر برای اولین بار نام چلغوز را بشنوید ناخوداگاه ذهن شما به سمت ناسزا برود، در حالی که اینطور نیست چلغوز در واقع نام دانه ای سودمند و ارزشمند است که ارزش غذایی بالایی دارد. طعم دانه های این گیاه همچون بادام و پسته است.

مشخصات گیاهی چلغوز

دانه های چلغوز دارای خواص دارویی و درمانی است. دانه های چلغوز بیشتر به دانه های بادام زمینی شباهت دارد زمانی که پوست آن از دانه جدا کنید دانه آن رنگی زرد مایل به سفید دارد. پوسته دانه این گیاه به رنگ قهوه ای روشن و تیره می باشد. چلغوز در استان خراسان محبوبیت خاصی دارد و به وفور در فروشگاه های آن یافت می شود.

طریقه کاشت چلغوز

درباره نحوه کاشت چلغوز اطلاعی دقیقی در دسترس نیست ولی طبق یافته های انجام شده .کاشت گیاه چلغوز به صورت بذر و قلمه زنی می باشد. در روش کشت بذری بذرهای این گیاه را در اواخر فصل زمستان در سینه نشاء در فضای گلخانه بکارید تا گیاه رشد کند. سپس پس آنکه به حدی معینی از رشد رسید آن را به گلدان یا زمین اصلی منتقل کنید. همچنین می توانید بذر را به صورت مستقیم در زمین اصلی بکارید سپس نهال بدست آمده را جابه جا کنید. در روش قلمه زنی از درختان کمتر از 10 سال قلمه تهیه می کنند. طوری که قلمه شامل ساقه های کوتاهی و دسته ای از برگ های سوزنی است. قلمه معمولا به کندی رشد می کند.

ارتفاع:

ارتفاع درخت چلغوز بین 15 تا 30 متر می باشد.

عمق کاشت بذر:

پس از کاشت بذر لایه نازکی خاک روی آن بریزید.

خاک مناسب رشد:

چلغوز نسبت به خاک حساس نیست و در هر نو خاکی اعم از خاک های سبک و فقیر، شنی، لومی و خاک های سنگین رشد می کند.

مقدار آبدهی:

به آبیاری متوسط و منظمی نیاز دارد.

نور:

آفتاب کامل را دوست دارد.

کاربرد:

چلغوز دارای کاربرد دارویی و درمانی است. از دانه های چلغوز برای تهیه روغن استفاده می شود. به عنوان تنقلات و آجیل قابلیت مصرف دارد. ارزش غذایی بالایی دارد.