بذر سنگنک

سنگنک با نام علمی و انگلیسی Lathyrus گیاهی از خانواده بقولات به شمار می‌رود که با نام‌های مختلفی همچون خلر، سنگنکی و سنگینک نیز شناخته می‌شود. کاشت این گیاه در مناطق زراعی باعث کنترل فرسایش خاک، تثبیت نیتروژن، کنترل علف‌های هرز و افزایش مواد آلی خاک می‌شود. از طریق بذر تکثیر می‌شود.

مشخصات گیاهی سنگنک (خلر)

کشت سنگنک یا خلر در زمین زراعی افزایش بهره‌وری محصولات کشاورزی را به دنبال دارد چراکه کشت سنگینک باعث افزایش حاصلخیزی خاک، افزایش مواد آلی، تثبیت بیولوژیکی نیتروژن و کنترل علف های هرز می‌شود. از فرسایش خود نیز جلوگیری می‌کند که البته مصرف خوراکی دارد. از کلر به عنوان علوفه خشک و پوشش سطح زمین و چرای استفاده می‌کنند. ساقه این گیاه نیز علفی است. گیاهی از خانواده بقولات به شمار می‌رود، گیاهی یکساله و خزنده است که ریشه‌ای راست و توسعه یافته قوی دارد. گل های زیبایی به رنگ قرمز، صورتی، سفید و آبی تولید می‌کند. برگهای سبز رنگی به نسبت بزرگی دارد. برای کاشت در بیشتر مناطق مناسب است. گیاه مقاومی است که از رشد سریعی برخوردار است.

طرز کاشت سنگنک (خلر)

سنگنک از طریق بذر تکثیر می‌شود. در کشت بذری کلر ابتدا بستر مورد کشت را شخم و خاک آن را نرم کنید. بذر گیاه را در عمق مناسب بکارید و روی آن را بپوشانید. گیاه را به گونه‌ای آبیاری کنید که سطح خاک مرطوب شود، تا زمان جوانه زنی سطح خاک را مرطوب نگه دارید چراکه رطوبت جوانه زنی بذر را تسریع می کند، پس از گذشت مدتی بذر گیاه جوانه می‌زند و شروع به رشد می‌کند و پس از گذشت چند ماه بالغ می‌شود.

زمان کاشت بذری این گیاه در فصل بهار است.

ارتفاع این گیاه بسته به شرایط اقلیمی و محیطی رشد متغیر و بین 50 تا 150 سانتیمتر است.

فاصله کاشت بذر 60 تا 70 سانتیمتر است.

عمق کاشت بذر 10 تا 20 میلیمتر است.

در گستره وسیعی از خاک ها رشد می‌کند و برای رشد نسبت به خاک حساس نیست.

دمای مناسب برای رشد این گیاه 18 تا 30 درجه سانتی‌گراد است.

گلدهی این گیاه 40 تا 45 روز پس از کاشت بذر است.

به آبیاری متوسط و منظمی نیاز دارد.

نور کامل خورشید را برای رشد و نمو می‌پسندد.