بادام زمینی با روكش پنیری

توضیحات محصول بادام زمینی با روكش پنیری
پنیر از گذشته ی دور مورد مصرف مردمان بوده است. پیش از فرایند تولید پنیر شیر بایستی بریده شود. در بین حیوانات اهلی، پنیر گاوی رایج تر و پرمصرف تر از بقیه انواع پنیر می باشد. معمولا به پنیر ادویه هم می زنند كه باعث تنوع در طعم و نوع پنیر های تولیدی می شود. از دیگر عوامل در تولید پنیر می توان به باكتری های تخمیرگر آن اشاره كرد كه از چربی شیر تغذیه می كنند و پنیر به وجود می آورند. بنابراین میزان چربی و نوع باكتری هم تاثیر گذار در تولید انواع پنیر می باشد. پنیر را حتی می توان خشك و آرد كرد و به مانند ادویه استفاده نمود.
پسته شامی با روكش پنیری
قدمت كشت آجیل پسته شامی به هفتاد قرن می رسد. معذلك برای ما ایرانیان، آجیلی جدید محسوب می شود. اصالت این بذربه امریكای لاتین رسیده و پس از كشف این قاره به اروپا و سپس افریقا رسید. می توان گفت ارسال پسته شامی به افریقا نه برای مصرف كه برای كشت ارزان تر بود. اما امروزه آسیا گوی تولید این دانه ی روغنی را از بقیه ی قاره ها در ربوده است. چین و هند رتبه ی نخست تولید این محصول مقوی را دارا می باشند. ایران هم یكی از صادر كنندگان این محصول (در حجم به مراتب پایین تر) می باشد. در استان گیلان، آستانه اشرفیه با تولید 80 درصد رتبه ی نخست كشوری و صادرات این محصول را در دست دارد. این محصول در مناطق گرم و مرطوب به خوبی عمل می آید. عرضه ی پسته شامی با غلاف سختش چندان دور از ذهن نیست. این غلاف را تفت و بو داده، نمكسود می كنند و بعد راهی بازار داخلی می كنند. مزه و تردی پسته شامی با دیگر انواع آجیل های درختی به مانند گردو و بادام شباهت زیادی دارد. از این رو در آشپزی ها، آن را نوعی آجیل فرض می كنند. در شیرینی پزی و حتی آشپزی بین الملل، پسته شامی جایگاه ویژه ای دارد.
پسته شامی در ایالات متحده امریكا:تا سال 1930 مصرف پسته شامی در این كشور بصورت هم خوراك دام و هم خوراك انسان محسوب می شد. اما در این سال به قدری مصرف فراورده های پسته شامی (علی الخصوص كره ی بادام زمینی) بالا رفت كه مصرف آن برای دام ها (حتی به صورت مكمل خوراكی) منطقی و اقتصادی نبود.